Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η δισκογραφική έκδοση Πάνω - κάτω η Πατησίων, ένα project του σκηνοθέτη και στιχουργού Γιώργου Κορδέλλα, για τις ανάγκες του οποίου πολλοί δημιουργοί, συνθέτες, ερμηνευτές και συγκροτήματα, μελοποίησαν ποιήματα της Κατερίνας Γώγου. Η έκδοση θα συνοδεύεται από ένα λεύκωμα με σπάνιες φωτογραφίες της Γώγου που είχε τραβήξει ο Κορδέλλας τη δεκαετία του 1980 και που διαφύλασσε στο αρχείο του όλα αυτά τα χρόνια. Με εξαίρεση τη δουλειά του Κυριάκου Σφέτσα, όπου κι εκεί όμως η Γώγου απήγγειλλε πάνω στις μουσικές του, και το τραγούδι Εμένα οι φίλοι μου των Magic de Spell, ο πεζογραφικός λόγος της Γώγου ήταν μάλλον απαγορευτικός προς μελοποίηση. Ίσως τα πράγματα να ήταν αλλιώς, αν στις αρχές του 1980 είχε γίνει εκείνος ο δίσκος του Γιάννη Καλλίτση σε ποίηση Γώγου με ερμηνεύτρια την Αφροδίτη Μάνου, ώστε σήμερα να μιλούσαμε για μία ολοκληρωμένη συνεργασία μεταξύ ενός συνθέτη και της συγκεκριμένης ποιήτριας. Γι' αυτό και το τωρινό εγχείρημα παρουσιάζει - ξαναλέω - ενδιαφέρον, πόσω μάλλον όταν συγκεντρώνει τις καλλιτεχνικές απόψεις ετερόκλητων δημιουργών: Βάσω Αλλαγιάννη, Μάκης Σεβίλογλου - Όλια Λαζαρίδου, Ματ σε 2 Υφέσεις, Κ. Βήτα, λόλεκ, Παντελής Θεοχαρίδης, GAIA (Γεωργία Βεληβασάκη - Κώστας Αθυρίδης), Γιάννης Καλλίτσης - Μάρθα Φριντζήλα είναι μερικοί μόνο απ' αυτούς που συμμετέχουν. Πρόσφατα κυκλοφόρησε στην Πινακοθήκη του youtube και το τραγούδι, από το εν λόγω project, του συνθέτη Τάσου Ρωσσόπουλου με ερμηνεύτρια τη Σαβίνα Γιαννάτου. Κατ' αρχάς, ο Ρωσσόπουλος είναι ένας εξαιρετικός συνθέτης, βοηθός του Δημήτρη Παπαδημητρίου - αν τα λέω σωστά, και πολύ ευέλικτος ως μουσικός! Φτάνει να σκεφτεί κανείς ότι τον Ρωσσόπουλο τον έμαθε ένα ευρύτερο κοινό από τη μουσική του για την ταινία Ιλουστρασιόν και την ευφάνταστη, ευφυέστατη και ακομπλεξάριστη συμφωνική διασκευή του στο λαϊκό άσμα Σ' έχω κάνει θεό της Κατερίνας Στανίση για τη φωνή της σοπράνο Ειρήνης Καράγιαννη. Η Σαβίνα Γιαννάτου, απ' την άλλη, γνωρίζω προσωπικά πως ουδέποτε ανήκε στους θιασώτες της ποίησης της Κατερίνας Γώγου, όπως και των Αμερικανών beat ποιητών - γενικώς, όλο αυτό το decadence κλίμα δεν ταίριαξε εξ αρχής με τις δικές της καλλιτεχνικές αναζητήσεις. Παρ' όλα αυτά, όσο ευέλικτος είναι ως συνθέτης ο Ρωσσόπουλος, άλλο τόσο είναι και η Σαβίνα ως τραγουδίστρια. Θυμάμαι το 2003 που της είχα προτείνει να ερμηνεύσει ένα τραγούδι του Νίκου Πιτλόγλου και του Ανδρέα Ταρνανά για τους τίτλους τέλους ενός μικρού μήκους ντοκιμαντέρ πού'χα κάνει. Το πήρε η Σαβίνα στα χέρια της και ύστερα από λίγες μέρες της τηλεφώνησα: Καλό; Καλό, μου απάντησε, μα μέσα μου ήμουν σχεδόν σίγουρος πως δεν είχε προλάβει να το ακούσει. Με διέψευσε όταν κλειστήκαμε σε εκείνο το μικρό στούντιο του Κορυδαλλού και το τραγούδησε prima vista με ένα τέτοιο ψυχικό δόσιμο σα να τραγουδούσε Χατζιδάκι! Ακούστε το ποίημα Αν καμιά φορά... της Κατερίνας Γώγου, έτσι όπως το μελοποίησε ο Ρωσσόπουλος και το ερμήνευσε η Σαβίνα. Πρόκειται για μία εκπληκτική θλιμμένη μπαλάντα, όμορφα ενορχηστρωμένη, που θα μπορούσε - κυρίως απ' την πλευρά της ερμηνεύτριας - να θυμίζει τον Καρυωτάκη της Πλάτωνος. Κι όμως, ο σκόπελος αυτός ξεπεράστηκε κι εδώ έχουμε ένα στοιχειωμένο παιδικό τραγούδι στην ουσία, που μέσα σε τέσσερα λεπτά και τριάντα δευτερόλεπτα πέτυχε να κλείσει την απόγνωση και την ικεσία για ανθρώπινη επικοινωνία της Κατερίνας Γώγου. Ακούγοντας το ξανά και ξανά, επί ώρες, σα να βλέπω την Κατερίνα να λέει τα λόγια του τραγουδιού στον Κορδέλλα μια κρύα μέρα σαν τη σημερινή κάπου πέριξ της πλατείας Εξαρχείων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου