η-κατερίνα-γώγου-θέμα-διπλωματικής-εργασίας-στο-πολυτεχνείο

Σήμερα το απόγευμα παρουσιάστηκε στο κτίριο Τοσίτσα του Πολυτεχνείου η διπλωματική εργασία της Σοφίας Χατζόγλου, στο πλαίσιο του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Σχεδιασμός - Χώρος - Πολιτισμός. Ο τίτλος της εργασίας της ήταν Ο ποιητικός χώρος και η αστική συνθήκη της Αθήνας μέσα από την ποίηση της Κατερίνας Γώγου. Ακόμη δεν έχω συνολική όψη της δουλειάς της Χατζόγλου - θα τη διαβάσω, εφόσον είχε την καλωσύνη να μου χαρίσει ένα αντίγραφο -, αλλά από την παρουσίαση, την οποία παρακολούθησα, πιστεύω πως κάλλιστα μπορεί να προκύψει ακόμη ένα βιβλίο - διατριβή πάνω στο ποιητικό έργο της Γώγου. Έχει προηγηθεί βεβαίως το βιβλίο της Αγάπης - Βιργινίας Σπυράτου που μπορεί να άγγιξε ιδιαίτερα και το θέμα της γυναικείας χειραφέτησης σε συνάρτηση πάντα με την ποίηση της Γώγου, εξακολουθεί όμως να διαβάζεται σαν μία επαρκής βιογραφία της ηθοποιού και ποιήτριας.

Στην παρουσίαση της διπλωματικής εργασίας της φοιτήτριας της, με κάλεσε η Ελένη Πορτάλιου, αφενός γιατί έχει συμμετάσχει στο ντοκιμαντέρ που ολοκληρώνω αυτόν τον καιρό και αφετέρου γιατί αναφέρομαι κι εγώ μέσα σ' αυτήν - όχι λόγω του ντοκιμαντέρ, αλλά για ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη που μου είχαν παραχωρήσει ο Δημήτρης Πουλικάκος και η Θέκλα Τσελεπή στο τεύχος - αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο της Οδού Πανός.

Η Πορτάλιου, αφού αρχικώς έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, επιπλήττοντας λίγο την Χατζόγλου για τον μάλλον ατυχή τρόπο παρουσίασης της δουλειάς της, δεν παρέλειψε στη συνέχεια να την εκθειάσει, σχολιάζοντας την πυκνότητα της έρευνας της και χαρακτηρίζοντας εκ των προτέρων βιβλίο τη διπλωματική εργασία της.

Ικανοποιημένοι από τη δουλειά της Χατζόγλου έδειξαν και οι άλλοι δύο καθηγητές της, ο Σταύρος Σταυρίδης και η Ελένη Καλαφάτη - η δε Καλαφάτη ήταν μάλιστα και η υπεύθυνη καθηγήτρια της εργασίας. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι το πως τα νέα παιδιά βρίσκουν γοητευτικά όχι μόνο το ποιητικό έργο της Κατερίνας Γώγου, αλλά και την αιχμηρή προσωπικότητα της, προσαρμόζοντας τα στο αντικείμενο των σπουδών τους εν είδει διπλωματικών εργασιών.

Θυμόμουν έτσι τον ποιητή Νάνο Βαλαωρίτη, τον Παγουλάτο και τη Λαγγουρέλη που μου έλεγαν πόσο υποτιμημένη ήταν η ποίηση της μακαρίτισσας στον καιρό της, ανένταχτη καθώς ήταν η ίδια στις λογοτεχνικές και ποιητικές παρέες. Ωραία ενέργεια πήρα απ' αυτήν την εκδήλωση πραγματικά και νιώθω τώρα ότι χαράχθηκαν εντός μου οι παρατηρήσεις τόσο της Σοφίας Χατζόγλου, όσο και της Ελένης Πορτάλιου, για αντιπαράθεση του ποιητικού έργου της Γώγου με αυτό του Μανώλη Αναγνωστάκη και του Τάσου Λειβαδίτη. Είναι προφανές: αν ο Αναγνωστάκης θεωρείται Ποιητής της Ήττας, η Γώγου είναι η Ποιήτρια της Στέρησης.

Πάντως, εμείς είπαμε μετά να μη στερηθούμε το βραδυνό γεύμα, έστω και στα γρήγορα, εξ ου και παρά το αβάσταχτο κρύο καταλήξαμε στον υπέροχο τουρκικό Σοφρά της Κάνιγγος για ένα ταβούκ καπαμά κι ένα χουνκάρ μπεγεντί - τι περιείχαν τώρα όλα αυτά μέσα, θα σας γελάσω, αλλά για την παγωνιά ήταν ότι έπρεπε!