λευκωσία-loop-festival-1st-day-review

Ο Λευτέρης Μουμτζής συνομιλεί με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη χθες το βράδυ, πίσω απ' τη σκηνή, στα καμαρίνια του Θεάτρου Μελίνα Μερκούρη της Λευκωσίας, λίγο πριν την εμφάνιση του δημοφιλούς τραγουδοποιού. Ήταν μαγική η πρώτη βραδυά του Loop Festival και δεν αναφέρομαι τόσο στο καλλιτεχνικό μέρος, όσο στις αντιδράσεις του κοινού, που παρακολούθησε με τον δέοντα σεβασμό όλους τους καλλιτέχνες. Πραγματικό μάθημα αποτέλεσε για μένα η συγκεκριμένη συμπεριφορά των Κυπρίων απέναντι στους δημιουργούς που βρίσκονται επί σκηνής και καταθέτουν την ψυχή τους. Όχι σαν κάτι δικά μας βόδια που πας στον Ιανό ή αλλού κι όση ώρα γίνεται η συναυλία, αυτά μουγκανίζουν από κάτω, χασκογελάνε ή προσπαθούν να λύσουν τα υπαρξιακά τους προβλήματα. Σίγουρα το χθεσινό κοινό, κυρίως νεολαιίστικο, θα το χαιρόταν πολύ ο Μάνος Χατζιδάκις, όπως και κάθε μουσικός που σέβεται τον εαυτό του και τη δουλειά του.

Στη σκηνή ανέβηκε πρώτος ο ταλαντούχος Γιάννης Αναστασάκης Μαρίνος με το project Elektronik Meditation. Μας "έστειλε" νωρίς-νωρίς με τη μουσική του που ήταν ένα πλέγμα από πολλές άλλες μουσικές: Brian Eno, Hawkwind, Tangerine Dream, ambient κ.α. Στο τέλος, μάλιστα, έπαιξε και μία εξαιρετική διασκευή, φυσικά δίχως λόγια, στην Αγρύπνια του Θανάση Παπακωνσταντίνου, χρησιμοποιώντας την ίδια λούπα με τη φωνή του Άραβα από την πρωτότυπη ηχογράφηση του τραγουδιού!

Τον Γιάννη-Elektronik Meditation συνόδευσε στο ψυχεδελικό show του η visual artist Ντενίζ Αγγελάκη, ζωγραφίζοντας και προβάλλοντας επί τόπου σε video-wall τα σχέδια της! Μεθαύριο, Παρασκευή, συντονιστείτε τα μεσάνυχτα στο clipartradio! Λέω να σας γνωρίσω τη μουσική του Elektronik Meditation, μια και ο δημιουργός είχε την ευγενή καλωσύνη να μου χαρίσει ένα αδισκογράφητο ακόμη demo του!

Κατά τη διάρκεια του opening του φεστιβάλ, ήρθαν και με βρήκαν στα καμαρίνια οι Αραμπάς, δηλαδή ο Σωφρόνης Σωφρονίου και ο Γιώργος Ιωάννου. Ο Σωφρόνης επιμελείται το ηχητικό κολάζ και ο Γιώργος το οπτικό μέρος αυτού που παρουσιάζουν και που οι ίδιοι χαρακτηρίζουν παιχνίδι με τους συνειρμούς και τη μνήμη. Έπαθα πλάκα με την περίπτωση τους και θα δούμε παρακάτω τι ακριβώς έκαναν χθες βράδυ!

Να και ο κιθαρίστας Μπάμπης Παπαδόπουλος, που μόλις είχε φτάσει από τη Θεσσαλονίκη στην Κύπρο κι ήρθε κατ' ευθείαν στο θέατρο για ν' ακούσει μουσική. Κι όταν λέω "ν' ακούσει" κυριολεκτώ, εφόσον όλη την ώρα την άραξε σε μία γωνιά παρακολουθώντας προσηλωμένος τα live των συναδέλφων του! Μόνο που έκοψε τα μαλλιά του κι αυτός κι η αλήθεια είναι πως τρομάξαμε να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον μέσα στο πλήθος!

Ως μέλη της ίδιας οικογένειας των μουσικών, εδώ ο Μπάμπης συνομιλεί με την τσελίστρια Σοφία Ευκλείδου.

Κι εδώ στήνεται στο φακό μου μαζί με τον Λευτέρη Μουμτζή και τον βιολιστή Φώτη Σιώτα. Αυτός ο Σιώτας, πάλι, δε μπορώ να μην πω ότι πέραν της τέχνης του είναι κι ένας από τους πιο θετικούς ανθρώπους που έχω συναντήσει. Απόλαυσα πραγματικά τη συζήτηση που είχαμε στα καμαρίνια.

Οι Αραμπάς ανέλαβαν ήδη δράση! Συγκεκριμένα, ο Γιώργος Ιωάννου συντονίζει - προφανώς - το ηχητικό με το οπτικό υλικό του project τους!

Το οποίο project έλαβε χώρα στη δεξιά άκρη της σκηνής. Στις όψεις ενός κύβου που υπήρχε προβάλλονταν κινηματογραφικά επίκαιρα και πλάνα από στιγμές του βωβού και του σύγχρονου κινηματογράφου,

ενώ παράλληλα ακούγαμε λουπαρισμένες συνθέσεις του Bach, του Beethoven, του Chopin, του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι και της Πλάτωνος.

Δεν ξέρω αν όντως επρόκειτο για ένα παιχνίδι με τις μνήμες, εγώ πάντως το εξέλαβα σαν ένα καλειδοσκόπιο της νεότερης σύγχρονης ιστορίας και σαν μια μηδενιστική ματιά πάνω στην αναπόφευκτη κατάρρευση των παγκόσμιων πολιτιστικών αξιών. Γι' αυτό και ανατρίχιασα σύγκορμος, δηλώνοντας φαν τους και πρόθυμος να βοηθήσω ώστε να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και στην Ελλάδα! Το ιδεώδες θα ήταν οι Αραμπάς να ανοίξουν τις επερχόμενες συναυλίες της Λένας Πλάτωνος στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών κα μακάρι να γινόταν εφικτό κάτι τέτοιο!

Αμέσως μετά την παρέμβαση των Αραμπάς στο πρόγραμμα του φεστιβάλ, δεύτερος "επίσημος" καλλιτέχνης μετά τον Elektronik Meditation, ήταν ο Luup - κατά κόσμον Στέλιος Ρωμαλιάδης.

Με τη Σοφία Ευκλείδου στο τσέλο και τον Λευτέρη Μουμτζή στα αγγλόφωνα τραγούδια, στην κιθάρα και στο κοντραμπάσο, ο Luup αυτοπροσώπως έπαιξε φλάουτο και μας πήγε ένα τριπαριστό ταξίδι στη βρετανική επαρχία του Μεσαίωνα!

Ο Ρωμαλιάδης είναι ένας τζίνιους καλλιτέχνης, σχετικά άγνωστος στην Ελλάδα, αλλά με δύο δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει από γαλλική και αμερικανική εταιρεία αντίστοιχα, κερδίζοντας airplay σε πολλούς underground ραδιοφωνικούς σταθμούς του εξωτερικού. Υπ' όψιν ότι την Παρασκευή αυτή θα παίξω στο clipartradio και συνθέσεις του Luup, αφού ναι μεν ο ίδιος μου χάρισε το δεύτερο άλμπουμ του, εγώ όμως αισθάνθηκα την ανάγκη να το αγοράσω και σε συλλεκτικό βινύλιο!

Το όνομα του συγκροτήματος Van Der Graaf Generator δε λέει και πολλά πράγματα στον πολύ κόσμο, μου εξομολογήθηκε λίγο απογοητευμένος - και με το δίκιο του - ο Luup. Εμένα, πάλι, οι τρεις πρώτοι τους δίσκοι κοσμούν τη δισκοθήκη μου εδώ και πολλά χρόνια, δε θα φανταζόμουν όμως ότι ο Βρετανός κ. David Jackson που παίζει σαξόφωνο στα άλμπουμς του Luup είναι το ιδρυτικό μέλος του θρυλικού progressive-rock συγκροτήματος μαζί με τον Peter Hammill μια φορά κι ένα καιρό! Κοίτα να δεις τι γίνεται στον κόσμο!

Μόλις έφτασε από τη θεατρική πρόβα της και η κυρία Στέλα Φυρογένη για να συμπράξει με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη στην ανάγνωση των τριών τελευταίων κεφαλαίων της Φόνισσας του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη!

Μην πεις πολλά πράγματα για μένα στον πρόλογο σου, μου ζήτησε ο πάντα σεμνός Αλκίνοος, τονίζοντας ότι κανονικά θα έπρεπε να μιλήσω με τις ώρες γι' αυτά πού'χει κάνει η Φυρογένη στο τραγούδι και στο θέατρο!

Δεν είχα δει τη σύμπραξη του Αλκίνοου με τη Μαρία Φαραντούρη στη Φόνισσα, πέρσι το καλοκαίρι, στο αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων, αυτό που παρακολούθησα πάντως χθες με τη Φυρογένη, με εντυπωσίασε πάρα πολύ!

Η Στέλα ζωντάνεψε κυριολεκτικά μπροστά μας με την ερμηνεία της τη Φραγκογιαννού, όση ώρα κεντούσαν, τόσο ο Παύλος Μιχαηλίδης και ο Φώτης Σιώτας με τα έγχορδα τους, όσο και ο Αλκίνοος με τις λούπες και τα φωνητικά του! Ένα αριστούργημα ήταν το κομμάτι αυτό της συμμετοχής του Αλκίνοου στο Loop Festival!

Στο δεύτερο σύντομο μέρος του προγράμματος του, ο Αλκίνοος τραγούδησε - πάντα με την τεχνική του looping - πέντε τραγούδια: δύο δικά του, από ένα της Λένας Πλάτωνος και του Ορφέα Περίδη και ένα κυπριακό παραδοσιακό.

Τελικά πανταχού παρούσα είναι η Λένα μεταξύ των νέων προοδευτικών μουσικών κι εδώ δεν αναφέρομαι στον Αλκίνοο που κοντεύει να συμπληρώσει 20ετία στο ελληνικό τραγούδι! Ο Αλκίνοος, πάντως, παρουσίασε χθες βράδυ το πιο ψυχεδελικό καρυωτακικό Βράδυ που έχω ακούσει, λουπάροντας όλα τα μέρη του τραγουδιού για ηλεκτρική κιθάρα και όχι μόνο!

Ο Αλκίνοος είναι ένας ορίτζιναλ σταρ, όχι με την έννοια της αμερικανιάς, την εμπορική και ισοπεδωτική, αλλά μ' αυτήν του αστεριού, ενός αστεριού αυτόφωτου και ολόφωτου που η λάμψη του διαχέεται παντού, ακόμη κι αν o ίδιος κάθεται κρυμμένος στην άκρη του stage!

Πίσω στα καμαρίνια ήταν απαραίτητη μία φωτογραφία με το συγκρότημα Stelafi σε απαρτία, δηλαδή με τον Λευτέρη Μουμτζή, τη Στέλα Φυρογένη και τον Ανδρέα Τραχωνίτη.



Και λίγο αργότερα, η Σοφία με τον Λευτέρη λικνίζονταν στους ρυθμούς ενός ψυχεδελίζοντος συγκοπτόμενου τσιφτετελιού, καθώς ο Αλκίνοος τραγουδούσε τους Τρεις καλογήρους Κρητικούς (και τρεις απ' τ' Άγιον Όρος)!

Η κυρία που βλέπετε στη photo με τον Αλκίνοο είναι η δασκάλα του από το...νηπιαγωγείο! Συγκινητικό, αν σκεφτεί κανείς πως όποτε δίνει συναυλίες ο τραγουδοποιός στη γενέτειρα του, εκείνη πάντα πηγαίνει για να τον καμαρώσει!

Και μία photo bosko - Αλκίνοου, αμέσως μετά το τέλος του προγράμματος του.

Είχα μιαν ανησυχία για το κλείσιμο της πρώτης βραδυάς του Loop Festival, αφού θεωρούσα κάπως δύσκολο να "μπει" το κοινό στον κόσμο των Soundspecies μετά τον Παπαδιαμάντη, τον Καρυωτάκη και την παράδοση του λουπαδόρου Αλκίνοου.

Εδώ ο Oliver, ο ένας εκ των Λονδρέζων αδερφών Keene, παίζει ηλεκτρική κιθάρα, γνωστοποιώντας μας πως η μουσική των Soundspecies δεν είναι αμιγώς ηλεκτρονική!

Τελικά το κοινό όχι μόνο εντάχθηκε στο ηχητικό σύμπαν των Soundspecies, αλλά είχαν φύγει όσοι είχαν έρθει αποκλειστικά για τον Αλκίνοο και τους άλλους συμμετέχοντες του φεστιβάλ, με αποτέλεσμα όλοι οι υπόλοιποι θεατές να ξεσαλώσουν με τη χορευτική μουσική των Άγγλων. Κάποια στιγμή μάλιστα ανέβηκαν κι έπαιξαν μαζί τους ο βιολιστής Παύλος Μιχαηλίδης και ο φλαουτίστας Luup-Στέλιος Ρωμαλιάδης!

Τα συγχαρητήρια μου για τη στάση σας να ακούτε πραγματικά μουσική, ένιωσα την ανάγκη να πω στο κυπριακό κοινό από μικροφώνου και το ίδιο έκανε αμέσως μετά και ο Μουμτζής!

Και φτάνουμε στη σημερινή μέρα, όπου πριν λίγες ώρες έσκασε μύτη και η τρομερή Αγγλίδα καλλιτέχνιδα Bunty, η οποία εμφανίζεται απόψε στο Loop Festival. Μουρλοκομείο και νομίζω θα κολλήσουμε άψογα οι δυο μας! Αλλά κάτι πρέπει να κάνω πια μ' αυτά τα μαλλιά μου που ξαναμακραίνουν και μοιάζω με μπάτσο από σήριαλ του Φώσκολου...Fuck, που θά'λεγε και η Bunty!

Η οποία Bunty είναι μοναδική, καταπληκτική performer, κάτι μεταξύ Bjork, Kate Bush και Joni Mitchell! Θα τη δω απόψε επί σκηνής και θα μεταφέρω τις εντυπώσεις μου, όπως και απ' όλη τη δεύτερη και τελευταία βραδυά του Loop Festival. Τώρα σας αφήνω, η Bunty κοιμάται μέσα, δεδομένου ότι πέταξε νύχτα από την Αγγλία για Κύπρο, ενώ έξω στήνεται τρελό μπάρμπεκιου με άπαντες τους συμμετέχοντες του φεστιβάλ! Τα ξαναλέμε αργότερα!