τα-γέλια-των-φίλων-και-η-άγνοια-των-περιπτεράδων

Δεν τα μπορώ πια καθόλου τα μπαράκια και τελευταία φορά που πήγα σε κάποιο απ' αυτά πρέπει να ήταν προ δεκαετίας και βάλε. Δεν μου αρέσει η κατευθυνόμενη διασκέδαση, προσαρμοσμένη στις ορέξεις του εκάστοτε dj, όπως και το ότι αδυνατείς ν' ανταλλάξεις δυο κουβέντες της προκοπής μεσ' στη βαβούρα. Εντούτοις, χθες βράδυ πέρασα πολύ καλά σε μπαρ των Εξαρχείων κι ακόμη καλύτερα στην οικία μου, όπου έσυρα ολόκληρη την παρέα μέχρι τις εφτά το πρωί! Εδώ ξεκαρδιζόμαστε με τη Λίνα Σωπιάδου και τον Φώτη Δούσο, την τραγουδίστρια και τον leader αντιστοίχως του συγκροτήματος Δάρνακες. Πως να μην ξεκαρδιστούμε, αφού θυμηθήκαμε εκείνο το τηλεφώνημα πού'χα κάνει στον Φώτη πριν ενάμισι χρόνο ζητώντας του σε κατάσταση υστερίας να...μαζέψει την τραγουδίστρια του, διότι θα τους πάρει ο διάολος! Όταν μου εξήγησε ο άνθρωπος σε τι κατάσταση τον είχα πετύχει πάνω σε κάποιο βουνό της βόρειας Ελλάδας, το γέλιο ήταν αν μη τι άλλο αναμενόμενο! Που να φανταζόταν κι αυτός κι εγώ ότι στο εξής θα γινόμασταν όλοι οι καλύτεροι φίλοι μεταξύ μας!

Ένα πέρασμα στη συνέχεια από το μπαρ Τετράγωνο, στο οποίο τραγουδά τα Σάββατα ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, και μερικά ακόμη σφηνάκια ήταν η...χαριστική βολή για να προτείνω στους φίλους να τερματιστεί η βραδυά στο σπίτι μου με άφθονο αλκοόλ και κάτι άθλια σουβλάκια από delivery. Μας υποδέχτηκε ο Ζέπος που μάλλον δε συμπαθεί την πολυκοσμία στα πόδια του. Τέτοια γελωτοθεραπεία ωστόσο είχα πολύ καιρό να κάνω! Η Λίνα, ο Κώστας, ο Βάνος, η Μάιρα-Vampirella και ο γράφων μάλλον θα το θυμούνται για καιρό το χθεσινοβραδυνό, αφού οι μασέλες πόνεσαν από τα γέλια, ενώ υπήρξαν στιγμές που δε μπορούσαμε να ανασάνουμε. Πάλι καλά που ήταν και ο γιατρός Βάνος στην παρέα, αν και ευτυχώς δε χρειάστηκε η παρέμβαση του εν είδει ασκήσεως επαγγέλματος!

Σήμερα το ΒΗΜΑ δίνει το Μαουτχάουζεν του Ιάκωβου Καμπανέλλη και χωρίς να κάνω στεγνή διαφήμιση θα πρότεινα σε όλους να το πάρετε. Πρόκειται για το μοναδικό πεζογραφικό έργο του μεγάλου θεατρικού συγγραφέα που χάθηκε πέρσι, μέσα στο οποίο κατέγραψε τις εφιαλτικές εμπειρίες του από το ναζιστικό στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Το συγκεκριμένο έργο γέννησε και τη Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν, τα τέσσερα υπέροχα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη για τη φωνή της νεαρότατης Μαρίας Φαραντούρη το 1966. Πάντως, ο περιπτεράς στο Θησείο δεν πρέπει να ήταν φαν ούτε του θεάτρου, ούτε της λογοτεχνίας γενικότερα. Τι βιβλίο δίνει το ΒΗΜΑ; τον ρώτησα. Τον Μινχάουζεν, μου απάντησε...Αυτά είναι!