σκηνές-ροκ-με-τον-λουκά-σιδερά-από-τον-δημήτρη-θεοδωρόπουλο

Όση ώρα η Αθήνα είχε μετατραπεί σε πεδίο μάχης και το Μετρό Συντάγματος σε ιατρείο υπό συνθήκες...ορεινού χειρουργείου, με τους μπάτσους να βαράνε αδιακρίτως στο ψαχνό (μπροστά στα μάτια μου ένας ποδηλάτης, ολότελα άσχετος με τα επεισόδια, γρονθοκοπήθηκε βάναυσα από τους υπαλλήλους του ΜΠΑΤΣΟΚ), κάποιοι παρακολουθούσαμε και εν μέρει συμμετείχαμε στο ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου για τον μουσικό Λουκά Σιδερά. Ο Σιδεράς, με τα μαύρα γυαλιά και το ινδοπρεπές πουκάμισο του, κανονικός θρύλος της ελληνικής rock σκηνής, παρουσίασε ένα live βασισμένο σε all time classic hard-rock και blues συνθέσεις, καθώς και σε δικά του κομμάτια. Τον συνόδευσαν ο Νίκος Γιαννάτος στο μπάσο και ο Σίμος Κοκαβέσης στην ηλεκτρική κιθάρα, γνωστοί μου αμφότεροι από τη ρεμπετομπλούζ μπάντα του Στέλιου Βαμβακάρη! Μια και το γύρισμα έγινε σε τετρακάμερο, τον Δημήτρη που είχε την ευθύνη της κυρίως μηχανής λήψης, συνέδραμαν ο Γιώργος Χρυσανθακόπουλος και ο Μίνως Νικολακάκης. Μεταξύ των θαμώνων του μπαρ Ψυχιατρείο - ίσως ο πλέον κατάλληλος χώρος για ένα τέτοιο project - ήταν οι σκηνοθέτες Σταύρος Καπλανίδης και Μάρσα Μακρή, οι συνάδελφοι του Σιδερά, Μάκης Σαλιάρης και Γιάννης Δρόλαπας, καθώς επίσης και πλήθος νεολαίων που την καταβρήκαν με το όλο σκηνικό. Κάπου πήρε το μάτι μου και τον Jimi Hendrix, τους Rolling Stones και τον Rory Gallagher, σωστό trip εν ολίγοις στο rock, όχι μόνο του παρελθόντος, αλλά και του μέλλοντος μας, που θά 'λεγε και ο Σαββόπουλος. Όσο για μένα, αφού πέρασα πραγματικά καλά στο live του Λουκά Σιδερά, ήταν αδύνατο να μη βγω μια φωτογραφία αναμνηστική με τον αγαπημένο Frank Zappa στην πιο διάσημη αιρετική πόζα του! Τα γυρίσματα συνεχίζονται, ενώ σε κάποιο απ' αυτά θέλει να με εντάξει ο Θεοδωρόπουλος όχι απλά ως κομπάρσο. Μπορώ να του χαλάσω χατήρι του Θεοδωρόπουλου; Τόσα και τόσα δημιουργικά πράγματα έχουμε κάνει μαζί την τελευταία δεκαετία στο χώρο του μουσικού ντοκιμαντέρ! Τον παρατηρούσα χθες βράδυ να σκηνοθετεί όλο αυτό το γοητευτικό μπάχαλο - διότι μόνο μπαχαλοειδώς σκηνοθετείται σωστά ένα rockumentary - και σκεφτόμουν ότι ακριβώς δέκα χρόνια πριν, τέτοιον καιρό, ξεκινούσαμε τα γυρίσματα της ταινίας για τη Φλέρυ Νταντωνάκη. Να που σήμερα ο Δημήτρης υπογράφει το πρώτο ολόδικό του μουσικό ντοκιμαντέρ, εφόσον τό 'χε και όνειρο ν' ασχοληθεί με τους Aphrodite's Child κι όλη αυτήν την παρέα των Ελλήνων rockers της διασποράς! Και εις ανώτερα, Δημήτρη, keep on rockin' in a free world!