Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

η-πρώτη-συνέντευξη-με-τη-marianne-faithfull

Συνάντησα τη Marianne Faithfull στο μπάνγκαλόουζ του ξενοδοχείου Rodos Palace, όπου διαμένω άλλωστε κι εγώ μαζί με ολόκληρο το team λόλεκ. Έσκυψα και της φίλησα το χέρι και ανταπόδωσε μ' ένα thank you very much. Ήξερα πως ετοιμαζόταν να ξεκουραστεί και δεν ήθελε να φάμε πολύ χρόνο. Γι' αυτό και η ακόλουθη συνέντευξη, που διήρκησε μόλις 5 λεπτά, μόνο και μόνο για να έβγαινε στον αέρα της τηλεοπτικής εκπομπής που πήγαμε με τον λόλεκ, είναι επιφανειακή χωρίς μάλλον ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η πρώτη μου εντύπωση από την κυρία Faithfull είναι μιας γυναίκας πραγματικά κουρασμένης (μην ξεχνάμε ότι στα 65 της βρίσκεται σε world tour), με εμφανή τα σημάδια πάνω της από τις καταχρήσεις του παρελθόντος, αλλά παράλληλα πολύ γοητευτικής, ευγενέστατης και ευφυέστατης. Όση ώρα μού μιλούσε παρατηρούσα τα πανέμορφα καταπράσινα μάτια της. Αυτά δεν έμοιαζαν καθόλου κουρασμένα...

Είναι η πρώτη σας φορά στη Ρόδο;
Όχι, έχω ξανάρθει στη Λίνδο.
Πολλά χρόνια πριν; Γνωρίζω ότι κάθε χρόνο έρχεστε στην Ελλάδα για διακοπές.
Όχι, ήρθα πολύ πρόσφατα, πέρσι, παρ' όλο που κάθε Αύγουστο με φιλοξενούν φίλοι μου λίγο πιο έξω από τη Θεσσαλονίκη.
Πως αισθάνεστε που θα τραγουδήσετε σε ένα αρχαίο στάδιο, εσείς που έχετε παίξει στα μεγαλύτερα rock-clubs του κόσμου όλου;
Γι' αυτό ακριβώς χαίρομαι να τραγουδάω στην Ελλάδα, να δίνω παραστάσεις και να επικοινωνώ μαζί σας. Δεν έχω πρόβλημα με τα rock-clubs, αλλά το να παίζεις σ' ένα αρχαίο στάδιο είναι κάτι πολύ special, κυρίως απ' την άποψη των vibes. Το είδες ήδη; Μου είπαν ότι είναι υπέροχο. Εγώ θα το δω αύριο.
Το επισκέφθηκα ήδη και είναι όντως υπέροχος χώρος. Εστιάζετε πάντα στις τελευταίες δισκογραφικές εργασίες σας όταν βγαίνετε σε παγκόσμια περιοδεία;
Ναι, χωρίς ν' αφήνω εκτός τα παλιά τραγούδια. Σαφώς και θα εστιάσω αύριο στο τελευταίο μου άλμπουμ, θα τραγουδήσω όμως και As tears go by, Working Class Hero, The ballad of Lucy Jordan, όλα αυτά.
Αναφέρεστε τακτικά στο Working Class Hero του John Lennon, παρ' ότι προέρχεστε απ' την "οικογένεια" των Rolling Stones. Γιατί ξεχωρίζετε τόσο αυτό το τραγούδι;
Σωστά, απ' την οικογένεια των Stones! Τραγουδάω ασταμάτητα από το 1979 που το ηχογράφησα αυτό το κομμάτι. Είναι πολύ σημαντικό με την κοινωνική κατάσταση που επικρατεί διεθνώς.
Και γιατί όχι, ας πούμε, το Imagine του ίδιου δημιουργού πού 'ναι και ένας διεθνής ύμνος στην ειρήνη;
Γιατί το Working Class Hero δεν έχει καμία ειρήνη μέσα του, μόνο δύναμη και σθένος. Σήμερα μπορούν πολύ πιο εύκολα οι άνθρωποι σ' όλες τις γωνιές της γης να ταυτιστούν μαζί του παρά με την ειρήνη. Δες τι τραβάει κι η εργατική τάξη της χώρας σου.
(Εμένα θα μου πεις, dear Marianne;) Ανήκετε στους καλλιτέχνες που δεν επαναπαύθηκαν στις δάφνες των 60s-70s, αλλά μέχρι σήμερα συνεργάζεστε με την αφρόκρεμα των σύγχρονων pop-rock δημιουργών.
Είναι αυτονόητο! Γι' αυτό λατρεύω το Kissing Time που έγινε με την αρωγή τόσο φωτισμένων δημιουργών. Φροντίζω να ενημερώνομαι για οτιδήποτε καλό προκύπτει απ' τους νέους συναδέλφους μου σε Ευρώπη κι Αμερική.
Πολύ μπανάλ, αλλά θα σας το ρωτήσω: Τι γνωρίζετε από την ελληνική μουσική; Τα ονόματα Χατζιδάκις-Θεοδωράκης σας λένε κάτι;
Sorry, αλλά δεν μου λένε τίποτα. Γνωρίζω μόνο τη Μελίνα Μερκούρη (αρθρώνει τ' όνομα σα να προσπαθεί να το θυμηθεί) και τη θαύμαζα από πολύ παλιά. Sorry, ok;
Σιγά το πράγμα (γελάμε κι οι δύο). Έχετε διαπρέψει στον κιν/φο, από το Girl on a motorcycle του 1968 μέχρι το Irina Palm του 2007. Πολύ διαφορετική η ενασχόληση με τα κιν/φικά από τα μουσικά;
Το Irina Palm ήταν εξαιρετική ταινία. Ναι, είναι πολύ διαφορετική η ενασχόληση μου με το σινεμά απ' ότι με τη μουσική. Νιώθω πολύ υπερήφανη για τις ταινίες που ανάφερες. Επίσης, ξέρω ότι είμαι καλή ηθοποιός. Ανέκαθεν το γνώριζα, από τότε που ξεκινούσα σ' αυτόν το χώρο.
Αυτά αρκούν για σήμερα, ευχαριστώ πολύ.
Εγώ σ' ευχαριστώ κι ήσουν πολύ γλυκός που τελειώσαμε γρήγορα, καθώς νιώθω πολύ κουρασμένη και χρειάζομαι ανάπαυση.
Αυτά είπαμε, λοιπόν, στην πρώτη μου επαφή- εμπειρία ζωής με το Ιερό Τέρας που λέγεται Marianne Faithfull. Όταν έκλεισε το κασετόφωνο, τη ρώτησα αν μπορώ τελικά να την κιν/φήσω στην πρόβα και τη συναυλία. Από μένα είσαι ok, απάντησε, νομίζω πως μπορείς να κάνεις ότι επιθυμείς. Έφυγα απ' το δωμάτιο της κατενθουσιασμένος, έστω και γι' αυτό το πεντάλεπτο. Ακολούθησε η συνέντευξη Τύπου μέσα στο δημαρχείο της Ρόδου και τηλεοπτική ζωντανή εκπομπή (ο bosko και ο λόλεκ σε παράθυρα να ομιλούν περί Marianne Faithfull, ανυπομονούμε να δούμε το dvd απ' τον σταθμό, να γελάσουμε λίγο που μας έχει φάει το άγχος). Σε λίγη ώρα θα δειπνήσουμε όλοι μαζί με τους διοργανωτές, τη Faithfull και τους μουσικούς της. Θα επανέλθω, όπως εξυπακούεται!

5 σχόλια:

Ελένη Μπέη είπε...

Ευχαριστούμε, Αντώνη. Ειλικρινά.

Η συνέχεια... "εξυπακούεται" και αναμένεται εναγωνίως.

Ελπίζω το φιλί σου να άφησε στο χέρι της τη θέρμη όλων των δικών μας ανεπίδοτων φιλιών.

Mary Ka είπε...

Για πεντάλεπτη επιφανειακή, πολύ καλή τη βρίσκω. Μακάρι να ήταν όλες οι πεντάλεπτες επιφανειακές έτσι.

Nikatsu είπε...

Η φωνή της Faithfull κουβαλάει όλη της τη ζωή...

Ανώνυμος είπε...

παλικάρι καμαρώνουμε για σένα &
αναμένουμε ανταπόκριση!

miss D.

Ανώνυμος είπε...

καλημερα - καλη κυριακη....ζηλευω [ με την καλη εννοια] φιλε ΑΝΤΩΝΗ τις συνεντευξεις σου και τις μουσικες σου αποδρασεις...ευχομαι να περνας καλα ...χαιρετισματα απο την ζεστη και καλοκαιρινη ΣΕΡΡΕΣ- ΒΑΣΙΛΕΙΑ [ συνταξηδιωτισσα στο Ζαγκρεπτ]