Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

synch-festival-2010-1st-day-peaches-m.elliott-lolek

Έφτασα στην Τεχνόπολη στις 10 το βράδυ, παρ' όλο που το ραντεβού με τον Lolek και την υπόλοιπη παρέα ήταν μία ώρα νωρίτερα. Λογικό να μη βρω κανέναν μέσα στους εκατοντάδες alternative τύπους που συνέρρευσαν ωσάν τις μαρίδες γι' ακόμη μία χρονιά στο καλοστεκούμενο πια synch festival. Στήθηκα στην ουρά για μια μπίρα, μετά πρόσεξα μια καλή γωνιά και την άραξα μόνος μου ως αυτιστικό. Εκείνη τη στιγμή ξεκινούσε και το live της Peaches, της θεοπάλαβης Καναδέζας με το νέο γερμανικό συγκρότημα της. Μία σύγχρονη Debbie Harry των Blondie στο λίγο πιο θεατράλε και κωμικό, βέβαια.
Τά 'χει τα χρονάκια της η κυρία Peaches- έχει γεννηθεί το 1966, για την ακρίβεια- κάτι που δεν την εμπόδισε όμως να περπατήσει πάνω στα χέρια των τρελαμένων φαν της, απειλώντας κανονικά πώς εάν την αφήσουν και σκάσει σαν καρπούζι, θα σταματήσει το σόου. Και τι σόου!
Τραγούδια όλο σεξουαλικά ευκόλως εννοούμενα και ουχί υπονοούμενα, αφού παρότρυνε τα αγόρια shake your dicks και τα κορίτσια shake your tits, αντίστοιχα. Στην αρχή εμφανίστηκε ντυμένη...σφουγγαρίστρα απ' την κορφή ως τα νύχια, μετά έσκασαν δίπλα της κάτι γκομενάκια με τεράστιες περούκες, λίγο αργότερα τσιτσιδώθηκε και στο τέλος έμεινε με μία εντυπωσιακή μπέρτα, την οποία ανέμιζε ένας ανεμιστήρας στημένος μπροστά στο stage.
Τι κι αν το νεανικό κοινό της λικνιζόταν στο ρυθμό των χορευτικών electro- punk συνθέσεων της με τον βρώμικο ήχο και, ακόμη περισσότερο, με τον βρώμικο στίχο; Αίσθηση μου ήταν πώς στο live της Peaches πρωτοστατούσε το θέαμα με την ομολογουμένως ενδιαφέρουσα μουσική της να έρχεται σε δεύτερη μοίρα- συμφώνησε μαζί μου και ο φίλτατος Τάσος Μισυρλής, ο τσελίστας της Σαβίνας Γιαννάτου, τον οποίο πέτυχα μεσ' στο πλήθος να πίνει τις μπίρες του.
Λίγο πριν η Peaches με τη μπάντα της πούν Αντίο Athens, μεταφερθήκαμε στην κλειστή αίθουσα της Τεχνόπολης, προκειμένου ν' αποφύγουμε τη λαοθάλασσα και να βρούμε μια καλή θέση για το πολυαναμενόμενο επόμενο live του Matt Elliott. Λοιπόν, ο εν λόγω νεαρός σχετικά μουσικός από το Bristol παίζει να είναι από πολύ μεγάλος καλλιτέχνης μέχρι τελείως μούφα.
Πρόκειται σαφώς για έναν ολοκληρωμένο συνθέτη με εσωστρεφή ερμηνεία τύπου Leonard Cohen και μπαλάντες άρτια δομημένες. Στη μουσική του Matt Elliott βρίσκει κανείς τον ίδιο τον Federico Garcia Lorca, τους απόηχους ανδαλουσιανών μοιρολογιών, το κοίταγμα του στο ρωσικό λαϊκό τραγούδι και την αλήτικη διάθεση ενός σύγχρονου Βρετανού μέθυσου τροβαδούρου. Έπαιξε συνολικά πέντε κομμάτια του, δεκάλεπτης διάρκειας το καθένα, με τη μπάντα να μην υπάρχει γύρω του, αλλά μπροστά του, μέσα σε μία ηλεκτρονική κονσόλα, την οποία χειριζόταν ο ίδιος. Να πω την αλήθεια, όταν σε μια φάση τον ακούγαμε να παίζει κιθάρα και να βγάζει τους δραματικούς βοκαλισμούς του, ενόσω παράλληλα τον βλέπαμε να είναι σκυμμένος στο πάτωμα και να σκαλίζει την κονσόλα, με πιάσανε τα γέλια. Θυμήθηκα τον Θανάση Βέγγο που ντυμένος τσιγγάνος είχε πάει να παίξει βιολί, μα κατά λάθος πάτησε από το τρανζιστοράκι τον ήχο του...πιάνου! Εκεί όμως που έγινε το έλα να δεις μέσα στην αίθουσα ήταν όταν ένας αγανακτισμένος φαν του τραγουδοποιού, σηκώθηκε από τη θέση του και του φώναξε σε ανορθόδοξα, κομματάκι, αγγλικά: Έι, Matt Elliott, sorry, άναψε το spotlight, we can't see and hear you! Σα να λέμε εν ολίγοις I speak england very best...
Η υφή της μουσικής του Elliott χωρίζεται σε δύο μέρη: χαμηλότονη, ταξιδιάρικη, νοσταλγική και συναισθηματική αρχικώς για να ανατραπεί όλο αυτό το κλίμα μέσα σε μία απίστευτη ηλεκτρονική βαβούρα απόλυτης βιομηχανικής ψυχεδέλειας. Τού αρέσαμε όμως ως κοινό του τραγουδοποιού, μας αποκάλεσε fucking amazing audience, αν και θά 'χε κάθε λόγο να ειρωνεύεται. Τους διοργανωτές κυρίως που δεν έκλεισαν τις πόρτες και καθ' όλη τη διάρκεια της ωριαίας παράστασης του, απαράδεκτοι τύποι περνούσαν από μπροστά του λες και βρίσκονταν στη λαϊκή αγορά της γειτονιάς τους. Τέλος πάντων, θα προμηθευτώ τις δισκογραφικές εργασίες του Matt Elliott και θα επανέλθω σχετικά.
Ακολούθησε και έκλεισε το πρόγραμμα στις δύο τα ξημερώματα ο Lolek. Χοντρό αυτό που θα πω τώρα, ο Lolek είναι κολλητός μου, όμως εμένα μού άρεσε περισσότερο από τον Matt Elliott κι ας τον έχω δει 600 φορές live σε σημείο να κοντεύει να τον βαρεθεί η ψυχή μου. Αφού εξέφρασε τη συγκίνηση του που παίζει στην ίδια σκηνή με τον Elliott, ένα χρόνο αφότου επικοινώνησαν στο myspace, ο Lolek τραγούδησε αρκετά από τα κομμάτια του Alone μαζί με κάποια από τα καινούργια του σε ελληνικούς στίχους.
Τον συνόδευσαν ο Γιώργος Κατσάνος στο μεταλλόφωνο, το ακορντεόν και το ηλεκτρικό πιάνο και ο Μιχάλης Μοσχούτης στην ηλεκτρική κιθάρα. Αυτός βγήκε κατ' ευθείαν από μπουάτ, ήταν το σχόλιο μιας νεαράς δίπλα μου πού 'χε κουρνιάσει στην αγκαλιά του καλού της, όση ώρα ο Lolek ερμήνευε το Σύνορα η αγάπη δε γνωρίζει του Κώστα Χατζή. Κι είναι κακό αυτό, δεσποινίς; τη ρώτησα ευγενικά κι εγώ που ψοφάω για...δημοσκοπήσεις. Ίσα- ίσα, μου απάντησε το κορίτσι. Μεταξύ των παρευρισκόμενων στο live Matt Elliott/ Lolek διέκρινα τη Δήμητρα Γαλάνη, τον The Boy, τη Λουκία Μιχαλοπούλου και τον Ορέστη Ανδρεαδάκη. Ξημερωθήκαμε με τα γνωστά, συζητήσεις για το πώς φάνηκαν στον καθένα μας οι καλλιτέχνες που είδαμε, για το πόσο νεκρή είναι συναυλιακά η φετινή θερινή σαιζόν, ενώ συνέβησαν και γνωριμίες με ωραίους καινούργιους ανθρώπους. Και του χρόνου, λοιπόν, μια και δεν τη σηκώνω άλλη ενάλλαξη και τώρα μού 'ρχεται ν' ακούσω μονοκοπανιά από αντίδραση και μόνο την Κραυγή στα Πέρατα του Σπύρου Σαμοΐλη και του Μενέλαου Λουντέμη!

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συγγνώμη, όμως εσάς δεν σας ενοχλούσε που όλη την ώρα ο καλλιτέχνης ήταν στο σκοτάδι;
Ούτε ακούγαμε, ούτε βλέπαμε, συνεπώς ορθώς ο κύριος που λέτε έκανε την παρατήρηση του. Μην τα ισοπεδώνετε όλα. Καλύτερος ο Lolek από τον Matt Elliott; What? Εσείς θα μας πείτε σε λίγο ό,τι οι Κόρε.Ύδρο είναι ανώτεροι των Pearl Jam και η Μαρίζα Κωχ της Μπιόρκ!

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
έκαστος στο είδος του, ο Λουμίδης στους καφέδες κι εσείς στον φθόνο, αγαπητέ.
υ.γ.
ο κύριος, που λέω, βλακωδώς έκανε την παρατήρηση του τη στιγμή που ο καλλιτέχνης είχε ξεκινήσει να παίζει μια εξαιρετικά χαμηλότονη μπαλάντα, αφιερωμένη κιόλας σε μια φίλη του.
υ.γ2.
ΚΟΡΕ.ΥΔΡΟ., Μαρίζα Κωχ και Bjork ακούω ακόμα, τους -κατά τ' άλλα συμπαθείς- Pearl Jam που τους θυμήθηκες; ατυχείς οι παρομοιώσεις σου...

Κωστής Κυριάκου είπε...

Φίλε ανώνυμε, φαινεται καραδοκεις να γράψεις όταν κάτι παει κοντρα με τα δικά σου γούστα. Ο bosko ειπε οτι του αρεσε περισσότερο. Δεν είπε κάτι για καλύτερος κλπ. Απογορεύεται να του αρεσει περισσότερο? Ακου εκει τα ισοπεδωσε ολα..Αν θες μπορείς να ανοιξεις το δικο σου blog και να γραφεις για τα πραγματα που σου αρεσουν και να ξερεις οτι δε θα σε ενοχλει κανενας.
Βεβαια θα μου πεις ποιος θα το διαβαζει?Ειναι και αυτο ενα θεμα. Ε, εσύ και 2-3 φίλοι σου.
Οσο για το οτι ορθως εκανε ο κυριος την παρατηρηση του, μάλλον ειστε απο το το ιδιο χωριο και εχετε συνηθησει να αντιδρατε σαν τα βοδια. Ας το λεγε οταν τελειωνε το τραγουδι.
Αμα σε χαλαει τι το διαβαζεις το blog? Φασιστα!

BOSKO είπε...

Κωστής Κυριάκου...
σ' ευχαριστώ για το support, αλλά δε χρειάζεται να χαλιέσαι. Εγώ το διασκεδάζω αφάνταστα, η αλήθεια είναι. Να δω όταν σταματήσω να τους δημοσιεύω τι θα κάνουν...Και τό 'χω πει εκατό φορές, όταν δε γουστάρεις ένα blog ή σ' τη σπάει η φάτσα του συγγραφέα του, για ποιο λόγο να αφήνεις σχόλιο; Δε μπορώ να το καταλάβω επ' ουδενί λόγω, εφόσον προσωπικά δεν θα το έκανα ποτέ.
ξανά ευχαριστώ, πάντως.

ΝΣ είπε...

Εμένα θα με ευχαριστήσετε, κύριε Μποσκοΐτη; Που θα πω ότι είναι αδιανόητο για κάποιον να του την "σπάει" το φατσόνι σας. Σίγουρα αντιμετωπίζει χονδροειδέστατο πρόβλημα.

Χαιρετώ από την βροχερή μελαγχολική Λέσβο...

BOSKO είπε...

ΝΣ...
άντε, να σ' ευχαριστήσω και σένα, συμβουλεύοντας σε παράλληλα να επισκεφτείς το συντομότερο έναν στρατιωτικό ιατρό και στην ανάγκη να την χτυπήσεις και μια ενεσούλα, δεν κάνει κακό...
νά 'σαι καλά γενικώς

Άρτεμις είπε...

εκτός από τις αναρτήσεις σου λατρεύω και τα σχόλιά σου. Ε μα ναι!

BOSKO είπε...

Άρτεμις...
χαχαχαχα, τελικά για σένα δουλεύουμε, και όλοι οι κατά καιρούς ανώνυμοι- τα κακοήθη μελανώματα, κι εγώ, μου φαίνεται!

Άρτεμις είπε...

Ναι, αυτό το μπλοκ εχει απ'όλα.χαχαχα

Η νυχτερίδα ξαναχτύπησε με mail αυτή τη φορά.

BOSKO είπε...

Άρτεμις...
ωραία!
μπαίνω να σε παραλάβω!

Άρτεμις είπε...

Ευχαριστώ.
Καλη σου νύχτα!!

Ανώνυμος είπε...

Το ό,τι είστε εγωκεντρικός και ναρκισσιστής, κε bosko, το έχουμε καταλάβει. Τρέφεστε μάλλον από τη ματαιοδοξία σας και τα bonus των μουσικάντηδων που στηρίζετε. Από τα σχόλια όλων όσων σας γράφουν εδώ μέσα. Υπάρχουν όμως και μερικοί που δεν θα σας χαριστούν την Ημέρα της Κρίσεως. Και πάψτε να ειρωνεύεστε τους φανατικούς αναγνώστες σας, δεν συνάδει με το ήθος το οποίο υποτίθεται ό,τι πρεσβεύετε.

Ανώνυμος (με Α κεφαλαίο)

Άρτεμις είπε...

Κύριε ΑΝΩΝΥΜΕ (κεφαλαία όλη η λέξη, μην είμαστε τσιγκούνηδες.

Παρακαλώ ενημερώστε μας για την ημερομηνία της Κρίσεως να πάμε να υποστηρίξουμε εμείς τον κύριο Μποσκοϊτη.

BOSKO είπε...

Ανώνυμος (με Α κεφαλαίο)...
αντί απάντησης, μερικές ατάκες που έγραψαν ιστορία!

- Εσύ...ναι, εσύ...για πλησίασε...πφφφ, βρωμάς ανωνυμία!

(Άντζελα Δημητρίου σε δημ/φο)

- Για όλα φταίνε οι γκόμενες, οι πρώην και οι επόμενες

(Δήμος Μούτσης)

- Σ' όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε

(Δήμητρα Γαλάνη)

Ρε Ανώνυμε, απ' το να γυρνάς στα blogs και να βρίζεις, δεν πα' να κάνεις τίποτα άλλο πιο χρήσιμο για την περίπτωση σου; Να σου φτιάξω μάνι- μάνι μια λίστα με δυο- τρεις ασχολίες που θα σε βοηθήσουν;

BOSKO είπε...

Άρτεμις...
αχαχαχαχα, κοίτα πάλι τρελό γέλιο απ' το πουθενά απόψε!
ποια Ημέρα της Κρίσεως; δε βλέπεις ότι ο άνθρωπος είναι ήδη σε κρίση;
ρε, κάτι νούμερα ζηλόφθονα που υπάρχουνε στον κόσμο!

despinach. είπε...

Βosko, καλησπέρα!! Αυτό το Ανώνυμος με (Α )κεφαλαίο με βάζει σε υποψίες μήπως είναι η Ε. Λουκά??...στο λέω γιατί με παρέπεμψε το σχόλιό του σε μία ατάκα της απευθυνόμενη στον Τζίμη Πανούση.....

Τι διάβασαν τα ματάκια μας πάλι...τα έχω παίξει από το γέλιο!!!

BOSKO είπε...

Despina...
εγώ να δεις, τόσο γέλιο που παρακαλάω να ξανάρθει!
τ' ακούς, Ανώνυμε με Α κεφαλαίο;
μας έχεις γίνει απαραίτητος, χόρεψε τσιρκολάνε, παίξε τις κουδούνες σου να διασκεδάσουν τα πλήθη!
χαχαχαχα

despinach. είπε...

Bosko, πότε επιτέλους θα ανοίξεις την πόρτα του Θεού, ένα πόμολο είναι αλλά από μέσα...η ατάκα που σου έλεγα!! χαααχαχα!!!

BOSKO είπε...

Despina...
αφήστε τα παιδιά να έρθουν σε μένα, διότι σ' αυτά ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών!

(Jesus Christ Superstar)

despinach. είπε...

Εδώ είμαστεεεεεεεεε!!

Καληνύχτες!!

Ανώνυμος είπε...

kyrie anwnyme oi kore. ydro einai poly anwteroi apo tous pearl jam

BOSKO είπε...

Καλός Ανώνυμος...
να σου πώ τώρα τό 'χεις μάλλον το δίκιο σου!

Ανώνυμος είπε...

...την ίδια στιγμή οι fuck buttons απογείωναν το κοινό τους και μάλιστα χωρίς αντίστροφη μέτρηση.Νομίζω ήταν η κορυφαία στιγμή της βραδιάς,για να μη πω του φεστιβαλ.
chris

BOSKO είπε...

chris...
δεν είδα, δεν άκουσα, ούτε έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω τα λεγόμενα σου.