Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

άδεια-σπίτια-του-αυγούστου

Οι μινιμαλιστικές συνθέσεις του Ian D Hawgood...
το νυχτερινό ταξίδι προς την Ήπειρο...
όταν προξενείς τα πιο σκληρά λόγια που λέγονται με περισσή αθωότητα...
τα γενέθλια σε μπαρ στο Γκάζι...
ποιοι θα είμαστε; η ερώτηση...
εκτός από σένα πού 'χεις μείνει στην Αθήνα, κανείς άλλος! η απάντηση...
τελικά δεν πήγα...
οι ψητές παλαμίδες και τα εκμέκ της Μαρίνας και του Κώστα...
η Έβδομη Σφραγίδα του Ingmar Bergman...
οι πίνακες και η όλο παιδικότητα μουσικές της Χαριτίνης...
το άσχημο όνειρο με τους μπάτσους που με συνέλαβαν για κατοχή κιλών κοκαΐνης μαζί με καμιά εικοσαριά τραγουδιστές του Θεοδωράκη-εν τέλει το ελικόπτερο δεν ήταν ΑΤΙΑ...
τα ιμπρεσιονιστικά και αρμονικά περίπλοκα τραγούδια του Νίκου...
κρίμα τα σανδάλια που είχα αγοράσει, τώρα που έκοψα ξανά τα μαλλιά μου...
άνδρας με κοντά μαλλιά και σανδάλια του Χριστού, ούτε Αλβανός εργάτης...
το Boat-Woman Song του Holger Czukay...
no more Lipton Ice Tea...
η ανταπόκριση μου από την Επίδαυρο και τον πλατωνικό Καβάφη για τη Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας
πεζοδρόμια που βράζουν...
ας κάνουν κάνα freddo της προκοπής στα GOODY'S του Χολαργού επί της Μεσογείων...
το ΣΙΝΕΜΑ ξεπουλάει την ταινιοθήκη του στο ΕΘΝΟΣ...
μια φίλη μουσικός πού 'χε τσακωθεί με φίλη της, ζωγράφο, της είπε κάποτε: Στο μουνί μου τον βάζω τον Andy Warhol...
ο Ηλίας γίνεται rock, η Παυλίνα ηλεκτρονική...
σας αρέσει ο Brahms; ρωτάει η Βασιλειάδου τον Ρίζο κι αυτός όπου φύγει-φύγει μεσ' στο περιοριστικό ασπρόμαυρο...
road of bones-υπέροχος τίτλος οργανικού έργου...
το Four Sticks των Led Zeppelin, το July morning των Uriah Heep και το Cry me a river του Joe Cocker υπό μορφή παραγγελιών στο youtube...
πολλά χρόνια πίσω, κάναμε αμάν να δούμε πλάνο live των αγαπημένων rock stars...
το Εσπέρια Ίρις Γκρέκα παίζει λούπα...
ένας σάκος ταξιδιωτικός αφέθηκε μέχρι το τέλος των διακοπών...
τοστ με μαύρο ψωμί...
κινέζικο και ινδικό από delivery...
πας ολοταχώς να ξαναπαχύνεις, με συμβουλεύουν...
ετοιμασίες για τις εκπομπές του Αυγούστου...
μάτια ορμητικά ανοιχτά...
synth pop και prog rock...
μια χρυσόμυγα που γλίτωσα απ' τον νεροχύτη και τοποθέτησα σε γλάστρα με βασιλικό...
φωτιές...
καθημερινή σκόνη...
στάχτες από τσιγάρα...
αύριο...

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

(..αθόρυβα υπέροχο..)

Areth είπε...

από τις παρατακτικές συνδέσεις του απολογισμού να φυλάγεστε.
τοίχο τοίχο.

BOSKO είπε...

new-girl-on-the-blog...
κι εσύ Αθήνα ή γράφεις από τας διακοπάς;

BOSKO είπε...

Areth...
καλημέρα!
αλλά, από τι ακριβώς να φυλάγομαι;
για εξηγήσου απλά, please!

Areth είπε...

ε, να, είναι απλό,
οι καθ'υπόταξι απολογισμοί είναι πιο λειτουργικοί. φέρουν μια εσάνς νοικοκυρέματος του βίου, δίνουν μια αιτιολογία, ένα σκοπό, μια προβληματική βρε αδερφέ, έστω για τα μάτια του κόσμου, ότι οικονομούν τα εν οίκω, μια χρονική ακολουθία, μια δικαιολογία για το χώρο, έναν αποτροπιασμό για το χρόνο. μια πρόταση υποτάσσεται στην άλλη για να λειτουργήσουν από κοινού.
με το 'και' και το 'και' ένα λαχάνιασμα αντίρροπο προς την οικιακή οικονομία.
δεν είναι μομφή.
σχόλιο για το λαχάνιασμα και την παρατακτική σύνδεση είναι.

BOSKO είπε...

Areth...
ααα, εσύ παραείσαι εγκεφαλική! Τα σχόλια σου επιδέχονται δυο και τρεις αναγνώσεις!
καλό ειν' αυτό, thanx!

Ανώνυμος είπε...

Στας διακοπάς δεν γράφω ούτε..τ΄όνομά μου!!
Καλοκαιρινές διακοπές τέλος για φέτος-τώρα μας τυραννάει ξανά η ζέστη της Θεσσαλονίκης μας!