Στο Τσάι στη Σαχάρα προ ολίγων ωρών εκνευρίστηκα τόσο που έφτασα στα όρια μου. Εκεί που πήγα ν' απολαύσω τον Βασίλη Γισδάκη σε μελοποιημένα ποιήματα και τη Σοφία Μιχαηλίδη στη Μυθολογία του Σαββάτου του Μιχάλη Τρανουδάκη και του Γιώργου Χρονά, έπεσα πάνω στον ποιητή- χρονογράφο και πολιτιστικό εκπρόσωπο της ΝΔ Δημήτρη Ιατρόπουλο! Ενώ λοιπόν η Μιχαηλίδη ερμήνευσε ποίηση της Κικής Δημουλά σε μουσική του Νίκου Ξανθούλη με τον ίδιο το συνθέτη στο πιάνο, το λόγο πήρε ο Ιατρόπουλος και...τι δεν είπε το στόμα του! Ό,τι στην Ελλάδα τα φώτα της ποίησης τα έδωσαν κάποιοι δεξιοί, ενώ στη συνέχεια η τέχνη της ποίησης μοιράστηκε στους αριστερούς και τους ομοφυλόφιλους! Και ό,τι αυτός είχε μέντορα του τον ομοφυλόφιλο Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος δεν του έπιασε ποτέ ούτε το χέρι! Συν τοις άλλοις, είχε το θράσος να αποκαλέσει συνάδερφο του τον Κώστα Καρυωτάκη! Για το τέλος, ανέβηκε κι η μαυρομαλλούσα σύζυγος του στη σκηνή κι απήγγειλαν ντουετάκι ένα ποίημα ούτε θυμάμαι ποιας ποιήτριας- τι να συγκρατούσα με τα νεύρα που είχα; Μου έμεινε όμως η τελευταία αυτή εικόνα από το ζεύγος Ιατρόπουλου, που με παρέπεμψε σε μεταμεσονύκτια καλτ εκπομπή του αλησμόνητου τηλεοπτικού BLUE SKY...Ήμουν έτοιμος να σηκωθώ πάνω, να του φωνάξω "λέτε μπούρδες, κύριε!" και να φύγω, μα δεν το έκανα. Όχι τόσο για να μη στενοχωρήσω τον φίλο μου τον Γισδάκη, όσο επειδή με ένα βλέμμα που έριξα στην παρέα μου ξεκαρδιστήκαμε στο γέλιο. Ο Μαραμής, η Ρόζα και η maira προσπαθούσαν σκυμμένοι να κρύψουν το νευρικό γέλιο τους, διότι εγώ τουλάχιστον γελούσα προκλητικά και δυνατά την ώρα που η βραδιά ποίησης είχε φτάσει στο αποκορύφωμα καλαισθησίας και γούστου. Είμαι περίεργος, άραγε τι να σκεφτόταν μετά ο κ. Ιατρόπουλος; θα του άρεσαν οι στίχοι από τη Μαίριλυν του Χρονά που τραγούδησε με έντονη θεατρικότητα η Μιχαηλίδη και που μιλούσαν για χασίς, βαρβιτουρικά και σπέρματα ομοφυλοφίλων; Ευτυχώς που ο Γισδάκης μας αποζημίωσε κυριολεκτικά στο τέλος με τον Τρανουδάκη να τον συνοδεύει στο πιάνο στη Fata Morgana της Κωχ και του Καββαδία, στο Μια φορά κι έναν καιρό του Χατζιδάκι και του Γκάτσου και στο Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα του Θεοδωράκη και του Ελύτη. Με την αποχώρηση του Ιατρόπουλου από την αίθουσα, άρχισαν τα πηγαδάκια από φανερά νευριασμένους ανθρώπους που είχαν πάει ν' ακούσουν ποίηση και όχι φθηνή δεξιά και ρατσιστική προπαγάνδα! Κυρία Μιχαηλίδη και κύριε Γισδάκη, σας ευχαριστούμε, παρ' ότι γίναμε έξαλλοι με το μονοπώλειο του Ιατρόπουλου πήρε τ' αυτί μου να λένε κάποιοι θαμώνες στους δύο ερμηνευτές. Η βραδιά στο Τσάι στη Σαχάρα θα επαναληφθεί και σήμερα, Σάββατο 22 του μήνα, ευτυχώς άνευ Ιατρόπουλου. Τη θέση του ποιητή- εισηγητή θα πάρει ο Γιώργος Χρονάς, ο οποίος θα απαγγείλλει ποίηση του με τα τραγούδια να αποδίδονται και πάλι από τη Σοφία Μιχαηλίδη και τον Βασίλη Γισδάκη. Λέω να ξαναείμαι εκεί, εφόσον η χθεσινοβραδινή μουσικοποιητική επιεόρτια εκδήλωση σχεδόν καταστράφηκε...
5 σχόλια:
Γιατι η ποιηση θελει μοναξια,ερημια και προπάντων
σιωπη
για να ακουστει
(Τουλάχιστον ο Γιώργος Χρονάς ειναι ενας ποιητης που καθε φορα που αποφασίζει να βγει στην πόλη την γεμίζει ευλογημένα κείμενα, σπάνιας αισθητικης. Βλ. lifo της Πεμπτης)
αν σου πω ότι με πήρε σήμερα κούρσα η κυρία Σοφία η ταξιτζού, που της αφιέρωσε άρθρο ο Χρονάς στη Lifo που λες, θα το πιστέψεις; φταίω γω μετά που άλλοι με κατηγορούν και άλλοι απλά απορούν επειδή γνωρίζω πολύ κόσμο; μόνα τους έρχονται όλα, δεν κυνηγάω τίποτα...και πάλι υποδόρεια μου έδωσες πάσα για νέο post.
Τελικά δεν τα κατάφερα να έρθω. Όταν εχθές σου έγραφα για τον τηλεφωνητή που έλεγε το πρόγραμμα της βραδιάς στο Τσάι, αναφερόταν μόνο ο Ιατρόπουλος που θα μιλούσε στην παγκόσμια ημέρα ποίησης. Ήθελα πολύ να είμαι να δω τον Βασίλη και να ακούσω ξανά εκείνα τα καταπληκτικά τραγούδια από την «Μυθολογία του Σαββάτου». Ούτε και σήμερα θα τα καταφέρω. Με έβαλες όμως σε μια ευχάριστη διαδικασία να ξανακούσω την «Μυθολογία του Σαββάτου» (ξύπνιος από τις 6:30, έχω ακούσει το δίσκο ήδη 3 φορές!). Έχω την εντύπωση ότι ο δίσκος αυτός δεν υπάρχει πια στην αγορά (μπορεί να κάνω και λάθος).
Καλή σου μέρα
Γειάσου ρε Μπόακο!!!δεν ξέρω το γιατί αλλά πολύ μου αρέσει όταν τα παίρνεις έτσι στην κράνα που λένε και αρχίζεις και χώνεις...τί λες ρε τον μακάκα...μα πολύυυυυυυ μακάκας όμως....καλά ποιός γελοίος του επέτρεψε να ανέβει επάνω και να πεί όσα είπε;;ρε τον γελοίο... ούφ και μένα μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι τώρα...δεν σεβόνταν όμως ο αρχιγελοίος,ο αρχιμακάκας τη μνήμη του μεγάλου Μ.Χατζιδάκι;; και επιτέλους είναι και πολύ καρακατινιά να μιλάς έτσι δημόσια και τόοοοοοοσο χοντροκομμένα για κάτι πάαααααρα πολύ αφάνταστα πολύ πρωσοπικό που αφορά έναν άνθρωπο που πιά έχει φύγει από κοντά μας και στην τελική ΔΕΝ μας αφορά τί έκανε ο Μ.Χατζιδάκης στη πρωσοπική του ζωή....αυτό που μας αφορά είναι το έργο του....αυτό μό-νο... τί να πώ...απαράδεχτο...εντελώς απαράδεχτο...ντροπή μας και ΑΙΣΧΟΣ...και φυσικά φαντάζομαι τί θα έκανε και ο αγαπητός μας Βασίλης εννοώ τον Β.Γισδάκη φυσικά....και ο κύριος Μαραμής που πολύ μου αρέσουν οι στίχοι του..και είναι ένας εξαιρετικός ποιητής...συνθέτης...και φυσικά εσύ...ούφ αυτά είναι τα χάλια μας....Αθανασία.
μάκης...
ε, βλέπεις ο Ιατρόπουλος είναι η φίρμα, βγαίνει στις τηλεοράσεις. Ο Γισδάκης κι η Μιχαηλίδη είναι για το Ηρώδειο ή καμιά μικρή μουσική σκηνή. Έχεις δίκιο, δεν υπάρχει πια στο εμπόριο η "Μυθολογία του Σαββάτου". Κι εγώ σε βινύλιο το' χω.
αθανασία...
ναι, ναι, τον μακάκα!!!
Δημοσίευση σχολίου