Η ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ, Ο ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ & Ο ΚΥΡ- ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΟΥ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΜΕΤΡΟΥΣΕ ΤΑ ΑΣΤΡΑ...

Σαν σήμερα συμπληρώνονται 14 χρόνια από το θάνατο της Μελίνας Μερκούρη και βρίσκω την πιο κατάλληλη στιγμή για να σας αφηγηθώ πως η μακαρίτισσα Τελευταία Ελληνίδα Θεά, όπως την αποκαλούσαν, "αποκατέστησε" πριν πολλά- πολλά χρόνια τον μελαγχολικό συνονόματο μου Κυρ- Αντώνη του Μάνου Χατζιδάκι.Οι περισσότεροι θα έχετε δει αυτό το φιλμάκι, στο οποίο η Μελίνα μετέφραζε στα γαλλικά τους στίχους του τραγουδιού, που έλεγε ο ίδιος ο συνθέτης, καθισμένη στα γόνατα του σχεδόν. Προέρχεται από ένα αφιέρωμα της γαλλικής τηλεόρασης στον Μάνο Χατζιδάκι και τη Μελίνα Μερκούρη, του 1960, τη χρονιά που οι δυο τους θριάμβευσαν στις Κάνες με το Ποτέ την Κυριακή του Dassin. Υπάρχει μια λεπτομέρεια όμως, που αφορά στην απόδοση του τραγουδιού και που, φαντάζομαι, μόνο κάτι πυροβολημένοι με τον Χατζιδάκι σαν και μένα, θα έχουν προσέξει! Ο κυρ- Αντώνης είχε ηχογραφηθεί μέσα στη διετία 1959- 60 σε μια σχεδόν θεοδωρακική βερσιόν με το μπουζούκι του Χιώτη και το λαϊκό σούπερ ντουέτο της εποχής Στέλιο Καζαντζίδη- Μαρινέλλα.Ακολούθησε με διαφορετική ενορχήστρωση η εκτέλεση της Νάνας Μούσχουρη, μέχρι που ο Γιώργος Νταλάρας το ξαναηχογράφησε αρκετά χρόνια αργότερα στη Λαϊκή Αγορά (1987) με την ενορχήστρωση του Νίκου Κυπουργού. Παραδόξως, όμως, τόσο ο Καζαντζίδης, όσο και η Μούσχουρη τραγουδούσαν στις δύο πρώτες βερσιόν τους εξής ολότελα σουρρεαλιστικούς στίχους του Μάνου Χατζιδάκι: αχ κυρ Αντώνη/ πως σ' αγαπάμε/ και μαζί σου τ' άστρα πηδάμε/ τις φωτιές για σένα μετράμε/ ώσπου να' ρθει η βροχή...Εν ολίγοις, το να πηδάς τις φωτιές, την ημέρα της γιορτής του Αϊ- Γιαννιού λόγου χάριν, είναι απολύτως κατανοητό ειδικά σε σχέση με την ελληνοκεντρική ποίηση ενός λαϊκού τραγουδιού του Χατζιδάκι. Τα άστρα, όμως, ακούγεται έως και λίγο κωμικό! Αφήστε που η κατάκτηση της σελήνης θα γινόταν σχεδόν μια δεκαετία μετά! Κι όμως, έτσι είχε περάσει στη δισκογραφία με τον Καζαντζίδη και τη Μούσχουρη ως μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συνθέτη, μάλιστα! Ευτυχώς δηλαδή που καταγράφηκε ως οπτικό ντοκουμέντο με τη Μελίνα και τον Χατζιδάκι η ιστορία του κυρ- Αντώνη που σαν φυσιολογικός ονειροπόλος και ευαίσθητος, τελικά πηδούσε φωτιές και μετρούσε άστρα, λίγο προτού πάψει να φαίνεται στην πόρτα του και αποχαιρετήσει οριστικά τους φίλους που του δήλωσαν την αγάπη τους. Τι να ήταν ο τόσο μοναχικός κυρ- Αντώνης; ένας λαϊκός αφανής ήρωας, ένας άστεγος φιλόσοφος της πλατείας Ομονοίας, ένας σύγχρονος Διογένης που ζούσε μέσα σ' ένα πυθάρι στην οδό Πανός της Πλάκας ή μήπως ακόμη ένα ποιητικό κατασκεύασμα του χατζιδακικού σύμπαντος;
Ποτέ δε θα μάθουμε, μας εγκαταλείπει άλλωστε αθόρυβα και σπαρακτικά μέσα σε 2.30 μόλις λεπτά που διαρκεί η μικρή μεγάλη ιστορία του. Τα πάντα, όμως, είναι πιθανά όταν ένα αερικό ή έστω ένας λαϊκός ήρωες πλάθονται απ' τις νότες και τα λόγια του Μάνου Χατζιδάκι και τραγουδιούνται με τη φωνή και την ψυχή της Μελίνας Μερκούρη.