...μια ιρανική σχετικά πρόσφατη ταινία και μια παλιά γαλλική [κατόπιν προσκλήσεως της καλής γητεύτριας (www.ghteytria.blogspot.com)]...
Ο Κύκλος του Τζαφάρ Παναχί κέρδισε το Χρυσό Λιοντάρι στο φεστιβάλ Βενετίας για τις ιστορίες γυναικών, στην πιο απαράδεκτη χώρα του κόσμου, όπου οι γυναίκες καταδικάζονται σε θάνατο από εννέα ετών, κυκλοφορούν δημοσίως μόνο μετά του συζύγου τους, ενώ οδηγούνται στην κρεμάλα κυριολεκτικά για ψύλλου πήδημα.
Στη Γαλλία του 1966, αντίθετα, λίγο πριν ξεκινήσει ο κοσμοϊστορικής σημασίας Μάης του ΄68 από την πιο πολιτισμένη χώρα του κόσμου, ο Κλωντ Λελούς γυρίζει την αισθηματική δραματική ταινία Un homme (Ζαν- Λουί Τρεντινιάν) et une femme (Ανούκ Εμέ).
Το λατρεμένο μουσικό θέμα της ταινίας, ένα lounge- easy listening instrumental, γράφτηκε από τον Francis Lai και χαρακτήρισε μια ολόκληρη εποχή! Στο σάουντρακ, το οποίο επίσης απόκτησα πρόσφατα σε παλιά κοπή βινυλίου, το ίδιο θέμα υπάρχει και ως τραγούδι, μαζί με τα υπόλοιπα οργανικά παρεμφερούς jazzy ύφους!
Δύο όψεις της θέσης της Γυναίκας στον κινηματογράφο διαφορετικής εθνικότητας. Για το Ιράν, κάτι αρχίζει και κινείται. Διανοούμενοι κινηματογραφιστές παίρνουν θέση με τις ταινίες τους τουλάχιστον, γνωστοποιώντας την κρατική κατάντια τους σε παγκόσμιο βεληνεκές. Όσο για τη Γαλλία, το στοιχείο της ευμάρειας και της παραγωγής sex symbols, δεν έχει καθόλου παραγκωνιστεί. Τους σώζουν, αν μη τι άλλο, τα συναισθήματα του ρομαντισμού και της νοσταλγίας που τόσο τεχνηέντως ξέρουν να πλασάρουν. Επί της οθόνης πάντα!
3 σχόλια:
Για την ημερα της πεταλουδας,λεω εγω καλυτερα ;-)
Μπόσκο μου οι επιλογές σου υπέροχες, όπως πάντα! Χτύπησες και φλέβα γιατί έχω αδυναμία τρελή στον Ιρανικό κινηματογράφο! Τον θεωρώ ανθρωποκεντρικό και με ματιά πολύ ευαίσθητη πάνω στα αισθήματα, με τρόπο διακριτικό, αλλά ιδαίτερα συγκινητικό, χωρίς εφέ, πιασάρικα τεχνάσματα, ορδές κομπάρσων, λαμπερές παρουσίες και χλίδα. Σκηνοθετικά, σκέτη ποίηση! Δε θα ξεχάσω τα απίστευτα πλάνα μέσα από το γιαπί κι ενώ έξω χιόνιζε, στην υπέροχη ταινία Baran(με τον άσχετο ελληνικό τίτλο βροχή, ενώ Baran ήταν το όνομα της κοπελιάς!), του σκηνοθέτη Μαγίντ Μαγιντί!
Υποθέτω πως θα την έχεις δει. Η μικρή Αφγανή μετανάστρια και ο έρωτας του νεαρού Ιρανού που προσπάθησε να τη βοηθήσει. Η σκηνή που αυτός δάκρυζε από μακριά, ανήμπορος να τη βοηθήσει, με τις πέτρες που αυτή κουβαλούσε στο ποτάμι, ασήκωτες από βάρος κι ενώ ήταν ένα κλαράκι από την ασιτία και τις κακουχίες και δεν άντεχε και τρέκλιζε από την προσπάθεια, έχει χαραχτεί στη μνήμη μου ως μια από τις πιο τρυφερές σκηνές που έχω απολαύσει στον παγκόσμιο κινηματογράφο.
Nα μην πω για τα Παιδιά του Παραδείσου... κτλ!
Τον Κύκλο δεν τον είδα ακόμη. Ελπίζω να το πετύχω γιατί αυτά θέλω να τα απολαμβάνω στη μεγάλη οθόνη.
Για τα γαλλικά όπως πολύ σωστά τα περιέγραψες, όντως είναι έτσι και χαίρομαι που έτσι τα λαμβάνετε κι εσείς που είστε άλλη γενιά!
Το Ένας άντρας και μια γυναίκα έγραψε ιστορία και μουσικά, και σκηνοθετικά και σεναριακά! Και άνοιξε το δρόμο σε πολλά υπέροχα φιλμ που ακολούθησαν.
Αγαπητέ μου Μπόσκο, αυτά που μας ενώνουν είναι πιο πολλά από αυτά μας χωρίζουν. Όταν θα πιούμε ποτάκι παρεούλα, θα σου εξηγήσω μερικά πράγματα για να καταλάβεις κάποιες ανοχές μου, τις οποίες μάλλον θα κατανοήσεις στα πενήντα σου! Ως τότε όμως... χαίρομαι τη δροσιά και την ποιότητα του λόγου σου και σου εκφράζω την εκτίμησή μου και την αγάπη μου!
Ευχαριστώ ειλικρινά για τη σημερινή σου συμμετοχή!
Σου χαρίζω μερικές καμέλιες και μια
μιμόζα, για να θυμάσαι τη σημερινή μέρα και τη φίλη σου τη γητεύτρια και εύχομαι να χαίρεσαι τις γυναίκες της ζωής σου!
ggl...
κι άλλη Λένα στο διαδίκτυο; μα, που πας και τα βρίσκεις; δε γυρίζεις κάνα ντοκιμαντέρ, λέω γω;
γητεύτρια...
η μιμόζα μου' ρθε, οι καμέλιες τα' φτυσαν στο δρόμο απ' τη διακοπή ρεύματος! Το "Baran" είναι κι αυτό πολύ ωραίο ιρανικό φιλμ, το' χω δει στο σινέ- Φιλίπ, την αθηναϊκή αίθουσα που προβάλλει πρώτη- πρώτη τα νεορεαλιστικά διαμάντια της χώρας αυτής. Όντως, να σας χαιρόμαστε! Και να ξέρεις, αν δεν ήσουν εσύ, ούτε που θα καταπιανόμουν σοβαρά με τη σημερινή μέρα (με τον ίδιο τρόπο δηλαδή που σνομπάρω και τους Αγίους Βαλεντίνους, τις γιορτές της Μάνας, του Πατέρα κλπ.) Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Δημοσίευση σχολίου