Ονειρεύομαι τα λευκά χριστούγεννα
πιέζω το μυαλό μου σα μπιμπίκι
έτσι αρχίζει
κι έτσι τελειώνει
το λευκό.
Θυμάμαι στην Αλεξάνδρας
όλους μαζεμένους γύρω απ' το τραπέζι
κι εγώ σαν Άγιος Βασίλης
να τους καρφώνω στα πέτα χρυσές πίνζες
να χαίρονται και να ζηλεύουν
τη γενναιοδωρία
που είσαι Μάνο;
αυτά τα σκέφτομαι
τώρα που όλοι έχουν πεθάνει (νεκροί και ζωντανοί)
κι εγώ πετώ
πουλί παιδί δικό σου
και παίζω ελεύθερο σχέδιο
με ένα σύννεφο σου
πουλί παιδί δικό σου
Λένα Πλάτωνος, Αθήνα 14 Ιουνίου 2010
* ευχαριστώ τη Λένα Πλάτωνος για την παραχώρηση αυτού του ανέκδοτου ποιήματος της στη μνήμη του Μάνου Χατζιδάκι
** στο βίντεο, ακούμε την ίδια να ερμηνεύει το Χάρτινο το φεγγαράκι του Μάνου Χατζιδάκι και του Νίκου Γκάτσου, έτσι όπως το διασκεύασε και το τραγούδησε στο άλμπουμ Το ΄62 του Μάνου Χατζιδάκι (1983)
11 σχόλια:
"αυτά τα σκέφτομαι
τώρα που όλοι έχουν πεθάνει (νεκροί και ζωντανοί)"
δεν υπάρχει.
θα καταφέρει ποτέ η χώρα μας να γεννήσει κάτι τόσο μεγάλο όσο ο Μάνος? Ποιος ξέρει.
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλό να θεοποιούμε ορισμένους ανθρώπους και γενικά δεν το υπερασπίζομαι, όμως σε μια εποχή γενικευμένης παρακμής χρειαζόμαστε αν όχι κάποιους θεούς, κάποιους φάρους.
Συγχαρητήρια bosko για το αφιέρωμα που μας παρουσιάζεις εδώ.
Θρας...
καλώς τον και καλορίζικα το νέο nickname και η photo.
έτσι ακριβώς είναι, όπως τα λες.
σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Βοsko, υπέροχο τραγούδι, μοναδική απόδοση κ ευαισθησία από την μοναδική Λένα Πλάτωνος...και για σένα τι να πω που πάλι μας γέμισες με νοσταλγία, αγάπη, ευαισθησία, ανάταση με αφορμή την μνήμη του Μάνου Χατζιδάκι, γιατί πάντα έτσι γίνεται με αφορμή εκείνον! "Noσταλγία" λάθος ίσως, γιατί είναι σαν να μην έχει "φύγει"...
Είναι τόσο λιγο ένα μπράβο για σενα!
Ευχαριστούμε για τα υπέροχα αφιερώματα!
Λίγο άσχετο αλλά πριν κάποιους μήνες είχα ακούσει στο δεύτερο μια ηχογράφηση της λένας στο ζειμπέκικο του σαββόπουλου και όταν το θυμήθηκα τις προάλλες το έψαξα αμέσως στο youtube. Είναι απλά μοναδικο. Αξίζει;) (μου ρθε επειδή μιλάμε για την πλάτωνος σε τραγούδια άλλων)
Μα δεν αλλάξαμε μόνο νικνέιμ και φωτο. ολόκληρο μπλογκ φυτέψαμε!
Πλήρης ανακαίνηση!
Μετά τις εξετάσεις μπορώ επειτέλους να μπλογκογραφώ σαν άνθρωπος κι εγώ!!
Despina...
να φανταστείς, σήμερα ένας πολύ στενός άνθρωπος του Χατζιδάκι μού έλεγε αν έφτιαχνα ένα blog αποκλειστικά για 'κείνον, πάλι κάθε μέρα θά 'γραφα.
σε υπερευχαριστώ, Δεσποινάκι!
Θρας...
βέβαια, η Λένα μόνο καλά λόγια έχει για 'κείνη τη συνεργασία της με τον Σαββόπουλο, ΄88- ΄89 πρέπει να ήταν.
άντε, να μπλογκογραφείς πιο τακτικά κι εσύ κι εμείς εδώ θά 'μαστε να τα λέμε!
Αχ Μάνο... πόσες γενεές ερωτευμένων/ρομαντικών ακόμα θα μετουσιώσουν το χάρτινο φεγγαράκι σου...
Γιώργος...
κάργα χατζιδακικό σε κόβω, φίλτατε Γιώργο, δεν έχεις αφήσει ασχολίαστο κανένα σχετικό post!
καλά κάνεις και μένα χαρά μου είναι!
Ε, μα... ξέρεις πολλά άλλα κεφάλαια μεγαλύτερα από τον Μάνο στα πολιτισμικά δρώμενα αυτού του τόπου τον περασμένο αιώνα;
Γιώργος...
λόγω προσωπικού κολλήματος με το έργο του, θά 'λεγα και τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στα κινηματογραφικά και άλλους, αλλού, αν κάτσουμε και σκεφτούμε.
είναι που ο Χατζιδάκις εκπροσωπεί το τραγούδι, μία κατ' εξοχήν επικοινωνιακή και "λαϊκή" τέχνη, νομίζω.
Δεν αντιλέγω. Συμφωνώ για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, ότι είναι μεγάλο κεφάλαιο. Όπως και οι Μεγάλοι μας γνωστοί ποιητές. Και άλλοι. Όλους αυτούς θα τους θεωρούσα εξίσου σημαντικά κεφάλαια. Λίγα μεν, αλλά σημαντικά κεφάλαια.
Δημοσίευση σχολίου