μνήμη-μάνου-χατζιδάκι-(1994-2010)-μέρος-9ο-ένα-ποίημα-του-μιχάλη-τρανουδάκη-για-να-μην-απολησμονούμε

ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΣΚΙΑ

Το πρόσωπό σου λιτανεύω
στα περίχωρα του Κόσμου
και λέω ψιθυριστά τις προσευχές που μας έμαθες,
με το κομποσκοίνι του Πένθους,
με τον ανάλαβο του Έρωτα,
τριαντατρείς φορές «τα μούσκλια τα νυχτιάτικα»
τριαντατρείς «το πελαγίσιο σου κορμί»
κι ως να μ’ εύρει ο ύπνος ο ασύχαστος
το τεριρέμ της λευκής αχιβάδας.
«Μην κουραστείτε» είχες πει «να ετοιμάζεστε,
ν΄ απέχετε απ’ την ομήγυρη των Αλαζόνων,
να νηστεύετε απ’ τ’ ακάθαρτα των Αδίκων,
να εξομολογείστε τα Άχραντα Πάθη σας,
να μεταλαβαίνετε απ’ το δισκοπότηρο της Ομορφιάς,
να παίρνετε το αντίδωρο της Ηδονής
κι έτσι θα κερδίσετε τη Βασιλεία της Αγάπης».
Το πρόσωπό σου λιτανεύω
στα περίχωρα του Κόσμου
που όσο πάει το φως και λιγοστεύει.
Ώρες-ώρες λιποψυχώ
- γιατί αργεί η Πεντηκοστή σου; -
κι άλλοτε πάλι αναθαρρεύω
κι ακούω από μακριά τον Όρθρο σου...
Κολληθείη η γλώττα τω λαρυγγί μου
εάν μη σου μνησθώ
και νεκρωθήτωσαν αι συνάψεις των νευρώνων μου
αν σ’ απολησμονήσω.

Μιχάλης Τρανουδάκης, συνθέτης, Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

κκκ

* η photo του post, κολάζ του Οδυσσέα Ελύτη

** ευχαριστώ τον Μιχάλη Τρανουδάκη για την παραχώρηση αυτού του ανέκδοτου ποιήματος στα Άσματα και Μιάσματα