...με καινούργιο τριπλό άλμπουμ, κανονική υπερπαραγωγή. Με ολόκληρο βιβλίο που εκτός των στίχων και σημαντικών πληροφοριών για τις ηχογραφήσεις, περιέχει και πολλές φωτογραφίες. Μία μου τράβηξε την προσοχή και την παραθέτω. Το άλμπουμ, λοιπόν, της Αλέξιας με τίτλο Re-be ακόμη δεν τό 'χω ακούσει, πιστεύω όμως πως αναφορικά με το εικαστικό της έκδοσης του, η συμπαθής Κύπρια καλλιτέχνιδα θα ταυτιστεί απόλυτα με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, ο οποίος υποστήριξε ότι η τέχνη οφείλει να εμπεριέχει και το κιτς. Εδώ όμως παραείναι κιτς, ρε παιδί μου...Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010
η-αλέξια-επέστρεψε
...με καινούργιο τριπλό άλμπουμ, κανονική υπερπαραγωγή. Με ολόκληρο βιβλίο που εκτός των στίχων και σημαντικών πληροφοριών για τις ηχογραφήσεις, περιέχει και πολλές φωτογραφίες. Μία μου τράβηξε την προσοχή και την παραθέτω. Το άλμπουμ, λοιπόν, της Αλέξιας με τίτλο Re-be ακόμη δεν τό 'χω ακούσει, πιστεύω όμως πως αναφορικά με το εικαστικό της έκδοσης του, η συμπαθής Κύπρια καλλιτέχνιδα θα ταυτιστεί απόλυτα με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, ο οποίος υποστήριξε ότι η τέχνη οφείλει να εμπεριέχει και το κιτς. Εδώ όμως παραείναι κιτς, ρε παιδί μου...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
19 σχόλια:
Γι αυτό οι Καρυάτιδες κλειστήκαν στο μουσείο!
πλάκα μας κάνετε!
//η τέχνη οφείλει να εμπεριέχει και το κιτς//
Εδω το κιτς περιεχει την Αλέξια! :)
Απίστευτο...
Ωχ το μάτι μου...Και το αφτί μου!!!
Despina...
ενώ έξω, ε;
παραήταν εκτεθειμένες, φαίνεται :-)))
Ανώνυμος...
εγώ, καθόλου!
επειδή όμως άκουσα τα δύο από τα τρία CDs της έκδοσης κι έχει γίνει πραγματικά πολύ καλή δουλειά, μάλλον η Αλέξια μας κάνει πλάκα με τέτοια εικαστική κακογουστιά.
Rodia...
μπα, να δεις που επίτηδες μπήκε αυτή η photo, έτσι όπως μπήκε. Δεν αλλάζει όμως αυτό που υποστηρίζεις και που με βρίσκει σύμφωνο!
Nikatsu...
για το πρώτο, συμφωνώ.
για το δεύτερο, άκουσε τον δίσκο (ή τους δίσκους), αν μπορείς. Δεν είναι καθόλου κακή δουλειά, ειδικά στα ηλεκτρικά blues που ερμηνεύει η Αλέξια.
Καλά έκανες και κράτησες τα σχόλια σε word. Κι εγώ το ίδιο έκανα. Και νά 'στε σίγουροι, θα τα χρησιμοποιήσω πολύ πιο εποικοδομητικά απ' ότι εσείς.
εδώ θά 'μαι κι εδώ θά 'στε!
νομιζω οτι η παρουσιαση που κανεις γιαυτη τη δουλεια , την αδικει
πηρες μια απο τις φωτογραφιες που εχει ενα σωρο ωρεες ομως και βαζεις την κιτς
ειναι μια δουλεια δυσκολη που επειδη τυχαινει να την ξερω εγινε με πολυ αγαπη και κοπο εσωτερικο
δυνατη παραγωγη, απο τις λιγες που αξιζει να αγορασεις, μου θυμησε τη δουλεια του παλαμιδα και πρεπει να περασει στο κοινο
κανε κατι εσυ που μπορεις
ακουσε το
μπορει να σ εδυσκολεψει αλλα εχει αληθειες μεσα, ωραιο ηχο και απιστευτη αλεξια, οσοι περιμενουν τα κλασσικα η τα κοριτσια ξενυχτανε ας παρουν κατι αλλο
δε μαρεσει να ειρωνευεστε χωρις ν ακουσετε πριν
και να προσθεσω οτι η αλεξια οτι εχει κανει το χει κανει χωρις να ναι γκομενα κανενος συνθετη
ασωτος γιος...
ο δίσκος της Αλέξιας μού άρεσε πολύ ειλικρινά. Με τα Remember Boston και Must save the day, κόλλησα άσχημα! Θα τα λιώσω απ' την εκπομπή μου, υπόσχομαι! Επίσης, η ίδια η Αλέξια ειν' ένα γλυκύτατο πλάσμα όλο ευγένεια.
αλλά θα μου επιτρέψεις να εξακολουθήσω να βρίσκω κιτς πολλές απ' τις φωτογραφίες του, κατά τ' άλλα, όμορφα επιμελημένου ένθετου της έκδοσης.
αν η Αλέξια τό 'κανε ως άποψη, την έντονη προβολή του κιτς στοιχείου εννοώ, θα το δεχόμουν περισσότερο.
αυτά!
ok σεβαστο. απλα εχει τοσες αλλες φωτογραφιες να βαλεις με κολαζ που ειναι και μια τεχνη που κανει μονη της,
ελπιζω να μην σου ανεβασα πιεση ε χιχι
ασωτος γιος...
καλημέρα!
μπα, εσύ να μου ανεβάσεις την πίεση; δεν υπήρχε περίπτωση.
για την Αλέξια θα τα ξαναπούμε με την παρουσίαση-κριτική του cd της, εδώ και στο δίφωνο.
ωχ αυτο φοβομουνα οτι θ ασχοληθει το δθφωνο μαζι της χαχαχ
(πλακα κανω)
ασωτος γιος...
νομίζω ότι το δίφωνο δεν μπορεί να παρακάμψει το come-back της Αλέξιας μετά από τόσα χρόνια και με μια τέτοια παραγωγή.
μια χαρά ειν' η Αλέξια!
Επιτέλους βρήκα τι μου φταίει στο concept. Το ήθελα πιο "φορτωμένο". Αν έβαζε κανένα νανάκι κήπου στα ερείπια του τείχους και ένα ροζ φλαμίνγκο από νέον τάβλα πάνω στις κολώνες, θα δήλωνα εκστασιασμένη!
Πάντως, χαίρομαι που αποκαταστάθηκε το όνομά της μουσικά. Για καλή μου/της τύχη, δεν την πρόλαβα στα "πρώτα" της, παρά την έμαθα αρκετά αργότερα. -Παρεπιμπτόντως,για τη συμμετοχή της στο Water μου μετέφεραν τα καλύτερα-. Η ταύτισή της με εκείνη την περίοδο σίγουρα την αδικεί.
Αφρόνη
re sy xtes pira to cd kai to akouw oli mera apo tote.
einai magiko, kai mousika alla kai sto art work.kai se poly kali timi!
krima pou stekesai se auti ti fwto anti na kaneis mia omorfi parousiasi gia to disko tis Alexias pou aksizei poly, dineis trofh ston kathe kompleksiko "eidimona" na bgalei tin xoli tou.
stin Ellada omws, akoume me ta matia.
Ανώνυμος...
προηγείται το δίφωνο με την όμορφη παρουσίαση της Αλέξιας που δικαιούται εκ μέρους μου!
κι εσύ να δω τι θα λες μετά...
δηλαδή δεν επιτρέπεται κανένα σχόλιο, καμία άλλη φωνή; πόσω μάλλον που τόνισα εδώ μέσα ότι ο δίσκος ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ.
υπομονή να κάνεις, λοιπόν, σε ότι αφορά τη δική μου "επίσημη" γνώμη για την έκδοση.
Δημοσίευση σχολίου