θα-διασχίσεις-ένα-πρωινό-τον-κόσμο-με-τον-αναγεννησιακό-κ.βήτα

Ο Κ. Βήτα συνθέτει μια βιωματική ποίηση. Θα τολμούσα να πω ότι μαζί με τη Λένα Πλάτωνος και τον Γιάννη Αγγελάκα αποτελούν την πιο ισχυρή ποιητική τριάδα του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού. Αν ζούσε στην Αγγλία των 60s θα ήταν κάποιος σαν τον Donovan. Ένας ραψωδός που βγήκε παγανιά με την ακουστική κιθάρα του για να αφηγηθεί τις δικές του μακροσκελείς ιστορίες γεμάτες από μεταφυσικές ανησυχίες, από εικόνες της φύσης και του αστικού τοπίου και από έναν παραμυθένιο λυρισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι η κιθάρα τον ήλκυσε από την περίοδο της πρώιμης νιότης του στην Αυστραλία, τότε που έλιωνε στο πικ-απ του το Hejira της Joni Mitchell. Το γεγονός ότι μία δεκαετία αργότερα με τους Στέρεο Νόβα, θα αντικαθιστούσε την κιθάρα από τους συνθετητές, τις λούπες και τα breaks (χωρίς να είναι κανόνας αυτό, καθώς μέχρι σήμερα είναι κιθαροκεντρικός ο ήχος του), τον κατατάσσει αυτόματα στους πιο καινοτόμους δημιουργούς των μεταπολιτευτικών χρόνων. Ας αναφερθώ περισσότερο στην ποίηση του, όμως, αφού κρατάω στα χέρια μου το βιβλίο του με τίτλο θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο από τις εκδόσεις οξύ.

Τα ποιήματα του γράφτηκαν πάνω σε χιονισμένες ταράτσες λαϊκών προαστίων, μπροστά από τη θλιβερή εικόνα του Κηφισού και μέσα σε sui generis λονδρέζικα δώματα. Έξω από μια σιδερένια πόρτα στούντιο, που θα μπορούσε να είναι κελλί μοναχού ή φυλακισμένου. Κι ακόμη, δίπλα σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, απ' αυτούς που σε λίγο καιρό θα εκτίθενται σε μουσεία. Στα ποιήματα του Κ. Βήτα συνυπάρχουν άνθρωποι που άφησαν την τελευταία τους πνοή σε ξενοδοχεία, αφού πρώτα έκαναν ταβανοθεραπεία, με τον 13ο Απόστολο του Χριστού, με τον προφήτη Ιωάννη και με δύο οικονομικούς Ιρακινούς μετανάστες. Σε αρκετά από τα πρώτα ποιήματα του, του 1982, του ΄87 και κυρίως του ΄88, ο δημιουργός απαθανατίζει και αποχαιρετά συγχρόνως τη δεκαετία του 1980 μέσα σ' ένα διάσελο ακριβολογίας και μυστικισμού, λογικής και πάθους, ρομαντισμού και παρόρμησης. Παρατηρητικός, άκρως ευαίσθητος και θηρευτής ανθρώπινων βλεμμάτων και αντιδράσεων, ο Κ. Βήτα αφήνει την προσωπικότητα του να πλανηθεί σ' όλα τα εύρη του κόσμου και του λόγου για να συνταιριάξει μέσα της το ποιητικό και το σχολαστικό, το διασκεπτικό και το αισθητικό, να δημιουργήσει εντέλει μια καινούργια οντότητα - τη δική του - μοναχική, ιδιωτική και παραδόξως καθολική και παγκόσμια. Στεγασμένα ισότιμα κάτω από ένα κράμα διαλεκτικού υλισμού και μαρξιστικής θεώρησης (το δεύτερο με υφέρποντα και γι' αυτό ευφυή τρόπο), τα ποιήματα του μιλάνε πότε για αγόρια δυσλεκτικά και ψυγεία αφημένα στο δρόμο και πότε για το ταξίδι της φάλαινας προς την άνομη σφαγή, τα εκατομμύρια θύματα του AIDS, τον τρανσεξουαλισμό και την κήρυξη του πολέμου διά στόματος George Bush του πατρός. Το γεγονός ότι ο Κ. Βήτα προέρχεται απ' τη μουσική και τη στιχουργική ήταν ένας παράγοντας καθοριστικός στη διαμόρφωση του ποιητικού του έργου. Από την αρχή της πορείας του με τους Στέρεο Νόβα ίσαμε σήμερα προσπαθεί να σταθμίσει τις δύο γλώσσες που συνευρίσκονται εντός του, την αυστηρή κωδικοποιημένη φωνητική γλώσσα με την άλλη, την ελεύθερη και αυθαίρετη της ποιητικής αφήγησης. Έχω την αίσθηση πως αν δεχτούμε ότι το έργο ενός παιδιού της εργατικής τάξης που μεγάλωσε εδώ, στην Ελλάδα, στην Ανατολή, κατάφερε να καλύψει ένα μεγάλο φάσμα του δυτικού πνεύματος, ο Κ. Βήτα κάλλιστα διεκδικεί τον τίτλο του αναγεννησιακού ανθρώπου και καλλιτέχνη.
* το βιβλίο θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο του Κ. Βήτα περιέχει ποιήματα του, γραμμένα από το 1982 έως το 2010, σχόλια σε ορισμένα από τα ποιήματα, φωτογραφίες, σκίτσα, ιδιόχειρες σημειώσεις, ενώ συνοδεύεται και από ένα dvd με slide-show εικόνες. Το έκανα χθες δώρο στον εαυτό μου και ξενύχτησα μαζί του.
** επεξεργασία photo bosko και video από χιονισμένη Κοζάνη: gazoza

*** στο video ακούγεται η σύνθεση βουζα του Κ. Βήτα