Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

TOP 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 2010 - Νο 9 - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΝΑΟΥΤΗΣ: ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΔΕΝ ΞΥΠΝΑΝΕ (LYRA)

Η δεύτερη δισκογραφική έξοδος του Δημήτρη Αρναούτη, Τα όνειρα δεν ξυπνάνε, βρίσκεται στο Νο 9 του φετινού TOP 10 για τα Άσματα και Μιάσματα. Το επόμενο βήμα ενός τραγουδοποιού που αν άλλαξε κάτι σε σχέση με το πρώτο του, αυτό δεν είναι, ούτε το συνθετικό ύφος του, ούτε οι στίχοι του. Κι εδώ έχουμε ατόφια rock τραγούδια με ένταση και παλμό, με στοιχεία pop, blues, country, μέχρι και tango, όπως και με στίχους που φανερώνουν την ευρύτερη παιδεία του Αρναούτη με ένα τρόπο χιουμοριστικό και καθόλου δηκτικό. Έτσι, ενώ στο πρώτο άλμπουμ ο τραγουδοποιός επικαλούταν τον Καρτέσιο για να στηλιτεύσει τα κακώς κείμενα του τόπου του, τώρα μνημονεύει τον Όμηρο! Το blues του τροβαδούρου, επίσης, έχει ευφυή ενορχηστρωτικά ευρήματα που σχολιάζουν τη στιχουργική δράση και που προσωπικά με παρέπεμψαν στην Προσευχή της Παρθένου των Μ. Χατζιδάκι – Ν. Γκάτσου. Ξεχωριστές στιγμές του cd τα καταγγελτικά Όνειρα, οι θλιμμένες Γιαγιάδες και το Δεν είναι του τέλους, όμορφο ντουέτο του Δημήτρη Αρναούτη με την Έφη Καραγιάννη. Εκεί, λοιπόν, που ο νέος δημιουργός βάσισε την πρωτοτυπία της συγκεκριμένης δουλειάς του είναι στην ηχητική ανανέωση του. Το ότι πήρε την παραγωγή όλη πάνω του, φαίνεται ξεκάθαρα στην ενορχηστρωτική και ηχητική ελευθερία που χαρακτηρίζει το υλικό του. Μπορεί απ' τη μια τα κομμάτια του να έχασαν κάτι από το λεγόμενο ιλουστρασιόν περιτύλιγμα, κέρδισαν όμως σε καλλιτεχνική αξία. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο!

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όταν κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος του μου είχε κάνει εντύπωση ο τίτλος του (ναι, ναι, μου κάνουν εντύπωση οι τίτλοι που άλλοι θα τους χαρακτήριζαν "κοινότοπους")..Κάπου είχα διαβάσει ότι έχει μελοποιήσει Λειβαδίτη. Άκουσα 1-2 τραγούδια (το "τι μένει να κάνω"-ή κάπως έτσι-μου ΄χει εντυπωθεί στη μνήμη, αλλά όταν έψαξα τον δίσκο δεν τον βρήκα..
Τώρα έβγαλε 2ο δίσκο και τον περιλαμβάνεις στα τοπ 10..να ξεκινήσω απ΄τον πρώτο, ή να πάω κατευθείαν στον δεύτερο λες;
Εσύ καλά τα λες!
Σε κάποια ανάρτησή σου είχε πάρει το μάτι μου για κοινές εμφανίσεις με Λάμπο (στην Αθήνα βέβαια).

BOSKO είπε...

new-girl-on-the-blog...
καλύτερα πάρε τον δεύτερο, που κυκλοφόρησε πριν κάνα τρίμηνο.
τον προτιμώ απ' τον πρώτο, παρ' όλο που κι εκείνο μού 'χε αρέσει. Άσε που δεν θα το βρίσκεις κιόλας, ενώ τούτο, ως φρέσκο πράγμα, θά 'χει καλύτερη διανομή.
ναι, ο Αρναούτης έπαιξε με τον Λάμπο και special guests στο Μπαράκι του Βασίλη για δύο Παρασκευές, πρόσφατα.

Ανώνυμος είπε...

Μερσί, θα το φροντίσω!

Υ.Γ. Νο 1: Εδώ θ΄ακούσεις την καληνύχτα μου γι΄απόψε!)

Υ.Γ. Νο 2: over and out..

BOSKO είπε...

new-girl-on-the-blog...
υπέροχο!
καληνύχτα κι από μένα!
αύριο πάλι με το Νο 8!

Γιώργος είπε...

Δεν θυμάμαι να τον είχες αναφέρει αυτό τον δίσκο ποτέ. Θα προσπαθήσω να τον βρω και να τον ακούσω.

BOSKO είπε...

Γιώργος...
τον είχα αναφέρει όσο και του Λάμπου. Άλλωστε βγήκαν ακριβώς την ίδια εποχή οι δίσκοι τους και αρκέστηκα στην καταγραφή των από κοινού λάιβ τους. Ο Αρναούτης, όμως, είναι λίγο πιο παλιός γνώριμος αυτού του blog. Όσο για το δεύτερο άλμπουμ του, το πιστεύω!

Ανώνυμος είπε...

Πήρα το cd!!! Αύριο το βράδυ θα το ακούσω και θα επανέλθω! (του Λάμπου δεν το βρήκα-προς το παρόν)

Ανώνυμος είπε...

Χρειάστηκε ν΄ακούσω αρκετές φορές για να είμαι σίγουρη αν μ΄αρέσει (αν και...για να πω την αλήθεια..η πρώτη άποψη που σχηματίζω σπανίως μεταβάλλεται κατά πολύ!).
Μου αρέσει ο Αρναούτης, μου άρεσε ο δίσκος! (..οι στίχοι του σα να μου θυμίζουν "ήσυχο Πανούση"!)
Ξεχώρισα το "Όλοι χωράμε"..και τις "γιαγιάδες"...και τον "μεγάλο ποιητή"!
Ωραία η συμβολή του ταλαντούχου Γιάννη Οικονομίδη.
Ωραίος δίσκος, δεμένος με αλήθεια, (νοσταλγία), χιούμορ!

..καλησπέρα σας!