αν-ο-δίσκος-της-αρλέτας-έβγαινε-στο-εξωτερικό

ARLETA

DEMO

LYRA

Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν η Αρλέτα επέστρεψε από την Αγγλία και μπήκε στο στούντιο για να γράψει το άλμπουμ Ταξιδεύοντας, ηχογράφησε ταυτόχρονα και δέκα αγγλόφωνες μπαλάντες: επτά σε μουσική του Ανέστου Τριανταφύλλου, δύο δικές της, καθώς και το J' ai vu des Rois Serviles του Areski Belkacem στην ελεύθερη απόδοση του Georges Moustaki. Τους στίχους ή, για την ακρίβεια, τα δέκα λυρικά παραμύθια ανέλαβε εξ ολοκλήρου η Sasha Brewis. Η δουλειά προοριζόταν για το εξωτερικό. Άγνωστο, όμως, για ποιους λόγους, ο αείμνηστος Αλέκος Πατσιφάς της Lyra πάγωσε την έκδοση, με αποτέλεσμα να μείνει θαμμένη για τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια στα αρχεία της εταιρείας. Πριν μερικούς μήνες, ο ιστορικός παραγωγός Γιώργος Μακράκης ειδοποίησε την Αρλέτα ότι βρέθηκε μια μαγνητοταινία με την ίδια σε δέκα αγγλόφωνα τραγούδια. Κατάφερε να την πείσει να κυκλοφορήσουν σήμερα κι έτσι έχουμε στα χέρια μας αυτό το μοναδικό ηχητικό ντοκουμέντο. Απόλυτα λογικό να μην ήθελε η ερμηνεύτρια να βγει αυτός ο δίσκος, λόγω του ξύλου που είχε φάει εξ αιτίας του από τον Πατσιφά, όπως σημειώνει γλαφυρά στο ένθετο. Προσωπικά, ακούγοντας το cd πολλές φορές και συνεχόμενες τούτες τις μέρες, άρχισα κάπου ν' αμφισβητώ το μουσικό ένστικτο του μακαρίτη διανοούμενου δισκογραφικού παράγοντα. Πολύ μεγάλη αδικία αυτή που έγινε στην καριέρα της Αρλέτας! Αν το Demo - υποθέτω, με άλλο τίτλο - είχε κυκλοφορήσει στο εξωτερικό των mid-70s, εκεί που το κίνημα της γυναικείας folk μπαλάντας καλά κρατούσε ακόμη, πιθανώς τώρα να συναντούσαμε το όνομα της ιδιαίτερης Ελληνίδας τραγουδοποιού και ερμηνεύτριας σε παγκόσμιες μουσικές εγκυκλοπαίδειες, στο λήμμα female folk singers. Όπως συνέβη, λόγου χάριν, με την Marta Kubisova από την πρώην Τσεχοσλοβακία ή την Jeanne Bichevskaya από την πρώην Σοβιετική Ένωση στο πλάι της Joan Beaz, της Melanie και της Joni Mitchell από τις ΗΠΑ. Συνεπώς, τι μένει τώρα; Το θλιμμένο πρόσωπο ενός κοριτσιού με την κιθάρα στα χέρια κάτω από μιαν αμυγδαλιά σε μια παλιακή φωτογραφία που εμπεριέχει εφηβικές βόλτες στα δισκοπάζαρα, μυρωδιές από ινδικό λιβάνι και ένα μεγάλο μέρος της αθωότητας των 60s (παρ' ότι ο δίσκος θα κυκλοφορούσε την επόμενη δεκαετία). Δέκα ακουστικές αναγεννησιακές μπαλάντες με την Αρλέτα σε δέκα αντίστοιχες ερμηνείες - υπόδειγμα για τις σημερινές επίδοξες τραγουδίστριες του αγγλόφωνου alternative. Όποιος ακούσει τους βοκαλισμούς της στα κομμάτια Fortress και Cyril 's song, θα συμφωνήσει μαζί μου. Από την άποψη του ντοκουμέντου, το Demo της Αρλέτας μπορεί να συγκριθεί μόνο με το προ δεκαετίας συλλεκτικό cd της Φλέρυς Νταντωνάκη από το Αρχείο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.