Ας ξεκινήσω από σήμερα το TOP 10 των ελληνικών δίσκων που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2010, που έπαιξα και θα συνεχίζω να παίζω από τις ραδιοφωνικές εκπομπές μου και που με εκφράζουν -εννοείται- σε αισθητικό και καλλιτεχνικό επίπεδο. Στο Νο 10 βρίσκεται ο Δημήτρης Λάμπος με το πρώτο του άλμπουμ, το Μη σε φοβίσει η αγέλη, από τη Lyra. Παραθέτω την κριτική μου από το δίφωνο, ελαφρώς αλλαγμένη:
Αξιοπρεπέστατη πρώτη εμφάνιση ενός νέου τραγουδοποιού με δεκατρία τραγούδια σε μουσική, στίχους και ερμηνεία δική του (μεταξύ τους και η διασκευή σε ένα κομμάτι του Βρετανού τροβαδούρου David Gray). Παρ' ότι και σ' αυτό το δίσκο είναι ισχυρό το στίγμα της σχολής Μανώλη Φάμελλου, με τις συμμετοχές του ιδίου, του Στάθη Δρογώση και του Μύρωνα Στρατή, παραδόξως δεν συναντάμε λογικές του τύπου ν' ακουστούμε απ' το ραδιόφωνο και τίποτα άλλο, καλλιτεχνικά τουλάχιστον. Το αντίθετο, μάλιστα, κομμάτια όπως το Ονειρολόγιο, τα Δύσκολα, η Λήθη και το Ατύχημα (Carpe diem) που συνερμηνεύουν με τον Λάμπο ο Δρογώσης, ο Βαγγέλης Μαρκαντώνης, ο Δημήτρης Παναγόπουλος και ο Φάμελλος αντίστοιχα, αποτελούν όμορφες ελληνικές ηλεκτρικές μπαλάντες σαν φόρος τιμής στον Nick Drake και τη βρετανική folk-rock σκηνή, απ' την οποία ο δημιουργός φαίνεται καθαρά επηρεασμένος. Στα θετικά του δίσκου και η στιχουργική θεματική που δεν αναλώνεται στο γαρ πολύ του έρωτος, αλλά διαθέτει κοινωνική ματιά. Άλλωστε, ο Λάμπος μας πρωτοσυστήθηκε ως ποιητής - συγγραφέας με το βιβλίο του Η ιστορία ενός μισάνθρωπου (εκδόσεις Απόπειρα). Η δε χρήση των εγχόρδων από τον Φώτη Σιώτα σε ορισμένα τραγούδια είναι εξαιρετική! Συμμετέχουν ακόμη το gospel συγκρότημα Love Choir, η Jessica Kilroy και η Stefanie Voisin, ενώ την παραγωγή και την ενορχήστρωση υπογράφει ο Στάθης Δρογώσης.
Αξιοπρεπέστατη πρώτη εμφάνιση ενός νέου τραγουδοποιού με δεκατρία τραγούδια σε μουσική, στίχους και ερμηνεία δική του (μεταξύ τους και η διασκευή σε ένα κομμάτι του Βρετανού τροβαδούρου David Gray). Παρ' ότι και σ' αυτό το δίσκο είναι ισχυρό το στίγμα της σχολής Μανώλη Φάμελλου, με τις συμμετοχές του ιδίου, του Στάθη Δρογώση και του Μύρωνα Στρατή, παραδόξως δεν συναντάμε λογικές του τύπου ν' ακουστούμε απ' το ραδιόφωνο και τίποτα άλλο, καλλιτεχνικά τουλάχιστον. Το αντίθετο, μάλιστα, κομμάτια όπως το Ονειρολόγιο, τα Δύσκολα, η Λήθη και το Ατύχημα (Carpe diem) που συνερμηνεύουν με τον Λάμπο ο Δρογώσης, ο Βαγγέλης Μαρκαντώνης, ο Δημήτρης Παναγόπουλος και ο Φάμελλος αντίστοιχα, αποτελούν όμορφες ελληνικές ηλεκτρικές μπαλάντες σαν φόρος τιμής στον Nick Drake και τη βρετανική folk-rock σκηνή, απ' την οποία ο δημιουργός φαίνεται καθαρά επηρεασμένος. Στα θετικά του δίσκου και η στιχουργική θεματική που δεν αναλώνεται στο γαρ πολύ του έρωτος, αλλά διαθέτει κοινωνική ματιά. Άλλωστε, ο Λάμπος μας πρωτοσυστήθηκε ως ποιητής - συγγραφέας με το βιβλίο του Η ιστορία ενός μισάνθρωπου (εκδόσεις Απόπειρα). Η δε χρήση των εγχόρδων από τον Φώτη Σιώτα σε ορισμένα τραγούδια είναι εξαιρετική! Συμμετέχουν ακόμη το gospel συγκρότημα Love Choir, η Jessica Kilroy και η Stefanie Voisin, ενώ την παραγωγή και την ενορχήστρωση υπογράφει ο Στάθης Δρογώσης.
29 σχόλια:
Καλός δίσκος, δε λέω, όχι όμως για μέσα στα 10 καλύτερα. Έχει πολύ δρόμο ακόμη κατά την γνώμη μου πάντα.
Ανώνυμος...
ασφαλώς! ας πούμε, λοιπόν, ότι του ανοίγω εγώ λίγο το δρόμο, μια κι είναι και καλός ο δίσκος του, όπως λες κι εσύ.
Συμφωνώ κι εγώ με τον ανώνυμο. Ο δίσκος είναι καλός. Αγόρασα τον δίσκο ακολουθώντας τη δική σου προτροπή/πρόταση, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι πρέπει να είναι μέσα στους 10 πρώτους της χρονιάς.
Από την άλλη πλευρά, ακολουθώ τις προτάσεις σου γιατί συμφωνώ μαζί σου που προωθείς νέους και αξιόλογους δημιουργούς, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό. Έχουμε πήξει στα πρόχειρα live και δήθεν συλλεκτικά CDs. Θεωρώ τον κατάλογο της InnerEar πολύ σημαντικό.
Υποψιάζομαι ότι ο ηλεκτρονικός Καβάφης της Λένας Πλάτωνος θα σαρώσει...
Γιώργος...
χαίρομαι που αγόρασες το cd του Λάμπου. Σκέψου ότι γι' αυτήν την αξιόλογη δουλειά γράφτηκαν ελάχιστα στον Τύπο. Ωστόσο, θεωρώ πραγματικά ότι έπρεπε να είναι μέσα στο TOP10 σε μία περίοδο που πήζουμε από εντεχνοποπίζοντες τραγουδοποιούς αμφιβόλου ποιότητας ή και "συλλεκτικά CDs", όπως λες κι εσύ.
η Inner Ear, τά 'χουμε ξαναπεί, είναι η μόνη δισκογραφική αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα που πληροί όλες τις καλές και σωστές προδιαγραφές για να είναι δισκογραφική.
όσο για τον Καβάφη της Λένας, το εύχομαι να σκίσει. Ανήκει στις μουσικές εργασίες, που ολοένα και θ' ανακαλύπτονται μέσα στα χρόνια, εξ ου και είναι σημαντική!
Χμ..χμ...δίσκος με καθάριο "βλέμμα" και δροσερή άποψη..(σκέφτομαι να μου τον κάνω δώρο στα γενέθλιά μου, τώρα στα τέλη Δεκεμβρίου!)
Ο δίσκος του Παπαχρίστου δε βλέπω να προλαβαίνει να κυκλοφορήσει, ε, τι λέτε;
Πάντως, όποιο χρόνο κι αν κυκλοφορήσει, να σημειωθεί από τώρα και να συμπεριληφθεί (οπωσδήποτε, παρακαλώ!) μέσα στους τοπ!
Μην ξεχάσετε τους αγαπημένους Burgundy Grapes!
..ύπνο ελαφρύ-ήσυχο και καλό ξημέρωμα!
new-girl-on-the-blog...
κοίτα να δεις που θ' αποκτήσει φαν ο Γιάννης πριν να βγει ο δίσκος του. Ο οποίος δίσκος κάτι μου λέει ότι θα βγει μέχρι τα μέσα της ερχόμενης χρονιάς!
σιγά μην άφηνα απ' έξω τους Burgundy Grapes! Δισκάρα!
ναι, να κάνεις δώρο στον εαυτό σου το "Μη σε φοβίσει η αγέλη" οπωσδήποτε!
Θαυμάσια! Θαυμάσια! (ένα για κάθε καλό που γράψατε..)
Να προτείνω να δώσετε προσοχή (αν δεν το έχετε ήδη κάνει) και στο "Scarborough tales" του Μιχάλη Καλκάνη;
(..αύριο κιόλας θα πάω για το δίσκο του Λάμπου!)
new-girl-on-the-blog...
θα σε στενοχωρήσω τώρα, αλλά δεν έχω ιδέα τι δίσκο έκανε ο Καλκάνης. Δεν μου εστάλη (όπως και γενικά δεν εστάλη στο περιοδικό), συνεπώς είναι εκτός bosko-TOP10! Θέλω να πω ότι μέσα σε τόσες κυκλοφορίες, αν δεν έφτασε κάποιο cd στα χέρια μου, μοιραία δε μπορώ να γράψω γι' αυτό.
..κρίμα..
Όποτε βρεθεί χρόνος, εδώ θα βρεις την αξιόλογη μουσική του.
new-girl-on-the-blog...
thanx, θα το τσεκάρω!
καλό ξημέρωμα
A! Κάτι τελευταίο πριν πάω για ύπνο (και σ΄αφήσω επιτέλους στη ησυχία σου)!
Το "Futrue" του León, θα είναι στη λίστα με τα καλύτερα;
Σας καληνυχτώ, αγαπητέ..!
new-girl-on-the-blog...
τον Leon, πρέπει νά 'μαι απ' τους πρώτους, αν όχι ο πρώτος, που τον έβγαλε στο ραδιόφωνο πριν τρία χρόνια ακριβώς, όχι βέβαια μόνο του, αλλά με τους Mimosa's Dream.
μιλάμε τακτικά κι όλο λέμε να βρεθούμε να μου δώσει το cd του.
επίσης η archangel σπάνια στέλνει τα προϊόντα της, οπότε εάν δεν τον γνώριζα προσωπικά τον Leon, μάλλον δεν θα την ήξερα τη δουλειά του.
μη νομίζεις, όταν έρχονται- ξαναλέω- τόσοι δίσκοι, τι να πρωτακούσεις; πάντως, έχω ακούσει πολύ καλά λόγια και ανυπομονώ ν' ακούσω τη δουλειά του! Όπως καταλαβαίνεις, δεν θα είναι μεσ' στο bosko-TOP10 για πρακτικούς λόγους.
άντε καληνύχτα!
μόνο και μόνο για την "αγέλη" αξίζει αυτός ο δίσκος να είναι στο τόπ 10.... θα περιμένουμε και τ' άλλα 9...
Περα απο την εξαιρετικη μουσικη/στιχουργικη ποιοτητα των κομματιων που ακουσα προσφατα, εκτιμησα επιπλεον τον δισκο μολις ακουσα τον Λαμπο να μιλαει και να εξηγει τα κομματια του. Εαν και η τεχνη δεν ερχετε με οδηγιες χρησεις, πολυ θα ηθελα να δω καπου ενα αρθρο απο τον ιδιο που να εξηγει περαιτερω το μυνημα και/ή την εμπνευση του καθε κομματιου.
Ανώνυμος...
θ' αναρτηθούν και τ' άλλα 9 άλμπουμ μέχρι να μας αφήσει το 2010!
Ανώνυμος...
να σας διαβάσουν εύχομαι οι αρχισυντάκτες των μουσικών/πολιτιστικών εντύπων, επ' αυτού συμφωνώ μαζί σας, αλλά δε μπορώ να κάνω και τίποτα περισσότερο.
ευχαριστώ!
Είχα διαβάσει το βιβλίο του πρώτα, οπότε ήθελα να δω και το μουσικό του κομμάτι. Για μένα είναι ο καλύτερος -ελληνικός- δίσκος που άκουσα φέτος, μακράν...
Ανώνυμος...
ε, καλά ντε, κόψε κάτι!
είπαμε, καλός ο Λάμπος, και μένα μου άρεσε το cd του, περίμενε όμως το TOP10 στο σύνολο του :-)))
Επανήλθα και καλησπέρα!
πρώτον: το χιόνι που έπεσε και το κρύο που το ακολούθησε "διέλυσε" λίγο το πρόγραμμά μου και δε μπόρεσα σήμερα να ψάξω για τον δίσκο..επιφυλάσσομαι!
δεύτερον: δυστυχώς θεώρησα ότι η λίστα με τους καλύτερους δίσκους θ΄αποτελείται από δίσκους που άκουσες γενικώς (όχι μόνο αυτούς που έφτασαν στο περιοδικό)..αντιλαμβάνομαι ότι ο όγκος είναι μεγάλος όπως και να ΄χει.
τρίτον: προσωπική φιλία με τον León κι ακόμα να σου δώσει τον δίσκο; Έχασε τη σειρά του! (κρίμα)
τέταρτον και σπουδαιότερον: αναμένουμε με αγωνία τα υπόλοιπα!
Καλημέρα!
new-girl-on-the-blog...
πρώτον: κι αύριο μέρα είναι!
δεύτερον: ελληνικό δίσκο έχω πολύ καιρό ν' αγοράσω, αφού στέλνουν οι εταιρείες. Ξένα CDs αγοράζω σχετικά τακτικά, αλλά η λίστα αυτή περιλαμβάνει μόνο ελληνικά, οπότε...
τρίτον: έλα ντε! πού ' ν' τονα και δεν έχω ιδέα τι δίσκο έκανε;
τέταρτον: σιγά- σιγά, έχουμε μέρες ακόμα.
πέμπτον: μόλις την έπεσα κι ακούω την αριστουργηματάρα του Tom Waits "Orphans" (τα ξένα που λέγαμε). Καλό ξημέρωμα!
(απάντηση στο πέμπτον)
3πλό; Αγαπώ! Ν΄ακούσεις το αγαπημένο "Little drop of poison"!
Εγώ ακούω ένα δείγμα από ένα δίσκο-αφιέρωμα στη Joanna Newsom-νομίζω ότι μερικές διασκευές είναι καλύτερες κι απ΄την αρχική εκτέλεση!
Καλή ξεκούραση..
new-girl-on-the-blog...
δε σε πιστεύω!
τελικά, μικρή, εσύ 'σαι πολύ ψαγμένη. Ακούω ακριβώς το δεύτερο cd πού 'χει μέσα και το "Little drop of poison". Τελειώνει τώρα, βρίσκομαι στο "Down there by the train" (άλλο αγαπημένο)!
Αυτός είναι πραγματικά Μεγάλος!
Χαχαχα (το παίρνω ως κομπλιμέντο και) ευχαριστώ!
Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκίνησα να γράφω το αρχικό σχόλιο παράλληλα έψαχνα στο you tube να βρω μια live εκτέλεση του "Little drop of poison" για να την αναρτήσω στο fb, δεν τη βρήκα κι έβαλα μία studio...διαβάζω δε τη δική σου απάντηση και "έμεινα με το στόμα ανοιχτό" (δεν το είπα πριν, γιατί φαντάζει απίστευτη η σύμπτωση)!
Θα συμφωνήσω για το "Down there by the train" και για το μέγιστο ταλέντο του Waits!
new-girl-on-the-blog...
μπες δες, έτοιμο το Νο 9!
Καλά πως κάποιοι είναι σίγουροι ότι τα άλλα εννιά θα είναι καλύτερα από το δίσκο του Λάμπου και βιάζονται να κρίνουν χωρίς να συγκρίνουν, ότι η δέκατη θέση του είναι πολύ, αφού ενδέχεται να αποδειχτεί πως αυτή η θέση τον αδικεί. Λογικά σκέπτομαι χωρίς να μαφισβητώ την κρίση του ΒΟΣΚΟ, αμφισβητώ όμως την βιαστική κρίση των σχολιαστών γιατί κρύβει σκοπιμότητες και αυτό δεν μου αρέσει.
Ασ περιμένουμε την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και μετά λέμε την άποψή μας...
Μαρία
Μαρία συμφωνώ μαζί σου και νομίζω πως οι βιαστικοί έχουν το λόγο τους. Μόνο που δεν πρέπει να υποτιμούν την νοημοσύνη μας. Και αφού ξέρουν ποιός είναι ο καλύτερος γιατί δεν το λένε στον ΒΟΣΚΟ να μην ταλαιπωρείται ο άνθρωπος. Τι κρίμα !!!
Άσε που νομίζω πως δεν έχουν ακούσει το δίσκο του Λάμπου και αμφισβητούν και την κρίση του ΒΟΣΚΟ..., ΒΟΣΚΟ κάνε τη δουλειά σου όπως εσύ ξέρεις, έχοντας πάντα κατά νου πως και οι κρίνοντες κρίνονται.
Νίκος
Μαρία και Νίκο,
έχω την αίσθηση ότι είστε το ίδιο πρόσωπο και συγχωρήστε με γι' αυτό.
το nickname μου είναι Bosko (λατινικά) και όχι...Βόσκο (ελληνικά). Αν το τονίσεις δε και αλλιώς...
Δύο διαφορετικοί άνθρωποι να κάνουν το ίδιο λάθος, λοιπόν, είναι λίγο τραβηγμένο.
Και ηρεμήστε, σας παρακαλώ, τά 'παμε, τα συμφωνήσαμε, καλός ειν' ο δίσκος του Λάμπου.
Συχνά, ξέρετε, η "ανώνυμη" κριτική, ακόμη και θετική να είναι, δεν προσφέρει τίποτα στον δημιουργό.
Σωστός ο συλλογισμός σου αλλά σε διαβεβαιώ πως δεν γνωρίζω και δεν είμαι η Μαρία. Είμαι ο Νίκος σχέτο και πρόκειται προφανώς για μιά σατανική σύμπτωση η οποία μάλλον οφείλεται στην αποφυγή αλλαγής γλώσσας στο πληκτρολόγιο. Σε διαβεβαιώ επίσης πως δεν γνωρίζω τον Λάμπο και δεν έχω κανένα λόγο και δεν νομίζω πως το χρειάζεται να τον υποστηρίξω... και σιγά την υποστήριξη. Αντίθετα εσένα φίλε BOSKO (συνεμορφώθην προς τα ς υποδείξεις) σε γνωρίζω, αλλά δεν έχει ούτε αυτό σημασία. Όμως θα περίμενα από σένα να τοποθετηθείς πάνω στο παιχνίδι που στήνουν οι βιαστικοί με στόχο να υποβαθμίσουν ένα δημιουργό που και εσύ εκτιμάς την προσπάθειά του. Γιατί διαφορετικά οι επίσης ανώνυμοι βιστικοί χρησιμοποιούν το βήμα που μας προσφέρεις και μπράβο σου για ιδιοτελείς σκοπούς. Αυτή είναι και η ουσία της παρέμβασής μου, γιατί αν τους έβαζες εσύ στη θέση τους δεν υπήρχε λόγος να γίνουμε εμείς συνήγοροι του αδικηθέντος και κατήγοροι των αδικούντων.
ΝΙΚΟΣ
Αγαπητέ μου ΒΟΣΚΟ,
είμαι η Μαρία και από μιά συνομωσία του δαίμονα το ΙΝΕΡΝΕΤ παρά λίγο Νίκος. Έλειπα δυό μέρες και γυρίζοντας είπα να δω πως πάει η κουβέντα στο ΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑΣΜΑΤΑ και έπεσα στα μιγιάσματα. Δεν ξέρω το Νίκο και πόσο Νίκος είναι, ξέρω όμως πως Μαρία δεν είναι και επί πλέον κατανοώ το σκεπτικό του με την ελπίδα πως δεν θα ταυτιστούμε πάλι.
Το δίκο δίκιο, το άδικο άδικο και τα άσματα δεν χρειάζονται μιάσματα και ας σε αφήσουν να κάνεις τη δουλειά σου, γιατί νομίζω πως την κάνεις καλά και δεν χρειάζεσαι υποβολείς. Καλές γιορτές και καλή χρονιά σε εσένα και.... στον Νίκο.
Μαρία
Δημοσίευση σχολίου