ηρώδειο-30.8.11-αφιέρωμα-στον-νίκο-γκάτσο-review

Μόνο θετικό μπορεί να εκληφθεί το γεγονός πως μία συναυλία - αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του, παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία σε όλη την Ελλάδα και ήταν sold out κατά τη διάρκεια του φετινού καλοκαιριού. Η χθεσινή συναυλία του Ηρωδείου, μπορεί να είχε τους βασικούς συντελεστές, δηλαδή τη Μαρία Φαραντούρη, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και ως guests τη Ντόρα Μπακοπούλου και τον Βασίλη Γισδάκη, ήταν αισθητή όμως η απουσία της Ορχήστρας των Χρωμάτων και γι' αυτό ο Μίλτος Λογιάδης, ο οποίος τελικά διηύθυνε τους ερμηνευτές και ένα μικρότερο μουσικό σχήμα, καταχειροκροτήθηκε.

Δίπλα μου, ο Κώστας Τσιώλης σχολίαζε πως ενδεχομένως η ύπαρξη μίας μικρότερης ορχήστρας να ταιριάζει καλύτερα με την υφή του συγκεκριμένου προγράμματος, βασισμένου εξ ολοκλήρου στο έντεχνο ελληνικό ρεπερτόριο, εκφράζοντας μάλλον και τη χατζιδακική άποψη που ήθελε τουλάχιστον τα τραγούδια του Χατζιδάκι να αποδίδονται λιτά και με πολύ συγκεκριμένη ενορχήστρωση. Ο Κώστας, βέβαια, ως μουσικός παρατηρούσε όλη την ώρα τα σόλα του Σωκράτη Άνθη στην τρομπέτα, της Στέλλας Κυπραίου στην κιθάρα, του Μίλτου Παπαστάμου στη βιόλα ή του Γιώργου Καλούδη στο βιολοντσέλο, ενώ αντίθετα εμένα δε θα με χάλαγε καθόλου η παρουσία μεγαλύτερης ορχήστρας, ακόμη και χορωδιακού συνόλου, όπως είχε συμβεί στις πρώτες παρουσιάσεις του concept στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Το Ηρώδειο ήταν πατείς με πατώ σε! Με όλα τα εισιτήρια προπωλημένα από καιρό και με αδύνατη τη χορήγηση ακόμη και δημοσιογραφικών προσκλήσεων, νά 'ναι καλά ο Αλκίνοος που μπόρεσε με τα χίλια ζόρια να μου εξασφαλίσει μία διπλή πρόσκληση την τελευταία στιγμή. Να πω εδώ ωστόσο ότι η χθεσινή συναυλία - αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο πραγματοποιήθηκε για λόγους συμπαράστασης σε όλους τους χρήστες ναρκωτικών που παρακολουθούν το πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ/ΝΟΣΤΟΣ και τραβάνε το δικό τους λούκι. Τη συναυλία άνοιξαν στις 21.00 ακριβώς οι τρεις ερμηνευτές στ' Αστέρι του βοριά από το America-America. Μαγεία! Η Φαραντούρη, όσο μεγαλώνει, τόσο μεστώνει η φωνή της, δικαιώνοντας τον Μάνο Χατζιδάκι που την τοποθετούσε ερμηνευτικά ακόμη και πάνω από τη Φλέρυ Νταντωνάκη. Μη συγκρίσιμα μεγέθη, κατά την ταπεινή μου άποψη. Η Φλέρυ δεν υπήρξε ποτέ επαγγελματίας τραγουδίστρια, λες και ήρθε σ' αυτόν τον κόσμο μόνο και μόνο για να ερμηνεύσει τον Μεγάλο Ερωτικό και μετά να χαθεί σαν αερικό, εκπληρώνοντας μία άτυπη αστρικών καταβολών αποστολή.

Η παρουσία της έγινε ιδιαίτερα αισθητή στον χώρο όταν η Φαραντούρη απέδωσε την Τρελή του φεγγαριού (Στου Διγενή τα κάστρα) με την Ιρίνα Βαλεντίνοβα στο πιάνο, παρ' όλο που το συγκεκριμένο τραγούδι επρόκειτο να ανοίξει το δεύτερο μέρος της συναυλίας με την πιανίστρια Ντόρα Μπακοπούλου.

Πολλά ήταν τα κομμάτια που μοιράστηκαν οι τρεις τραγουδιστές, συνθετών όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Χριστόδουλος Χάλαρης και, βέβαια, ο Χατζιδάκις, που μελοποίησαν τον Νίκο Γκάτσο.
Κρατώ ως ξεχωριστές στιγμές τους Χρησμούς της Σίβυλλας από τα Παράλογα, το, ενορχηστρωμένο εξαιρετικά από τον Αλκίνοο, Ο Γιάννης ο φονιάς και το αδισκογράφητο ακόμη Ταξίδι που ανήκει - θα λέγαμε - στον Γισδάκη.

Τα...σουξέ, βέβαια, της βραδυάς ήταν του Μίκη Θεοδωράκη, αφού ο κόσμος σα να λύθηκε και άρχισε να σιγοντάρει τους ερμηνευτές στη Μυρτιά και στο Αν θυμηθείς τ' όνειρο μου. Μέχρι που η Φαραντούρη τραγούδησε θεϊκά στο δεύτερο μέρος το Χάρτινο το φεγγαράκι και σείστηκε ο χώρος από την ήρεμη συμμετοχή του κοινού, που έφτασε στ' αυτιά μου ως αργό τσουνάμι. Λίγο πριν, ξανάκουγα και τις δύο μελοποιήσεις του Αλκίνοου Ιωαννίδη στο Σκουπιδαριό και στη Χατζιδακιάδα του Γκάτσου και συμφωνούσα με τον Τσιώλη, που μου έλεγε ότι ήταν ότι πιο ενδιαφέρον και τολμηρό - από μουσικής άποψης - ακούσαμε μέσα σ' ένα αναμενόμενο λίγο-πολύ ρεπερτόριο κλασικών τραγουδιών. Να δισκογραφηθούν τάχιστα έτσι όπως τα ακούσαμε χθες, με τη Φαραντούρη, τον Γισδάκη και τον δημιουργό τους!

Στο δεύτερο μέρος, η Ντόρα Μπακοπούλου συνόδευσε τον Αλκίνοο Ιωαννίδη σε τρία τραγούδια από τον Ματωμένο Γάμο (δεν υπήρχαν στο πρόγραμμα) και τη Μαρία Φαραντούρη στο αγαπημένο μου Τι να μου κάμει η σταλαγματιά από την Αμοργό. Επίσης πολύ ιδιαίτερη η διασκευή για πιάνο της Μπακοπούλου στο Τραγούδι του δρόμου από τους Αντικατοπτρισμούς και το ντουέτο Φαραντούρη - Γισδάκη στο θεοδωρακικό Στράτα τη στράτα.



Τρία κομμάτια του Σταύρου Ξαρχάκου σε στίχους πάντα του Γκάτσου, από το Ρεμπέτικο του Φέρρη, έκλεισαν τη συναυλία: το Πρακτορείο από τη Φαραντούρη με εμβόλιμο το Καίγομαι-καίγομαι από τον Αλκίνοο και το Μάνα μου Ελλάς από τους τρεις ερμηνευτές.


Το έκλεισαν ήταν σχετικό, εφόσον το παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού επανέφερε στη σκηνή τον Λογιάδη με τη Μπακοπούλου και τους ερμηνευτές, για να μας χαιρετίσουν όλοι μαζί με το Δίχτυ του Ξαρχάκου και, για ακόμη μία φορά, με τη Χατζιδακιάδα του Αλκίνοου.








































Πίσω, στα καμαρίνια, η δημ/φος Λιάνα Μαλανδρενιώτη μού ζητούσε μία φωτογραφία με την κιθαρίστρια φίλη μας, Στέλλα Κυπραίου, με την οποία μάλιστα τα είπαμε λίγο στο πόδι περί οικονομικής και επαγγελματικής κρίσης, αλλά το κόψαμε, όταν είδαμε ότι μιζεριάσαμε. Παρεμπιπτόντως, πιο πίσω μου καθόταν ο Τηλέμαχος Χυτήρης, σύζυγος της Μαρίας Φαραντούρη, που πολύ θα ήθελα να τον ρωτήσω απλά γιατί γίνεται όλο αυτό σήμερα στην πλάτη του Έλληνα πολίτη και προς τα που πάει το πράγμα, μα, όπως ήταν αναμενόμενο για τον χαρακτήρα μου, προτίμησα να μη σχολιάσω τίποτα.

Να και μια άλλη φωτογραφία που μου ζήτησε η Ντόρα Μπακοπούλου, στην οποία η γλυκύτατη κορυφαία πιανίστρια δέχεται τα συγχαρητήρια των νεαρών μαθητών της! Τη συναυλία, μεταξύ άλλων, παρακολούθησαν και οι ερμηνεύτριες Ελευθερία Αρβανιτάκη και Μελίνα Κανά, η Αγαθή Δημητρούκα, συγγραφέας - στιχουργός και κληρονόμος του Νίκου Γκάτσου, ο συνθέτης Νίκος Πλατύρραχος, ένας και εκ των ενορχηστρωτών, ο στιχουργός Κώστας Καρτελιάς κ.α.