κρήτη Ι

Όλα είναι έτοιμα για την αποψινή εκδήλωση - αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη. Μια και μόλις βγήκα από το ραδιοφωνικό στούντιο, όπου εκεί μέσα έμαθα ακριβώς κι εγώ τι θα παιχτεί γενικώς, ενημερωτικά λέω πως θα προλογίσουν ο Κώστας Μπαλαχούτης και ο bosko, θ' ακολουθήσει προβολή του ωριαίου ντοκιμαντέρ μου και θα κλείσει η λαϊκή ορχήστρα με τη συμμετοχή μάλιστα του Μπάμπη Γκολέ, ο οποίος Γκολές μού ήταν μια ζωή πολύ συμπαθής ως βάρδος του αρχοντορεμπέτικου. Με γενική είσοδο 5 ευρώ και δωρεάν για τα μέλη του Συλλόγου Φίλων του Στέλιου Καζαντζίδη Αποκόρωνα, η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Αμφιθέατρο των Μαχαιρών, σχεδόν ένα τσιγάρο δρόμος από τον Βάμο, που φιλοξενούμαστε. Ο Μπαλαχούτης που με γνωρίζει καλά, άρχισε ήδη το προσφιλές του τσίγκλισμα του στυλ Ξέρεις εσύ, για τον Καζαντζίδη μιλάμε, αλλά κάπου θα χώσεις τη Νταντωνάκη και την Πλάτωνος...Κι εγώ γελάω, διότι, ναι, άνετα θα μπορούσε να ενταχθεί η Φλέρυ στο concept Καζαντζίδης - αμφότεροι υπήρξαν αντισυμβατικοί καλλιτέχνες - η Λένα, όμως, με τίποτα, αφού βγάζει φλίκταινες με τον κλαυθμηρισμό του πιο λαοφιλούς Έλληνα τραγουδιστή.
Αυτή τη στιγμή, πάντως, ο χώρος που κάθομαι και γράφω δεν έχει καμία σχέση με τον χθεσινό, δηλαδή το αρτίστικο μπαράκι Λιακωτό που διατηρεί στον Βάμο ο Γιώργος Χατζηδάκης, ο διοργανωτής και της αποψινής εκδήλωσης. Τα ζευγάρια δεν στροβιλίζονται πιο πέρα, για να παραφράσω τον Διονύση Σαββόπουλο, ούτε από τα ηχεία ακούγεται η φωνή του Gardel.

Πολύ απλά, το Λιακωτό δεν ανοίγει τα μεσημέρια κι έτσι, ενώ οι άλλοι πήγαν για μπάνιο, εγώ ζήτησα να με αφήσουν στη μοναδική wi-fi ταβέρνα του χωριού. Περιστοιχίζομαι δηλαδή από οικογένειες που τρώνε χοχλιούς και καλτσούνια με τα μαγιό τους, ακούγοντας το cd - live του Γιώργου Νταλάρα με τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη. Έχω ακούσει τόση Φραγκοσυριανή και Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά, ώστε ξέχασα ότι είμαι στην Κρήτη και προς στιγμή νόμισα ότι παρατάθηκε η παραμονή μου στη Σύρο. Ήταν μάλλον που έγινε και πολύ γρήγορα η μετάβαση μου απ' το ένα νησί στο άλλο.

Χθες βράδυ φάγαμε home-made γαμηστερά φαγητά και μεζέδες σε ταβέρνα του Βάμου. Είναι γνωστή άλλωστε η φιλοξενία που παρέχουν οι Κρητικοί στους επισκέπτες τους. Ευτυχώς εδώ δεν επικρατεί το έθιμο να σε κερνάνε ρακή και να μη μπορείς ν' αρνηθείς. Έτσι δεν την είχα πατήσει στ' Ανώγεια; Πιες μια ρακή, πιες μια δεύτερη, τι, δε θα πιείς τρίτη, μετά τολμάς να μην πιείς τέταρτη κι έφτασα στο σημείο να γυρίσω στο ξενοδοχείο μπουσουλώντας...Στη photo ο bosko ανάμεσα στον δραστήριο Γιώργο Χατζηδάκη, που μας έκανε την τιμή να μας καλέσει στα Χανιά, και στον Κώστα Μπαλαχούτη, παρουσία ενός καλού φίλου στα δεξιά του κάδρου.

Σήμερα το πρωί, λίγο πριν μπούμε στο στούντιο για την εκπομπή, περάσαμε από την περίφημη Δημοτική Αγορά των Χανίων. Το κτήριο ήταν αυτό που παρουσίαζε ενδιαφέρον, αφού οικοδομήθηκε το 1910, μετράει δηλαδή έναν αιώνα ζωής.

Βέβαια, τα παραδοσιακά μαγαζιά που πουλούσαν ντόπια τυριά και κρέατα, έχουν αντικατασταθεί, ελέω τουριστικής ανάπτυξης, από μαγαζιά με χαϊμαλιά, καλλυντικά και σαπούνια.

Καμία σχέση με την άλλη λαϊκή αγορά της Ζαν-τζία-ζία της Κίνας, πού 'χα πάει το 2009, και οι ντόπιοι πουλούσαν ακόμη μια χαρά τα φιδάκια τους και τους βατράχους τους προς κατανάλωση απ' τους καλοφαγάδες συμπατριώτες τους. Εμείς εδώ, και δεν αναφέρομαι στα Χανιά, το κάνουμε american-bar με την πρώτη ευκαιρία και ετοιμαζόμαστε να πουλήσουμε φέτα και μυζήθρα μέσα σε χρυσοποίκιλτα κουτιά. Να μην ξεχάσω, ωστόσο, να ξαναπεράσω απ' την όμορφη Δημοτική Αγορά των Χανίων για ψώνια-δώρα σε φίλους.

Οικοδεσπότης στο δίκτυο FM ήταν ο καλός δημοσιογράφος Παναγιώτης Ορφανίδης, με τον οποίο είχαμε γνωριστεί το 2009 στα Ανώγεια, στην αναβίωση των γιορτών του Μάνου Χατζιδάκι. Χάρηκα που τον είδα εκεί, γιατί κάπου φοβόμουν μη με ρωτούσε ο παραγωγός της εκπομπής για το αν μου αρέσει περισσότερο ο Καζαντζίδης στα τραγούδια του Σούκα ή του Νικολόπουλου, ξέρω γω, και δεν τό 'χω καθόλου...

photo-break: γίνεται bosko review άνευ πορτραίτου του; Έτσι, για να θυμόσαστε, ποιος σας μιλάει κάθε φορά!

Στην εκπομπή, λοιπόν, την κουβέντα μονοπώλησαν θέματα όπως το αν υπάρχει σήμερα ορίτζιναλ λαϊκό τραγούδι, η κρίση στη δισκογραφία, ενώ προσωπικά δεν μπορούσα να μην αναφερθώ στο ότι αν δεν υπήρχε ο Μπαλαχούτης να μου αναθέσει τη σκηνοθεσία αυτής της σειράς ντοκιμαντέρ, θα εξακολουθούσα να κοιμάμαι όρθιος περί του εγχώριου λαϊκού τραγουδιού και της ιστορίας του, μιλώντας σε ερευνητικό επίπεδο πάντα. Μαζί μας στο στούντιο ήταν και ο Γιώργος Χατζηδάκης, ο οποίος όφειλε να δώσει στο κοινό της Κρήτης λεπτομέρειες για την αποψινή βραδυά.