η-τρίπολη-της-λιβύης-και-ουχί-της-αρκαδίας-το-πλαστό-εικοσάευρω-οι-cookless-ο-δαλάι-λάμα-και-ο-gazoza

Χθες το πρωί με ξύπνησε η μάνα μου, η οποία συνηθίζει όποτε ακούει κάτι συνταρακτικό στις ειδήσεις να μου το μεταφέρει αμέσως! Σήκω - μου είπε - αυτή την ώρα βομβαρδίζεται το αεροδρόμιο της Τρίπολης! Μεσ' στον ύπνο μου, βέβαια, αντί να έχω ως πρώτη σκέψη το πότε φτιάχτηκε αεροδρόμιο στην Τρίπολη, ανησύχησα για κάποιους Αρκάδες καλούς φίλους που βρίσκονται στο χωριό τους. Λες να μας την πέσανε μεσ' στον Αύγουστο οι Τουρκαλάδες να μας πιάσουν στον ύπνο; και τα συναφή...Πετάχτηκα απ' το κρεβάτι κι όταν συνήλθα μετά από λίγα λεπτά, κατάλαβα ότι φυσικά επρόκειτο για την Τρίπολη της Λιβύης και όχι της Ελλάδας, εξήγησα και στη φουκαριάρα τη μάνα μου τι είχε συμβεί και πολύ γελάσαμε με τη γκάφα της ή μάλλον τη γκάφα μας. Πάντως, μιαν άλλη φορά πριν αρκετά χρόνια, την είχα ψιλιαστεί αμέσως τη δουλειά. Κοιμόμουν πάλι, σαν χθες καλή ώρα, όταν με ξύπνησε η μάνα μου λέγοντας: Έλα να δεις τι έγινε, έπεσε στη Γαλλία ένα ποπ-κορν και σκοτωθήκανε 500 άτομα! Από δηλητηρίαση; τη ρώτησα και μετά: Μα πως έπεσε το ποπ-κορν; Στο κεφάλι τους; Σε καζάνια το είχανε; Τελικά, κατάλαβα ότι πολύ απλά δεν γίνεται να σκοτωθούν τόσοι πολλοί άνθρωποι με τέτοιο τρόπο, εκτός κι αν μιλάμε για πτώση κονκόρντ, δηλαδή ενός αεροπλάνου των γαλλικών αερογραμμών και όχι βέβαια ποπ-κορν! Ακόμη γελάμε μ' αυτό το περιστατικό, όποτε το θυμόμαστε, παρ' όλη την τραγικότητα του.

Χθες επίσης απόκτησα και το πρώτο πλαστό μου εικοσάευρω. Μου το πάσαρε μία περιπτερού στους Αμπελόκηπους. Χονδροειδέστατη κίνηση εκ μέρους της, εφόσον ένας θεός ξέρει ποιος κατάφερε να την κλέψει μπροστά στα μάτια της και αυτή έβγαλε πάνω μου τα σπασμένα. Χαμπάρι δεν πήρα! Το έδωσα κι εγώ στον ταξιτζή με τη σειρά μου, αυτός που όλη μέρα πιάνει λεφτά, το κατάλαβε με την πρώτη, άναψε τη λάμπα πάνω απ' το κεφάλι του, άπλωσε το γιαλατζί εικοσάευρω κι άρχισε να μου εξηγεί ποια σύμβολα του λείπουν ώστε να είναι αυθεντικό. Κατόπιν, μου έλεγε για τους απατεώνες που έπιασαν κάπου στο Γαλάτσι και που είχαν τυπώσει με πολύ επιτυχημένο τρόπο χαρτονομίσματα των 50 και 100 ευρώ, αλλά εγώ τους έδωσα δίκιο, υποστηρίζοντας πως μέσα σε τέτοια οικονομική κρίση, όπου το κράτος πίνει το αίμα των πολιτών, το να κλέβει κι ο πολίτης το αιμοσταγές κράτος, λίγο ή πολύ, αν μη τι άλλο είναι σκέτη ηδονή και λειτουργεί απόλυτα υπέρ των φτωχών μαζών. Συμφώνησε και ο ταρίφας μαζί μου...

Λίγο νωρίτερα, στην άδεια από κόσμο Αιόλου, έπεσα πάνω στις γνώριμες πλέον γυναικείες φιγούρες του καλλιτεχνικού δίδυμου cookless! Μου είναι πολύ οικείες οι τέχνες που ασκούν αυτές οι δύο κοπέλες, η ζωγράφος και η ποιήτρια αντίστοιχα, χαίρομαι που ήδη έχουν αφήσει θετικές εντυπώσεις ως street-artists και λυπάμαι εν μέρει που δε μπορώ να αποκαλύψω τις ταυτότητες τους. Σε λίγο καιρό, όμως, σίγουρα θα έχουμε πολλά περισσότερα να πούμε.
Σε αντίθεση με τον Βασίλη Κώτσικα - gazoza, το έργο του οποίου έχει αποκαλυφθεί και συναντηθήκαμε για να μου παραδώσει το νέο του πόνημα. Λέγεται for the days I stole her time (υπέροχος τίτλος), πρόκειται ουσιαστικά για μία ποιητική συλλογή με φωτογραφίες που τράβηξε ο ίδιος, αποτελείται μόνο από 20 ασπρόμαυρες σελίδες και πωλείται γύρω στα 3 ευρώ από την ιστοσελίδα του: www.4gazoza.com
Κι επειδή ο gazoza μόλις γύρισε από την Τουλούζ της Γαλλίας, όπου είχε πάει προκειμένου να παρακολουθήσει παγκόσμιο συνέδριο του...Δαλάι Λάμα, μια φωτογράφηση καθ' όλα ερασιτεχνική και καθόλου επαγγελματική, θρησκευτικού όμως προσανατολισμού, ήταν απαραίτητη!

Ρε τον gazoza, τον καλλιτέχνη τον ποιητή τον φωτογράφο, που τραβήχτηκε ίσαμε τη Γαλλία για ν' ακούσει το κήρυγμα του Δαλάι Λάμα! Μα που πάω και τους βρίσκω όλους τους psycho γνωστούς και φίλους; Θα μου πεις, άμα δεν ήσουν κι εσύ psycho, θα τους τραβούσες σα μαγνήτης; Και θά 'χες απόλυτο δίκιο, διότι αν τελικά αξίζει κάτι σ' αυτή τη ζωή είναι η μόνιμη διαμάχη με τις μικροαστικές συμβάσεις της και με τη μιζέρια της καθημερινότητας της. Δαλάι Λάμα, λοιπόν, for the days I stole her time!