λένα-πλάτωνος-filtig:-"στην-αγκαλιά-μου-απόψε-σαν-άστρο-κοιμήσου"

Κι επειδή αβάν-γκαρντ άνευ Λένας Πλάτωνος δε γίνεται, η συνάντηση με την εν Ελλάδι βασίλισσα της Μουσικής Πρωτοπορίας ήταν επίσης επιβεβλημένη τις μέρες που ο filtig βρισκόταν στην Αθήνα. Η Λένα άλλωστε ήταν η πρώτη που της έβαλα ν' ακούσει το cd του και διέβλεψε αμέσως τον αρμονικό πλούτο και το ταλέντο του. Προηγουμένως, σε ένα πέρασμα από το Μοναστηράκι ο filtig...ακούμπησε περίπου 100 ευρώ για ν' αγοράσει πλατωνικά βινύλια με σκοπό να τα υπογράψει η δημιουργός τους: το Γκάλοπ, τα Λεπιδόπτερα και την αγαπημένη του Ηχώ και τα λάθη της. Ως δώρο στο ίνδαλμα του, της χάρισε μία συλλογή με Tortoise, Sufjan Stevens, Tyondai Braxton, Kettel, Emilie Simon κ.α., πράγματα δηλαδή που η Λένα θ' ακούσει, διακόπτοντας πρόσκαιρα την on line σύνδεση της με τον διαδικτυακό easy listening - jazzy ραδιοφωνικό σταθμό! Είπαν πολλά οι δυο τους, άλλωστε η κοινή αισθητική στην τέχνη τους είναι δεδομένη. Δε γνώριζα, μάλιστα, πως ο filtig πριν μερικά χρόνια ήταν ο βασικός ομιλητής ενός αφιερώματος στη Λένα Πλάτωνος που της έγινε από το μεγαλύτερο εναλλακτικό ραδιόφωνο του Λονδίνου! Σημειωτέον, ο Κύκλος Καβάφη που μάλλον μπέρδεψε τους εδώ μουσικοκριτικούς και αναλυτές, ήδη έχει μεταδοθεί πολλές φορές από τα γερμανικά ραδιόφωνα με τον χαρακτηρισμό της εξπρεσιονιστικής όπερας - έκπληξη από την Ελλάδα! Μήπως η Λένα και το team της θα πρέπει να υπολογίσουν σοβαρά σε μία ζωντανή παρουσίαση του έργου και εκτός συνόρων; Επί της παρούσης, πάντως, η συνεργασία Λένας - filtig έγκειται σε κάτι πραγματικά καινούργιο που μακάρι, όταν με το καλό γίνει, να παρουσιαστεί σε κάποια μουσική σκηνή. Συγκεκριμένα, κατόπιν κοινής επιθυμίας τους, ο filtig θα εικονοποιήσει μία άγνωστη ηλεκτροακουστική σουίτα της συνθέτριας που είχε κυκλοφορήσει το 1987 σε ένα δυσεύρετο σήμερα βινύλιο μαζί και με έργα των συνθετών Βαγγέλη Κατσούλη και Μηνά Αλεξιάδη. Σκέφτομαι τώρα πόσα έργα έχει ακόμη η Λένα εκτός επίσημης δισκογραφίας της και συνεπώς άγνωστα στο ευρύ κοινό! Μπορώ να θυμηθώ τη μουσική της για το εικαστικό project Αλεξάνδρεια της φίλης της, ζωγράφου Καίτης Μαυρομμάτη, αλλά και ένα θεσπέσιο έργο της για κιθάρα που ερμήνευσε και ηχογράφησε ο Κώστας Γρηγορέας (ο νεότερος συνάδελφος του Γρηγορέα, κιθαριστής Γιώργος Τοσικιάν, μου έλεγε πως ήταν ένα από τα πιο δύσκολα και γι' αυτό πιο προκλητικά έργα που αποπειράθηκε ποτέ να αποδώσει)! Βγαίνοντας από την πλατωνική οικία, ύστερα από ένα δίωρο γόνιμων συζητήσεων, ακροάσεων και προβληματισμών, με μια οικοδέσποινα εμφανώς αδυνατισμένη και στα high της - που λένε, μέχρι να φτάσουμε στη Μεσογείων, ο filtig δεν κρατήθηκε και ξέσπασε σε λυγμούς. Ήταν οι λυγμοί χαράς και συγκίνησης που τους κρατούσε εδώ και αρκετούς μήνες, απ' όταν τού 'χα υποσχεθεί ότι με το που έρθει στην Ελλάδα θα επισκεφτούμε οπωσδήποτε την αγαπημένη του συνθέτρια. Τελικά δεν απαιτείται τίποτα περισσότερο για να ομορφύνει αυτή η άσχημη γαμημένη καθημερινότητα...Μόνο χαμόγελα, θετικά πρόσωπα, χιούμορ, ποίηση, παιδικότητα, όνειρα, σκέψεις και ιδέες για καλλιτεχνική δημιουργία.

* ο τίτλος του post είναι δάνειος από στίχους του Νίκου Γκάτσου