προετοιμασίες

Όλα είναι έτοιμα για το γύρισμα της δραματοποιημένης σκηνής στο κέντρο της πλατείας Εξαρχείων. Η Λουκία ζήτησε να κάνουμε ένα πέρασμα από το μέρος για να πει τις ποιητικές ατάκες που αποστήθισε. Την παρατηρούσα ν' αλλάζει μέχρι και τον βηματισμό της καθώς αφήναμε πίσω μας το παρακείμενο καφέ και κατευθυνόμασταν προς την πλατεία.

Υπέροχη η μουντάδα του σαββατοκύριακου, ότι πρέπει γι' αυτό που πάμε να κάνουμε. Τι κρίμα να μη ζει ο Αντρέας ο Παγουλάτος! Ένα δάκρυ κύλησε μέσα μου το πρωί, βλέποντας την ηθοποιό να διαβάζει επαναστατικούς στίχους του από το Πέραμα, ενθυμούμενοι και οι δυο μας το καλοκαίρι του 2009, στην βεράντα μου στη Βικτώρια, με τον ίδιο να μας τους απαγγέλλει, ανάμεσα μας.
Τιμής ένεκεν, στίχοι και άλλων ποιητών θα συνταξιδέψουν μεσ' στην ταινία δίπλα σ' αυτούς της Κατερίνας Γώγου. Μπορεί, λόγου χάριν, να μην ήταν εφικτή η παρουσία της Στέλλας Βλαχογιάννη (σ' εκείνην είχε δώσει η Γώγου την πρώτη συνέντευξη για τα Τρία κλικ αριστερά εν έτει 1979), η δημοσιογράφος - ποιήτρια, όμως, θα καταγραφεί μέσω της Θλίψης του σώματος της.

Όσο για τον βοηθό μου τον Θρασύβουλο, χάρις τον οποίο εγώ ασχολούμαι μόνο μ' αυτά που πρέπει ν' ασχολούμαι, συν τοις άλλοις τού έπεσε το βάρος και της οργάνωσης ή, σωστότερα, της ταξινόμησης των κομπάρσων. Αν υποτεθεί πως για το κομμάτι μεταμόρφωσης της Λουκίας σε Γώγου δούλεψαν ο Χρόνης ο κομμωτής, η Εύη η μακιγιέζ και η Γιούλα η ενδυματολόγος, για τη συγκέντρωση των απαιτούμενων βουβών προσώπων βοήθησαν φίλοι, όπως ο Γιάννης, ο Έκτορας, η Λιάνα, ο Τάσος, ο Κώστας, η Λίνα, η maira, αλλά και ο Θρασύβουλος.

Μακάρι να είχα λεφτά να έβγαζα έξω - που λένε - όλο το crew της ταινίας και να τους πήγαινα στον Μιχάλη Ρακιντζή! Τι σκηνικό πάλι ειν' αυτό; Ο Ρακιντζής στο Gagarin στις 22 του μήνα! Όλο εκπλήξεις ειν' αυτός ο Τριανταφυλλίδης και στοιχηματίζω ότι θα καεί το μαγαζί τη μέρα εκείνη!

Απεναντίας, στο Κύτταρο της οδού Ηπείρου τα πράγματα είναι σαφώς πιο προβλέψιμα. Ο Νίκος Καλογερόπουλος ξεκίνησε ήδη τις ανατρεπτικές ρεμπετοειδείς παραστάσεις του υπό τον τίτλο Περιμένοντας τους βαρβάρους και σίγουρα θα περάσω κάποιο Δευτερότριτο απ' το παλιό μου λημέρι, όπως τού'χα υποσχεθεί άλλωστε.

Μέσα σ' όλα αυτά χάσαμε και τη Cesaria Evora, την, πολύ δημοφιλή στη χώρα μας, τραγουδίστρια από το Πράσινο Ακρωτήρι. Ήταν 70 ετών, αλλά αντιμετώπιζε σοβαρά καρδιακά προβλήματα - για την ακρίβεια, ποτέ δεν συνήλθε από την εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, στην οποία υποβλήθηκε πέρσι στη Γαλλία, νομίζω. Σκέφτομαι και την εγχείρηση της μάνας μου, τον εφιάλτη που ξεκινούσε τέτοιες μέρες, ένα χρόνο πριν...Έλεγα στην Πλάτωνος τις προάλλες που το 2010 μας είχε βρει στο Θριάσιο και το 2011 στο Ωνάσειο για να λάβω την εκπληκτική ευχή της Άντε και το 2012 στο...Ηρώδειο! Μου ήταν πολύ αγαπητή η Evora, δεν είχα δει ποτέ συναυλία της, μα ευτυχώς δεν ανήκα σ' αυτούς που τη γνώρισαν απ' τις συνεργασίες της με την Αρβανιτάκη και τη Γαλάνη. Ας αναπαυθεί η ψυχούλα της κι ας βρει ίδια γαλήνη μ' αυτήν που προξενεί η ερμηνεία της στο Besame mucho, τραγούδι πολυαγαπημένο από τα παλιά και τον Tino Rossi. Τούτη η νύχτα προβλέπεται πολυποίκιλη απ' την άποψη των συναισθημάτων, ένας πρωτόγνωρος συνδυασμός προσμονής, αγωνίας, χαράς, δημιουργικότητας, αγάπης και συντροφικότητας. Όλα να πάνε καλά!