Η ατμόσφαιρα είναι πολύ ηλεκτρισμένη και κανείς δεν ξέρει αν θα φέρει βροχή. Βλέπεις τα ασήμαντα λουλούδια και τα χόρτα στις άκρες των πεζοδρομίων να τεντώνονται για να εκφράσουν τη δίψα τους σα να είναι πελεκάνοι στις ακτές. Η πραγματικότητα μας μοιάζει με κατακάθι σε καζάνι που ακολούθησε την απόσταξη ενός φασματικού όντος. Μου τό'χει μάθει εδώ και χρόνια αυτό ο σικάτος κύριος Beckett με την Τελευταία του Μαγνητοταινία του Κραπ που αντιμάχεται την κακία, την ηθική κατάπτωση, την πάσης φύσεως διαφθορά και την ψυχική τακτοποίηση.
Στα αλήθεια το να γελάς ασυστόλως σα μαλάκας δηλώνει ψυχική τακτοποίηση; Ένα και το αυτό με την αφύπνιση και την τόνωση που προξενούν τα είδωλα και ο αυτοθαυμασμός, οι πρόωρες παραφυσικές ωριμάνσεις και οι ισόβιες αναπόφευκτες ψευδαισθήσεις. Στο κάτω-κάτω δε χρειάζεται τόσος στοχασμός, καταδικασμένος να χαραμιστεί εκ των προτέρων. Με κάλυψε απόλυτα ο Π. Ε. Δημητριάδης στο Φαιδρό πάνελ, δοκιμή 1: Είπες, "Πολλά μας χωρίζουν", φαιδρό πάνελ. Όντως πολλά μας χωρίζουν, μα είμαι δίπλα σου - με ψυχοφάρμακα ή χωρίς, κάποτε λυπημένος, κάθε σταγόνα αναπνέω της μπαρούφας σου και τη γροθιά μου σηκώνω στον αέρα αποφαινόμενος "Θάνατος στους αγέλαστους!"
5 σχόλια:
άστο πιάνο και πιάνε την πένα...φαντάσου να πάταγες και τα πλήκτρα (στη φώτο), λουτρό αίματος θα βλέπαμε! :-)
despinach. ...
ναι, μόνο που δεν είναι το δικό μου χέρι (στη συγκεκριμένη photo):-))
Ωραίος.
Ώστε οιωνοί ε;
Όλκη Ντόλα...
ναι, Ντόλα μου, οιωνοί και όνοι, αν σ' αρέσει!
ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ
Δημοσίευση σχολίου