στις-πρόβες-με-τα-λόγια-των-ποιητών-και-τα-τραγούδια-της-nico

Στις κατ' οίκον πρόβες με τη Λουκία Μιχαλοπούλου συνηθίζουμε να ακούμε πολύ, παρέα, τους δίσκους της Nico, το Chelsea girl του ΄67 και το αβάν-γκαρντ The End... του ΄74, νιώθοντας πως αυτή η ερμηνεύτρια - βαμπίρ θα ρουφήξει όλη μας την ενέργεια. Τα τραγούδια της Nico μοιάζουν με αισθησιακές τελετές μαύρης μαγείας, που λαμβάνουν χώρα είτε στη μέση της ερήμου Σαχάρα, είτε σε ημιφωτεισμένες γωνιές του Factory του Andy Warhol.

Ταυτόχρονα, αφηνόμαστε στα νοήματα των ποιητικών φράσεων που ήδη η Λουκία αποστήθισε. Στη διαπίστωση της Στέλλας Βλαχογιάννη ότι είμαστε η ανάμνηση των προγόνων μας σε μια στιγμή αδυναμίας. Στην οργή του Αντρέα Παγουλάτου για τους δοσίλογους σπιούνους που εμποδίζουν με όλα τα μέσα το πέρασμα μια διάφανη ώρα. Στη ζωγραφισμένη, πάνω στο σώμα της, μέθεξη της jazz, του rock' n' roll, του χασίς και των βαρβιτουρικών του Γιώργου Χρονά.

Ακόμη, στην άλλη διαπίστωση του Θανάση Νιάρχου ότι είμαστε οι πεθαμένοι που προσευχόμαστε μ' άδεια μάτια. Στο θα του θανάτου που θάλλει και στο χι από ψυχή της Παυλίνας Παμπούδη, καθώς και στα νόθα παιδιά μας - παντοτινά ίχνη της τυχαιότητας μας του Σπύρου Αραβανή. Φυσικά, στον σοσιαλισμό μιας χώρας που ισοδυναμεί με χαφιέδες και σκυλιά στα γήπεδα και στην παγίδευση των αστυνομικών απ' το περίστροφο, των γυναικών από το φύλο τους και των γιατρών απ' τα ηλεκτροσόκ, κατά πώς τό'θελε η Κατερίνα Γώγου.

Στις πρόβες με τη Λουκία Μιχαλοπούλου μέχρι και ο εξάμηνος Ζέπος καυλώνει, ανακαλύπτοντας αμήχανος τη σεξουαλικότητα του. Και εμείς δε γνωρίζουμε αν αυτό συμβαίνει από τους στίχους των ποιητών που γεμίζουν το δωμάτιο ή τα τραγούδια της Nico, τούτο το μοναδικό κράμα underground, μαύρου ρομαντισμού και θανατολαγνείας.

* Τη Nico ν' ακούσει, προέτρεψα πρόσφατα τον συνθέτη του ντοκιμαντέρ, Κωνσταντίνο Τσιώλη, τον οποίο όλοι οι ψαγμένοι ακροατές της μουσικής και του ήχου του χαρακτηρίζουν ως τον Έλληνα επίγονο του John Cale. Σύνθεση του John Cale είναι και το άνωθεν Χειμωνιάτικο Τραγούδι (Winter song) από το ντεμπούτο άλμπουμ της Nico. Να τό'χε ακούσει άραγε ποτέ η Κατερίνα Γώγου; Μήπως είχαν παίξει οι δυο τους σε κάποια ταινία του Federico Fellini; Κι αυτό θα μπορούσε να έχει γίνει...