Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

στη-θεσσαλονίκη-του-αγγελόπουλου-του-χριστιανόπουλου-της-μουσικής-&-των-internet-cafe

Αυτό το τριήμερο στη Θεσσαλονίκη δεν είναι σαν όλα τα προηγούμενα. Δε γίνεται Μάρτιο, ούτε Νοέμβριο, στη διάρκεια των κινηματογραφικών φεστιβάλ της πόλης. Ωστόσο η κινηματογραφική αίσθηση είναι πολύ πιο διάχυτη σήμερα που έβρεξε πολύ, εν μέσω καύσωνα, και μια βόλτα στο λιμάνι, δίπλα στις αποθήκες, μού έδωσε την εντύπωση ότι από κάπου θα σκάσει ο Μπρούνο Γκανζ με τον σκύλο του, όπως στο εξώφυλλο της ECM από την αγγελοπουλική Μια αιωνιότητα και μια μέρα.
Η Θεσσαλονίκη μελαγχολεί μαζί με τους κατοίκους της που δεν πάνε πίσω από τους Αθηναίους συγκριτικά με την άκρως στενόχωρη οικονομική κρίση. Κι όμως, εντυπωσιακά καλοντυμένα κορίτσια τρέχουν γρήγορα στους βρεγμένους δρόμους να προφυλαχτούν από το μπουρίνι, την ίδια ώρα που μοναχικοί τύποι ακούν Yann Tiersen στο internet- cafe της Βασιλέως Ηρακλείου.
Είχα και πολύ πρωτότυπη ανάβαση στη βόρεια Ελλάδα. Κυριακάτικα, με τους δρόμους άδειους, και τη Μαρίζα Κωχ να τραγουδάει στη θέση του συνοδηγού την Κρασογιώργαινα και τον Κυρ- Αντώνη του Χατζιδάκι μαζί με τη La tarrara του Lorca.
Ένα ολόκληρο τέταρτο της ώρας διήρκησε η συγκινητική συνομιλία της Κωχ με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο από το κινητό μου τηλέφωνο. Ο ποιητής την ενημέρωσε πως πρώτος εκείνος είχε μελοποιήσει τον Νίκο Καββαδία εν έτει 1941, μα κατέστρεψε τα εφηβικά του πονήματα, ώστε κανείς να μη μάθει τις μουσικές του ατασθαλίες. Υποσχέθηκε ότι θα παραστεί στην αυριανή συναυλία της Μαρίζας και των άλλων Θεσσαλονικιών καλλιτεχνών. Κατά 90% θα τον συναντήσω κι εγώ αύριο, απ' το πρωί, για μια μεγάλη συνομιλία, την οποία θα καταγράψω με τη συμβολή του φίλου δημοσιογράφου Γιάννη Γκροσδάνη.
Για την ώρα απολαμβάνω τη μουντάδα στην ατμόσφαιρα, χαζεύω τους συμπαθείς λετσοτουρίστες που φτιάχνουν αυτοσχέδια καταφύγια λόγω βροχής στα πέριξ του Λευκού Πύργου, γίνομαι μουσκίδι- δεν προνόησα- και καταφεύγω σε γκλαμουράτα εμπορικά κέντρα, πίνοντας καφέδες τον ένα μετά τον άλλο, εκπλήσσομαι με την άδεια Αριστοτέλους και στην τελική κυριαρχεί η ανυπομονησία μου να συναντηθώ με αγαπημένα μου πρόσωπα, απόλυτα ταυτισμένα μ' αυτή την όμορφη πόλη.

11 σχόλια:

Velvet είπε...

Ζηλεύω
Που βρίσκεσαι στη Θεσσαλονίκη
Παρέα με τα όμορφα κορίτσια
Και θα ακούσεις τον Χριστιανόπουλο
Φτάνουν αυτά
Φτάνουν
Τυχερέ
....

Η Μαριζα διατηρεί ακόμα
τα υπέροχα μακριά
μαλλιά της…

...

Αλεξάνδρα είπε...

Είναι ωραία η Θεσσαλονίκη τελεία και παύλα...

Και οι φωτογραφίες σου όμορφες όπως οι ξαφνικές βροχές...

despinach. είπε...

Bosko, απολαυστικός ο Χριστιανόπουλος όταν τον ακούς να μιλάει, φαντάζομαι τι εμπειρία θα είναι!

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

...μια Κυριακή και να λείπω! δε λέει!

BOSKO είπε...

Velvet2...
Αλεξάνδρα...
Despina...
"Αισθηματική ηλικία"...
καλημερίζω & σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας

με την επιστροφή μου στην Αθήνα θα διαβάσετε διεξοδικό post με πλούσιο φωτογραφικό υλικό (όπως πάντα) από το όμορφο τούτο διήμερο στη Θεσ/νίκη!

thras είπε...

πφφφ... 4 μέρες έμεινα χωρίς σύνδεση και μετά είχα homework 1 ώρας για να αναπληρώσω τα κενά!! Αμαν κι εσύ βρε bosko! Πολυγραφότατος!!
ελπίζω να ταν όμορφη η θεσσαλονίκη. Κι ο χριστιανόπουλος ακόμα καλύτερος.
περιμένουμε το αναλυτικό αφιέρωμα

demis είπε...

Είσαι τυχερός που μπορείς και βλέπεις τη Θεσσαλονίκη με τα μάτια του περαστικού επισκέπτη, και με μια δόση -ακόμη- εξωτισμού. Γιατί αν ζούσες εδώ, σίγουρα η ματιά σου θα ήταν αφόρητα κουρασμένη και κατατονική. Όλοι οι μεγάλοι της ποιητές έχουν πεθάνει. Ό,τι καλό και όμορφο είχαν να δώσουν, έχει πεθάνει και αυτό. Κι όσοι ακόμη επιβιώνουν κι αργοκινούνται, σαν τα βατράχια μετά τη μπόρα, δεν είναι παρά η εξαίρεση στον κανόνα. Σύντομα, κι αυτοί θα ακολουθήσουν...

BOSKO είπε...

Θρας...
ψήνεται, ψήνεται!
ευχαριστώ!

BOSKO είπε...

demis...
γιατί τέτοιος πεσιμισμός;
εγώ πάντως τη χάρηκα πολύ τη γνωριμία μου και τις συζητήσεις με τον κύριο Χριστιανόπουλο.
τώρα, όντως, δεν ξέρω αν θα μπορούσα τελικά νά 'μουν μόνιμος κάτοικος Θεσ/νίκης...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ είπε...

Να περνάς καλά στη Θεσσαλονίκη.Χαιρετισμούς στη Μαρίζα και τον Παντελή.

BOSKO είπε...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ...
ευχαριστώ πολύ, αλλά άκαιρες και ως εκ τούτου άκυρες οι ευχές.
τις "πήρα" μόλις μπήκα στο σπίτι.
οπότε, δώσε τώρα εσύ φιλιά στη γυναίκα και την κόρη σου!