Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008

ΑΛΑΛΕΣ ΕΥΗΧΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ...

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2008, άστατο, βροχερό, μουντό και κρύο...
Παιδί της γης
Παιδί τραγουδισμένο
Έτσι που σε φαντάζομαι
Σαν αστραπή
Μπλέκω τα δάχτυλα
Κλείνω τα μάτια μου
Και σ' ονομάζω Μουσική

Έπρεπε να το' χαμε σκεφτεί
πριν μπει ο χειμώνας μια κυριακάτικη
φωτογραφία μαζί, όπως σ' εκείνες τις εκδρομές
με το μηχανάκι στο Μαραθώνα, στα Βίλλια, στη Λούτσα
να χορεύεις με δίσκους στα τζουκ μποξ μάμπο το Τεκίλα
ή άλλοτε ζεϊμπέκικο και μελαγχολία σάμπας και να μεθάς.

Κι ο τελικός συμβιβασμός
Ο πληθυσμός είναι νεκρός
Κι ούτε ψωμί, ούτε νερό
Οι Νέοι τρέφονται με σκόνη
Ο τελικός συμβιβασμός
Στην πολιτεία κατοικούν οι Δολοφόνοι
Ο πληθυσμός είναι νεκρός
Έγινε
ο τελικός συμβιβασμός

αυτή την ώρα που οι Μελλοντικοί
το πέταγμα των αετών μαθαίνουν
αυτή την ώρα που το κούτελο σου
δείχνει εκείνο που δε φαίνεται
την ίδια πάντα ώρα
που οι κόκκινες φαλτσέτες
τους Διαφορετικούς σκοτώνουν...
Πολύχρωμη απελπισία του καιρού μου
Βοήθησε με να εξαφανιστώ
Να σκεπαστώ
Απ' τη ψυχρή αλήθεια που γεννάει ο χρόνος
Κατευναστικά
Κύριοι
αφήστε με ήσυχο
Μπροστά από τα κτίρια
περνάει η νυχτερινή, η πένθιμη κυρίως διαδήλωση.
* Ποίηση Μάνου Χατζιδάκι (Μυθολογία, Η Εποχή της Μελισσάνθης), Γιώργου Χρονά (Τα αρχαία βρέφη), Κατερίνας Γώγου (Απόντες)

4 σχόλια:

greekgaylolita είπε...

Επισκεψεις σ'αληθινα περιβαλλοντα που τα νιωθεις ταυτοχρονως μεσα σου κι αυτο ειναι ολο(δεν ειναι και λιγο οταν μας εχει υψωσει απο το μηδεν ως το απειρο)

BOSKO είπε...

Αυτό είναι όλο, σίγουρα, με μια ρεαλιστική ματιά. Λίγο πιο μεταφυσικά ή υπερβατικά να το δεις- στο λέει άνθρωπος που στερείται οποιασδήποτε μεταφυσικής διάθεσης- θα καταλάβεις τι σημαίνει ένας περιβάλλοντας χώρος, άδειος, κενός, να μεταφέρει απίστευτα ενεργειακά πεδία.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Μπόσκο μας...μου θύμωσες λίγο τη προηγούμενη φορά...όμως πρέπει να απολογηθώ νομίζω...με τη φράση μου (αυτή που είπα περί βλακειών και τα λοιπά) εννοούσα ότι δεν συνηθίζω να χρησιμοποιώ 'κακές'λέξεις όταν σχολιάζω σε ιστολόγια...μου φαίνεται ότι κατεβάζω έτσι το επίπεδο της συζήτησης...αυτό...θέλω να ζητήσω συγνώμη εάν η διατύπωσή μου ήταν τέτοια που διαβάζοντάς τη ένιωσες ότι σε ενόχλησε ή σε πρόσβαλε...δε το είπα γιανά προσβάλω εσένα...πάρα πολύ ωραίο πόστ..πάρα πολύ ωραίοι οι στίχοι και το φωτογραφικό υλικό από τα καθημερινά αντικείμενα του Μ.Χατζιδάκι...από αυτά τα αντικείμενα που αγαπούσε..και που έχουν κάτι από την άυρα του πάνω τους...και από εκείνον...πάρα πολύ όμορφο πόστ...έυχομαι να μας φτιάξεις και άλλα τέτοια πόστ...Αθανασία.

BOSKO είπε...

Καλημέρα, Αθανασία και καλή εβδομάδα να' χουμε. Δε σου θύμωσα, απλά σου έδωσα να καταλάβεις μερικά πράγματα. Να σκέφτεσαι και να γράφεις ό,τι θες για να σου απαντώ κι εγώ κατάλληλα. Κουβέντα να γίνεται, που λένε. Θα ακολουθήσουν κι άλλα παρεμφερή ποστ, να' σαι σίγουρη!