ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ:"ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΟΣ..."

(και σηκώθηκαν, λέει, απ' τις θέσεις τους κι έπιασαν το συρτάκι!)...Δύο ώρες με τον Μίκη Θεοδωράκη στην οικεία του, στου Φιλοπάππου, να μιλάει για πράγματα που προσωπικά έχω ακούσει και έχω διαβάσει αμέτρητες φορές. Η συμμετοχή του σ' αυτή τη σειρά ντοκιμαντέρ για την ιστορία του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού που ξεκίνησε πέρσι τέτοιο καιρό κι ακόμη δε λέει να ολοκληρωθεί, ήταν ομολογουμένως απαραίτητη. Ο Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα που δέχτηκαν να τραγουδήσουν Χατζιδάκι κι έτσι τα "έσπασαν" μαζί του, ο Μπιθικώτσης που τραγουδούσε "στραγάλι" ενώ η Μούσχουρη "φλούδι" (κατά τον μακαρίτη Σερ Μπιθί), ο μαγαζάτορας που φώναξε "κόφτο!" όταν ο Μπιθικώτσης είπε "και τώρα θα σας πούμε ένα νέο τραγουδάκι που λέγεται Επιτάφιος", τα απλώματα του Χιώτη στο μπουζούκι και ενδιάμεσα οι αναπόφευκτες ιστορίες για τη Μακρόνησο, τα χρόνια στο εξωτερικό, τις δύο χιλιάδες συναυλίες από το 1970 έως το ΄74, τους χασικλήδες του ρεμπέτικου που τελούσαν υπό διωγμό και πάρα πολλά άλλα, τα οποία ο Μίκης αφηγήθηκε καθισμένος στην πολυθρόνα του, σενιαρισμένος, καλοδιάθετος, φρεσκοξυπνημένος και με ιδιαίτερα οξυμένο χιούμορ. Σήμερα ήταν η τρίτη φορά που συνάντησα από κοντά τον μεγαλύτερο εν ζωή Έλληνα μουσικοσυνθέτη. Η πρώτη ήταν το 1994 όταν εργαζόμουν ως βοηθός σκηνοθέτης στο βίντεο- κλιπ που του κάναμε (ίσως το μοναδικό του), στο οποίο ο ίδιος υποδυόταν το ζωγράφο Νικηφόρο Λύτρα. Η δεύτερη ήταν το 2004 όταν πήγαμε σπίτι του με τον Σαββόπουλο και τον Μιχάλη Κουμπιό και τον φωτογραφήσαμε για εξώφυλλο στο Δίφωνο. Όλα αυτά τα χρόνια τον έβλεπα σε διάφορες εκδηλώσεις, παρουσιάσεις δίσκων, έργων του κλπ. και χαιρόμουν με το σπινθηροβόλο πνεύμα του και το άριστο μνημονικό του, παρ' όλο που διανύει ήδη την όγδοη δεκαετία της πραγματικά μεγάλης ζωής του. Με το που έκλεισαν οι κάμερες σήμερα, λοιπόν και ο Κώστας Μπαλαχούτης τελείωσε τις ερωτήσεις του, πλησίασα κι εγώ τον Μίκη και πέρασα στο ψητό: αληθεύει, κύριε Θεοδωράκη, ότι οι Genesis, το rock συγκρότημα, πήραν το όνομα τους από το κεφάλαιο "Γένεσις" του 'Άξιον Εστί"; Ακριβώς μου απάντησε κι αυτός καθόλου έκπληκτος απ' τη φύση της δικής μου ερώτησης, εκεί που τον είχαμε για πολύ ώρα να μας μιλάει για το λαϊκό τραγούδι του ΄50 και του ΄60. Και συνέχισε: οι Genesis ήρθαν και με βρήκαν στο Λονδίνο στα μέσα του ΄60 και δήλωσαν μαθητές μου! Το ίδιο είχε συμβεί και με τους Beatles λίγα χρόνια πριν πάλι στο Λονδίνο, όπου έρχονταν στις συναυλίες που έδινα! Σωστός ο Μίκης! Ε, δεν είναι και λίγο να είσαι συνθέτης και εκτός των άλλων να σου' χουν πει τραγούδια σου οι Beatles (Honeymoon Theme/ Αν θυμηθείς τ' όνειρο μου) ή η Edith Piaf (Les amants de Teruel/ Quatorze Juillet)! Του μίλησα για τα οχτώ τραγούδια του Επιτάφιου του Ρίτσου έτσι όπως τα έπαιξε ο Χατζιδάκις στο πιάνο και τα τραγούδησε η Φλέρυ Νταντωνάκη, Νέα Υόρκη 1970... Το βλέμμα του έγινε σα μικρού παιδιού, θα μου κάνετε μεγάλη χάρη αν μου τα στείλετε είπε. Όλη η σημερινή μέρα που οδεύει προς το τέλος της είναι λογικό να φέρει την αύρα του Θεοδωράκη. Λέω να βάλω το dvd του ντοκιμαντέρ του Κούνδουρου Τα τραγούδια της φωτιάς, αυτό που ο Γεωργουσόπουλος δικαιολογημένα χαρακτήρισε "εθνική κιβωτό" και στο οποίο αποτυπώθηκε η ψηλή μαυροντυμένη φιγούρα του Μίκη στα πιο επαναστατικά του ντουζένια. Κρατώ για το τέλος τη φράση που είπε Θα τελειώσω τη ζωή μου ανικανοποίητος! Ανικανοποίητος όχι από τη διεθνή αναγνώριση και την παντός είδους αποδοχή, αλλά από τον πολιτιστικό ξεπεσμό της χώρας που τον γέννησε, που τη λάτρεψε και που την έκανε γνωστή παγκοσμίως. Αν φωνάζαμε τώρα τον Περικλή να ξαναχτίσει τη Νέα Ακρόπολη και δίπλα χτίζονταν και μια ροζ βίλλα, να είστε σίγουροι πως το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης θα ήταν στραμμένο στη ροζ βίλλα και τα σκάνδαλα και όχι στην καινούργια ομορφιά που θα φτιαχνόταν. Ασχημονούμε μονίμως σε βάρος της χώρας του φωτός! Τάδε έφη εν κατακλείδι Μίκης, χωρίς ίχνος μιζέριας στα μάτια του. Και, δυστυχώς, έχει απόλυτο δίκιο. Πάντως, ο οπερατέρ μου, αμερικανοτραφής, αμετανόητος τζαζο- ροκάς και ακαδημαϊκός πλέον, Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, δε μάσησε...ούτε όταν ο Μίκης μας έβαλε να ακούσουμε όλο χαρά τη νέα ηχογράφηση του τραγουδιού Άπονες Εξουσίες με τη Γλυκερία σε στίχους Μιχάλη Κακογιάννη. Την ίδια περίοδο που ο Μίκης έγραφε το τραγούδι αυτό, ο Shuggie Otis είχε σταματήσει να παίζει κιθάρα! μου έλεγε μεσ' στο αμάξι στο δρόμο της επιστροφής. Κι αυτός τα δίκια του έχει, τι να κάνω κι εγώ όμως που ως γόνος αριστερής οικογένειας, τα τραγούδια του Θεοδωράκη μοιάζουν να έχουν περάσει στο DNA μου; διότι, τον Χατζιδάκι τον ανακάλυψα μεγαλώνοντας, τον διάβασα και τον μελέτησα όσο περισσότερο μπορούσα και μπορώ ακόμη! Ο Θεοδωράκης είναι ο Καημός και ο Χατζιδάκις ο Αναστεναγμός! Δικοί μου και οι δύο, όπως και των περισσότερων που γεννήθηκαν στον τόπο αυτό...