Ένα λευκό ανάκλιντρο, μια τάρτα φράουλα, μια μπαλάντα της Tanita Tikaram και μια παραδοσιακή μελωδία από την Τουρκία, ένα βιβλίο με ποιήματα του Τζαλαλαντίν Ρουμί, ένα άοσμο σαπούνι, ένας πίνακας του Σωκράτη Σωκράτους, ένα άγλυκο αφέψημα, ένα κουδούνι δίχως όνομα, η πιο όμορφη δύση του ήλιου από την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό και...φύγαμε! Πάτησε το play! Για σαρανταπέντε ολόκληρα λεπτά!
2 σχόλια:
Καλά πάνω στο τελευταίο τρίημερο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης πέφτει? Γκαντεμια!
igkros...
κι εγώ λέω ν' ανέβω Θεσ/νίκη για ένα τριήμερο, αλλά στην αρχή του φεστιβάλ. Μια και δεν μπορεί πλέον να συμμετάσχει κανένα ντοκιμαντέρ, θα αξιοποιήσω τη δημοσιογραφική "τουριστική" μου ιδιότητα. Όσο για τις παραστάσεις στο Παλλάς, ίσως πάρουν παράταση για μία μέρα ακόμη. Μετά το πρόγραμμα είναι κατηλειμμένο απ' άλλες εκδηλώσεις.
Δημοσίευση σχολίου