R.I.P. ΔΟΥΚΙΣΣΑ (1941-2010)

Από τις πιο αξιοπρεπείς περιπτώσεις στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι, Κυρία με Κ κεφαλαίο, η Δούκισσα έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών. Χτυπημένη από τον καρκίνο κι αυτή, τον οποίο μαχόταν σθεναρά για πολλά χρόνια, μαζί και με κάποια άλλα προβλήματα υγείας που προέκυψαν τελευταία. Πριν από δύο χρόνια είχα βρεθεί στην οικία της για ένα γύρισμα κι ήταν ίσως η μόνη από τα πρόσωπα του παρελθόντος, που πρωταγωνιστούσαν σ' εκείνη τη σειρά ντοκιμαντέρ και που δεν απέπνεε ούτε μιζέρια, ούτε μελαγχολία. Από τότε, που μάλλον τίποτα δεν προμήνυε ακόμη τον πρόωρο θάνατο της, έχω την εικόνα μιας ήρεμης κατασταλαγμένης γυναίκας μέσα σε μια μεγάλη αγαπημένη οικογένεια από συγγενείς και φίλους. Την είχα ρωτήσει, θυμάμαι, για τον σημερινό τρόπο διασκέδασης. Δεν υπάρχει τίποτα, είχε απαντήσει, τα νυχτερινά μαγαζιά μοιάζουν πλέον με κακόγουστες θεατρικές παραστάσεις, όπου ο ένας έρχεται με ελικόπτερο στην πίστα, η άλλη κρεμασμένη σε σχοινί κλπ. Κι έτσι, άπαξ και τό 'δες μια φορά το πρόγραμμα, δεν σου κάνει όρεξη να ξαναπάς...Μιλούσε με δέος για τον Στέλιο Χρυσίνη, τον Μανώλη Χιώτη, τον Γιώργο Ζαμπέτα και τον Στέλιο Καζαντζίδη. Για τον τελευταίο, θεωρούσε ύψιστη τιμή που βγήκε στη δισκογραφία με ένα flip side σε δικό του τραγούδι. Μιλούσε επίσης με αγάπη για τον Κώστα Μουσαφίρη, τον συνθέτη που την επισκέφτηκε κάποτε με την κιθάρα του και τής έπαιξε τις μπαλάντες του. Καλά είναι, βρε παιδί μου, τα τραγούδια σου - τού 'χε πει- αλλά εγώ είμαι αλλού. Δεν τραγουδάω Νέο Κύμα, αλλά λαϊκά. Τέτοια τραγούδια, λαϊκά, μπορείς να μου φέρεις; Και της έφερε, χαρίζοντας της τελικά τα σουξέ της δεκαετίας 1975 - 1985. Κάποια άλλη στιγμή, ανοίξαμε κουβέντα για την ενδυματολογία των γυναικών συναδέλφων της. Μου εξήγησε πως αυτό που ήθελε πάντα ήταν η σεμνότητα σε συνδυασμό με την καλαισθησία. Δεν καταλαβαίνω - έλεγε - γιατί σήμερα οι τραγουδίστριες πρέπει να τα δείχνουν όλα σα να είναι το καημένο το τραγούδι το τελευταίο που τις ενδιαφέρει. Αξιοπρέπεια χρειάζεται πάνω απ' όλα όσα κάνουμε στην επαγγελματική και προσωπική μας ζωή...Πώς τό 'χε πει γλαφυρότατα σε συνέντευξη κάποτε η Βίκυ Μοσχολιού; Αυτές όλες σήμερα τραγουδάνε με το μπούτι! Τέλος, ένα κομμάτι της καριέρας της που είχαμε συζητήσει με κλειστή την κάμερα ήταν η ενασχόληση της με τον παλιό λαϊκό κινηματογράφο, η πρόταση που της είχε γίνει από τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Κώστα Δούκα, οι σπουδές της σε δραματική σχολή και οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι της σε μελό δίπλα στον Τόλη Βοσκόπουλο και άλλους αστέρες της εποχής. Άνθρωπος ήρεμος εκ φύσεως, όπως είπαμε, η Δούκισσα αποσύρθηκε σχετικά νωρίς από τη νύχτα για να αφοσιωθεί στα εγγόνια και τους δυο γιούς της, που απόκτησε από δύο διαφορετικούς γάμους. Είχε γεννηθεί στις 8 Φεβρουαρίου του 1941. Η κηδεία της θα γίνει αύριο, Σάββατο, στη μία το μεσημέρι από το Α΄Νεκροταφείο Αθηνών.