R.I.P. ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗΣ (1923 - 2010)

Μετά τον Αλέκο Σακελλάριο, ο Γιάννης Δαλιανίδης υπήρξε ο δεύτερος στυλοβάτης του ελληνικού εμπορικού κινηματογράφου. Λαός και Κολωνάκι, Μερικοί το προτιμούν κρύο, Ο κατήφορος, Νόμος 4.000, Η χαρτοπαίχτρα, Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος, Ραντεβού στον αέρα, Μια Ελληνίδα στο χαρέμι, Μαριχουάνα Στοπ, Γαμπρός από το Λονδίνο είναι μερικές μόνο από τις ταινίες που έκαναν πιο ελαφρύ τον μεσημεριανό και τον βραδινό ύπνο των Ελλήνων κινηματογραφόφιλων και τηλεθεατών. Ρένα Βλαχοπούλου, Κώστας Βουτσάς, Ζωή Λάσκαρη, Χλόη Λιάσκου, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Νίκος Κούρκουλος, Μάρθα Καραγιάννη, Χρόνης Εξαρχάκος, Βαγγέλης Σειληνός, Βαγγέλης Βουλγαρίδης είναι μερικοί μόνο από τους πρωταγωνιστές του δαλιανίδειου θίασου που έκαναν λίγο πιο χαρούμενη και πιο όμορφη τη ζωή στη χώρα μας σε μία περίοδο πενήντα χρόνων. Σίγουρα δεν υπάρχει Έλληνας υπήκοος που να μην έχει δει έστω και μία ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη. Τα νέα για την άσχημη εξέλιξη της υγείας του και για το μοιραίο που πλησίαζε, είχαν φτάσει εδώ και λίγες εβδομάδες. Τότε που κάποιοι νεότεροι συνάδελφοι του, χαριτολογώντας, σχεδίαζαν συμβολική κατάληψη του Υπουργείου Πολιτισμού. Τον Δαλιανίδη μην τον υπολογίζετε, πετάχτηκε ένας απ' τους επαναστάτες, είναι στο νοσοκομείο με τα σωληνάκια. Αν και το θεωρούσα αναμενόμενο, λοιπόν, το κακό μαντάτο, ωστόσο με λύπησε και με συγκίνησε. Και γι' αυτό πριν από λίγες ώρες, όταν έπρεπε να μιλήσω με το κοινό αμέσως μετά την προβολή του Ζωντανοί στο Κύτταρο- Σκηνές Ροκ μέσα στο αμφιθέατρο του 9.84, ζήτησα ένα θερμό χειροκρότημα στη μνήμη του ανθρώπου και του σκηνοθέτη που έφυγε από κοντά μας. Βιογραφικά του θα βρείτε αρκετά στο διαδίκτυο. Εγώ να πω μόνο ότι ο Γιάννης Δαλιανίδης υπήρξε αριστερός μέχρι το τέλος, ασχέτως αν δεν τον ενδιέφερε ούτε κατά διάνοια η πολιτικοποίηση στην τέχνη που ασκούσε. Μικρή απόδειξη η κοσμική κηδεία του- κατ' επιθυμίαν του ιδίου- που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα στις 15.00 το μεσημέρι από το Α΄Νεκροταφείο Αθηνών. Ήταν 87 ετών, γεννημένος στις 31 Δεκεμβρίου του 1923.