το-premium-cd-του-διφώνου-δώρο-στα-γενέθλια-της-λένας-πλάτωνος

Χθες βράδυ η Λένα Πλάτωνος γιόρτασε τα γενέθλια της στην οικία της, παρουσία λίγων και καλών φίλων. Ενόσω στο cd-player ο Jobim διαδεχόταν τη Mina, εκείνη έσβηνε τα κεράκια της και ο φωτισμός της σάλας έκανε τη συγκεκριμένη εκ του προχείρου φωτογραφία να παραπέμπει σε πίνακα του Ρέμπραντ (η Coca-Cola να μην υπήρχε μόνο...)!
Το ωραιότερο δώρο για τα γενέθλια της Λένας ήταν σαφώς το cd της που κυκλοφόρησε σήμερα με το τεύχος 175 του διφώνου. Δεν χορταίνω να το ακούω! Για τα δύο ντοκουμέντα από τη Λιλιπούπολη, για τις δύο επανεκτελέσεις από τον Κύκλο Καρυωτάκη με τον Θεοχαρίδη και τον Χαλβατζή, για την πολύ πειραγμένη Λάθος αγάπη της από τον Βαμβακούση και βέβαια για τα οικεία αγαπημένα της κομμάτια, σαν τους Έρωτες το καλοκαίρι με την ίδια, τη Red Rosy με την Etten, το live Αλίμονο με τον Γισδάκη και το ντουέτο της με τον Παλαμίδα στο Κοπερτί από τη Συναυλία στο Παλλάς. Στο εξώφυλλο, η Λένα 19 ετών το 1970 στη Βιέννη! Το αυτοκίνητο είναι ενδεικτικό, νομίζω, για το κλίμα των χρόνων εκείνων!

Αλλά και τα υπόλοιπα CDs αυτού του τεύχους του διφώνου είναι από τα καλύτερα που έχουν δοθεί ως προσφορές τα τελευταία χρόνια. Στη συλλογή Lotte Lenya sings Kurt Weill & Bertolt Brecht περιέχονται 21 αυθεντικές ηχογραφήσεις τραγουδιών του Kurt Weill που γράφτηκαν για το Berliner Ensemble και ερμηνεύθηκαν από τη Lotte Lenya: Alabama Song, SeerauberJenny, Surabaya Johnny και λοιπά αριστουργήματα, για τα οποία τα σχόλια περιττεύουν. Η επιτομή αυτού που λέμε all time classic!

Ανάμεσα στα 17 τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου υπάρχουν τα Κόκκινα φανάρια με την Πόλυ Πάνου, η Κόκκινη κλωστή δεμένη που τραγούδησε η Τζένη Καρέζη στην κιν/φική Λυσιστράτη του Ζερβουλάκου, η Ένοχη που πρωτοερμήνευσε η Σωτηρία Μπέλλου και στη δισκογραφία ηχογραφήθηκε με την Καίτη Ντάλη μόλις το 2005, καθώς και το Χάθηκε το φεγγάρι με τη Βίκυ Μοσχολιού. Και μόνο για το τελευταίο, ένα από τα σημαντικότερα- κατά τη γνώμη μου- ελληνικά τραγούδια, η συλλογή αυτή του Ξαρχάκου χρήζει σημασίας.

Στα του τεύχους, τώρα, μπορείτε να διαβάσετε τις συνεντεύξεις που μου παραχώρησαν η Ευσταθία (cover-story) και οι Αλχημιστές, όπως και την παρουσίαση μιας διπλής συλλογής του Γάλλου τραγουδοποιού και συγγραφέα Boris Vian που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Ξεχωρίζω ακόμη την κοινή συνέντευξη Αρλέτας- Λάκη Παπαδόπουλου στη Μαριάνθη Πελεβάνη, το πορτρέτο του Δημήτρη Λάμπου στις Νέες αφίξεις της Αφροδίτης Παπακαλού, την πλοήγηση του Ηρακλή Οικονόμου στα προσωπικά sites Ελλήνων μουσικών και ένα μεγάλο άρθρο του Σπύρου Αραβανή για τον Μουσικό Μπρεχτ. Καλοτάξιδο, λοιπόν, το καινούργιο δίφωνο και

πάμε πάλι στα γενέθλια της Λένας. Αφού ήπιαμε τις σαμπάνιες μας και πέσαμε όλοι με τα μούτρα στις πίτσες λες κι είχαμε να φάμε απ' την...Κατοχή,

είπαμε να προβούμε στις γνωστές θεατράλε μαλακίες που σκοτώνουν την ώρα με τον πλέον ανώδυνο τρόπο. Εδώ ο Παλαμίδας παριστάνει τον άνθρωπο- λαμπατέρ!

Φέρτε μου επειγόντως μια σόδα...φαίνεται να λέω στην αγαπημένη Λένα που χαιρόταν αναμφίβολα τη σχολική διάθεση των φίλων της!

Άσ' το κάτω το πόδι της Καίτης Μαυρομμάτη, καλώς ή κακώς δεν...τρώγεται!

Καλύτερα πιες κάτι...Ωχ, το μάτι μου!

Δώσε λίγο ξανθό μαλλί...απαίτησε η ζωγράφος από τη συνθέτρια!

Παίζει λίγη ακόμα πίτσα; με ρώτησε ο Παλαμίδας με ένα τρόπο σα να βρισκόταν στη Σκάλα του Μιλάνο! Έφτασεεεε!

Τελικά το ξανθό μαλλί της Πλάτωνος ταίριαξε περισσότερο στον Παλαμίδα και τον έκανε να μοιάζει με τον συχωρεμένο ηθοποιό Λαυρέντη Διανέλλο του παλιού ελληνικού κιν/φου!

Και του χρόνου, Πλατωνάκι, νά 'σαι γερή, δυνατή, να σε χαίρονται αυτοί που αγαπάς και σ' αγαπούν και να σκίσει ο Καβάφης με τον Δημήτρη και τον Γιάννη στο Παλλάς! Αυτό, ούτως ή άλλως, είναι σίγουρο!