Ο Στέργιος Τσιρλιάγκος στα πλήκτρα είναι ο καταλληλότερος επεξεργαστής του υλικού της Πλάτωνος! Οι νέες ενορχηστρώσεις σε κομμάτια σαν τις Αιμάτινες σκιές από απόσταση και την Κυψέλη, φανερώνουν και τη διαχρονική δύναμη τους! Όσοι πάτε στο Ηρώδειο στις 28 του τρέχοντος μήνα, να εύχεστε να ηχογραφηθεί η βραδιά ώστε να κυκλοφορήσει σε cd! Όλα τα σύγχρονα μουσικά ρεύματα έχουν αφήσει τα ίχνη τους στα κομμάτια με έναν πηγαίο τρόπο, σα να μην έγιναν από ανθρώπινη παρέμβαση, μα από κάτι άλλο, απερίγραπτο και ασύλληπτο. Πόσες φορές δεν έκλεισα τα μάτια, σταματώντας τη βιντεοσκόπηση, παραδομένος στη δίνη της φωνής του Παλαμίδα!
Το πιστεύω ακράδαντα και δεν πρόκειται για συναισθηματισμό της στιγμής: ο Γιάννης Παλαμίδας είναι, αν όχι ο μεγαλύτερος, σίγουρα ένας από τους δυο- τρεις μεγαλύτερους Έλληνες ερμηνευτές! Η εκφορά του λόγου του στο Αλίμονο σε έπιανε σαν ουρά γοργόνας με ξυράφια που σου έκοβε ένα- ένα τα νεύρα και σε παρέλυε! Τον έβλεπα να πάλλεται με μια μοναδική αυτοπεποίθηση στο πόστο του, αλλά και με ένα φοβερό σεβασμό και αγάπη στις παρατηρήσεις της συνθέτριας των τραγουδιών, που κλήθηκε να ερμηνεύσει! Η λέξη Apocalypsis στο μπλουζάκι που φορούσε ήταν η ιδανική σύνδεση με το αθόρυβο προ- Πλάτωνος παρελθόν του (για όσους γνωρίζουν)!
Στο προβάρισμα της Κυψέλης τον βοήθησαν σήμερα η Πλάτωνος με τον Κ. Βήτα, πότε κάνοντας φωνητικά και πότε διαβάζοντας τους στίχους από εκείνο το βιβλίο της Οδού Πανός με τα ποιητικά άπαντα της Λένας! Μαγική στιγμή, που θα φυλάω στο αρχείο μου σαν θησαυρό κανονικό! Η ζωή στην κυψέλη είναι οργανωμένη, μέσα σε κομμάτια καθρέφτες, από φίλους, από μύθους, από δίσκους, από σεξ. Μπλέξαμε ξανά στο παιχνίδι της κυψέλης, στη σύνταξη δελτίου αναγγελίας θυέλλης...
Μιαν άλλη εσωστρεφή ερμηνεία έδωσε στις Αιμάτινες σκιές από απόσταση ο Κ. Βήτα! Τον παρακολουθούσα να τραγουδάει με κλειστά τα μάτια του στο μικρόφωνο και συνειδητοποιούσα πόσο πολύ εντός είναι σ' αυτό που υπηρετεί! Πόσο πολύ εν τέλει αγαπά τη μουσική της Λένας Πλάτωνος!
Δυστυχώς δεν είχα την τύχη να είναι στο στούντιο ο Βασιλικός και η Έλλη Πασπαλά με τη Μάρθα Φριντζήλα. Μαθαίνω όμως ό,τι οι δύο κυρίες έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους στην ηχογράφηση- promo της συναυλίας, του κομματιού Τι νέα ψιψίνα;
Έφυγα απ' το προβάδικο, προλαβαίνοντας στο παρά πέντε την έναρξη της εκπομπής μου. Στο sms που έστειλα σ' ένα δικό μου άνθρωπο εξηγούσα πως δεν μπορώ για τις επόμενες μέρες να ακούσω καμία άλλη μουσική, ελληνική ή ξένη, και κανέναν άλλο μουσικοσυνθέτη.
Ευχαριστώ θερμά τη Λένα Πλάτωνος που μου επέτρεψε να παραστώ στην πρόβα της και να κινηματογραφήσω μια μεγάλη στιγμή της σύγχρονης ελληνικής μουσικής! Ευχαριστώ ακόμη τον Στέργιο Τσιρλιάγκο για την αρχική πρόσκληση!
Ας δώσουμε όλοι ραντεβού στο Ηρώδειο σε δύο ακριβώς εβδομάδες!
24 σχόλια:
Κλάψ! Θέλω και εγώ Λένα Πλάτωνος!
Μπόσκο, είσαι ένας τυχερός άνθρωπος!
Ώστε έτσι λοιπόν, νομίζεις πως γνωριζόμαστε... Ποιός ξέρει;
Ίσως ναι, ίσως όχι...
Ελπίζω από αυτή την κινηματογράφηση να προκύψει κάτι επισήμως... ;)
Κατ' αρχήν είσαι τυχερός γιατί γνωρίζεις αυτούς που συμπαθείς και θαυμάζεις.
Να είμαι όμως ειλικρινής, με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω την Πλάτωνος. Και όσο αούω και διαβάζω τέτοια λόγια για εκείνη τόσο προσπαθώ,αλλά η μουσική της έχω την αίσθηση ότι δεν μου ταιριάζει.
Πάντως έχεις δίκιο, η συναυλία της πρέπει να είναι ένα από τα γεγονότα του καλοκαιριού.
Φυσικά και θα είμαστε όλοι εκεί!
Ο Κ.Β. είχε κάνει μια φοβερή εκδοχή του Αιμάτινες σκιές από απόσταση στο Μίξερ της Λένας.
alps...
εγκατέλειψε για λίγο τη συμπρωτεύουσα και έλα σε δυο εβδομάδες στο Ηρώδειο!
νεφερτίτη...
ασ' τα αυτά και λέγε ποια είσαι! Ξέρασε τα όλα εδώ πέρα!
rena fan...
μπα, το υλικό αυτό είναι καθαρά για το προσωπικό μου αρχείο. Αν ήταν να αποτελέσει μαγιά για κάποιο ντοκιμαντέρ, που λέει ο λόγος, θα το οργάνωνα πολύ καλύτερα.
θράσος...
θα σου έλεγα να ξαναπιάσεις τον "Καρυωτάκη", το "Σαμποτάζ", ακόμη και τη "Λιλιπούπολη". Δε μπορεί, θα γίνουν δικά σου αν τα ακούσεις σε όλη τους τη λεπτομέρεια! Ιδιοφυής συνθέτρια η Πλάτωνος και το έργο της επιδέχεται πολυεπίπεδες αναγνώσεις!
μαρκησία του ο. ...
καλώσ' την! Το γνωρίζω, μα άλλο πράγμα να το βλέπεις μπροστά σου! Άσε που οι ενορχηστρώσεις, όπως γράφω, είναι rock στον πυρήνα τους, κάτι που πολύ μου άρεσε (απ' ότι δηλαδή είχα την ευκαιρία ν' ακούσω)!
καλημέρα σε όλους!
Μια χαρα. Και rock ιερεια η Λενα, δε το συζητω. Αλλωστε τ'ακουσματα της και επιρροες της ειναι full σ'αυτον τον ηχο. Καιρος ν'αναδειχθει και αυτη η πλευρα.
(θες να σου στειλω τον πρωτο δισκο των Apocalypsis σε ηλεκτρονικη μορφη, γιατι μαλλον τον εχεις σε βινυλιο μονο?:)
ggl...
απ' ότι μου' πε ο Παλαμίδας, έχει γίνει cd το πρώτο άλμπουμ των Apocalypsis, αλλά όχι επισήμως. Δηλαδή κάποιο μέλος του συγκροτήματος το μετέγραψε κατ' ευθείαν απ' το βινύλιο. Κι επειδή, ναι, το' χω σε βινύλιο κι εγώ, δεν το κάνεις αυτό που λες; ένας σημαδιακός δίσκος για την ελληνική rock σκηνή, που τότε, στα τέλη του ΄70, δεν είχε ιδιαίτερη τύχη και που σήμερα θεωρείται δικαίως καρασυλλεκτικό κομμάτι!
Χεχε, καλα δε το συζητω, τα εντεχνα ταγαρια τοτε βγαζανε φλυκταινες με μουσικες σαν των Apocalypsis και τις Kissoγενεις αμφιεσεις του αγαπημενου Παλαμιδα:-)
ggl...
δεν ειν' αυτό που λες, όσο το ό,τι η Μεταπολίτευση καλά κρατούσε ακόμη και οι ροκάδες μουσικοί, οι μισοί την έκαναν για Ινδία ή Ολλανδία κι οι άλλοι μισοί εντάχθηκαν σε σκυλάδικες μπάντες της παραλιακής. Ο ήχος των Apocalypsis είχε συγγένεια με αυτόν του άλμπουμ "Armaggedon" των P.L.J. Band, αν και αγαπημένος μου ελληνικός rock δίσκος εκείνης της περιόδου ήταν το "Montage Fatal" των Psycho. Δε βρίσκονται πλέον αυτά τα άλμπουμ, εκτός και αν ο Καραθανάσης της Anazitisis Records φωτιστεί και τα επανεκδώσει...
Βρε μωρο μου γιατι αναγκαζοντουσαν να ενταχθουν σε σκυλαδικα και λοιπες ενασχολησεις? Γιατι το καλλιτεχνικο και δημοσιογραφικο crowd της εποχης ειχε μεινει σε αισθητικες αναζητησεις Αχιλλεα Μαμακη και Γιωργου Πηλιχου με ολιγην απο θεοδωρακεια μεταπολιτευτικη αυρα και χατζιδακικη σαγηνη. Υστερα ηρθε το Πασοκ oi (παναξιες, αλλα ολιγον αγκυλωμενες) Ρηνιωπαπανικολειες και Σοφιομιχαλιτσειες εντεχνες αναγνωσεις και προωθησεις και το ροκ σωμα του τραγουδιου μας εμενε παντα στην απεξω.
Ας μη ξεχναμε,για να το πουμε σχηματικα πως απο τη μια βασιλευε η ρασουλειος Εκδικηση της Γυφτιας και απο την αλλη ο Μινοματσειος Νταλαρισμος και καπου εκει γυρω και ολιγον Σαββοπουλος για λιγο αριστερογενης απενοχοποιηση.
Το ελληνικο ροκ το ειχαν για φτυσιμο οι εχοντες τα μουσικα- καθεστωτικα- ηνια, δυστυχως..
ggl...
ρε συ, όλα χρειάζονται νομίζω. Ασχέτως αν δε σου πάει εσένα, "Η εκδίκηση της γυφτιάς" ήταν οριακός δίσκος για το λαϊκό τραγούδι και σχεδόν ειρωνικός μέσα σ' όλο αυτό το κλίμα των μελοποιήσεων. Επίσης, λατρεύω το "Σαμποτάζ" του ΄81, όμως λατρεύω εξίσου και τον "Επιβάτη", ένα δίσκο του Μίκη με τη Φαραντούρη σε rock στίχους του Τριπολίτη. Μην τρελαίνεσαι, το rock στην Ελλάδα ήταν ο Πουλικάκος, οι Socrates, ο Σαββόπουλος, ο Ρωμανός, η Μαρίζα, οι Λήδα- Σπύρος, το Κύτταρο, τότε που οι επιρροές απ' έξω έρχονταν ολόφρεσκες! Όσο για τη Ρηνιώ Παπανικόλα, μια χαρά ήταν η συχωρεμένη, όπως και η Σοφία Μιχαηλίδη που τραγούδησε τη rock "Μυθολογία του Σαββάτου" του Τρανουδάκη και του Χρονά. Το ελληνικό τραγούδι είναι ένας ωκεανός και για μένα που ασχολούμαι μ' αυτό τα τελευταία χρόνια έχει πολλές και ενδιαφέρουσες περιόδους μέσα σε όλες τις δεκαετίες.
Τρομάρα σου, το "βρε μωρό μου" μου άρεσε...χαχαχα
Βρε ολα χρειαζονται, ναι, αλλα δεκαετια του 80 ηταν ροκοφοβικη απο ατη αποψη των ιθυνοντων(Σοφια Μιχαλιτση, οχι Μιχαηλιδη,διευθυντρια του 2ου προγραμματος κατα τη δεκαετια του ογδοντα)
ggl...
κι αυτή καλή ήτανε! Που τους ξέθαψες όλους, και Πηλιχούς και Μαμάκηδες; Έχω μία καταπληκτική συνέντευξη του Χατζιδάκι στον Πηλιχό, όταν είχε γυρίσει από Νέα Υόρκη! Η δεκαετία του ΄80 όχι μόνο rock-οφοβική ήτανε, αλλά και εντελώς κιτς! Μόνο η Φλέρυ που τραγούδαγε blues στον Πύργο των Αθηνών και ο Άσιμος της πλατείας Εξαρχείων ήταν οι πιο αυθεντικές rock προσωπικότητες του καιρού τους. Απ' την άλλη, ο Βασίλης Ζούμε Για Να Σ' Ακούμε τραγουδούσε για μοτοσικλέτες και βρυκόλακες ρεμπέτες, όπως εύστοχα καυτηρίασε ο Πανούσης!
με αγάπη και σεβασμό στο ηρώδειο σε δυό εβδομάδες!! Ωραία ανταπόκριση, ήσουν παρόν εκεί 101%,θα προσγειωθείς τώρα.
celsius33...
δε λες τίποτα! Χθες μετά την πρόβα της Λένας είχα εκπομπή με τον Μαραβέγια, κατόπιν συνάντησα άλλους φίλους μουσικούς και πήγαμε στο live του Γιώργη Χριστοδούλου. Μάλλον όμως εγώ ήμουν αλλού...Γύρισα στο σπίτι, ανέβασα το post και κοιμήθηκα στις εφτά το πρωί ακούγοντας το "Σαμποτάζ" (από βινύλιο, παρακαλώ!) και τα "Ημερολόγια" δυο- τρεις φορές!
χεχε, ωραίος. Από αντοχές καλά πας!
Αχ Λένα, μεγάλη Λένα, ιέρεια μαγική.
Όντως, πού τον θυμηθήκατε τον Μαμάκη; Αυτός είναι της... εποχής μου :)
Ραντεβού στο Ηρώδειο σε δυο εβδομάδες!
And the "lucky bastard" award goes to...Bosko!..
I Hate You.
Deeply.
trashman...
άργησες, αλλά ξαναχτύπησες ο Θεός!
Όχι, λοιπόν! Δε θα πρωτοτυπήσω!! Θα σε “μισήσω” κι εγώ όπως και οι υπόλοιποι, για το προνόμιό σου να είσαι παρόν σε ιστορικές στιγμές του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού (άρα και της νεότερης ιστορίας). Πέρα από την πλάκα, ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι να καταγράφουν τέτοιες στιγμές.
Την καλημέρα μου
μάκης...
ωραία, λοιπόν, μίσησε με κι εσύ! "Μίσησε με"! Ποια την έλεγε αυτή την παπαριά, η Μαντώ ή η Ευρυδίκη;
θα είναι ολοι εκει στο Ηρωδειο?
καποιοι θα προφασιστουν τις διακοπες τους
καποιοι τις προβες
καποιοι θα πανε στους Νασιοναλ
καποιοι θα μεινουν σπιτι
και αλλοι θα πανε στο κοντινοτερο σινεμα
την Τριτη
οσοι απουσιαζουν θα το εχουν ηδη μετανοιωσει
γιατι μονο τοτε θα καταλαβουν
τι εχασαν πραγματικα
ειναι ενα στοιχημα
αυτη η συναυλια
μ αυτο που αγαπησαμε στην κα Πλάτωνος
αλλα ποτε δεν βροντοφωναξαμε
μ αυτο που μας αγγιξε
αλλα ποτε δεν παραδεχτηκαμε
ειναι μια κινηση να ξαφανιστει το τοπ 10 αυτης της τελευταιας αχαρης δεκαετιας απο τα τσαρτς
και καποια πριγκηπισσα
να ξαναπαρει τον θρονο της
με δοξα και τιμη
ποιος ειπαμε οτι θα λειπει?
etalon...
δεν ξέρω τι γίνεται με την κίνηση των εισιτηρίων, μια και θα' χω την ευκαιρία να καλύψω δημοσιογραφικά τη συναυλία, πάντως γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που θα έρθουν ειδικά από την επαρχία για να γεμίσουν τη Δευτέρα το Ηρώδειο. Υπάρχουν κι όλοι αυτοί που λες, των οποίων οι υποχρεώσεις θα τους κρατήσουν δυστυχώς μακριά- μεσ' στο παιχνίδι είναι κι αυτό. Ωραία μιλάς περί ΤΟΠ 10 και νομίζω πως η Βασίλισσα πήρε ήδη τη θέση της στο θρόνο που της αρμόζει! Κοινώς, τα "Ημερολόγια", ίσως μέχρι κι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, να παραμένουν μέσα στα πέντε πρώτα σε πωλήσεις CDs!
Δημοσίευση σχολίου