η Τουρκάλα που ζητούσε πολλά...

Ο Λαβουαζιέ
είχε γεμίσει με πριονίδια τη σκάφη
όταν η Μπουμπουλίνα φόρεσε το gucci κοστούμι
και πήγε στα Σελίνια για πυροφάνι
εξακολουθώ εϊ Ντον με χειροπαιδεύεις
χτύπα την κουδούνα επιτέλους
πριν τα φεγγάρια μπουν με τον Χότζα στο τζαμί
κι ακούσουμε το Μπιρ - Αλλάχ αγγλιστί
οι κουκουνάρες φόρεσαν μίνι φούστα
και αυτή τη στιγμή διαδηλώνουν
για την κατάργηση του περιβάλλοντος
δίπλα το πατσατζίδικο γέμισε αθώα παιδικά μάτια
και η θυμέλη του αρχαίου θεάτρου μύρισε κοκορέτσι
γιατί οι ταβερνιάρηδες δεν κάθονται ήσυχοι
αλλά στέκονται σαν τις τροτέζες στα καθημερινάκια
έτσι το θέλησε ο Ναβουχοδονόσωρ
και η θεία Όλγα που έγινε στάχτη, ιδρώτας
στα μαρμαρένια αλώνια
την ώρα που ξεκοιλιάζανε τον Αθανάσιο Διάκο
Που' σαι Θανάση είπε ο Ζαμπέτας
και γυρνώντας την πλάτη στις πάπιες
έπαιξε μια παρτίδα σκάκι
είσαι για έναν αγώνα βόλεϊ;
είμαι, απάντησε και μαράθηκαν οι μαργαρίτες
και οι ήττες βήτες
των μοναχικών βιτίων
φέρε μου ένα κεσεδάκι κιμά
είπε η Τουρκάλα
εγώ όμως ασ' τα να πάνε στο διάολο
ακούω Κοργιαλά και ταϊζω με διαπιστευτήρια
όλα τα πιτσούνια του κόσμου
και τους κασιδιάρηδες γέρους
που έχουν χάσει τις τρίχες της κεφαλής τους
έχοντας διαβάσει την Πούφα της Περλ Μπακ
και το αναγνωστικό της πρώτης δημοτικού
μιας πανάρχαιας δομημένης κοινοκτημοσύνης
που θεραπεύεται με σολομό καπνιστό
και τεστ νοημοσύνης
τα άγρια και γάργαρα μεσάνυχτα
περιμένοντας το μακαρονάκι κοφτό
να βγει από τις ιδρωμένες φτέρνες μας
κάτι ήξερε η Τουρκάλα που ζητούσε κιμά
αν κοιμόταν σε μαξιλάρια ηλεκτροδυναμικά
αποσβολωμένα τμήματα
τέλος;
όχι βρε ότι αρχίδει δεν τελεύει ποτέ...
* by Lena, by bosko, by bus...