Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

η-ανοιξιάτικη-μέρα-του-λεωνίδα-μπαλάφα-μεσ'-στο-φθινόπωρο



Ο καινούργιος δίσκος του Λεωνίδα Μπαλάφα λέγεται Ανοιξιάτικη μέρα, μόλις κυκλοφόρησε και τα σπάει! Τι περίεργο, ένας νεαρός μουσικός που βγήκε από το Fame Story 4 να αποδεικνύεται...βασιλικότερος του βασιλέως σε ότι αφορά την αντεργκράουντ αισθητική των τραγουδιών που φτιάχνει και ερμηνεύει!

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ξεχωριστός νομίζω (και το "Ταξίδι για να σε βρω" μου άρεσε), θα σπεύσω για το δίσκο!
(..άσχετο: μου άρεσαν πολύ:"Βράδυ", "Μόνο", "Red Rosy" απ΄το cd της Λ. Πλάτωνος στο "Δίφωνο"!)

Καλησπέρα σας!

igkros είπε...

Όμορφες μέρες, Σκοτεινές μέρες!

Το βράδυ της Τετάρτης 27 Οκτωβρίου, υπήρξα αυτόπτης μάρτυς στη σύλληψη από αστυνομικούς του Τμήματος Λευκού Πύργου (Αριστοτέλους) του Τέλλου Φίλη, υπεύθυνου του Seven Film Gallery (επί της Αλεξ. Σβώλου), επειδή υποβλήθηκε εναντίον του μήνυση για εξύβριση!

Η ιστορία έχει ως εξής: νέα γυναίκα, πελάτισσα του Seven επιτέθηκε φραστικά, με οξύτατους χαρακτηρισμούς, εναντίον άλλης πελάτισσας που θέλησε να νοικιάσει την βραβευμένη και παινεμένη από τον εγχώριο και ξένο Τύπο ταινία του Γιώργου Λάνθιμου «Κυνόδοντας». Η λεκτική επίθεση ήταν τόσο δριμεία ώστε ο Φίλης αναγκάστηκε να ζητήσει από την επιτιθέμενη να βγει από το κατάστημα. Τότε εκείνη ειδοποίησε την αστυνομία δηλώνοντας ότι θα υποβάλει μήνυση για εξύβριση, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί ο Φίλης στο Αυτόφωρο!
Κατά πληροφορίες, μέλη μιας 'οργάνωσης' ή ομάδας, που αποφασίζει για λογαριασμό μας τι είναι ηθικό και τι πρέπει να βλέπουμε, να διαβάζουμε, να ακούμε κτλ., πηγαίνουν σε όλα τα καταστήματα Seven και δημιουργούν ανάλογα περιστατικά.

Είναι προφανές ότι η πρόσφατη μεγαλαυχία του προκαθήμενου της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, ότι μπορεί Αυτός να ορίζει ποιος θα εκλεγεί Δήμαρχος Θεσσαλονίκης και ποιος όχι ενθαρρύνει την αμφισβήτηση ελευθεριών που προβλέπονται από το Σύνταγμά μας. Όλοι οι πολίτες έχουμε το αναφαίρετο δικαίωμα να αποφασίζουμε τι είδος Τέχνης μας ευχαριστεί. Και η αμφισβήτηση αυτής της ελευθερίας είναι πρακτική φασιστική, που δεν πρέπει να περάσει.

Μπορεί να δεχθεί η Θεσσαλονίκη του 2010 μια τέτοια πρακτική; Ο καθένας καλείται να δώσει την απάντησή του.

Ενημερώστε τους φίλους σας που θέλουν να ζουν σε μια πόλη όπου υφίσταται ελευθερία στη διακίνηση των ιδεών. Ο σκοταδισμός δεν μπορεί να έχει θέση στη Θεσσαλονίκη του 21ου αιώνα.

Γιώργος Κορδομενίδης
Συγγραφέας, διευθυντής του περιοδικού «Εντευκτήριο»
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό «Γιάννης Μπουτάρης – Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη»

BOSKO είπε...

new-girl-on-the-blog...
κάτι έχει ο Μπαλάφας τελείως δικό του που του δίνει αξία. Ενώ, ας πούμε, δεν έχει σπουδάσει μουσική, το σημαντικό θέμα της ενορχήστρωσης "τό 'χει" και πολύ μάλιστα! Μου αρέσουν αρκετά τραγούδια από τον καινούργιο δίσκο του, τον οποίο θα σε συμβούλευα να τον προμηθευτείς.
συμφωνώ με τις επιλογές σου από το διφωνικό cd της Λένας. Θα πρόσθετα ακόμη τη "Μάσα σιδερομάσα", τη "Λάθος αγάπη" και το λάιβ "Κοπερτί".

BOSKO είπε...

igkros...
σ' ευχαριστώ, Γιάννη, για την ενημέρωση. Ήδη επικοινώνησα με τον Τέλλο και το όλο θέμα είναι περισσότερο για γέλια παρά για κλάματα. Ο ίδιος πολύ σωστά μού χαρακτήρισε την υπόθεση "φαρσοκωμωδία"...Άκου να σου κάνει μήνυση μία 23χρονη, επειδή της λες να περάσει έξω απ' τον ιδιωτικό σου χώρο, τη στιγμή που βρίζει μία συνομήλικη της φαν του "Κυνόδοντα". Έλεος!

Χρήστος Α. Μιχαήλ είπε...

Καταπληκτικό...

ΞΑΡΕΜΟΣ είπε...

Αυτό το τραγούδι που έχεις αναρτήσει είναι πολύ καλό. Σχετικά με το γεγονός ότι ο Μπαλάφας ξεκίνησε από ριάλιτι δεν λέει και τίποτε. Ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει λάθη στα 18 και 20. Η συνέπεια της μετέπειτα πορείας μετράει Αντώνη μου. να σου θυμίσω πόσοι ξεκίνησαν υποσχόμενοι και κατέληξαν ριάλιτι;

BOSKO είπε...

Χρηστος Α. Μιχαηλ...
σού 'ρθε το cd του Μπαλάφα ή μιλάς για το κλιπ της ανάρτησης;

BOSKO είπε...

ΞΑΡΕΜΟΣ...
μην το λες, υπάρχουν πολλοί κολλημένοι που μπορεί να μην άκουγαν καν τον Μπαλάφα του σήμερα, σκεπτόμενοι το παρελθόν του. Θες την αλήθεια; κι εγώ σ' αυτούς, τους κολλημένους, ανήκα. Θυμάμαι, μού 'χε σταλεί το πρώτο cd-single του και με το που είδα το εξώφυλλο και διάβασα το όνομα, το πάσαρα σε συνάδελφο συντάκτη. Πέρσι που έπρεπε να του κάνω συνέντευξη, άκουσα υποχρεωτικά τη δουλειά του. Απ' τη μια είπα τι άδικος που ήμουν κι απ' την άλλη ξεχώρισα τα τραγούδια του. Θυμάμαι μάλιστα την τόλμη του να ανοίγει τον πρώτο μεγάλο δίσκο του ένα υπέροχο instrumental α λα Rene Aubry! Η τωρινή δουλειά του θεωρώ ότι είναι ακόμη ένα βήμα πιο μπροστά και του αξίζει κάθε καλή τύχη.