Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

της-φλέρυς-και-της-λένας

Θεωρώ την πρώτη φωτογραφία αυτού του μακροσκελέστατου- όπως θα δείτε- post, ιστορικής σημασίας: είναι η μεγάλη αγκαλιά αγάπης των νέων τραγουδιστών- τραγουδοποιών στη Λένα Πλάτωνος για όλα όσα πρόσφερε και εξακολουθεί να προσφέρει στην ελληνική μουσική εδώ και τριάντα χρόνια. Από αριστερά, ο Στάθης Δρογώσης, η Ευσταθία, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Δημήτρης Αρναούτης, ο Παντελής Θεοχαρίδης, ο Βαγγέλης Παρασκευαΐδης, ο Ηλίας Βαμβακούσης, ο Βασίλης Γισδάκης και κάτω, στα πόδια της συνθέτριας του, ο ερμηνευτής της, Γιάννης Παλαμίδας. Είναι η στιγμή αμέσως μετά το τέλος της χθεσινοβραδυνής εκδήλωσης, όπου όλοι μαζί τραγουδήσαμε το Κοπερτί! Η παρουσίαση του cd Καβάφης 13 τραγούδια στο Metropolis Live Stage, ξεκίνησε στις 21.30 ακριβώς. Αφού μετέφερα δυο λόγια από τον Γιώργο Χρονά, που ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός τον ανάγκασε να φύγει εκτάκτως εκτός Αθηνών, μίλησα για το πώς γεννήθηκε το συγκεκριμένο έργο της Πλάτωνος, για το συνομωτικό της ΚΚ με τον Παλαμίδα, ενώ επιχείρησα και μια μουσικολογική ανάλυση του. Τα κείμενα που διαβάσαμε, εγώ και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης (ο Δρογώσης ήρθε λιγότερο...προετοιμασμένος), θα αναρτηθούν από δω τις επόμενες μέρες. Όσο για το κείμενο του Χρονά, αυτό θα δημοσιευθεί στη Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας. Τι κι αν δεν ήταν τόσο προετοιμασμένος ο Δρογώσης, που λέω παραπάνω; Μίλησε τόσο από καρδιάς για την Πλάτωνος και τον Καβάφη της, ώστε απλώθηκε από νωρίς μια συγκίνηση στην αίθουσα. Μεταξύ άλλων, τη χαρακτήρισε σπουδαιότερη Ελληνίδα συνθέτρια κι είπε ότι όλοι εμείς που ζούμε στα χρόνια της Πλάτωνος πρέπει να νιώθουμε τυχεροί! Εξίσου συγκινητικός ήταν και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης. Αναφέρθηκε στην πρώτη γνωριμία τους με την Πλάτωνος τον καιρό που εκείνης είχαν μόλις βγει οι Αναπνοές κι εκείνου Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος. Ιδού ένα απόσπασμα από το κείμενο που μας διάβασε χθες ο Αλκίνοος: Η μουσική της Λένας Πλάτωνος θεωρείται από πολλούς πειραματική. Αυτό δεν το ‘νιωσα ποτέ. Η Λένα δεν πειραματίστηκε ποτέ στην πλάτη του ακροατή. Ό,τι μας έδωσε είναι το αποτέλεσμα του πειραματισμού της, ο οποίος έλαβε χώρα σε άλλες, μυστικές και μοναχικές δικές της αναζητήσεις, κι όχι η διαδικασία του. Ακούγοντας, ξέρεις πως μόνη της μάτωσε, μόνη της ράγισε, μόνη της πάλεψε να βρει τη φωνή της για να μας τη δώσει. Όταν και όποτε όμως μας την έδωσε, δε μας χρέωσε την αναζήτηση ή την αγωνία της. Έδωσε το αποτέλεσμα αφομοιωμένο, δοκιμασμένο, έργο ζωντανό και αρτιμελές, έτοιμο να λειτουργήσει μέσα στις δικές μας ζωές. Αλκίνοος Ιωαννίδης - Λένα Πλάτωνος, εμφανώς ευτυχισμένοι αμφότεροι, όση ώρα ο Γιάννης Παλαμίδας επί σκηνής τραγουδούσε τα Κεριά, το Περιμένοντας τους βαρβάρους και το Μακρυά. Ένας εξαίρετος Παλαμίδας, που παρά τη χρήση της playback ορχήστρας, τα έφερε άψογα εις πέρας. Θεατρικός, σαρδόνιος, με τη μοναδική του άρθρωση στις λέξεις των στίχων του Καβάφη! Τον παρακολουθούν εδώ ο Παντελής Θεοχαρίδης και ο Lolek. Μου άρεσε πολύ χθες το κοινό της εκδήλωσης. Περίπου διακόσια άτομα γέμισαν την αίθουσα κι απ' ότι φάνηκε, επρόκειτο για ανθρώπους, νέους ως επί το πλείστον, που ήξεραν πολύ καλά για ποιο λόγο ήταν εκεί.
Δημήτρης Αρναούτης- Βασίλης Γισδάκης- Παντελής Θεοχαρίδης- Lolek περιμένουν τη σειρά τους στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης. Η κιθάρα λέει πολλά σ' αυτή τη φωτογραφία, νομίζω! Στο μεταξύ, μέχρι ν' αρχίσουν ν' ανεβαίνουν ένας- ένας στο stage, αφού τελείωσε η παρουσίαση του έργου, ακούσαμε κατ' αποκλειστικότητα το δώρο που έστειλε ο filtig στη Λένα από το Βερολίνο: το remix του στο τραγούδι Τούρτα από τον ουρανό, από τον παιδικό κύκλο Η ηχώ και τα λάθη της σε στίχους Gianni Rodari- Άννας Μαργαριτοπούλου.
Το δεύτερο μέρος άνοιξαν ο Ηλίας Βαμβακούσης (κιθάρα, φωνή, laptop) και ο Βαγγέλης Παρασκευαΐδης (βιμπράφωνο) με την, από κοινού, διασκευή τους στη Λάθος αγάπη της Πλάτωνος.
Τελείως διαφορετική άποψη απ' αυτήν της δημιουργού, δισκογραφημένη μάλιστα στο πρόσφατο premium cd του διφώνου- αφιέρωμα στην Πλάτωνος, πού 'χα επιμεληθεί. Αυτός δεν είναι Ηλίας, αλλά...Κουκλίας, ακούστηκε να λέει η ίδια η Λένα, κολακευμένη μάλλον από την ερμηνεία του Βαμβακούση στο τραγούδι της!
Ο Δημήτρης Αρναούτης, εν συνεχεία, τραγούδησε το Γράμμα σε παλαιό συμφοιτητή από τον κύκλο Καρυωτάκη, με την κιθάρα του, ενώ για την εισαγωγή του δανείστηκε στίχους της Λένας από το έργο Μη μου τους κύκλους τάρατε!

Ο πληθωρικός Αρναούτης έγινε και η καλλιτεχνική συμπάθεια του Παλαμίδα μάλιστα, rock περσόνες αμφότεροι, γαρ!
Απολύτως εντός κλίματος και η Ευσταθία στους Εμιγκρέδες της Ρουμανίας.
Τη συνόδευσε ο Στέργιος Τσιρλιάγκος στα drums και η αλήθεια είναι πως
η τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια ήταν η πρώτη που δημιούργησε χορευτική διάθεση στο κοινό της αίθουσας!
Εδώ ο Γιάννης Παλαμίδας παίζει και τραγουδάει το Κοπερτί ως φινάλε της βραδυάς, παρ' όλο που κατά τη διάρκεια της πρόβας, οι πληροφορίες μου μού λένε ότι πήγε να το μπλέξει με το...Give a little bit of mmm της Amanda Lear! Απίστευτος!
Πάμε πάλι λίγο πίσω, όπου την Ευσταθία διαδέχτηκαν στο stage, ο Παντελής Θεοχαρίδης και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης σε ένα πολύ συγκινητικό και απρόβλεπτο ντουέτο.
Ο Αλκίνοος συνόδευσε τον Παντελή στο πιάνο και τραγούδησαν μαζί το δεύτερο κουπλέ του καρυωτακικού Βράδυ! Σα να είδα τη Λένα να δακρύζει δίπλα μου...
Πολύ σωστή ήταν τελικά η πρόταση του Αλκίνοου να μην ανοίξει το δεύτερο μέρος με το Βράδυ, αλλά να παιχτεί προτελευταίο, για να μη φύγει το κοινό με τη βαρυά αίσθηση αυτού του αριστουργηματικού μεν, θλιμμένου δε, τραγουδιού.
Έτσι, η Λένα πήρε το μικρόφωνο και ουσιαστικά έκλεισε τη βραδυά, τραγουδώντας από τη θέση της τη λιλιπουπολίτικη Ρόζα- Ροζαλία, ντουέτο με τον Βασίλη Γισδάκη!
Σχεδόν σπάνιο ν' ακούς τη Ρόζα- Ροζαλία, όχι για πιάνο-φωνή ή ορχήστρα, αλλά διασκευασμένη για κιθάρα, αυτήν του Αρναούτη, και με τη χατζιδακική ερμηνεία του Γισδάκη. Η φωνή του μαζί με της Λένας έφτιαξαν την πιο γλυκιά στιγμή της βραδυάς!
Μια ζεστή, περισσότερο ευχαριστήρια, αγκαλιά από την Ευσταθία στη θεία Λένα!
Κι εδώ ξανά η όμορφη παρέα των πλατωνικών μουσικών με τον Ηλία Λιούγκο να διακρίνεται στο βάθος δεξιά!
Άλλη ζεστή αγκαλιά, αυτή τη φορά από τον Αλκίνοο Ιωαννίδη στον Γιάννη Παλαμίδα!
Ένα φιλάκι πέρασα να σου δώσω, είπε ο Λιούγκος στην Πλάτωνος και το έκανε!
Το ίδιο και ο Lolek, ο οποίος δεν μας τραγούδησε, αφενός γιατί σήμερα έπρεπε να παραδώσει τελειωμένο τον δεύτερο δίσκο του, και αφετέρου διότι ακόμη ταλαιπωρείται από ένα γερό κρυολόγημα.
Πειράζει σ' αυτό το σημείο να πω ότι εκτός του Στάθη Δρογώση, στην εκδήλωση ήρθε και ο μπαμπάς του, ο οποίος ως φανατικός πλατωνικός δε μπορούσε να κρατήσει τα δάκρυα της χθεσινής γνωριμίας τους;
Λένα Πλάτωνος - Παντελής Θεοχαρίδης σε ατμοσφαιρικό ενσταντανέ από την παρουσίαση του cd Καβάφης 13 τραγούδια. Τελευταία φωτογραφία της χθεσινής μου ανταπόκρισης. Εν κατακλείδι, ήταν τόση η αγάπη που εισέπραξε η Λένα από τη νεότερη γενιά συναδέλφων της, αλλά και από το κοινό της αίθουσας, ώστε μπορούμε να μιλάμε τώρα για την καλύτερη ζωντανή παρουσίαση του καινούργιου έργου της, ανεξαρτήτως του χώρου που έγινε και του αριθμού των παρευρισκόμενων! Όσοι δεν κατάφεραν να έρθουν, πραγματικά έχασαν μια μοναδική βραδυά!
Την προηγούμενη, προχθές δηλαδή, είχαμε και την εκδήλωση αφιερωμένη στη Φλέρυ Νταντωνάκη στο @ΡΟΥΦ. Πρώτη που ήρθε στην πρόβα ήταν η Νατάσσα Μποφίλιου, αγχωμένη ως άψογη επαγγελματίας ακόμη και για το ένα και μοναδικό κομμάτι που θα τραγουδούσε.
Πιανίστρια στη συγκεκριμένη εκδήλωση ήταν η Δέσποινα Χαμηλάκη, η blogger Despina, τακτική επισκέπτρια του blog τούτου. Που τη βρήκες αυτή την πιανίστρια; με ρώτησε η Σωτηρία Μπαβέλου της Lyra που ήρθε στην εκδήλωση. Και συνέχισε: Είχα πολλά χρόνια να εισπράξω τέτοιο συναίσθημα από πιανίστα!


Το τραγούδι της νύχτας των Τερμιτών ταίριαξε γάντι στην ερμηνεύτρια Μποφίλιου. Η πρόσκληση που της έκανα, άλλωστε, βασιζόταν σε ένα πρόγραμμα της που είχα παρακολουθήσει προ 3ετίας στον Ιανό!
Χάρης Καβαλιεράτος στην κιθάρα, Θεοδώρα Μπάκα στο τραγούδι και η Barbara Sauter στο βιολί, εν προκειμένω οι ιστορικοί Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω, προβάρουν εδώ το Τριαντάφυλλο του Μάνου Χατζιδάκι.
Θα τα πούμε τελικά τα Λιανοτράγουδα; με ρώτησε ο Ηλίας Λιούγκος με το που ήρθε στην πρόβα. Δεν ξέρω, τη δεσποινίδα Μποφίλιου ρώτησε καλύτερα, του απάντησα! Σε λίγα λεπτά η Μποφίλιου και ο Λιούγκος τραγουδούσαν ντουέτο το τραγούδι από τον Μεγάλο Ερωτικό!
Αμέσως μετά το τέλος της επεισοδιακής προβολής του ντοκιμαντέρ μου (επεισοδιακής, καθώς αναγκαστήκαμε να τη διακόψουμε, λόγω της θεατρικής παράστασης που παιζόταν την ίδια ώρα στον υπόγειο χώρο του @ΡΟΥΦ), η Μαρίζα Κωχ έδωσε την εκκίνηση του μουσικού μέρους με τη χατζιδακική Κρασογιώργαινα. Πάνελ τελικά δεν είχαμε, εφόσον, εκτός του Βασίλη Νικολαΐδη, ούτε ο Γιάννης Bach Σπυρόπουλος προσήλθε.
Μαζί με τη Μαρίζα και τη Δέσποινα στο πιάνο, σύσσωμη η αίθουσα τραγούδησε τον Κεμάλ του Χατζιδάκι και του Γκάτσου.
Ο Ηλίας Λιούγκος αμέσως μετά, προτού ερμηνεύσει το Νανούρισμα με την κιθάρα του, αφηγήθηκε κι ένα ανέκδοτο με τη Φλέρυ και τον Χατζιδάκι στην Αμερική το ΄70: πήγε κάποτε η Φλέρυ στον Χατζιδάκι και του είπε "Μάνο, δε μπορώ να έρθω στην αυριανή συναυλία μας, γιατί γνώρισα έναν άνδρα που μάλλον είναι ο έρωτας της ζωής μου και φεύγει αύριο για Ινδία. Επειδή δεν θέλω να τον χάσω, σκέφτομαι να τον ακολουθήσω". Κοντοστάθηκε ο Χατζιδάκις και λόγο μετά της απάντησε το εξής: "Σαν φίλος, σου λέω να τα παρατήσεις όλα και να πας μαζί του. Σαν Χατζιδάκις, όμως, σου λέω ότι αύριο θα είσαι εδώ και θα τραγουδήσεις"!

Δεύτερο τραγούδι του Λιούγκου ήταν Στου Διγενή τα κάστρα (Τρελή του φεγγαριού), που επίσης τραγούδησε μαζί του το κοινό της αίθουσας!
Συγκλονιστική η Νατάσσα Μποφίλιου στο Τραγούδι της νύχτας, αυτή την υπέροχη μπαλάντα των Τερμιτών και του ποιητή Μιχάλη Μαρματάκη, γραμμένη για την πιο εύθραυστη γυναικεία ψυχοσύνθεση.
Άρτι βραβευθείσα με το θεατρικό Βραβείο Μελίνα Μερκούρη, η ηθοποιός Λουκία Μιχαλοπούλου διάβασε κείμενα της Φλέρυς Νταντωνάκη. Ακούσαμε για την επαρχία Σικίμ στο Θιβέτ, για τους ειρηνικούς ανθρώπους ντυμένους στο βυσσινί της Παναγίας και για τους βασανισμούς της ψυχής που μόνο εκεί πήραν πρόσκαιρο τέλος.
Το Τριαντάφυλλο του Χατζιδάκι από τη Δόνια Ροζίτα του Lorca, έτσι όπως παίχτηκε από τους Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω και τραγουδήθηκε από τη σοπράνο Θεοδώρα Μπάκα, ήταν μια πραγματικά πρωτότυπη διασκευή!

Το Μια ολόκληρη ζωή, δεύτερο κομμάτι των Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω, από τον τελευταίο τους δίσκο, ήταν επίσης ένα τραγούδι - κατάθεση μιας ευαίσθητης γυναικείας ψυχής. Εν προκειμένω, της στιχουργού Λυδίας Βενιέρη στη μνήμη της Φλέρυς Νταντωνάκη.
Ποιος ειν' τρελός από έρωτα και Η μικρή Ραλλού ήταν τα δύο τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι που ερμήνευσε ο Παντελής Θεοχαρίδης, ο οποίος ξεκίνησε αεροπορικώς στις 9 το βράδυ για νά 'ρθει από τη Θεσσαλονίκη. Τον αποζημίωσε το θερμό χειροκρότημα του κοινού.
Ακόμη ένα κείμενο της Νταντωνάκη από τη Λουκία Μιχαλοπούλου και αμέσως μετά ακολούθησε ο Δημήτρης Αρναούτης σε ένα δικό του τραγούδι, γραμμένο για την περίσταση, αλλά και στο Σ' αγαπώ σε ποίηση Μυρτιώτισσας από τον Μεγάλο Ερωτικό.
Πέραν της δισκογραφίας, η πρώτη κοινή δημόσια εμφάνιση- για μένα τουλάχιστον- του συνθέτη Κώστα Δημουλέα και του ερμηνευτή Βασίλη Γισδάκη πραγματοποιήθηκε στην προχθεσινή εκδήλωση στο @ΡΟΥΦ. Εξαιρετικός ο Γισδάκης στο Πέρα στο θολό ποτάμι από τον Μεγάλο Ερωτικό, αλλά και στην θεατρικότατη Αθάνατη παρτίδα του Δημουλέα σε ποίηση Κοροπούλη.
Ερχόμενος κατ' ευθείαν από το αεροδρόμιο, όπως είπαμε, και βγαίνοντας από το μετρό Κεραμεικού, ο Θεοχαρίδης έπεσε πάνω στον συνθέτη Μιχάλη Τρανουδάκη. Για που τό 'βαλες; ρώτησε ο Μιχάλης τον Παντελή. Πάμε να παίξουμε το τραγούδι μας, του απάντησε αυτός! Έτσι κι έγινε! Ακόμη μια πρωτιά της εν λόγω βραδυάς ήταν η ζωντανή παρουσίαση του ποιήματος Μακρυά του Καβάφη, έτσι όπως το μελοποίησε ο Τρανουδάκης και το ερμήνευσε ο Θεοχαρίδης, για εκείνο το τεύχος της Οδού Πανός. Ακριβή στιγμή!
Και φτάνουμε στο τέλος της εκδήλωσης με το ντουέτο Ηλία Λιούγκου - Νατάσσας Μποφίλιου στα Λιανοτράγουδα από τον Μεγάλο Ερωτικό του Χατζιδάκι. Κόντεψε να πέσει ο χώρος από το χειροκρότημα! Η ώριμη ζεστή φωνή του Λιούγκου συνάντησε τη νεανική ευαίσθητη της Μποφίλιου σε μια ξεχωριστή στιγμή της βραδυάς- την πλέον ξεχωριστή, κατά τη γνώμη μου.

Με πήραν τα κλάματα- μου εξομολογήθηκε μετά ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος- να βλέπω τη Νατάσσα να τραγουδάει Χατζιδάκι, ντουέτο με τον Λιούγκο, που τον ακούγαμε από παιδάκια!
Τέλος, δεν έχει άλλο! Τυχεροί όσοι παρακολούθησαν και τις δύο εκδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, χθες και προχθές, μη λέμε πάλι τα ίδια. Εγώ πάντως έπαθα κουλτουριάρικο...overdose (δεν υπάρχει μεγαλύτερος βραχνάς από το να συντονίζεις πολλούς ανθρώπους), τέτοιο, ώστε πριν από λίγο έστειλα μόνους τους τον Θεοχαρίδη και τον Συλιβό στην Παιανία, στην οικία του Χρήστου Λεοντή, να συζητήσουν τα της έκδοσης του δίσκου τους. Θα επανέλθω σχετικά. Για την ώρα, πίνω τον ζεστό καπουτσίνο μου, επιβλέπω τη γάτα που μόλις γέννησε τέσσερα μικρά και γράφω μέσα σ' ένα συναίσθημα απόλυτης πληρότητας που μου προξένησαν οι παρουσίες, οι όμορφες φωνές και τα τραγούδια των φίλων μου.

* το post αφιερώνεται στους bloggers Angelica, ΓΙΟΥΛΗ και Σάκης που ήρθαν στην εκδήλωση για τη Φλέρυ Νταντωνάκη και μου έδωσαν μεγάλη χαρά με την προσωπική πλέον γνωριμία μας.

** κάποιες φωτογραφίες από τη δισκοπαρουσίαση της Λένας Πλάτωνος που εμπεριέχονται στο post ανήκουν στον Μιχάλη Τσαντίλα του e-orfeas.

43 σχόλια:

maria nostra είπε...

ΖΗΛΕΥΩ τρομερά!

BOSKO είπε...

maria...
γιατί, βρε;
δεν μένεις στην Αθήνα;

maria nostra είπε...

Όχι, και μόνο για κάτι τέτοια ζηλεύω όσους μένετε εκεί...

BOSKO είπε...

maria...
α, ΟΚ, κατάλαβα.
να περνάς καλά όπου κι αν βρίσκεσαι!

ΓΙΟΥΛΗ είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑΑΑΑΑΑ!!!!!ΠΕΡΑΣΑ ΤΕΛΕΙΑΑΑΑΑΑ!!!!!ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΛΕΡΥ...ΧΑΡΗΚΑ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ!!!!ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΣΟΥ Κ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΒΡΑΔΙΑ.ΞΕΣΚΙΣΤΗΚΑ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟ...ΟΛΟΙ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟΙ.ΕΧΩ ΟΜΩΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΗΝ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ Κ ΣΤΟΝ ΓΙΣΔΑΚΗ!!!!ΦΩΝΑΡΕΣ!!!ΟΝΕΙΡΟ ΑΜΦΟΤΕΡΟΙ!!!Η ΚΩΧ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΗΝ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.!!!ΟΤΑΝ ΕΙΠΕ ΜΕ ΚΙΘΑΡΑ ΜΟΝΟ,ΤΟ "THE DAY" Ο ΓΙΣΔΑΚΗΣ ΕΚΟΨΑ ΦΛΕΒΑ!!!!!Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ BOSKO ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΕ!!!!ΠEΡΑΣΑ ΤΕΛΕΙΑ!!!!ΥΓ.ΚΑΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΛΙΟΥΓΚΟΣ ΓΙΑ ΤΕΛΗ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ????ΠΕΘΑΙΝΩΩΩΩΩ!!!!ΥΓ2.ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ Κ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ POST....

BOSKO είπε...

ΓΙΟΥΛΗ...
εγώ σ' ευχαριστώ που έφερες στην εκδήλωση, σύσσωμη την όμορφη οικογένεια σου. Εκτός από φωτογραφίες, μήπως ηχογράφησες/βιντεοσκόπησες και κάτι; Αν ναι, να επικοινωνήσουμε μέσω email. Ο Λιούγκος θα κάνει στο @ΡΟΥΦ δικές του συναυλίες τέλη Απριλίου. Σ' αυτό αναφερόταν και όχι σε μεμονωμένο αφιέρωμα στον Χατζιδάκι. Εννοείται, όμως, πως θα τραγουδήσει πολύ Χατζιδάκι. Γίνεται Λιούγκος άνευ Χατζιδάκι;

Αλκμήνη είπε...

Θεοχαρίδης όλα τα λεφτά! Ήρθα και στην Πλάτωνος γι' αυτόν γιατί φαντάστηκα ότι θα πει το Βράδυ! Αχ, αυτές οι εκδηλώσεις σου Bosko όλα τα λεφτά είσαι κι εσύ!

ΓΙΟΥΛΗ είπε...

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΟΝΟ ΦΩΤΟ ΕΒΓΑΛΑ.ΔΕΝ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΑ.ΤΕΛΕΙΕΣ ΘΑ ΝΑΙ Κ ΟΙ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΜΕ ΛΙΟΥΓΚΟ.ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ!!!!

BOSKO είπε...

Αλκμήνη...
όντως, είναι φωνάρα ο άτιμος, τι να τον κάνουμε που μένει Θεσ/νίκη και μας έρχεται σπάνια; ευκαιρία μου δίνεις να πω ότι όταν ο Αλκίνοος ζήτησε να πει το "Βράδυ" κι εγώ του εξήγησα ότι δε γίνεται, αφού τό 'χε...καπαρωμένο ο Παντελής (από το cd του διφώνου), προθυμοποιήθηκε αμέσως να του κάνει δεύτερη φωνή. Τελικά, έπαιξε πιάνο και το είπαν μαζί το τραγούδι προς μεγάλη χαρά του Παντελή. Αυτός είναι ο Αλκίνοος και γι' αυτό προσωπικά τον θεωρώ σπουδαίο άνθρωπο και καλλιτέχνη.

BOSKO είπε...

ΓΙΟΥΛΗ...
θα ενημερώσω, εννοείται!
καλό βράδυ εύχομαι!

Ανώνυμος είπε...

Ήταν για μένα μια ευλογημένη κι αλησμόνητη βραδιά αληθινής κατάνυξης κι ανεκλάλητης ευφορίας, μ' όλους αυτούς τους... ήρωες και τις ηρωίδες της προσωπικής μου μυθολογίας! Σε συγχαίρω, Αντώνη, για την αξιέπαινη πρωτοβουλία σου και σ' ευχαριστώ από καρδιάς για την αφιέρωση της ανάρτησης! Ήμουν δυστυχώς μόνο νοερά μαζί σας στην καβαφική παρουσίαση της λατρεμένης μου Λένας... Ελπίζω κάποτε να μου το συγχωρέσει... Η λακωνική, αλλά μεστή περιεχομένου αναφορά σου μάς μετέφερε πολύ παραστατικά το κλίμα και την μαγική ατμόσφαιρα της χθεσινής νύχτας, όπου έλαμψαν τ' αστέρια της Λένας και τόσων άξιων δημιουργών! Να 'σαι και να 'ναι όλοι τους πάντα καλά!

Σάκης

Άρτεμις είπε...

"Περίπου διακόσια άτομα γέμισαν την αίθουσα"....και τι δεν θα δινα να'μασταν 201..... Πολύ ωραίο ποστ, πήρα τουλάχιστον μια γερή γεύση της ατμόσφαιρας.
κλαψ

Yannis είπε...

οι παρέες γράφουν ιστορία...μπράβο, ρε παιδιά..τι τυχεροί που είστε να ζείτε στην Αθήνα που βράζει με όλες αυτές τις βλακείες που συμβαίνουν γύρω μας και να αντιστέκεστε με δράση, μουσική, παρέες όμορφες, κλπ.

άντε..μόνο τέτοια και καλύτερα!
:-)

vangelis mertzanis είπε...

ΜΠΡΑΒΟ στον δημιουργο του ντοκυμαντερ και στην απλη , ζεστη συμμετοχη ολων των καλλιτεχνων !

Ελένη Μπέη είπε...

Μπράβο, βρε Αντώνη! Σαν να ήμουν κι εγώ εκεί. Που δεν φαντάζεσαι πόσο θα ήθελα να ήμουν.

Καλό Σ/Κ!

Ανώνυμος είπε...

Γιατί να σε πρωτοευχαριστήσω τώρα δεν ξέρω! Για την πανέμορφη βραδιά που οργάνωσες, για το dvd με το ντοκιμαντερ της Φλέρυς που μου έδωσες(που και να προβαλλόταν ολόκληρο εκείνη τη βραδιά δεν θα το έβλεπα, γιατί εγώ και η παρέα μου ήμασταν από αυτούς που μπερδεύτηκαν-ευτυχώς όχι οι μόνοι χεχεχε- και κατέβηκαν στην αρχή κάτω στην παράσταση) ή για την εξαιρετικά τιμητική αυτή αφιέρωση; Σε ευχαριστώ πολύ για όλα αυτά!

Χάρηκα κι εγώ για τη γνωριμία πολύ!

Θεοδόσιος Π. Βαφειάδης είπε...

Ωραία βρε παιδιά... μπράβο σε όλους!!!
Έστω και από εδώ, έστω και έτσι... ευχαριστούμε.
Η φωνή της Νταντωνάκη ήταν, είναι και θα είναι η αγαπημένη μου. Ας την ανακαλύψουν από το internet και το YouTube τώρα όλοι... ποτέ δεν είναι αργά! Μετά η Βιτάλη και η Δημητριάδη. Χαιρετώ!

Ανώνυμος είπε...

Bosko, σε χαίρομαι και σε συγχαίρω για όλα όσα κάνεις και δημιουργείς, για την εγκαρδιότητα κ το ήθος σου! Οι δύο βραδυές σαν όνειρο, αλησμόνητες για πάντα. Οι καλλιτέχνες όλοι τους τόσο ξεχωριστοί, όμορφοι άνθρωποι!
Η τόση χαρά της Λενας Πλάτωνος προπαντώς γλυκαίνει κι εμάς!

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!

D.

BOSKO είπε...

Σάκης...
να πω κι εγώ εδώ ότι χειρίζεσαι άψογα την ελληνική γλώσσα, φίλε Σάκη (τι, μόνο εσύ θα πλέκεις εγκώμια;) χαρήκαμε πολύ που σε γνωρίσαμε, όχι μόνο εγώ, αλλά και οι καλλιτέχνες που σε άκουγαν να απαριθμείς τα έργα τους, σαν γνήσιος ακροατής του καλού ελληνικού τραγουδιού.
τα tracks του Λιούγκου απ' το ντοκιμαντέρ θα τά 'χεις σύντομα (ελπίζω :-)) )!

BOSKO είπε...

Άρτεμις...
βασικά, βαριόμουν να κάνω μεγάλη περιγραφή. Φαντάσου ότι η ανάρτηση 52 φωτογραφιών μού 'φαγε κάνα δίωρο, οπότε το "ξεπέταξα" το κείμενο, απλά για να δώσω έστω μία εικόνα του τι έγινε και ποια κομμάτια ακούστηκαν στις δύο εκδηλώσεις.

BOSKO είπε...

Yannis...
συμφωνώ κι εγώ, κι αυτό συζητούσαμε με πολλούς απ' τους καλλιτέχνες του διημέρου: δεν ξέρουμε αν την ιστορία τη φτιάχνουν οι παρέες, πάντως εμείς περνάμε καλά και το καταφχαριστιόμαστε :-))

BOSKO είπε...

vangelis mertzanis...
κι εσείς εκεί, αγαπητέ;
ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια!

BOSKO είπε...

Νερένια...
το φαντάζομαι, αλλά σίγουρα κάποια επόμενη φορά θα τα καταφέρεις!

BOSKO είπε...

Angelica...
σοβαρά; δεν τό 'ξερα ότι μπερδεύτηκε κόσμος και κατέβηκε στην άλλη παράσταση στο θέατρο.
α, γι' αυτό μου είπαν "έχουμε κάτω 130 άτομα και ενοχλεί η προβολή, γιατί ακούγεται;" μάλιστα...
νά 'σαι καλά, Angelica, και θα τα λέμε!

BOSKO είπε...

Θεοδόσης Βαφειάδης...
σωστός ο Θεοδόσης!
σ' ευχαριστούμε και σένα!

Mary Ka είπε...

Χορταστική, συγκινητική, απολαυστική ανάρτηση, απ' αυτές που μας έκαναν να παρακολουθούμε το blog.
Οταν λετε όλοι ότι Λιούγκος φωνάρα εννοείτε καλύτερη απ' του Παλαμίδα? Δύσκολο να το πιστέψω. Να' ναι καλά ο άνθρωπος.
Μπράβο γι άλλη μια φορά στη Λένα Πλάτωνος. Της αξίζουν αυτές οι τιμές.
Και το περιεχόμενο των λόγων του Ιωαννίδη το βρήκα εξαιρετικά εύστοχο και ουσιαστικό. Τα είπε όλα.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο Αντώνη και σε όλους τους συμμετέχοντες! Λυπάμαι που δεν κατάφερα να είμαι εκέι αφού συνέπεσαν με άλλες εκδηλώσεις που συμμετείχα. Πάντα τέτοια και έυχομαι να επαναληφθούν σύντομα..Π.Μπούσαλης

BOSKO είπε...

D. ...
εσύ ευχαριστείς, είναι δυνατόν;
εγώ δηλαδή τι πρέπει να πω για την περίπτωση σου;
στα επόμενα, λοιπόν!

BOSKO είπε...

Mary Ka...
ο Λιούγκος θα εκπροσωπεί για πάντα τη Φωνή του Μάνου Χατζιδάκι και ο Παλαμίδας αυτήν της Πλάτωνος. Δεν πρέπει να συγκρίνονται, κατά τη γνώμη μου. Ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα και ιστορία στο εγχώριο μουσικό στερέωμα.
ώστε κι εσύ ήσουν στο Metropolis προχθές; χαίρομαι!

BOSKO είπε...

Π.Μπούσαλης...
δεν πειράζει, Παναγιώτη, κι εγώ μεσ' στο τρέξιμο παρέλειψα να ειδοποιήσω προσωπικά πολύ κόσμο.
στα επόμενα, λοιπόν, μέσα κι εσύ!

Mairi είπε...

Υπέροχα! Σε ευχαριστούμε πολύ!

Mairi είπε...

ζηλεύω!!!

Ανώνυμος είπε...

Ναι ο χώρος κάτω ήταν πράγματι ασφυκτικά γεμάτος. Όμως κάποιοι έφυγαν μόλις αρχισε η παράσταση και κάποιοι ακόμη στη μέση γιατί κάτι άρχισε πάνω ;-) Εεε και φαντάζομαι ότι θα υπήρχαν κάποιοι όπως εγώ που παρότι μπερδεύτηκαν, έμειναν στην παράσταση(η οποία ήταν ευτυχώς καλή με εξαιρετικές μάλιστα ερμηνείες ηθοποιών)

new-girl-on-the-blog είπε...

..της Φλέρυς, της Λένας και της απολαυστικής βραδυάς!
Να είσαι καλά που μετέφερες την ατμόσφαιρα και σ΄εμάς (που είμαστε μακριά)!

..την καλησπέρα μου!

Άρτεμις είπε...

Σου στέλνω μία άσκηση της αδερφής μου για το μάθημα των αγγλικών. Το ζητούμενο της άσκησης ήταν να πάρουνε μία φανταστική συνέντευξη από τον αγαπημένο τους τραγουδιστή.

-Hi Savina.
-Hi.
-Which is your favourite song?
-The ballo sardo.
-Is there a song you hate?
-I don't know. If I don't like a song I don't sing it.
- Very good. Now, can you tell me three titles of your cds?
-Tragoudia tis mesogeiou, pao na po sto sunnefo, to '62 tou Manou Xatzidaki.
-Can you tell me the name of a cd with Lena and John?
-The Sabotaz.
-Thank you for this interview Savina.
-Thank you very much.

Τα αγγλικά της θέλουν λίγη δουλειά αλλά μου φάνηκε πολύ γλυκό κι αστείο. Η Κατερίνα έχει αναλάβει το promotion της αγαπημένης τριάδας στο σχολείο και στο φροντηστήριο. χαχαχαχαχα

BOSKO είπε...

mairi...
καλώς τηνα κι ας άργησε!
αα, μη ζηλεύεις, γιατί εσύ είσαι στην Αθήνα- απ' όσο θυμάμαι- οπότε θα μπορούσες νά 'χεις παραστεί :-))

BOSKO είπε...

Angelica...
τι, ώστε έτσι, ε;
μας "πούλησες" για το θέατρο, λοιπόν!
καλά έκανες, είχες εν ολίγοις μια βραδυά- συνδυασμό θεάτρου, κιν/φου και μουσικής!
πάντως, όταν ήρθε πάνω η υπεύθυνη της παράστασης και ούρλιαζε να σταματήσει η προβολή, διότι ενοχλούσε τον θίασο (παρ' όλο που αντί νά 'χουν ξεκινήσει στις 20.30, ξεκίνησαν μια ώρα αργότερα!), ήμουν κι εγώ έτοιμος να πάρω όλους τους τραγουδιστές, να μπουκάρουμε στο υπόγειο του θεάτρου και να γινόταν εκεί η συναυλία!

BOSKO είπε...

new-girl-on-the-blog...
πραγματικά απολαυστική βραδυά!

BOSKO είπε...

Άρτεμις...
στό 'χω ξαναπεί, η μικρή είναι σε καλό δρόμο κι ευθύνεσαι εσύ γι' αυτό!

Ανώνυμος είπε...

Αισθάνομαι απίστευτα τυχερός που υπήρξα μάρτυρας στην σύμπραξη τόσο διαφορετικών και τελικά τόσο ίδιων ταλαντούχων ανθρώπων, σε διαφορετικές αναγνώσεις του εντυπωσιακού έργου της Λένας (μας). Μοναδική βραδιά και κρατάω ως πιο ευχάριστη έκπληξη τους 'Εμιγκρέδες' της Ευσταθίας, η οποία δεν δίστασε να λυθεί στην σκηνή και να λικνιστεί στον ρυθμό του, σε πείσμα θαρρείς όλων αυτών που λένε ότι η λεγόμενη 'έντεχνη' μουσική είναι και δυσκοίλια. Να σου πω Αντώνη μου τι πραγματικά θα ήθελα; έναν καινούριο δίσκο της Λένας με τις φωνές νέων ταλαντούχων τραγουδιστών (ή τραγουδοποιών) όπως η Ευσταθία, ο Δρογώσης ή ο Λόλεκ!
Τι καλά που θα ήταν να μας έκανε ένα τέτοιο δώρο!
Κατά τ' άλλα, χαιρόμαστε και μόνο που ζει ανάμεσά μας και ευχόμαστε όλοι να είναι πάντα γερή, με πνεύμα κοφτερό και ιδέες πρωτοποριακές!
Δημήτρης
υγ: ελπίζω να μην σε κούρασα.

Ανώνυμος είπε...

Απλά είπα να το παίξω 'πολιτισμένη' και να μην φύγω ενώ είχε ήδη ξεκινήσει η παράσταση....αν και να σου πω την αλήθεια επειδή το μυαλό μου ήτανε στην Φλέρυ αν ήμουνα μόνη μου εκεί θα είχα διακτινιστεί σε κλάσματα δευτερολέπτου πάνω χαχαχα

Πάντως αυτό το 'ούρλιαζε' δεν το καταλαβαίνω: τι σόι πολυχώρος είναι αν δεν έχει τη σωστή μόνωση; Κι αφού δεν την έχει γιατί επιτρέπει να διεξάγονται παράλληλες εκδηλώσεις; Δεν εισέβαλλες στον χώρο χωρίς να ενημερώσεις! Εσύ έπρεπε μάλλον να τους ζητήσεις τον λόγο!
Τι τρέλα έχει αυτός ο κόσμος τελικά!

BOSKO είπε...

Δημήτρης...
ωραία η ιδέα σου, αν και δεν είναι μόνο θέμα τού τι θα θέλαμε εσύ, εγώ ή και η ίδια η Λένα. Αν δεν υπάρχει παραγωγή από πίσω, τίποτα δε γίνεται, ιδιαίτερα σε περιόδους σαν τη σημερινή που δεν...κουνιέται φύλλο στη δισκογραφία. Χαίρομαι ωστόσο που ήσουν στην παρουσίαση του Καβάφη και που πέρασες τόσο καλά :-))

BOSKO είπε...

Angelica...
αν είχαν ξεκινήσει στην ώρα τους, όλα θα ήταν εντάξει. Θα τελείωναν στις 22.00 και θα ξεκινούσαμε αμέσως μετά εμείς. Δεν έφταιγε ο χώρος, ούτε η διαμόρφωση του, πολύ δε περισσότερο η δική μας εκδήλωση που ούτως ή άλλως άρχισε καθυστερημένα.