Δεν υπάρχουν λόγια...
Μία σημαντική συνθέτρια, μουσικολόγος, πιανίστρια, συνεργάτιδα του Μάνου Χατζιδάκι, φίλη ζωής της Λένας Πλάτωνος, έσβησε σήμερα τα ξημερώματα σε ηλικία 63 ετών, χτυπημένη από τον καρκίνο. Μου το ανακοίνωσε η Λένα μέσα σε λυγμούς για τη φίλη και συμφοιτήτρια της από το 1963 στο Ωδείο Αθηνών, αν και γνωρίζαμε την αντίστροφη μάχη που έδινε με το θάνατο. Νομίζω πως στη μνήμη της Μαλκίτας Χάγουελ, με την οποία μοιράστηκα κι εγώ αρκετά πράγματα τα τέσσερα τελευταία χρόνια της ζωής της, αξίζει ένα αφιέρωμα. Για την ώρα κρατάω τα συγκλονιστικά λόγια της Πλάτωνος: Την αγαπούσα, την αγαπώ και θα την αγαπώ πάντα σα να μην έφυγε από κοντά μου...
Γειά σου, Μαλκιτάκι, καλό ταξίδι & εύχομαι εκεί στον άλλο κόσμο, στην άλλη ζωή, να βρεις την ευτυχία που σου ανήκε δικαιωματικά.
υ.γ. οι παλαιότεροι θα θυμούνται τη χαρακτηριστική γυναικεία φωνή που έλεγε από τα ερτζιανά δύο μόνο λέξεις: Τρίτο Πρόγραμμα! Ήταν της Μαλκίτας που χάσαμε σήμερα το πρωί...
10 σχόλια:
Πωπω... Δεν την ήξερα (είμαι μόνο 17 χρονών), αλλά έπαθα πλάκα με το "Τριτο Πρόγραμμα" γιατί από μικρή ακούω της εκπομπές της Λιλιπούπολης ηχογραφημένες απ' τον μπαμπά μου και πάντα η σειρά είναι "-βαρια μουσικη- Τρίτο Πρόγραμμα. Σας συνδέουμε τώρα με το ραδιοφωνικό σταθμό της Λιλιπουπολης..."
Ελευθερία...
η Μαλκίτα επίσης είχε επιμεληθεί μουσικά τις "Αναπνοές", έναν απ' τους τελευταίους δίσκους της Πλάτωνος με τη Σαβίνα Γιαννάτου.
ήταν σημαντική, αλλά η ίδια φρόντιζε να μη "φαίνεται" πουθενά.
πολύ κρίμα κι άδικο...
Κρίμα πραγματικά...
απειρες κασσετες στο παταριμου με μουσικες απο το τριτο απο δεκαετιες 80ς και 90ς,εκει κρυβεται και αυτη η μελωδικη φωνη,θα ειναι παντα εκει...stratosphere
απειρες κασσετες στο παταριμου με μουσικες απο το τριτο απο δεκαετιες 80ς και 90ς,εκει κρυβεται και αυτη η μελωδικη φωνη,θα ειναι παντα εκει...stratosphere
Τ ι λες βρέ μποσκάκι?πέθανε αυτή η κυρία?....πωωωωωωπωωωωωωππωωωωπωωω!μου φαίνεται έχει,τύχει να την ακούσω σε κάποιες φάσεις επειδή ακού κ αι το τρίτο συχνά...δ ε ξέρω,αν είναι αυτή που νομίζω...μάλλον τι να πώ... άντε και να δούμε,πόοσοι ακόμη αξιόλογοι άνθρωποι,από διάφορους τομείς θα φύγουν ακόμη από κοντά μας...καλό της ταξίδι,αιωνία της η μνήμη (έχω βαρεθεί πραγματικά όμως να λέω αυτή τη φράση εδώ και πολύυυ καιρό-καλά τι θανατικό ειν'αυτό πιά?-κι έχουμε βαρεθεί να αποχαιρετάμε διαρκώς σπουδαίους κι αξιόλογους ανθρώπους)...και...κουράγιο (όσο γίνεται στη Λένα μας-θα της δώσεις ένα φιλάκι από μένα γιανά μη κλαίει καλό μου?-το ξέρω είναι δύσκολο όταν χάνεις έναν αγαπημένο φίλο...όμως έχουμε πεί ξανά ότι όταν θυμάσαι κάποιον αγαπημένο που έφυγε από τη ζωή,και τον έχεις στην καρδιά σου πάντα αυτός συνεχίζει να ζεί...-όχι με την υλική του υπόσταση,αλλά με κάποια άλλη μορφή πιο...'πνευματική'πλέον αλλά συνεχίζει όμως να ζεί...φιλάκια...λυπημένα...
Bad Seed...
r.i.p. Μαλκίτα...
stratosphere...
ναι, όπως το λες.
στις κασέτες, στα βιβλία που έγραψε και στις ηχογραφήσεις που συμμετείχε...
Αθανασία...
βάλσαμο τα λόγια σου, γλυκιά μας Αθανασία και δυστυχώς έτσι όπως τα λες είναι. Κάθε μέρα έχουμε κι ένα θάνατο πλέον. Μόλις έμαθα ότι έφυγε από τη ζωή πριν λίγη ώρα και μία μεγάλη τραγουδίστρια, αλλά παραμένει φήμη και δε μπορώ να δημοσιεύσω τίποτα.
Την Μαλκίτα την γνώρισα το 1974,σε δύσκολες εποχές και συνθήκες.Μια φορά βρεθήκαμε,μια-δυό μέρες,με παρέα και ένα στενό συγγενικό τηε πρόσωπο.Ήταν αρκετό για να την θεωρήσω φίλη και να καρφωθεί γλυκά στο μυαλό μου.Έκτοτε οι επαφές ήσαν μέσω αυτού τού στενού συγγενικού της προσώπου και μάθαινα νέα της.Δεν θα ήθελα να μάθω ότι έφυγε.Θα προτιμούσα να μην το ήξερα....Ήταν ένα καταπληκτικο πλάσμα.Θα μού πει κάποιος ότι λίγο την γνώρισα.Συγγνώμην,αλλά δεν παίρνω με τις διακόσιος! Ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ1
Δημοσίευση σχολίου