Η ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ Π.

Είχα ένα φίλο κάποτε, και λέω είχα, διότι κανείς δε γνωρίζει αν είναι εν ζωή ο δύστυχος. Υπήρξε πρωταγωνιστής στην πρώτη σπουδαστική μου ταινία, μια 5λεπτη μαλακιούλα που είχα γυρίσει το 1995 ως δευτεροετής στη σχολή κινηματογράφου. Με τον Π. κάναμε πολύ παρέα πάντα στο πλαίσιο της σχολής. Μια απίστευτα κωμική και αντισυμβατική περσόνα, ερωτευμένος για χρόνια με μιαν ηθοποιό που έπασχε από μεσογειακή αναιμία. Οι γονείς του δεν ενέκριναν καθόλου τη σχέση αυτή και θυμάμαι που του είχαν κάνει του παιδιού το βίο αβίωτο. Απίστευτες φάσεις είχαμε ζήσει με τον Π. κι εγώ κι όσοι άλλοι τον συγχρωτιζόμασταν. Μια φορά στον Μπαρμπα- Γιάννη στα Εξάρχεια που τρώγαμε αποφάσισε να την πέσουμε σε δύο γκόμενες που έτρωγαν κι αυτές παραδίπλα. Όταν μετά τα πρώτα γελοία χαμογελάκια, βρεθήκαμε στο τραπέζι τους, ο Π. χαϊδεύοντας τα πυκνά κατάμαυρα γένια του ρώτησε τη μία κοπέλα: δε μου λέτε, δεσποινίς, τι γνώμη έχετε για το τελευταίο άρθρο του Μαρωνίτη στο Βήμα; Σεξουαλικότατη κουβέντα και, εννοείται, τα κορίτσια την έκαναν με ελαφρά τότε! Ήταν πολύ απρόβλεπτος άνθρωπος ο Π., παθιαζόταν απίστευτα με τον κινηματογράφο και κάθε φορά που είχαμε προβολή στη σχολή όλοι αγωνιούσαμε για το πώς η εκάστοτε ταινία θα τον επηρεάσει! Έτυχε, λοιπόν, να δούμε και τον Θάνατο στη Βενετία του Βισκόντι! Δεν πέρασε μία εβδομάδα και ο Π., ο οποίος εν τω μεταξύ βιοποριζόταν ως φωτογράφος, μας έκανε μια φοβερή ανακοίνωση στο καφενείο της σχολής: Ερωτεύθηκα τον Στελάκη και υποφέρω! Κόκκαλο όλοι! Ποιος ήταν ο Στελάκης; Ένας οκτάχρονος πιτσιρικάς που ο Π. είχε φωτογραφίσει την προηγούμενη στο σχολείο του με ολόκληρη την τάξη του, σαν αυτές τις παλιές ομαδικές φωτογραφίες που όλοι έχουμε κρατήσει! Έπεσε τότε το γέλιο της αρκούδας! Γνωρίζαμε πόσο παπαρολόγος και καλός ηθοποιός ήταν ταυτόχρονα, εξ ου και δεν πιστεύαμε τίποτα από το κλάμα που έριχνε για τον Στελάκη, μεθώντας με κονιάκ! Ένα κλάμα γοερό που συνήθως κατέληγε σε γέλιο μεσ’ απ’ τα φυλλοκάρδια του. Η άτιμη μοίρα, όμως, τα έφερε έτσι και ο Π. αρρώστησε. Μια αρρώστια ύπουλη, ανίατη δυστυχώς: σκλήρυνση κατά πλάκας! Ξεκίνησε σαν φλασιές που πετούσε το ένα του μάτι και λίγο αργότερα δε μπορούσε καν να διαβάσει, καθώς ήταν αδύνατο το βλέμμα του να εστιάσει σε γραμματοσειρά βιβλίου ή εφημερίδας. Τον τσάκισε πολύ το τελευταίο, αυτόν που το αλάτι της ζωής του ήταν το διάβασμα, η λογοτεχνία και η ποίηση. Κάναμε ένα συμβούλιο τότε η παρέα κι αποφασίσαμε να σατιρίσουμε μπροστά του την άσκημη αυτή τροπή της υγείας του, όπως θα έκανε δηλαδή κι ο ίδιος σε αντίστοιχη περίπτωση ενός τρίτου φίλου. Καλό – κακό, δεν ξέρω, πάντως το ακόλουθο ποίημα, απ’ ότι είχε δείξει η αντίδραση του, το διασκέδασε αφάνταστα (το όνομα αλλάζει ελαφρώς για ευνόητους λόγους)...
Φίλτατε Βασδέκη
Ως εδώ και μη παρέκει
Σκλήρυνση έχεις κατά πλάκας
Και θα πεθάνεις σα μαλάκας
Σαν σε πάνε στην κηδεία
Πες αντίο στα αιδοία
Ξέχνα πια και τον Στελάκη
Θα τον χώνεις στο πλακάκι
Που δε θα είναι του λουτρού σου
Μα του μαονένιου φέρετρου σου
Σιγά – σιγά ο Π. άρχισε ν’ απομονώνεται. Του βγήκανε έως και παράνοιες. Με κατηγόρησε λίγο – πολύ ως υπαίτιο της αρρώστιας του, αφού τον είχα βάλει στο ταινιάκι να πετάει την Καινή Διαθήκη στα σκουπίδια και κατά συνέπεια ο Θεός τον τιμώρησε! Μάθαμε κάποτε ό, τι μια ωραία πρωΐα κι ενώ ήδη είχαν αρχίσει τα κινητικά προβλήματα, μπήκε σ’ ένα καράβι να ταξιδέψει μόνος απ’ τον Πειραιά στη Μυτιλήνη προκειμένου να προσευχηθεί στον Άγιο Ταξιάρχη. Κι ένα σπαραχτικό τηλεφώνημα από τη μητέρα του, που με παρακαλούσε να περάσω απ’ το σπίτι να τον δω διότι δεν σάλευε πια απ’ το κρεβάτι του. Δεν το έκανα ποτέ…Από φόβο μήπως μετά απ’ αυτή την επίσκεψη χρειαστώ εγώ ψυχολογική υποστήριξη και μάλιστα σε πιο επαγγελματικό πλαίσιο. Έχουν περάσει ήδη δώδεκα χρόνια. Μέχρι τώρα, όποτε συναντάω τυχαία κάνα παλιόφιλο απ’ την κινηματογραφική σχολή, ρωτάμε πάντα το ίδιο ο ένας τον άλλο: τι να κάνει ο Π. άραγε; Λες να πέθανε;

Ελπίζω πως όχι! Πώς θα είναι καλά, έστω κουτσά – στραβά και πώς, σα να τον βλέπω, θα διαβάζει αυτό το κείμενο και θα γελάει με το μπλακ χιούμορ του.

Αν είναι έτσι όπως το εύχομαι ο Π. σήμερα θα είναι ακριβώς 38 ετών.