Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ ΤΟ ΠΟΥΛΑΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ...


Και πολύ καλά κάνει! Σου λέει εδώ ο άλλος έσκισε γκαρίζοντας Κατεδαφίστε το!, εγώ δηλαδή να μην το πουλήσω που θ' αγγίξει και τον λαουτζίκο ως λιγότερο extreme πράξη; Και τα κατάφερε! Σουξέ στα 65 του, το θηρίο! Και τι σουξέ! Παντού τ' ακούς νυχθημερόν, θες δε θες! Σ' αεροπλάνα, σε βαπόρια, σε ταξί, σε ραδιόφωνα και σε τηλεοράσεις! Μια λαϊκοκαψούρικη ηλεκτρική μπαλάντα που θυμίζει στην εισαγωγή τουλάχιστον το αείμνηστο Αγάπα με του Πουλόπουλου (φρίκη!) και που μπροστά της ωχριούν τα μελό σαπούνια του Καρβέλα! Τους στίχους, μαθαίνω, έγραψε ο μουσικός παραγωγός και στιχουργός Νίκος Μωραΐτης- ναι, ο ίδιος άνθρωπος που κάποτε μεταξύ άλλων είχε γράψει και τους στίχους για έναν πολύ καλό δίσκο της Έλλης Πασπαλά σε μουσική Στάμου Σέμση, το Σε ποιον θεό να πιστέψω. Δεν πάει πολύς καιρός που από το δίφωνο είχα ασκήσει έντονη κριτική στον Μωραΐτη για τους στίχους του σε δίσκο του Μιχάλη Χατζηγιάννη, προξενώντας την αντίδραση του. Τώρα δε θα το κάνω και δεν υπάρχει και νόημα. Ας πω μονάχα ό,τι το άσμα Το πουλάω το σπίτι, είναι έως και πολύ καλύτερο από ένα άλλο τραγούδι του Πάριου σε στίχους Εύης Δρούτσα που παρομοίαζε την αγάπη και την ευτυχία με ένα σπίτι ή μια κάμαρα που όλο...μπάζει νερά! Έτσι έχουν τα πράγματα, λοιπόν! Ο Γιάννης Πάριος πουλάει σπίτια, η MINOS- EMI πουλάει δίσκους κι ο κόσμος αγοράζει επίπλαστο συναίσθημα και μάλιστα δευτερότριτης κατηγορίας.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Κάρλο....πάλι μεγαλούργησες και σήμερα!μα τι πένα είναι αυτή βρέ παιδάκι μου!;;; καταπληκτικό πόστ..πολύ ωραίο...δεν μπορώ να πώ ότι μου αρέσει και ιδιαίτερα το υφάκι ας το πώ έτσι (τραγουδιστικά μιλάμε πάντα) που έχει ιοθετήσει τελευταία ο κ.Πάριος...προτιμώ τα πολύυυυυυυ παλιότερα τραγούδια που έχει πεί...αλλά πολλάααααααα χρόνια πίσω όμως...δεν ξέρω μου φαίνεται κάπως νερόβραστο,;;κάπως γλυκανάλατο;;;να το πώ αυτό το καινούριο υφάκι του;;;κάπως έτσι.. αλλά περί ορέξεως λένε...κολοκυθόπιτα!...Αθανασία.

Ανώνυμος είπε...

Αχ!
Μακάρι αγαπητέ Μπόσκο μου να είχατε άδικο...
Αχ! Και πάλι αχ!

Φιλικά

μαριάννα είπε...

Federico García Lorca: ΠΟΙΗΤΙΚΗ (Προφορικά στον Gerardo Diego)

Αλλά τί μπορώ να πω εγώ για την Ποίηση; Τί μπορώ να πω γι αυτά τα σύννεφα, αυτού του ουρανού; Κοιτώ, κοιτώ, τα κοιτώ, τον κοιτώ και τίποτα περισσότερο. Θα καταλάβεις πως ένας ποιητής δεν μπορεί να πει τίποτα για την Ποίηση. Αυτό άστο για τους κριτικούς και τους καθηγητές. Αλλά ούτε συ, ούτε 'γω, ούτε κανένας ποιητής γνωρίζουμε αυτό που είναι η Ποίηση.

Εδώ είναι· κοίτα. Έχω τη φωτιά στα χέρια. Την καταλαβαίνω και δουλεύω μ' αυτήν τέλεια, αλλά δεν μπορώ να μιλήσω γι αυτήν χωρίς λογοτεχνία. Καταλαβαίνω όλες τις ποιητικές· θα μπορούσα να μιλήσω γι αυτές αν δεν άλλαζα γνώμη κάθε πέντε λεπτά. Δεν ξέρω. Μπορεί κάποια μέρα να μου αρέσει η κακή ποίηση πολύ, όπως μου αρέσει(μας αρέσει) σήμερα η κακή μουσική με τρέλα. Θα καίω τον Παρθενώνα τη νύχτα, για ν' αρχίζω να τον υψώνω την ημέρα και να μην τον τελειώνω ποτέ[...]

Υπερβολικό το μποσκάκι όπως πάντα. Τον Παριούλη βρε; Που έχει τραγουδήσει την καψούρα μας, τόσο επιτυχημένα; Αξιοπρεπής παρουσία, γλυκός άνθρωπος, γιατί δεν αναγνωρίζεις ότι ένα πλήθος κόσμου «λυτρώνεται» με τραγούδια αγάπης; Είναι το λαϊκό τραγούδι. Κι έτσι είναι οι λαοί του κόσμου από καταβολής του.
Δεν εκτονώνεται ο κόσμος με τα έντεχνα, ούτε τα κλασικά. Κουλάρετε... μη γίνετε κι εσείς η αφρόκρεμα του έντεχνου, σαν την αφρόκρεμα της ποίησης ουάου. :ΡΡΡ
Όλοι οι άλλοι είναι παραλογοτέχνες! Ε έλεος...
Άλλο να πεις να μην διαμορφώνουν την άποψη των νέων κυρίως, τα κρατικά μέσα με σκυλάδικα και άλλα ευτελή, κι άλλο να επιτίθεσαι σχεδόν συνολικά σε έναν από τους μεγαλύτερους λαϊκούς τροβαδούρους της σύγχρονης Ελλάδας.

Καλημέρα φιλιά!

Θράσος είπε...

Να και μια φορά που θα διαφωνήσω πλήρως με την γητεύτρια.
1.Κατ'αρχήν κανένας δεν είναι υπεράνω κριτικής.Εγώ που έχω αφάνταστα κολλήματα με συνθέτες και τραγουδιστές τους τα ψέλνω χωρίς ντροπή, γιατί νιώθω ότι με μια βλακεία τους με προδίδουν.
2.Αν είναι αυτό λαικό τραγούδι, θα συμφωνήσω με την μούσα του Αττίκ, Δανάη, ότι πρέπει να απαγορευθεί. Χίλιες φορές να μοιράσω δωρεάν τα cd της Κ.Ντάλλη στα σχολεία παρά να τα αφήσω να ακούνε έναν υπερήλικα κύριο που αρνείται να ωριμάσει.Ο καθένας έχει δικαίωμα να αρνείται να μεγαλώσει, αλλά οφείλουμε να ωριμάσουμε. Καταλαβαίνω έναν νέο να χτυπιέται για καψούρα, αλλά από έναν 65αρη περιμένω να αντιδρά με γνώμονα τις εμπειρίες της ζωής του.Όπως η Κανελλίδου ας πούμε.
3.Αν ήθελε να τραγουδήσει λαικά και δεν έβρισκε, ας αποθησαύριζε το παλιό λαικό τραγούδι.Προτιμώ επανεκτελέσεις από τον ευτελισμό του, ο οποίος πέρασε από τον Φοίβο, τον Βαρθακούρη και άλλους συνθέτες.
4.Το σπίτι δεν το πουλάει, του το πήρε η Αλιμπέρτη λόγω διαζυγίου. (Φθηνό, αλλά αληθές.)

BOSKO είπε...

θράσος...
χαχαχαχα, έχεις πολύ πλάκα! Συμφωνώ μαζί σου 100%! Γητεύτρια ειν' αυτή, τι να της πεις τώρα...