ΗΡΩΔΕΙΟ: ΚΑΡΦΙΤΣΑ ΔΕΝ ΕΠΕΦΤΕ ΣΤΟΥΣ "ΟΡΝΙΘΕΣ"!

Το έργο το είχα ξαναδεί με τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και τις χορογραφίες της Ζουζούς Νικολούδη, όχι όμως με τα σκηνικά και τα κοστούμια του Γιάννη Τσαρούχη! Φέτος που συμπληρώθηκε ένας αιώνας από τη γέννηση του Καρόλου Κουν, το Θέατρο Τέχνης αναβίωσε ως φόρο τιμής στον ιδρυτή του τη θρυλική παράσταση των Ορνίθων υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Διαγόρα Χρονόπουλου. Εκτίμησα το γεγονός πως ο Χρονόπουλος παρά τις επευφημίες του κοινού προτίμησε να χωθεί κυριολεκτικά σε μια γωνιά του θεάτρου προσφέροντας από κει κι αυτός το δικό του χειροκρότημα στην ομάδα του! Αν μη τι άλλο ήταν συγκινητικό μέχρι δακρύων να βλέπεις ορθωμένο μπροστά σου, τόσο το αυθεντικό σκηνικό, όσο και τα φτερωτά κοστούμια και τις μάσκες που σχεδίασε ο μεγάλος Τσαρούχης. Σε συνάρτηση επίσης με την Είσοδο και Επίθεση των Πουλιών, επενδυμένη με μια μουσική που ξεπερνάει το χρόνο και γίνεται πυρήνας μνήμης και ζωής ταυτόχρονα! Οι φθαρμένες λινάτσες, τα ψεύτικα φτερά, τα αρχαιοελληνικά θεϊκά προσωπεία, η πανδαισία χρωμάτων, ο ευφυής λόγος του Βασίλη Ρώτα, η ποίηση της Κίνησης και του Χορού, η ερμηνεία του Νίκου Μπουσδούκου- Πεισθέταιρου, μα πάνω απ' όλα η μουσική του Χατζιδάκι που πια έχει περάσει στο ελληνικό DNA, έκαναν για άλλη μια φορά γοητευτικό το ταξίδι στη Νεφελοκοκκυγία! Μια παράσταση μεγαλειώδης μεσ' στη λιτότητα της με τον αέρα του κλασικού, χωρίς εξυπνακισμούς και μεταμοντέρνες- τάχα μου- σκηνοθετικές ανοησίες (διότι φέτος, κατά τα άλλα, δεινοπάθησε ο παππούς Αριστοφάνης)...Και γι' αυτό ίσως ο κόσμος την τίμησε δεόντως και στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού πραγματικά δεν έπεφτε καρφίτσα! * Η πρώτη παράσταση της φετινής αναβίωσης των Ορνίθων είχε πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας, στο Πεκίνο, στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας.

** please, με φωτογραφίζεις που φωτογραφίζω;