Την περίμενα από καιρό τη βραδιά αυτή! Πρώτα απ' όλα διότι λατρεύω την Επίδαυρο, από το μεγάλο και το μικρό αρχαίο θέατρο της, μέχρι την ταβέρνα όπου συνήθως μαζευόμαστε μετά από κάθε παράσταση. Έπειτα ήταν η αγαπημένη Μαρία Φαραντούρη που ερμήνευσε σε πρώτη εκτέλεση το έργο ενός νέου συνθέτη, του Γιώργου- Εμμανουήλ Λαζαρίδη, με τίτλο Ο έρωτας τελειώνει τραγικά σε στίχους και κείμενα της Αγαθής Δημητρούκα. Φτάσαμε λίγο καθυστερημένα (απίστευτο το μποτιλιάρισμα στην Εθνική...) και δεν ήμασταν οι μόνοι. Πλήθος κόσμου συνέχισε να γεμίζει το μικρό θέατρο με τους σεκιουριτάδες να επιτρέπουν την είσοδο στο τέλος μόνο κάθε τραγουδιού. Περίεργοι ήχοι ξεχύνονταν από τη σκηνή προς όλη την ατμόσφαιρα! Περίεργοι, βέβαια, για συναυλία της Φαραντούρη, αν σκεφτεί κανείς πως η ηλεκτρική κιθάρα συνομιλούσε με το ούτι και το πιάνο με τα ντραμς και τα έγχορδα! Ενδιάμεσα, ο Κώστας Γάκης εισήγαγε τους θεατές στο κλίμα κάθε κομματιού, μιλώντας για τραγικά ερωτικά ζευγάρια της ιστορίας και της μυθολογίας! Και οι ιστορίες αυτές έπαιρναν σάρκα και οστά με την ερμηνεία της Φαραντούρη: Πέλοψ και Ιπποδάμεια, Πανάρετος και Ερωφίλη, Ιππόλυτος και Φαίδρα, Νάρκισσος και Ηχώ, Ηώς και Τιθωνός. Ένα μεγάλο μπράβο στην εθνική μας τραγουδίστρια που επέλεξε να χαρίσει τη φωνή της στο έργο ενός 28χρονου ταλαντούχου συνθέτη και πιανίστα- από τον Σείριο θα κυκλοφορήσουν σύντομα και όλα τα πιανιστικά έργα του Χατζιδάκι με σολίστ τον Λαζαρίδη! Μπράβο και στην Δημητρούκα, που ανανέωσε στιχουργικά την ανεξάντλητη, μα και κάπου κατάκοπη, ερωτική θεματική, βαδίζοντας στα χνάρια του μέντορα της, Νίκου Γκάτσου! Τα εύσημα, τέλος, πηγαίνουν όλα στον Λαζαρίδη που κατέθεσε ένα σύνθετο έργο, μπολιάζοντας την κλασική παιδεία του με τα σύγχρονα του jazz- rock ακούσματα και τις ethnic πινελιές του!
Στο διάλειμμα βρήκαμε ευκαιρία να σαχλαμαρίσουμε σαν παιδιά κι εμείς κι έτσι, θύματα του φακού μου, έπεσαν η Μαρία, ο Βασίλης Γισδάκης και η maira del mar! Ένα τσιγάρο ίσα που προλάβαμε...Γρήγορα στις θέσεις πάλι, ξεκινά η Σκοτεινή Μητέρα! Μάνος Χατζιδάκις- Νίκος Γκάτσος με έναν κύκλο τραγουδιών για τη φωνή της Φαραντούρη που είχε 20 χρόνια να παρουσιαστεί ζωντανά, από τότε δηλαδή που δισκογραφήθηκε!
Ρεσιτάλ ερμηνείας από τη Φαραντούρη! Φαινόταν καθαρά ό,τι είχε αποβάλλει το άγχος της εκτέλεσης ενός καινούργιου έργου στο πρώτο μέρος και μετέδιδε συγκίνηση, αλλά και κέφι, τραγουδώντας στο δεύτερο μέρος έναν κύκλο του Χατζιδάκι που αγαπήσαμε με τη φωνή της! Η ενορχήστρωση μού τα χάλασε λίγο...Γνωρίζω ό,τι ο Μάνος Χατζιδάκις δεν είχε μείνει ευχαριστημένος με τη μάλλον φτωχή ενορχήστρωση της Σκοτεινής Μητέρας στο δίσκο, όμως δεν πιστεύω ό,τι και οι Γερμανοί Berliner Instrumentalisten έκαναν κάτι συγκλονιστικό σήμερα. Αντίθετα, η έντονη χρήση του σαξόφωνου και το βαράμε όλοι μαζί! αντί να επενδύσει, τελικά αποφόρτισε τις τόσο μεστές μελωδίες του Χατζιδάκι. Για να είμαι ειλικρινής, εάν δεν είχα μπροστά μου τη Φαραντούρη να ερμηνεύει αυτό το δικό της έργο, δεν το' χα τίποτα να σηκωθώ να φύγω. Όταν τελείωσε και η Σκοτεινή Μητέρα, κάποιοι της φώναξαν να τραγουδήσει Μεγάλο Ερωτικό! Του χρόνου! απάντησε η Μαρία και πολύ καλά έκανε! Ένας άλλος δίπλα μου που είχε φοβερή αίσθηση του χιούμορ, παρήγγειλε φωναχτά το...Χαμόγελο της Τζοκόντας! Εν τέλει, η ερμηνεύτρια αποφάσισε να κλείσει τη συγκεκριμένη συναυλία καλώντας στη σκηνή τον Γιώργο- Εμμανουήλ Λαζαρίδη με τους μουσικούς του για ακόμη μία παρουσίαση της θεατρικότατης ιστορίας της Ηούς και του Τιθωνού!
Κι εδώ, το Γελαστό Παιδί- Βασίλης Γισδάκης με τη Σκοτεινή Μητέρα- Μαρία Φαραντούρη σε αγαπησιάρικο ενσταντανέ! Χάρηκα πολύ που συνάντησα φίλους και σχολιάσαμε την παράσταση, τον Γιώργο Χατζιδάκι με την Τίτα Δασκαλάκη, τον Βασίλη Νικολαΐδη, την Αγαθή με το α λα Λοκαντιέρα κόκκινο φόρεμα της! Παράλειψις αν δεν πω ό,τι γνωριστήκαμε και προσωπικώς με τον φίλτατο blogger rena fan, κατά κόσμον Αποστόλη!
Εν κατακλείδι, καλά περάσαμε κι απόψε!
Η ώρα πάει έξι το πρωί, εγώ πάω να την πέσω τώρα κι εσείς αν θέλετε να κάνετε μια εκδρομή μέχρι τη μικρή Επίδαυρο και να τη συνδυάσετε με μιαν αξιόλογη μουσική παράσταση, μην το σκέφτεστε καθόλου! Οι κύκλοι Ο έρωτας τελειώνει τραγικά των Γιώργου Λαζαρίδη- Αγαθής Δημητρούκα και Σκοτεινή Μητέρα των Μάνου Χατζιδάκι- Νίκου Γκάτσου παρουσιάζονται κι απόψε, Σάββατο 26 Ιουλίου του 2008.
2 σχόλια:
Από δανεικό pc, έρχομαι να συμφωνήσω με τις απόψεις σου για τη χθεσινή βραδιά. Ο κύκλος των τραγουδιών του Λαζαρίδη είναι από αυτούς που θέλουν και δεύτερη (και τρίτη...) ακρόαση, αλλά ήταν σίγουρα μεστό και γοητευτικό. Και, ναι, όσο κι αν μου άρεσε πολύ ο πιανίστας Henning Shmiedt, οι ενορχηστρώσεις του δεν ήταν αυτές που άρμοζαν στη "Σκοτεινή Μητέρα". Βέβαια το έργο αυτό αναδεικνύεται από μόνο του, ανεξάρτητα από ενορχηστρώσεις, και ήταν εκεί φυσικά και η Κυρία Φαραντούρη, οπότε όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες!
(Διόλου αμελητέα λεπτομέρεια όμως η γνωριμία μας!)
Η εκδρομή στην Επίδαυρο άξιζε όπως πάντα, έστω κι αν εγώ έφυγα τρέχοντας μετά το τέλος της συναυλίας γιατί με περίμενε το mini bus (μαζί με 14 ακόμα θεατές της παράστασης της μεγάλης Επιδαύρου που τελείωσε νωρίτερα από τη δική μας...)
Αλήθεια, πού τρώτε όταν πάτε Επίδαυρο; Στο "Ακρογιάλι";
rena fan...
ναι, το "Ακρογιάλι" πρέπει να λέμε, αυτό που είναι ακριβώς φάτσα απ' την έξοδο του μικρού θεάτρου στο λιμάνι. Εκεί πάμε πάντα και το' χω συνδυάσει με ατέλειωτες συζητήσεις μετά από κάθε μουσικοθεατρική παράσταση, διαφωνίες μέχρι τσακωμού, αλλά και πολλά γέλια και τραγούδια! Σαφώς και δεν ήταν διόλου αμελητέα η γνωριμία μας, απλά δεν είπαμε και τίποτα...next time (στην Πλάτωνος ή στον Έκτορα)!
Δημοσίευση σχολίου