LEAVING OCTOBER!

Καθώς το ταξί διασχίζει την Πειραιώς και ο ουρανός ανοίγεται μουντός μπροστά, μου δίνει την αίσθηση μιας προ ετών επίσκεψης στη Μπρατισλάβα. Καλώς ή κακώς, η φωνή ενός ηλιθίου από το ραδιόφωνο που χαχανίζει μού υπενθυμίζει που πραγματικά βρίσκομαι...

γιατί οι Έλληνες ταξιτζήδες σε στραβοκοιτάνε όταν η κούρσα, λόγου χάριν, κοστίζει 9 ευρώ και ογδόντα λεπτά, τους δίνεις δεκάρικο και περιμένεις το εικοσάλεπτο; από τη συμπεριφορά τους και μόνο, σε κάνουν να μοιάζεις γερο- λαδάς. Στην αρχή ντρεπόμουν, μα τώρα τους κοιτάω μεσ' στα μάτια και απαιτώ τα ρέστα ως το τελευταίο σέντ. Κρίση! μου είπε ο σημερινός ταρίφας, που μάλλον προσβλήθηκε. Παντού κρίση, μεγάλε! του απάντησα κι εγώ και βγαίνοντας από το όχημα του, τον απάλλαξα από την παρουσία μου...

μόλις πριν λίγες ώρες συνειδητοποίησα ότι μένουμε με τον Στέλιο Ελληνιάδη στον ίδιο δρόμο, στο 5 αυτός, στο 9 εγώ. Με ενημέρωσε ο περιπτεράς που χαίρεται- λέει- να πουλάει στους δυο μας τις σαββατιάτικες εφημερίδες με τις προσφορές...

έχουμε και λέμε πάλι: τα Νέα δίνουν το Topaz του Χίτσκοκ, η Ημερησία τον Αποχαιρετισμό στα όπλα και σονάτες του Scarlatti, η Ελευθεροτυπία το εξαιρετικό M' Bemba του Αφρικανού Salif Keita...

κατέφτασε και το, πολυδιαφημισμένο στο διαδίκτυο, νέο άλμπουμ της Τάνιας Τσανακλίδου. Από Δευτέρα θα το' χω στα χέρια μου, μια και ήδη μου ανατέθηκε συνέντευξη μαζί της. Τόσοι δίσκοι βγαίνουν κάθε μέρα, τη στιγμή που από παντού ακούγεται η φράση Δεν πουλάει τίποτα! Μαθαίνω μάλιστα ότι τα μόνα δισκογραφικά προϊόντα του Ομίλου Modern Times που πούλησαν κι εξακολουθούν να πουλάνε είναι το Ζωντανό Κύτταρο της Ελένης Βιτάλη και τα ρεμπέτικα του Νταλάρα από το Μέγαρο...

ίσως είχε πολύ δίκιο η Αρλέτα όταν μίλησε για καθαρή κλοπή μέσω του internet: Πώς θα αποσβέσει ένα cd τα λεφτά του, πώς θα πληρωθούν οι μουσικοί που έπαιξαν μέσα, όταν ο καθένας κατεβάζει υπό μορφή κλοπής τη μουσική;...

με ενημερώνει ο Γιώργος Χατζιδάκις ότι εξασφάλισε πλήρως το συναυλιακό δικαίωμα της μουσικής του Μάνου Χατζιδάκι. Κανείς στο εξής δεν θα μπορεί να τραγουδάει, πόσω μάλλον να διασκευάζει, Μάνο Χατζιδάκι δίχως την έγκριση του. Αυτά κάνει η Βίσση και ο Δήμος Ξάνθης. Μου μιλάει για ενεργοποίηση του Σείριου μέσα στο 2010 και έκδοση του The Martlet's Tale και του Heroes! Επιτέλους! Υπάρχει η σκέψη να κυκλοφορήσει ακόμη συλλεκτικό πακέτο με την ταινία μου για τον Κούνδουρο, που σε λίγες μέρες θα παραλάβουμε την πρώτη τελική κόπια, της μουσικής του Μάνου Χατζιδάκι για τον Δράκο (ακυκλοφόρητη από το 1956!) και της μουσικής που έγραψε ο Λιούγκος για το ντοκιμαντέρ! Μακάρι! Οικογενειακή υπόθεσις η ταινία σου, απεφάνθη ο υιός Χατζιδάκις κι εμένα μεγάλη μου τιμή αν βγει στη διανομή του dvd από τον Σείριο! Εκτός αυτού δηλαδή, θα πληρωθεί το στούντιο και οι μουσικοί του soundtrack που θα υπογράψει ο Λιούγκος! Υπάρχουν κι άλλοι, λοιπόν, σαν αυτόν τον τύπο της Inner- Ear που ουσιαστικά επιμένουν ως σύγχρονοι χορηγοί της μουσικής τέχνης...

χθες το απόγευμα με προσπέρασε στο δρόμο μία κυρία γύρω στα εβδομήντα με παντελόνι πιέτα και...μωβ κοντά μαλλιά! Ωραίο look, της φώναξα κι αυτή ούτε καν γύρισε να δει ποιος της έκανε κομπλιμέντο. Έφυγα από τη Β΄ Πειραιά- σκέφτομαι- κι έπαψα να βλέπω γριές με μαύρα ρούχα και τσεμπέρια στο κεφάλι...

σέρνεται μεγάλη γρίπη αυτές τις μέρες, πονούν οι αρθρώσεις μου, καίει ο λαιμός μου, μα το παλεύω με ντεπόν και ασπιρίνες. Έχω χρόνια να πέσω με πυρετό. Δεν είναι καλό αυτό, λένε οι ψυχίατροι, ούτε να αρρωστήσεις σα φυσιολογικός άνθρωπος δε σε αφήνει το στρες. Σαν τους φαντάρους που είναι μια χαρά μεσ' στα χιόνια και το κρύο και μόλις έρχονται αδειούχοι στα σπίτια τους πέφτουν με 40 πυρετό όπως τα κοτόπουλα...

αύριο έρχεται ο Παντελής από Θεσσαλονίκη. Βραδινή πρόβα με τον Μιχάλη για το τραγούδι του Καβάφη και τη Δευτέρα η ηχογράφηση στο στούντιο. Προστέθηκε ήδη και ένα τσέλο. Την Τρίτη φωτογράφηση με τον Ηλία, τον Παντελή και τη Λίνα για το τραγούδι του Κούνδουρου και Τετάρτη η βραδιά στον Ιανό για τη Δανάη και τον Αλέξανδρο. Ακόμη δεν έχω γράψει τίποτα και πρέπει να παρουσιάσω σωστά αυτά τα δύο ταλαντούχα παιδιά. Καλά που θα είναι ακόμη η Μποφίλιου, η Βλαχογιάννη και ο Χρονάς ως ομιλητές, οπότε ας μην αγχώνομαι περισσότερο...

ο Lolek μού παίζει από το τηλέφωνο τη μελοποίηση του στα καβαφικά Κεριά! Κλείνουμε κι ακούω μονοκοπανιά το Northern sky του Drake! Είναι τεράστιο ταλέντο ο τύπος και χαίρομαι που τον στηρίζω με όλες μου τις μικρές δυνάμεις...

ο δίσκος δημοφιλούς ερμηνεύτριας που το γύρισε στο hip hop, συνεργαζόμενη με νέους καλλιτέχνες, δυστυχώς δεν ακούγεται! Πήραμε με τη Λένα γρήγορες γεύσεις απ' όλα τα tracks, μιζεριάσαμε κι είπαμε καλύτερα ν' ασχοληθούμε με τον Γονίδη να γελάσει και τ' αχείλι μας κιόλας! Τελικά, στις δύο το πρωί καταλήξαμε στα γνωστά ασυνάρτητα ποιήματα μας και σε στρατιωτικά παραγγέλματα που έδινε ο ένας στον άλλον! Η χακί στολή μας έλειπε...

μου τηλεφώνησε πρόσφατα ένας μυστήριος κύριος και μου ζήτησε ένα τραγούδι της Πλάτωνος για τα κύματα του Αιγαίου. Είστε σίγουρος; τον ρώτησα. Η Λένα είχε πιο πολύ χιούμορ, θα με πέρασε για τη Μαρίζα σκέφτηκε! Ποιος ξέρει, σου λέει bosko, Μαρίζα, Λένα, κάποια άκρη θα βγάλω μ' αυτό το περίεργο τραγούδι. Εκτός κι αν εννοούσε τη Θάλασσα από τα Ημερολόγια...

Εκκρεμούν αρκετά βιβλία για διάβασμα, τα περισσότερα δώρα της χρονιάς που φεύγει. Ξαπλώνω τα βράδια και με το που διαβάζω τρεις- τέσσερις σελίδες τους, κλείνουν τα μάτια μου, σα να έγινα ξαφνικά εξήντα ετών. Φαντάζομαι, θα ροχαλίζω και πολύ, τόσο που θα ήταν αδύνατο να σταθεί δίπλα μου άλλο ανθρώπινο ον. Το πρωί βρίσκω το πήλινο τασάκι στο κομοδίνο γεμάτο αποτσίγαρα, την τηλεόραση ανοιχτή και το δισκάκι mp3 να παίζει ακόμη στα βουβά...

ας υποδεχτούμε όλοι τον προτελευταίο μήνα του 09 και μετά τον τελευταίο και μετά το νέο έτος και μετά μια από τα ίδια...

κοντά είναι το ένα με τ' άλλο, δε χρειάζεται κι ιδιαίτερη δυσκολία να μάθεις το ποίημα...

Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΚΑΪΦΥΛΛΙΑΣ & Η FLOWER POWER MADE IN GREECE ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ 1 ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ευκαιρία να θυμηθούμε λίγο τα παλιά στη σημερινή εκπομπή μου και αφορμή είναι οι παραστάσεις του Θανάση Γκαϊφύλλια, της Λήδας και του Δημήτρη Ψαριανού από αυτή τη Δευτέρα και για όλες τις Δευτέρες του Νοέμβρη στο Κύτταρο! Εν μέσω πρόβας τους, λοιπόν, θα συνδεθούμε τηλεφωνικά με τον αγαπημένο τραγουδοποιό και φίλο από την Κομοτηνή, του οποίου κάθε εμφάνιση στην πρωτεύουσα σπανίζει τα τελευταία χρόνια! Ενδιαμέσως και για δύο ώρες (18.00- 20.00) θα ακουστούν κομμάτια από το Ωτοστόπ του, όπως και από καλλιτέχνες και συγκροτήματα της χρυσής εποχής του ελληνικού rock: Poll, Νοστράδαμος, Λήδα- Σπύρος, Δ. Σαββόπουλος, Γ. Ρωμανός, Δάμων & Φιντίας κλπ.
Συντονιστείτε στο Κανάλι 1 του Πειραιά (www.kanaliena.gr) στους 90,4!

ΣΑΒΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ, BILLIE HOLIDAY & ΧΡΟΝΗΣ ΑΗΔΟΝΙΔΗΣ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΔΙΦΩΝΟ ΜΕ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΗΝ ΑΡΛΕΤΑ!

Κυκλοφορεί από σήμερα το τεύχος 165 του διφώνου με ολόκληρη τη συνέντευξη που μου παραχώρησε πριν από λίγες εβδομάδες η Αρλέτα και κριτική του νέου cd της από τον Κώστα Αγοραστό. Μπορείτε ακόμη να διαβάσετε τις ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του Σταμάτη Κραουνάκη στη Φωτεινή Λαμπρίδη, του Νίκου Τσούχλου στη Λιάνα Μαλανδρενιώτη, του Γιάννη Σπανού στον Αλέξη Βάκη, του νεότερου Νεοκλή Νεοφυτίδη πάλι στον Βάκη και του Μιχάλη Τούμπουρου (πάλαι πότε συναγωνιστή της Βουμβάκη και του Περίδη στους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Καλαμάτας) στον Γιάννη Θ. Πετρίδη. Άκρως ενδιαφέροντα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, και τα τρία premium CDs του συγκεκριμένου τεύχους!

Πολύ το χάρηκα το δισκάκι αυτό της Σαβίνας Γιαννάτου! Όχι βέβαια γιατί το επιμελήθηκα εγώ και έγραψα τα συνοδευτικά κείμενα του, αλλά επειδή θεωρώ κανονική τόλμη να μπαίνουν σε cd -προσφορά, πειραματικά κομμάτια όπως Το Παιδί και οι Ληστές από την πολύ ιδιαίτερη Μουσική Δωματίων της ερμηνεύτριας και συνθέτριας! Στο ίδιο cd, η Σαβίνα τραγουδάει διασκευασμένα παραδοσιακά τραγούδια από τους τέσσερις πρώτους δίσκους της με τους Primavera en Salonico, ένα νανούρισμα από τη Μυτιλήνη (από τα Νανουρίσματα του 1985 σε διασκευή του Νίκου Κυπουργού), κομμάτια από τις προσωπικές δουλειές της Rosa das Rosas και Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;, καθώς και από τη Λιλιπούπολη, το Σαμποτάζ και τον Καρυωτάκη της Λένας Πλάτωνος. Τέλος, αφού ξεσκόνισα το αρχείο μου, με την άδεια της Σαβίνας, πρόσθεσα στο cd της ένα αναγεννησιακό τραγούδι του John Dowland από τα 1984, με τον Κώστα Γρηγορέα να τη συνοδεύει στην κιθάρα. Φωνή αγγέλου σε ένα ηχητικό ντοκουμέντο- κέντημα!

Το premium cd της μεγάλης Billie Holiday επιμελήθηκε ο, ειδικευμένος στη world music, Μιχάλης Πολυχρόνης. Το σπαραξικάρδιο Strange fruit της Billie ήρθε και με βρήκε τούτες τις μέρες που τελειώνω μια γλαφυρή βιογραφία της, δοσμένη προ εβδομάδων κι αυτή με την εφημερίδα Το Βήμα. Τι άλλο να πει κανείς για μια τέτοια τραγουδίστρια, απλώς respect!

Μπορεί να πει όμως για τον Χρόνη Αηδονίδη, που αισίως έκλεισε τα ογδόντα του- ζωή να' χει- και αποφάσισε να πει το οριστικό αντίο στη μουσική και το τραγούδι της χώρας που τον γέννησε και που τόσο λάτρεψε! Ο Σωτήρης Μπέκας, έτερος συνάδελφος, ειδικευμένος στην ελληνική παραδοσιακή μουσική, επιμελήθηκε το τρίτο premium cd του διφώνου- αφιέρωμα στον Αηδονίδη με τίτλο Ο δάσκαλος της Παράδοσης. Κομμάτια από τη μικρασιατική, τη θρακιώτικη και την εκκλησιαστική παράδοση, ερμηνευμένα από μία αντρική φωνή πραγματικού αηδονιού!

Στο μεταξύ, εδώ (http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=96859) μπορείτε να βρείτε τον Στέλιο Βαμβακάρη και το cd Νιρβάνα στο Ντιβάνι του Δισκαναλυτή με τη Λένα Πλάτωνος & τον bosko στη Βιβλιοθήκη της σημερινής Ελευθεροτυπίας.

LES PIEDS SANS VISAGE!

Ή Ανταπόκριση βουβή από τα γυρίσματα της ταινίας "Κόκκινη κλωστή δεμένη" του Κώστα Χαραλάμπους...

'Η Επέσατε θύματα...

* Πάντα μινιμαλιστής ο Θάνος Σαμαράς!

ΤΙ ΘΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ CD ΤΟΥ, ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΥ ΣΤΟΝ Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗ, ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΠΑΝΟΣ!

Σε λίγες μέρες παραδίδονται τα master των ηχογραφήσεων για το cd που θα συνοδεύει το τεύχος 147 της Οδού Πανός- αφιέρωμα στον Κ. Π. Καβάφη. Μιας και αφενός ο Γιώργος Χρονάς μου ανέθεσε τη μουσική επιμέλεια, αφετέρου όλα πήραν το δρόμο τους και πήγαν καλά, είναι ώρα να ανακοινώσω από δω τα περιεχόμενα και τη δομή του συλλεκτικού αυτού cd.

1. Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος επιλέγει και διαβάζει 3 ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη

2. Ο Μιχάλης Τρανουδάκης μελοποιεί το ποίημα Μακριά. Ερμηνεύει ο Παντελής Θεοχαρίδης

3. Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη διαβάζει ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη

4. Ο Lolek μελοποιεί το ποίημα Κεριά (Candles) στα αγγλικά. Ερμηνεύει ο ίδιος

5. Ο Γιώργος Χρονάς επιλέγει και διαβάζει ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη

6. Ο Θάνος Σαμαράς διαβάζει τα ποιήματα Το διπλανό τραπέζι και Εν τη οδώ στη μελοποίηση της Μάιρας Λιούγκου και του Τάσου Καπίρη

* Για περισσότερες λεπτομέρειες, παραθέτω ένα απόσπασμα από το κείμενο που έγραψα για τη συγκεκριμένη έκδοση:
Για το τεύχος 147 της Οδού Πανός – αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Καβάφη, δέχτηκαν πρόθυμα να μελοποιήσουν ποιήματα του, καλλιτέχνες διαφορετικής γενιάς και μουσικών καταβολών, μα με αδιαμφισβήτητη κοινή αισθητική κατεύθυνση. Την αισθητική που, συμφώνως με τον Μάνο Χατζιδάκι, θέλει το τραγούδι να μη χάνεται πριν λαλήσει στον αγέρα, ούτε να ακούγεται απλά σαν φωνή ασθενική.
Πρώτος απ’ αυτούς, ο Μιχάλης Τρανουδάκης.

Συνθέτης μουσικής για θέατρο και τραγουδιών για τη δισκογραφία, έχοντας στις αποσκευές του δύο εμβληματικούς προσωπικούς δίσκους: την Ποδηλάτισσα του 1979 από τη Lyra του Πατσιφά, σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, με ερμηνεύτρια την Αφροδίτη Μάνου και τη Μυθολογία του Σαββάτου του 1986, σε ποίηση Γιώργου Χρονά, από τον χατζιδακικό Σείριο, με τις φωνές της Μαρίας Δημητριάδη και του Βασίλη Λέκκα.
Στο παρόν cd, ο Τρανουδάκης επέλεξε να μελοποιήσει το ποίημα Μακριά, έχοντας ως προσκυνητάρι του το, την αμαρτία αρνούμενο και εν τούτοις υποσχόμενο, ιασεμί με τα μυσταγωγικά ιώτα και άλφα και έψιλον της επίκλησης του Ιάκχου. Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε και προσφέρεται με τον ίδιο στο πιάνο και τον Παντελή Θεοχαρίδη στο τραγούδι.

Από τις καλύτερες φωνές της γενιάς του, λυρικός και λαϊκός ταυτόχρονα, ο Θεσσαλονικιός Παντελής Θεοχαρίδης υπήρξε ο πρώτος ερμηνευτής της Μικρής πατρίδας του Γιώργου Ανδρέου και του Παρασκευά Καρασούλου και του κύκλου Τα τραγούδια του χαμένου ποιητή των Δημήτρη Μαρκατόπουλου – Χρήστου Γ. Παπαδόπουλου (Σείριος, 2000). Έχει συνεργαστεί ακόμη με τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Χρήστο Λεοντή, τη Ντόρα Μπακοπούλου, τη Νένα Βενετσάνου, τον Μανώλη Ρασούλη, τον Γιώργο Καζαντζή κ.α.

Ο δεύτερος συνθέτης στο cd της Οδού Πανός που μελοποίησε τον Καβάφη είναι ο Γιάννης Αναγνωστάτος (Lolek). Μόνος ίσως από την, ολοένα και ανερχόμενη, αγγλόφωνη εναλλακτική σκηνή που κατάφερε να κερδίσει το κοινό και της αμιγώς έντεχνης ελληνικής μουσικής, ο Lolek επένδυσε με τις νότες του το ποίημα Κεριά. Η αίσθηση που αποκομίζει κανείς από την άποψη του Lolek στο συγκεκριμένο οριακό ποίημα του Καβάφη είναι ίδια μ’ αυτή των θλιμμένων φολκ – ροκάδων τροβαδούρων του ΄70 (Nick Drake, Tim Buckley, Graham Nash).
Δύο ποιήματα του Καβάφη, τα Εν τη οδώ και Το διπλανό τραπέζι, απήγγειλε ο ηθοποιός Θάνος Σαμαράς και εν συνεχεία επεξεργάστηκαν μουσικά και ηχητικά η Μάιρα Λιούγκου και ο Τάσος Καπίρης. Το Εν τη οδώ αποδίδεται με ταπεινούς βηματισμούς σε 6/8 πάνω σε κλασικές φόρμες και με τη χρήση ηλεκτρονικών samples. Το Διπλανό τραπέζι φανερώνει την επαφή των δύο δημιουργών με την εσωτερική δύναμη και τις εικόνες που πηγάζουν από κάθε λέξη και κάθε φθόγγο των στίχων του ποιητή, έτσι ούτως ώστε να οδηγηθούν στη διατύπωση τους με νότες και φράσεις μουσικές. Ακόμη, παρατηρείται η μετατροπή του υποκειμενικού συναισθήματος σε αίσθημα αντικειμενικό, μέσω της μοναδικής ιδιότητας του καβαφικού λόγου να διατηρεί αναλλοίωτο το μήνυμα του, κερδίζοντας την ίδια ανταπόκριση σε όλες τις εποχές και σε όλους τους ανθρώπους. Στη μουσική κατεύθυνση, βέβαια, των Μάιρας Λιούγκου – Τάσου Καπίρη, την πιο αντισυμβατική μέσα στο cd, συνέβαλε τα μάλα και η εξίσου αντισυμβατική και ηθελημένα αποστασιοποιημένη απαγγελία του Σαμαρά.

Από τους πιο ταλαντούχους και ενδιαφέροντες ηθοποιούς του θεάτρου και του νέου ελληνικού κινηματογράφου, ο Θάνος Σαμαράς έχει διακριθεί για την ερμηνεία του στο Delivery του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ενώ έχει παίξει σε πολλές άλλες ταινίες και θεατρικές παραστάσεις. Τον καιρό αυτό πρωταγωνιστεί στην ταινία Κόκκινη κλωστή δεμένη του Κώστα Χαραλάμπους.

Η Μάιρα Λιούγκου. φιλόλογος Γερμανικής γλώσσας στη δημόσια εκπαίδευση, έχει σπουδάσει κρουστά με τον Βαγγέλη Καρίπη στο Ωδείο Παναρμόνιο και Εφαρμογές Μουσικής Τεχνολογίας στο Ωδείο Όπερα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του μουσικού–εικαστικού σχήματος IsMar δίνοντας παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα και συμμετέχοντας με δημιουργίες video art σε ομαδικές εκθέσεις. Ως μουσικός των κρουστών έχει συνεργαστεί με αρκετά σχήματα. Είναι στιχουργός και έχει συμμετάσχει σε ποιητικά δρώμενα με έργα Λόγου και Δραματοποιημένης Ποίησης.

Ο Τάσος Καπίρης είναι καθηγητής μουσικής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Απόφοιτος του Anglia Polytechnic University του Cambridge, έχει σπουδάσει κρουστά με τον Νίκο Τουλιάτο και στο Ωδείο Αθηνών με τον Δημήτρη Μαρινάκη. Οι δραστηριότητες του περιλαμβάνουν συνεργασίες, ως σολίστας των κρουστών, με το σχήμα free time quartet του Σπύρου Μιχαήλ και ως συνθέτης με το συγκρότημα Kal – Vo.
Ο επίλογος από τον Μιχάλη Τρανουδάκη εκφράζει τη φωνή, θα λέγαμε, και των άλλων καλλιτεχνών στο cd της Οδού Πανός: Τα ποιήματα του Καβάφη αν διαβαστούν μεγαλόφωνα σου δίνουν τη μουσική τους. Κι εσύ ακολουθείς.

Προσεχώς, λοιπόν!

ΓΙΑ ΤΟΝ "ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ" ΤΟΥ ΛΑΡΣ ΦΟΝ ΤΡΙΕΡ!

Δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να μου αρέσει ο Αντίχριστος του Λαρς φον Τρίερ, που τελικά δεν μου άρεσε καθόλου. Για την πάλη- και καλά- των δύο φύλων που διαπραγματεύεται, συμφώνως και με τον κ. Μικελίδη; Τα' χει πει προ πολλού αυτά ο Στρίντμπεργκ! Για το σοκ της σκηνής όπου η Σαρλότ Γκένσμπουργκ ψαλιδίζει την κλειτορίδα της; Τα' χει δείξει αυτά ο Ερνστ στο Κορίτσι Λόνε από το 1970 ήδη. Για τη σκηνή, πάλι, όπου το πέος σε στύση ενός μισοπεθαμένου (!) Γουίλεμ Νταφόε πιτσιλάει αίμα; Το' χουμε ξαναδεί σε αλησμόνητα b.movies του ΄80, συνδυασμό πορνό και splatter! Για την υποτιθέμενη έλλειψη επαφής του ανθρώπου με τη φύση, τουτέστιν το οικολογικό μήνυμα; Υπάρχει και το Blair Witch Project, δίχως ίχνος κουλτουριάρικης επίφασης. Για το πλάνο- σοκ, μάλλον μόνο μέσα στο μυαλό του σκηνοθέτη, όπου η αλεπού μιλάει με ανθρώπινη φωνή; Ίσως από κει και πέρα αν το γυρνούσε στην κωμωδία ή στην παρωδία όλων όσων θέλησε να μας περιγράψει, να τα κατάφερνε καλύτερα! Για να ήταν δικαιολογημένο και το γέλιο που έπεσε στην αίθουσα χθες βράδυ από τους είκοσι θεατές! Αντ' αυτού επέλεξε να κλείσει τον Αντίχριστο του με το, ομολογουμένως, πανέμορφο ποιητικό πλάνο των αμέτρητων γυναικών που σκαρφαλώνουν μέσα στην Εδέμ (ή την Κόλαση;) και να αφιερώσει ανερυθρίαστα το πόνημα του στη μνήμη του Αντρέι Ταρκόφσκι. Αχ, βρε Λαρς, ο συχωρεμένος ο Ταρκόφσκι όταν έφτιαχνε τη Νοσταλγία στην Ιταλία, τον πήγαν να δει ταινία του Λούτσιο Φούλτσι κι έφυγε στο δεκάλεπτο, χαρακτηρίζοντας την αισχρή! Τι ήθελες να μας πεις; Ότι θα έμενε στην προβολή της δικής σου; Ή μήπως ήθελες να πεις σ' αυτόν και σε όλους εμάς ότι τώρα που ωρίμασες, έγινες κι εσύ χριστιανός;

ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ!

Καίει ου ήλιους καίει
καίει μανάρα μ' καίει...

ΑΠΟ ΤΑ "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ" ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΤΑ "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ" ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ ΑΡΩΝΗ!

Ήταν η μοναδική τηλεοπτική εκπομπή, στην οποία δέχτηκε να μιλήσει η Λένα Πλάτωνος. Κι ενώ όλο αυτόν τον καιρό, δοθείσης ευκαιρίας και με την παράσταση του Σαμποτάζ στο ΠΑΛΑΣ, το τηλέφωνο της έπαιρνε φωτιά καθημερινά για δεκάδες συνεντεύξεις σε τηλεόραση, ραδιόφωνο, έντυπα, διαδίκτυο, εκείνη διακριτικά απόφευγε τα φώτα- που λένε- της δημοσιότητας. Τα Ημερολόγια της Λένας Αρώνη, όμως, είναι κάτι άλλο μέσα στο τηλεοπτικό μαύρο χάλι. Εκτός του τίτλου τους, που δένει απόλυτα με την τελευταία δισκογραφική εργασία της συνθέτριας, δε χωράει αμφιβολία πως πρόκειται για την μόνη εκπομπή που ασχολείται ουσιαστικά με τον καλλιτέχνη, δίνοντας του το χρόνο να εκθέσει κάποιες απόψεις του. Στην περίπτωση, μάλιστα, της Πλάτωνος, μιλάμε για ένα ωριαίο ντοκιμαντέρ σχεδόν που θα περιλαμβάνει σπάνια οπτικοακουστικά ντοκουμέντα και μαρτυρίες ανθρώπων που τη γνωρίζουν και συνεργάζονται μαζί της! Για όλους αυτούς τους λόγους δεν δυσκολευτήκαμε, η Σαβίνα κι εγώ κυρίως, να την πείσουμε να μιλήσει για πρώτη φορά στην TV μετά από πολλά χρόνια! Κι όχι μόνο μίλησε, αλλά έπαιξε στο πιάνο της οικίας της και τη Ρόζα- Ροζαλία!
Τα υπόλοιπα γυρίσματα έγιναν μέσα στο Κύτταρο της οδού Ηπείρου, εκεί όπου τον περασμένο Μάιο δόθηκαν οι παραστάσεις, επίσης μετά από πολύ καιρό, της Πλάτωνος. Και πάλι καλά που υπάρχει το Κύτταρο, δηλαδή, διότι όχι μόνο για να τραβήξεις πλάνο, αλλά και για να μπεις απλώς στο ΠΑΛΑΣ, πρέπει να' χεις θειά την κυρία Μπουζώνη ή Γκουζώνη ή όπως αλλιώς λέγεται! Πρώτη που μίλησε για τη Λένα στη Λένα ήταν η Σαβίνα Γιαννάτου!

Η Σαβίνα μίλησε για τη γνωριμία τους μέσω της αδερφής της στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν η Πλάτωνος και η Σοφία Γιαννάτου έπαιζαν με τη Λερναία Ύδρα του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη. Για την ένταξη της στη Λιλιπούπολη, για τον Καρυωτάκη, αλλά και για την προ ημερών συναυλία του Σαμποτάζ. Όταν η Αρώνη ρώτησε αν θυμάται κάποια στιγμή που η Λένα υπήρξε πραγματικά ευτυχισμένη, η Σαβίνα απάντησε: νομίζω μια φορά μόνο την είδα ευτυχισμένη, να πετάει στα σύννεφα, κάποτε που ήταν πολύ ερωτευμένη! Στο τέλος της δικής της συνέντευξης, η Σαβίνα τραγούδησε a capella από ΄κει που καθόταν και ένα κομμάτι από τον Καρυωτάκη!

Ακολούθως, η Ντόρα Μπακοπούλου, στενή φίλη της Πλάτωνος και συμμαθήτρια της στο Ωδείο Αθηνών από τη δεκαετία του ΄60, αναφέρθηκε στο ταλέντο της να φτιάχνει ηλεκτρονική και rock μουσική, ως απόρροια της μεγάλης κλασικής παιδείας της! Η σχέση με την κόρη μου, είπε χαριτολογώντας η Ντόρα, έγινε πιο στενή όταν έμαθε πως κάνω παρέα με την Πλάτωνος!

Απ' τη δική μου πλευρά, εγώ μίλησα για τα βράδια που περνάμε με τη Λένα, ανακαλύπτοντας στο youtube θησαυρούς από το βρετανικό κι αμερικανικό rock των 60s- 70s: τους Barclay James Harvest, τους Procol Harum, τους Pink Floyd. Για εκείνη τη συναυλία των Jethro Tull στη Βιέννη του ΄71 που την ώθησε στο να γίνει μουσικός και να δίνει κονσέρτα με δική της μπάντα. Για τη σχέση της με τον Χατζιδάκι, ακόμη, καθώς και για τη θέση του Σαμποτάζ και του Καρυωτάκη μέσα στο ελληνικό τραγούδι. Όταν η Αρώνη με ρώτησε πώς είναι η καθημερινή επαφή με την Πλάτωνος, απάντησα πως αφενός, μόνο όποιος τη συναναστρέφεται μπορεί να συλλάβει το μεγαλείο του χιούμορ της και αφετέρου, πόσο με έχει εντυπωσιάσει η δεξιοτεχνία της στην αποστασιοποίηση από τα γήινα, τα ανθρώπινα, τα κοινωνικά, ακόμη και τα της τέχνης!

Ο ποιητής Γιώργος Χρονάς μίλησε πιο ποιητικά! Δήλωσε πώς της επιτρέπει να παντρευτεί, αν και πάντα θα είναι ο αρραβωνιαστικός της! Για την αξία, επίσης, της πλατωνικής ποιητικής που τον οδήγησε στο να εκδώσει από την Οδό Πανός εκείνο το βιβλίο με όλους τους στίχους της! Φυσικά δεν παρέλειψε ν' αναφερθεί και στην πρώτη γνωριμία τους στη μπουάτ Λήδρα στις αρχές της δεκαετίας του ΄70, όταν η Λένα, πανέμορφη, συμμετείχε ως πιανίστα στο γκρουπ του Γιάννη Μαρκόπουλου!

Πιο συγκινητικός απ' όλους ήταν ο Βασιλικός των Raining Pleasure. Όταν η Λένα Πλάτωνος, είπε, με πρωτοπήρε τηλέφωνο για να μου πει πόσο της αρέσει η μουσική μου, έτρεξα στο σπίτι και πλακώθηκα στις βότκες! Για το ότι ετοιμάζουν, ακόμη, έναν αγγλόφωνο κοινό δίσκο από το 2005, αλλά και ότι δε βιάζονται να τον ολοκληρώσουν!

Έχω την αίσθηση ότι ο Βασιλικός δε μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του, όταν αναφέρθηκε σε όλη αυτή τη δημοσιογραφική φιλολογία και παραφιλολογία για την ψυχολογική κατάσταση της Λένας. Η Λένα είναι καλά, είπε στον φακό, πιο καλά απ' ότι είστε εσείς κι εγώ, ακριβώς διότι αποτελεί την καλή πλευρά του καθρέφτη μιας κακής εποχής!

Τελευταίος μίλησε για τη Λένα ο Γιάννης Παλαμίδας. Προέρχομαι από μια λαϊκή οικογένεια, είπε ο Γιάννης, και από τη Λένα πρωτοήρθα σε επαφή με τη μουσική του Ραχμάνινοφ και του Σκριάμπιν. Για το πως είχε εκλάβει τότε το Σαμποτάζ, σαν την ελληνική απάντηση στους Queen από την πλευρά του, αλλά και για το ότι, ούτε που θα φανταζόταν ποτέ τη διαχρονική δύναμη αυτού του έργου, τη στιγμή που το έγραφαν στο στούντιο!

Η εκπομπή Ημερολόγια της Λένας Αρώνη ξεκινάει τον φετινό κύκλο της στις 7 Νοεμβρίου και θα μεταδίδεται κάθε Σάββατο στις εφτά το βράδυ από την ΕΤ- 1. Φαντάζομαι, το συγκεκριμένο κομμάτι για την Πλάτωνος θα παιχτεί μέσα ή τέλη Νοεμβρίου. Αν και όπως μου είπε η ίδια η Αρώνη μετά το τέλος του χθεσινού ολοήμερου γυρίσματος, πιθανώς να προκύψουν και δύο επεισόδια!

DEMIS ROUSSOS- Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ (DIRECTOR'S CUT)!

Τον συνάντησα στο μπαρ του Ιντερκοντινένταλ, το περασμένο καλοκαίρι, σε ένα σύντομο πέρασμα του από τη χώρα μας στο πλαίσιο της έκδοσης του νέου άλμπουμ του. Εφόσον στο ΠΟΠ + ΡΟΚ που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή, δεν μπήκαν ούτε τα μισά των...μισών που μου είπε, σκέφτηκα ότι εδώ υπάρχει χώρος για τη συνέντευξη αυτούσια! Είχε πολλά χρόνια, λοιπόν, να εμφανιστεί στη δισκογραφία ο Demis Roussos κι εγώ προσωπικά είχα μείνει σε εκείνη τη φωνάρα που μετέφερε την ηδύτητα των 70s μέσα από κομμάτια σαν το Forever and ever, τη Rebecca, το Goodbye my love goodbye, αλλά και ολόκληρους pop δίσκους που σήμερα θα χαρακτηρίζονταν προδρομικοί για την κατοπινή εξέλιξη της world music! Γνώριζα παρ’ όλα αυτά πως στις συνεντεύξεις που δίνει τα τελευταία χρόνια ο διεθνής Έλληνας ερμηνευτής αναφέρεται πάντα στις Από Πάνω Δυνάμεις που καταδυναστεύουν τον πλανήτη μαζί με τους κατοίκους του, φλερτάροντας επικίνδυνα με την ψύχωση, όπως ενδεχομένως θα έβγαζε τη διάγνωση ένας κλασικός ψυχίατρος. Ή με μια ευρύτερη rock στάση ζωής, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος στην ακόλουθη συζήτηση μας! Mάλλον έχει δίκιο, αν αναλογιστούμε πως η φωνή του στόλισε κάποτε το θρυλικό 666 των Aphrodite’s Child, το μοναδικό και πιο υπέροχο δείγμα ελληνικού progressive rock! Αρκετά με το παρελθόν, ο Demis Roussos επέστρεψε με ένα καθαρόαιμο rock άλμπουμ και με δέκα ολοκαίνουργια τραγούδια, στα οποία η φωνή του ακούγεται τόσο μεστή και τόσο ώριμη, όπως το παλιό καλό κρασί!
Του Αντώνη Μποσκοΐτη

Λογικό να ξεκινήσουμε με την ερώτηση για ποιο λόγο απείχατε τόσα χρόνια από τη δισκογραφία.
Θεωρώ τον εαυτό μου πρώτα μουσικό και μετά τραγουδιστή. Κι αυτό έχει μεγάλη σημασία για μένα, αφού ήταν κι ο λόγος που σταμάτησα να ηχογραφώ εδώ και μερικά χρόνια. Ένας τραγουδιστής μπαίνει στο στούντιο, επειδή ακριβώς του γράφουν τραγούδια, εγώ όμως δεν είμαι συνθέτης, αλλά μουσικός που συμμετέχει ενεργά στην παραγωγή των δίσκων του. Άμα λοιπόν δεν έχω κάτι να εκφραστώ, προτιμώ να μην το κάνω. Είμαι λίγο σαν τους ζωγράφους που διανύουν την πράσινη, την κόκκινη, την κίτρινη περίοδο τους κλπ.
Δεν είναι τυχαίο ότι ξεκινήσατε την καριέρα σας ως πνευστός μουσικός, ενώ στη συνέχεια καθιερωθήκατε ως τραγουδιστής.
Πράγματι, εγώ άρχισα πολύ μικρός να παίζω τρομπέτα σε classic jazz μπάντες, στυλ New Orleans, τέτοια πράγματα! Κατά συνέπεια αγάπησα πολύ τη νέγρικη μουσική. Όταν ήρθα από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στην Ελλάδα, το 1961, άκουγα πάρα πολύ το Motown label, Ray Charles, Otis Redding, Nina Simone, Wilson Pickett, όλο το soul ρεπερτόριο. Την ίδια εποχή, μιας και δεν υπήρχαν ακόμη ντισκοτέκ, ο κόσμος άκουγε τη μοντέρνα μουσική των συγκροτημάτων. Μέσα σ’ αυτά ήμουν κι εγώ! Το πρώτο συγκρότημα που έφτιαξα προσωπικά ήταν οι Idols, αν και μετά στράφηκα σε άλλα που παίζανε πιο πολύ soul και blues! Αυτό το ρεπερτόριο τραγουδούσα μαζί με Animals και James Brown και έπαιζα μπάσο – κιθάρα επίσης! Οι ρίζες μου, λοιπόν, δεν ήταν οι Aphrodite’s Child, αλλά όλα αυτά που μόλις σας είπα! Ένας Έλληνας μπορεί να με καταλάβει καλύτερα από έναν ξένο, διότι θα γνωρίζει τι συνέβαινε εδώ με τα συγκροτήματα των 60s.
Πότε μπαίνει στη ζωή σας ο Βαγγέλης Παπαθανασίου;
Όπως ένα τραίνο κάνει στάσεις, έτσι και μένα η γνωριμία με τον Βαγγέλη ήταν μια στάση στη ζωή μου! Η συνεργασία μας άρχισε μέσα από το ψυχεδελικό pop – rock ιδίωμα της εποχής του ΄67 – ΄68 και τερματίστηκε λίγα χρόνια μετά με το έργο 666!

Με Γιάννη Τσαρούχη και Ειρήνη Παπά μέσα, το ευαγγέλιο του ελληνικού ψυχεδελικού rock!
Πρόκειται για ένα psychedelic collectors item άλμπουμ, το οποίο είχε στο σπίτι του και άκουγε φανατικά ο Andy Warhol! Ο τραγουδιστής των Oasis, επίσης, όταν εκλήθη να απαντήσει σε ένα quiz σχετικά με το single που καθόρισε τη ζωή του, απάντησε: Το Four Horsemen των Aphrodite’s Child!
Έχετε δει το Vortex του Νίκου Κούνδουρου; Έχει χρησιμοποιήσει αυτούσιο το Four Horsemen μέσα στη συγκεκριμένη ταινία του.
Όχι, το έχω ακουστά όμως! Τον ξέρω πολύ καλά τον Κούνδουρο, κάποτε είχαμε συμμετάσχει οι τρεις μας με τον Ζιλ Ντασέν ως πνευματικοί εκπρόσωποι της Ελλάδας σε ένα διεθνές φόρουμ στη Ρωσία για την Ειρήνη. Εκεί τον γνώρισα, μεγάλος και ωραίος τύπος!
Μου λέγατε, λοιπόν, για τους Aphrodite’s Child. Πιστεύετε ότι είχαν ανοίξει το δρόμο για τη μετέπειτα τεράστια καριέρα σας ως pop idol;
Σε κάποια στιγμή, όντας νέος και άπειρος, έπεσα μέσα στον κυκλώνα της ελαφράς μουσικής, γιατί – μη νομίζετε – όταν τέλειωσε η ιστορία με τους Aphrodite’s Child εγώ ήμουν 23 ετών.
Μιλάτε για απειρία, παρ’ όλα αυτά οι Aphrodite’s Child είχαν σημειώσει σαρωτική επιτυχία στη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Στη Γαλλία και την Ιταλία κυρίως, όχι στην Αγγλία. Αργότερα, ως σόλο πλέον καλλιτέχνες, και εγώ και ο Βαγγέλης καθιερωθήκαμε στην Αγγλία. Όταν αμέσως μετά οι εταιρείες έστρεψαν τα πράγματα στην ελαφρά μουσική που σας έλεγα, σημείωσα πολύ μεγάλη επιτυχία και μιλάμε για παραπάνω από πενήντα εκατομμύρια δίσκους σε συνολικές πωλήσεις!
Προσωπικά λατρεύω το Forever and ever σαν το απόλυτο love song που έχει βγει ποτέ!
Τεράστιο τραγούδι! Cult song πια στην Αγγλία! Εντούτοις, δε θα έλεγα ότι η ελαφρά αυτή μουσική με αντιπροσώπευε 100%, ούτε όμως μπορώ να την αγνοήσω. Είναι σα να αγνοείς πενήντα εκατομμύρια ανθρώπους που αγόρασαν το δίσκο σου, με καταλαβαίνετε; Σε κάποια φάση σταμάτησα να ηχογραφώ, βλέποντας ότι δεν είχα κάτι άλλο να πω, όμως δε σταμάτησα να κάνω το επάγγελμα μου. Ταξίδευα σε όλο τον κόσμο, μέχρι σήμερα δίνω περίπου 70 συναυλίες το χρόνο, και έκανα ωραίες συναντήσεις με πολλούς μουσικούς!

Φαντάζομαι σε μία απ’ αυτές τις συναντήσεις θα βρήκατε και τη νεανική μπάντα που σας συνοδεύει στο τωρινό άλμπουμ σας.
Ακριβώς! Έτυχε να κάνουμε ένα jam session με δύο γκρουπ που λέγονταν Little Barry και Dirty Feeling. Πρόκειται για δύο γκρουπ αποτελούμενα από 25άρηδες, αλλά με πολύ αγάπη και πάθος για τη vintage μουσική των 60s και των 70s! Όταν τους άκουσα, επειδή προέρχομαι κι από εκείνα τα χρόνια, είπα: Να δεις που εγώ θα συνεργαστώ μ’ αυτούς! Η αλήθεια είναι ότι πάντα ψηνόταν στο μυαλό μου η ιδέα ενός vintage άλμπουμ! Όταν το είπα στον παραγωγό μου στη Γαλλία, τον Marc di Domenico, μεταβήκαμε στο Λονδίνο και κοντά στο Ρίτσμοντ, σε ένα στούντιο με την παλιά κονσόλα που έγινε το Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band των Beatles, κάναμε το deal με τους πιτσιρικάδες!
Πως σας φάνηκε που ερμηνεύσατε τραγούδια νέων 25άρηδων μουσικών;
Όπως σας είπα, ναι μεν τα κομμάτια τα συνθέσανε νέοι πιτσιρικάδες, αλλά μ’ αυτή την αγάπη τους για το vintage, γι’ αυτό και ο δίσκος βγήκε τελείως vintage! Άμα παρατηρήσετε, επίσης, θα δείτε ένα μεγάλο κύμα επιστροφής στα 60s – 70s, κάτι που απ’ τη μια μεριά εμένα με δικαιώνει που το ήθελα τόσο πολύ κι απ’ την άλλη φανερώνει ότι ο κόσμος κι οι νέοι ψάχνονται.
Δε θα επισημαίνατε όμως ότι η επιστροφή στα 60s – 70s πιθανώς να σηματοδοτεί και την έλλειψη μεγάλων ταλέντων στην εποχή μας;
Ταλέντα υπάρχουν και παραϋπάρχουν, λείπει όμως η δημιουργικότητα. Δεν δίνεται η ευκαιρία στους νέους να κάνουν develop το ταλέντο τους και πρώτα απ’ όλα από τις εταιρείες των δίσκων. Λόγω πειρατείας, λόγω κρίσης της δισκογραφίας, γενικής κρίσης του πλανήτη, δεν ξέρω…Γι’ αυτό και οι εταιρείες συνεργάστηκαν με τις τηλεοράσεις στα διαβόητα ριάλιτι, όπου εκμεταλλεύθηκαν τους νέους ανθρώπους. Σαφώς και είχαν ταλέντο πολλοί απ’ αυτούς τους νέους, δεν ξέραμε όμως αν μετά από ένα χρόνο θα τους βρίσκαμε πάλι εκεί!

Θεωρείτε ότι εσείς ως καλλιτέχνης κινηθήκατε στη ζωή σας με βασικό γνώμονα το ένστικτο σας;
Βεβαίως, πάρα πολύ! Πρώτα απ’ όλα είμαι Δίδυμος κι οι Δίδυμοι δουλεύουν πολύ με το ένστικτο τους. Ρωτήστε τον Κώστα Φέρρη που έγραψε και τους στίχους στο 666, με ξέρει καλά, θα έχει πολλά να σας πει!
Πάντως, στο τωρινό σας άλμπουμ, για να ξαναπάμε στο θέμα μας, όχι τόσο η φωνή, όσο ο τρόπος ερμηνείας σας ακούγεται τελείως διαφορετικός συγκριτικά με το παρελθόν.
Ήθελα να πάω back to my roots, όπως λέω, στην εποχή που τραγούδαγα soul και blues! Στο τελικό αποτέλεσμα, βέβαια, μεγάλο ρόλο έπαιξαν και οι στίχοι, πολύ πιο τολμηροί απ’ ότι έχω κάνει μέχρι τώρα, παρμένοι από τις εμπειρίες μου, βγαλμένοι από μένα τον ίδιο!
Εσείς τους γράψατε;
Όχι, όλοι οι στίχοι γράφτηκαν από τους πιτσιρικάδες, με τους οποίους μίλησα πολύ. Με ήξεραν, τώρα με έμαθαν καλύτερα και μ’ αγαπάνε! Γι’ αυτό θα χαρακτήριζα το δίσκο σαν το επίτευγμα μιας ομάδας ανθρώπων κι εγώ, ξέρετε, πιστεύω πολύ στις ομάδες. Δεν πιστεύω μόνο τον σκηνοθέτη που λέει το φιλμ μου ήταν καλό, χρειάστηκε γι’ αυτό έναν καλό cinematographer, ένα καλό μακιγιάζ κι ένα καλό cast!
Μου έκανε εντύπωση που σε ένα κομμάτι τραγουδάτε για το ίδιο το μαξιλάρι σας!
Επειδή ταξιδεύω παντού και μεταχειρίζομαι εκατομμύρια μαξιλάρια, εκείνη την ώρα που ξαπλώνω περνάει καλειδοσκοπικά όλη η ζωή μου μαζί με μελλοντικά σχέδια και όνειρα! Όπως και το Who gives a fuck, που κλείνει το δίσκο και που είναι κατά κάποιο τρόπο πολιτικό τραγούδι!
Δηλαδή;
Είναι ένα αρκετά psychedelic τραγούδι και στο τέλος του υπάρχει απόσπασμα από την τελευταία ομιλία του Γκάντι πριν τον σκοτώσουν! Ονομάστηκε έτσι, διότι ξέρω ότι ο πλανήτης μας αυτή τη στιγμή κυβερνάται από groups! Θες να το πεις Ομάδα Ε, θες Ομάδα Μπίντελμπεργκ, θες ότι άλλο, δεν έχει σημασία! Είναι σαν μια ομπρέλα που ξεκινάει απ’ αυτούς, κατεβαίνει στις πολυεθνικές που κοντρολάρουν όλα τα media μέσω του 666 κι από κάτω βρίσκονται οι κυβερνήσεις. Λάθος να νομίζουμε ότι κουμάντο κάνουν οι κυβερνήσεις, αυτές είναι υπάλληλοι των από πάνω, οι οποίοι είναι ομοίως υπάλληλοι των άλλων από πάνω! Στην τελική, λοιπόν, αυτοί χρησιμοποιούν το μότο No – one gives a fuck, γι’ αυτό και σας λέω ότι πρόκειται για πολιτικό τραγούδι!
Ενώ στο εναρκτήριο I’m on my way δηλώνετε ότι συνεχίζετε ακάθεκτος στο δρόμο σας.
Ακριβώς! Είμαι στο δρόμο μου και δε με σταματάει τίποτα, ενώ σε ένα άλλο τραγούδι, το Love is, υποστηρίζω πως η αγάπη είναι το πιο ισχυρό συναίσθημα μεταξύ των ανθρώπων. Δεν αγαπιούνται αρκετά και δεν επικοινωνούν σήμερα οι άνθρωποι. Σα να λέω δεν έχω χρόνο να σου μιλήσω, θα σου στείλω γραπτό μήνυμα! Η τεχνολογία τα έφερε όλα αυτά και – δε λέω – πολύ χρήσιμη είναι, όμως ποιοι τη χρησιμοποιούν κατά κόρον; Αυτοί που λένε don’t give a fuck για να μας ελέγχουν! Δεν ξέρω αν ακούγονται όλα αυτά γραφικά ή τρελά, εγώ όμως τα πιστεύω! Νομίζω πάντως ότι οπωσδήποτε ακούγονται πολύ rock (γέλια)!

Αν σας ζητούσα να ορίσετε ως Έλληνα τον εαυτό σας, τι θα μου απαντούσατε;
Κοιτάξτε, η ελληνική ράτσα κράτησε πάνω της ένα μέρος από τις πραγματικές της ρίζες, διότι όπως γνωρίζετε, μετά την Επανάσταση του 1821 έφεραν εδώ 500 χιλιάδες κάφρους και μας ανακάτεψαν, γι’ αυτό και δε μοιάζουμε πολύ με τα αρχαία αγάλματα! Η ιστορία όμως έχει αποδείξει πως είμαστε ευλογημένος λαός, έξυπνος και δραστήριος και πάμε μπροστά μόνο όταν φεύγουμε έξω από το μπουρδέλο που λέγεται Ελλάδα.
Σας έχει απασχολήσει τελευταία το έντονο μεταναστευτικό ζήτημα;
Το βλέπω, γιατί δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο αυτό. Στη Γαλλία να δείτε τι γίνεται! Αυτά συμβαίνουν σε ορισμένες περιοχές με την ανεκτικότητα των κυβερνήσεων τους για να υποβαθμιστεί ο τόπος τους, να αρχίσουν να πουλάνε τα πάντα όσο – όσο και να αγοραστούν από τα μεγάλα αφεντικά! Γι’ αυτό λένε θα κάνουν σκούπα κάθε τόσο και μαζεύουν τρεις – τέσσερις μόνο, παραμύθι μας πουλάνε! Όπως στο 19ο και στο 20ο διαμέρισμα του Παρισιού, που ήτανε Παναγία μου! από τη βρώμα και την εγκληματικότητα και τώρα είναι από τις πιο ακριβές περιοχές! Η δημοκρατία, ξέρετε, είναι το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο, αλλά είναι και μεγάλη μπλόφα. Και στη Ελλάδα εφεύραμε δύο πράγματα: τη δημοκρατία και τους υπονόμους, τα φρεάτια! Ούτε το ένα, ούτε το άλλο δουλεύει! Τι μένει στο τέλος; Η θέληση των από πάνω να μας ελέγχουν κι αυτοί οι φουκαράδες οι άνθρωποι που τους βάζουν στη γωνία, όπως εμείς παλιά πιτσιρικάδες κλείναμε τα έντομα μέσα σε μπουκάλια! Αν βάλεις τρεις μύγες σ’ ένα μπουκάλι ίσως τα βρουν μεταξύ τους, αν βάλεις όμως είκοσι σίγουρα θα αλληλοφαγωθούν! Καταλάβατε; Τόσο απλά! Που ξέρετε, όμως, μπορεί οι μύγες και τα μυρμήγκια να είναι πιο οργανωμένα απ’ ότι εμείς!
Αν δεν είχατε κάνει αυτή τη λαμπρή διεθνή καριέρα στα 70s, πως θα φανταζόσασταν τότε τον εαυτό σας μέσα στο μπουρδέλο που λέγεται Ελλάδα, όπως είπατε προηγουμένως;
Δε μπορώ να το φανταστώ. Ίσως να ήμουν εστιάτορας, γιατί η κουζίνα είναι μια μεγάλη μου αγάπη! Ή να ήμουν τραγουδιστής του Μάνου Χατζιδάκι! Ο μόνος ήταν ο Μάνος! Όταν ήρθε ν’ ακούσει κάποια δικά μου πράγματα, όπως το πρώτο σόλο άλμπουμ μου που ήταν world music, μου είπε εσύ είσαι θεοπάλαβος και πρέπει να σ’ ακολουθεί κανείς ώστε να σε αρπάζει τη στιγμή που σου’ ρχεται η έμπνευση! Κάναμε στη συνέχεια πολλές συζητήσεις με τον Μάνο Χατζιδάκι, γιατί στο Παρίσι συν τοις άλλοις ήμασταν και στην ίδια εταιρεία! Μοναδική περίπτωση ο Χατζιδάκις και δε θα τον ξεχάσω ποτέ μου! Αυτόν και τη Μελίνα, που έμοιαζαν να ήρθαν απ’ άλλο πλανήτη σ’ αυτόν τον κόσμο!
Θυμόσαστε κάποιες συναυλίες που είχατε την τύχη να παρακολουθήσετε;
Βεβαίως, πολλές! Τους Beatles στο Παρίσι! Τον Jimi Hendrix γνωρίσαμε επίσης καλά τότε! Κι όχι μόνο μουσικούς σε συναυλίες, αλλά κι άλλους ανθρώπους. Τον Σαλβατόρ Νταλί που μας αγαπούσε πολύ και μας αποκαλούσε Οι Ερμαφρόδιτοι, σέρνοντας πολύ το ρο με τη χαρακτηριστική φωνή του! Ερχόταν στο σπίτι που μέναμε όλοι μαζί κι έφερνε μαζί του μια λεκάνη τουαλέτας, άνοιγε το καπάκι και καθόταν! Θεότρελος γνήσιος σουρεαλιστής και μεγάλο genius!
Με τη θρησκεία τι σχέση έχετε;
Τα πάω πολύ καλά με τον θεό, δεν τα πάω όμως καθόλου καλά με τους παπάδες. Δεν είδα πουθενά να λέει ο Χριστός κάντε τρεις εκκλησίες, μία ορθόδοξη, μία καθολική και μία προτεστάντικη! Εκεί σταματάει για μένα η μπίζνα της εκκλησίας! Διότι αν προσέξετε θα δείτε ότι τα Ευαγγέλια όλων των θρησκειών μοιάζουν το ένα παραλλαγή του άλλου. Οι από πάνω, επομένως, δογματίζουν τις Εκκλησίες για να κοντρολάρουν πάλι τους ανθρώπους!
Αν κάποιος σας έχει χάσει μέσα στα χρόνια κι έχει μείνει στην εποχή του Forever and ever, πώς πιστεύετε ότι θα του φανεί το νέο άλμπουμ σας;
Πολλές φορές κρίνεσαι από το τελευταίο πράγμα που έκανες κι ως εκ τούτου κανείς δε θα περίμενε από τον Ντέμη Ρούσσο να κάνει τώρα αυτό το δίσκο! Το καταλαβαίνω και το δέχομαι αυτό που λένε, αλλά εγώ θα τους ρωτούσα το εξής: Σ’ άρεσε; Εκεί σταματάνε όλα!
Κι αρχίζουν οι περιοδείες, έτσι δεν είναι;
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε απλά για να μπορούμε να τον μεταφέρουμε ατόφιο στη σκηνή. Έχουμε σκοπό να κάνουμε από το Σεπτέμβρη ένα tour και βέβαια θα παίξουμε και στην Ελλάδα.
Ανυπομονούμε!
Κι εγώ και σας ευχαριστώ πολύ!

ΒΡΟΧΙΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ 1 ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ!

Εκτάκτως για μία ώρα σήμερα (ας όψεται το ποδοσφαιρικό ματς), από τις 18.00 έως τις 19.00, θα σας παίξω βρόχινα τραγούδια της Αρλέτας, του Μανώλη Φάμελλου, του Rene Aubry, της Δήμητρας Γαλάνη, του Jacques Brel κ.α.

Συντονιστείτε στο Κανάλι 1 του Πειραιά στους 90,4

(www.kanaliena.gr)

ΓΙΑ ΤΑ 84 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ!

Σαν χθες, 23 Οκτωβρίου, πριν από 84 χρόνια γεννήθηκε ο Μάνος Χατζιδάκις και αντί επετειακού post, πιστεύω αξίζει να παρατεθούν δύο ιστορίες που αφορούν στη σχέση αγάπης και μίσους που είχε αναπτύξει με τον Μίκη Θεοδωράκη, καθ' όλη τη διάρκεια της κοινής τους πορείας. Τις ιστορίες αυτές τις άκουσα από ανθρώπους του περιβάλλοντος του Χατζιδάκι κι ας πούμε ότι θα προσπαθήσω να μεταφέρω εδώ λίγο από το πολύ χιούμορ που περιείχαν οι αφηγήσεις τους. Τις αγαπώ αυτές τις ιστορίες, επίσης, διότι πάντα θα μου θυμίζουν παρεΐστικες μαζώξεις μετά το τέλος κάποιας συναυλίας με τραγούδια του Χατζιδάκι!

Το 1984, λοιπόν, ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Μίκης Θεοδωράκης θα έδιναν δύο συναυλίες στην Κρήτη, διοργανωμένες από τον δήμο Ηρακλείου. Την πρώτη μέρα ο Μάνος και τη δεύτερη ο Μίκης. Όπως και έγινε! Σε εκείνη την πρώτη συναυλία, ο Χατζιδάκις παρουσίασε το φρεσκοδισκογραφημένο έργο του Οι μπαλάντες της οδού Αθηνάς με τους τέσσερις νεαρούς ερμηνευτές Νένα Βενετσάνου, Βασίλη Λέκκα, Έλλη Πασπαλά και Ηλία Λιούγκο. Ο Θεοδωράκης φυσικά βρισκόταν στο ακροατήριο. Τελειώνει η συναυλία, όλα πήγαν καλά, αλλά μετά, στην καθιερωμένη ταβέρνα, ο Μίκης θέλησε να πειράξει τον Μάνο. Μα, καλά τι σόι τραγούδι ειν' αυτό που πήγες κι έγραψες; του είπε αυστηρά! Ποιο; απάντησε έκπληκτος ο Χατζιδάκις! Εκείνο ΄κει που λέει "πονούν οι ρώγες μου, θα' χεις τα πόδια σου ανοιχτά κλπ.", συνέχισε ο Μίκης, αναφερόμενος φυσικά στο τραγούδι Ερωτική άσκηση για τέσσερις, σε στίχους του Χατζιδάκι. Ο Μάνος δεν μίλησε και όπως φάνηκε περίμενε τη συναυλία της επόμενης μέρας του Θεοδωράκη! Τελειώνει κι εκείνη η συναυλία, ξαναπάνε στην ταβέρνα κι εκεί ο Μάνος λέει του Μίκη: Τα ανοιχτά πόδια κι οι ρώγες σε πείραξαν, εσύ τραγούδι ειν' αυτό που έγραψες; Ποιο; ρωτάει ο Μίκης, το ίδιο έκπληκτος όσο κι ο Μάνος την προηγούμενη. Ε, δεν ξέρεις, συνεχίζει ο Χατζιδάκις, αυτό που λέει "Να τη πετιέται από ψηλά κι αγριεύει και θεριεύει κλπ." Κόντεψε να γκρεμιστεί το κτίριο από τα γέλια της παρέας!

Λίγα χρόνια μετά, στην Αθήνα αυτή τη φορά, Χατζιδάκις και Θεοδωράκης δε μιλιόντουσαν, όπως το συνήθιζαν άλλωστε και όπως γνώριζαν καλά, τόσο οι ίδιοι, όσο και οι κοινοί τους φίλοι. Μια μέρα ο Χατζιδάκις υπαγόρευσε στον διευθυντή μιας ορχήστρας μία επιστολή, στην οποία περνούσε τον Θεοδωράκη γενεές δεκατέσσερις! Να φύγει αμέσως στις εφημερίδες, πρόσταξε γεμάτος οργή και τσαντίλα! Ο καημένος ο διευθυντής ορχήστρας διάβασε επί τόπου την επιστολή και όντας επίσης φίλος του Θεοδωράκη, ρώτησε τον Μάνο: Μα, είστε βέβαιος, κύριε Χατζιδάκι; Μιλάτε με πολύ σκληρά λόγια! Δεν ακούω τίποτα, έπρεπε να' χει σταλεί ήδη η επιστολή, συνέχισε ο Χατζιδάκις σε έξαλλη κατάσταση! Το επόμενο πρωί, λίγο πριν ο διευθυντής ορχήστρας εκτελέσει την εντολή του Χατζιδάκι, σκέφτηκε να περάσει από την οικία του μήπως και τον μεταπείσει κι αλλάξει γνώμη. Φτάνει στη Ρηγίλλης, χτυπάει το κουδούνι κι όταν του ανοίγουν, τι βλέπει; Τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη να πίνουν καφέ, να καπνίζουν πούρο και να χαριεντίζονται μεταξύ τους! Όπως ήταν λογικό κι αναμενόμενο, η συγκεκριμένη επιστολή δεν έφτασε ποτέ στον Τύπο και ο Μάνος Χατζιδάκις απλώς μόλις είχε παραδώσει στον εμβρόντητο διευθυντή ορχήστρας ένα μάθημα περί της πιο χαριτωμένης κυκλοθυμίας που θα μπορούσε ποτέ να χαρακτηρίσει άνθρωπο!

BOREDOM!

Ακούω στο ταξί Έμπαινε, Γιώργο, έμπαινε και κάντα όλα λίμπα, τρέμω μη μου πιάσει την κουβέντα ο αδιάφορος ταξιτζής, μετανιώνω κάθε φορά που κάθομαι συνοδηγός μα είναι μεγαλύτερη η ανάγκη μου για κάπνισμα, αγχώνομαι που προσπαθώ να συντονίσω το τηλεοπτικό γύρισμα για τη Λένα αυτή τη Δευτέρα, εξίσου στρεσογόνος είναι και ο συντονισμός του καβαφικού cd της προσεχούς Οδού Πανός, συνθέτες αποσύρονται φοβούμενοι ν' αναμετρηθούν με τον μεγαλύτερο Έλληνα ποιητή- και ενδεχομένως ορθώς πράττουν, χαιρετώ τον Θάνο που αναχωρεί για Πρέσπες ως αντάρτης στην Κόκκινη κλωστή του Κώστα Χαραλάμπους, να μια διαφορετική ματιά πάνω στον Εμφύλιο από νέο δημιουργό! σκέφτομαι με αισιοδοξία για ένα σύγχρονο ελληνικό σινεμά με ιστορικότητα, γελάω μέχρι δακρύων με τα χαΐρια της χρυσοχοΐδειας αστυνομίας που συλλαμβάνει τον Παπαχρήστο και τον Ελληνιάδη σαν πρεζέμπορους ή Αλβανούς βαρυποινίτες, ακολουθώ βήμα προς βήμα κορίτσια με μίνι, μπότες και φουντωτά μαλλιά που φορούν το άρωμα σου, θυμάμαι το ζωντανό σου που χάθηκε και με το ζόρι κρατιέμαι μην αρχίσω πάλι να κλαίω στο δρόμο, βλέπω και ξαναβλέπω στο dvd την τελειωμένη πρώτη βερσιόν του κουνδουρικού ντοκιμαντέρ και πιστεύω πως είναι η καλύτερη μέχρι τώρα ταινία μου, ανασαίνω με την παράδοση των κειμένων στα έντυπα που έκλεισε η ύλη τους, αναζητώ τα Τραγούδια του Κόκκινου Στρατού που εδώ και καιρό θέλει ο Λευτέρης για ένα δικό του ντοκιμαντέρ, ο ποιητής μού ανακοινώνει ότι βρήκε και το πλέον περιζήτητο άλμπουμ των Incredible String Band, κανονίζουμε μια βραδιά ποίησης και μουσικής στο Nosotros μέσα στο Νοέμβρη, λέμε με τον Lolek να ξαναφήσουμε μακριά μαλλιά ως κολλημένοι επίγονοι των παιδιών των λουλουδιών, προχθές ξημερώσαμε ακούγοντας ότι πιο ψυχεδελικό έχω στη δισκοθήκη μου, η Ντόρα απορεί για το πώς η Λένα γράφει τόσο καλή rock μουσική παρά την τεράστια κλασική παιδεία της, για μένα είναι το ίδιο! της απαντά αυτή και γυρίζει στο Βερολίνο του 1976 σε μια αξέχαστη συναυλία του Frank Zappa, χρωστάω ακόμη το κείμενο για το ένθετο του επερχόμενου cd της Σωτηρίας, του Βασίλη και του Στέλιου,

με επισκέπτονται ο Ηλίας και ο Γιώργης κι αν ερχόταν κι ο θείος Νώντας θα έλεγα πως μπλέκω τα ανόμοια με μοναδική δεξιοτεχνία, διαπιστώνω πως η γειτονιά που μεγάλωσα τώρα πια με γεμίζει μιζέρια και θλίψη, νιώθω πως οι μικροαστοί νοικοκύρηδες της είναι σε χειρότερη μοίρα από τους μετανάστες και τους άστεγους της νέας γειτονιάς μου, χαμογελάω με τους ανθρώπους που φοβούνται να μείνουν μόνοι έστω και για μία ώρα, κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο του Δημήτρη κι ακόμη δεν το' χω ξεφυλλίσει, σχεδιάζω να δω τον- κατά Έκτορα- Μπέκετ, τον θορυβώδη Τρίερ και το επιδερμικό- απ' ότι άκουσα- Έτσι πήραμε το Γούντστοκ, αλλά μάλλον δε θα τα προλάβω, βαρέθηκα να γνωρίζω καινούργιους ανθρώπους, τι να σου κάνουν κι αυτοί, αγοράζω σε πενηντάδες τα άγραφα cd, τα προτιμώ σα να έγραφα ένα γράμμα σε κάποιον, αφήνω να μιλήσουν καλύτερα οι μουσικές και τα τραγούδια, τελευταίως έχω πονοκέφαλο και κατά συνέπεια επιθυμώ να γίνω προγλωσσικός και να μη μιλάω σε κανέναν, αλλά να συνεννοούμαι με νοήματα. Καθόλου άσχημα, νομίζω!

μικροερωτικό...

Λουτροκαμπινέδες κυρίευσαν τα Μανιάτικα
κι οι Ασπρόπυργοι υποδέχονται τα δεξαμενόπλοια
με κατεβασμένα τα βρακιά τους
γαμώ την τύχη μου, γαμώ το κέρατο μου
συλλέκτες γραμματοσειρών της ανεμοδούρας
τώρα που η Βίκυ ξύπνησε
η δίκη ξίνισε
και ο σολομός έγινε σταφυλόκοκκος
βρε παραδόπιστη θα σε φάει ο λύκος
της Κοκκινοσκουφίτσας
προτού ο λαιμός αποκολληθεί
από το μπουκάλι
και ο Αττικός Κούρος πάει για κούρα κουρασμένος
και ευλαβής βροχοποιός
κάτι όμως με τραβάει στις μασχάλες των Κένταυρων
ίσως το ιδιότυπο αποσμητικό που βάζουν
ή το αφρόλουτρο με άρωμα cookies
ιδανικοί αυτόχειρες ξαφρίζουν τις τσέπες των χειλιών σου
και τα αποκαμωμένα νερόβραστα δανεικά σου
και η τοκοχρεωλυτική σου μανία
κατεδαφίζει τη μπέμπα που πέταξε στήθος
τελευταίως ανεμοστρόβιλοι με τσαντίζουν
και λυγίζουν το άμεμπτο καλάθι της νοικοκυράς
γεμάτο σπάργανα, σπαράγγια, σπανακοτυρόπιτα
και σπανομαρίες
τι ωραίο
καταπληκτικό μενεξεδένιο τρίχωμα
φύτρωσε στο πάπλωμα που γεννούσε αιμορροΐδες
και νταχτι ρντι μου λέγανε και το μου το παινεύανε
μάλλον τρελός ειν' αυτός
σκέφτομαι πως θα κοιμηθώ τώρα
που τα μαντηλάκια τσουλάνε στις ανηφόρες
και οι ανηλεείς ξυλοδαρμοί δέχονται
με ανοιχτές αγκάλες τους πορτογαλικούς κώλους
κάτω από το ρετιρέ της κυρα- Πόπης
που συζούσε με ένα αιθιοπικό τσιχουάουα
ακριβοπληρωμένο και μισάνθρωπο
μισό άνθρωπος και μισό αρτοποιός
από το Τεπελένι εκπαιδεύει τα ρούσα μάγουλα
της κολυμπήθρας
και αλευρώνει τα ξεβαφτισμένα, ξεφτιλισμένα και ξεφτισμένα ξέφτια
του γιακά της αυλόπορτας μου
προτού εσύ φανείς με ένα ντριν
κι αφού θα' χεις χαθεί για πάντα...
* by Lena, by bosko, by night, baygon...

η Τουρκάλα που ζητούσε πολλά...

Ο Λαβουαζιέ
είχε γεμίσει με πριονίδια τη σκάφη
όταν η Μπουμπουλίνα φόρεσε το gucci κοστούμι
και πήγε στα Σελίνια για πυροφάνι
εξακολουθώ εϊ Ντον με χειροπαιδεύεις
χτύπα την κουδούνα επιτέλους
πριν τα φεγγάρια μπουν με τον Χότζα στο τζαμί
κι ακούσουμε το Μπιρ - Αλλάχ αγγλιστί
οι κουκουνάρες φόρεσαν μίνι φούστα
και αυτή τη στιγμή διαδηλώνουν
για την κατάργηση του περιβάλλοντος
δίπλα το πατσατζίδικο γέμισε αθώα παιδικά μάτια
και η θυμέλη του αρχαίου θεάτρου μύρισε κοκορέτσι
γιατί οι ταβερνιάρηδες δεν κάθονται ήσυχοι
αλλά στέκονται σαν τις τροτέζες στα καθημερινάκια
έτσι το θέλησε ο Ναβουχοδονόσωρ
και η θεία Όλγα που έγινε στάχτη, ιδρώτας
στα μαρμαρένια αλώνια
την ώρα που ξεκοιλιάζανε τον Αθανάσιο Διάκο
Που' σαι Θανάση είπε ο Ζαμπέτας
και γυρνώντας την πλάτη στις πάπιες
έπαιξε μια παρτίδα σκάκι
είσαι για έναν αγώνα βόλεϊ;
είμαι, απάντησε και μαράθηκαν οι μαργαρίτες
και οι ήττες βήτες
των μοναχικών βιτίων
φέρε μου ένα κεσεδάκι κιμά
είπε η Τουρκάλα
εγώ όμως ασ' τα να πάνε στο διάολο
ακούω Κοργιαλά και ταϊζω με διαπιστευτήρια
όλα τα πιτσούνια του κόσμου
και τους κασιδιάρηδες γέρους
που έχουν χάσει τις τρίχες της κεφαλής τους
έχοντας διαβάσει την Πούφα της Περλ Μπακ
και το αναγνωστικό της πρώτης δημοτικού
μιας πανάρχαιας δομημένης κοινοκτημοσύνης
που θεραπεύεται με σολομό καπνιστό
και τεστ νοημοσύνης
τα άγρια και γάργαρα μεσάνυχτα
περιμένοντας το μακαρονάκι κοφτό
να βγει από τις ιδρωμένες φτέρνες μας
κάτι ήξερε η Τουρκάλα που ζητούσε κιμά
αν κοιμόταν σε μαξιλάρια ηλεκτροδυναμικά
αποσβολωμένα τμήματα
τέλος;
όχι βρε ότι αρχίδει δεν τελεύει ποτέ...
* by Lena, by bosko, by bus...

ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ, ΛΕΝΑ!

Για το ροζ σπίτι σου που άνοιξε χθες βράδυ και γέμισε φίλους παλιούς και νέους, που σ' αγαπούν!

Για την α λα...Σαπφώ Νοταρά βερσιόν της Κυψέλης σου, που τραγούδησε ο Γιάννης, προκαλώντας το γλυκό φιλί της Σαβίνας!

Για τα κεράκια που έσβησες με το ευχετήριο τραγουδάκι εις τριπλούν σε ελληνικά και αγγλικά!

Για το Περιμένοντας τους βαρβάρους σου, που άκουσαν όλοι για μια φορά ακόμη με θρησκευτική ευλάβεια!

Για τη Βικτώρια, την Καίτη, τον Lolek, τη Ντόρα, τη Σαβίνα, τον Γιάννη, τη Μαλκίτα, τη Χριστίνα, τον Παναγιώτη κι άλλους που δεν ήταν δυνατό να παραστούν χθες βράδυ, αλλά ξέραμε πως ήταν εκεί!

Για τα Νυχτερινά του Chopin που έπαιξε η Ντόρα στο πιάνο και δεν κουνιόταν...φύλλο!

Για το Κοπερτί που μας έπαιξες εσύ, πριβέ στο πιάνο, με τη Σαβίνα και τον Γιάννη!

Για το Βράδυ και το Μόνο, που έκαναν τον νεαρό φίλο μας δίπλα μου να δακρύσει! Το ίδιο του' χε συμβεί και προχθές στο ΠΑΛΑΣ, απ' όσο γνωρίζω!

Για το ταξίδι που μας έκανες δώρο εσύ για τα γενέθλια σου Στον αστερισμό του Πιγκουίνου με τη Ντόρα να φωνάζει: Όταν ο Chopin συνάντησε στ' άστρα την Πλάτωνος!

Χρόνια σου πολλά, Λενάκι, με φυσική και πνευματική υγεία!

Ο Καβάφης σου να εκδοθεί σύντομα και να μείνει στην ιστορία, όπως και ο Καρυωτάκης σου!

Το σπίτι σου πάντοτε ν' ανοίγει και να γεμίζει με φίλους, μουσικές, μνήμες, ιστορίες, σχέδια και πολύ αγάπη!

Όπως ακριβώς χθες βράδυ!