"ΠΟΥΘΕΝΑ" ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΕΝΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ!

Η ποιήτρια που είχε τα γενέθλια της, διάλεξε χθες βράδυ, αντί τυπικού κεράσματος, να μας κάνει τα εισιτήρια για τη νέα παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου με τίτλο Πουθενά. Κι ενώ την είχαν αγχώσει με τη διαθεσιμότητα των εισιτηρίων, περιέργως η αίθουσα ήταν μισοάδεια. Κατάφερες να βρεις εισιτήρια; με ρώτησε ως και ο πορτιέρης στην είσοδο του θεάτρου, ο οποίος ήταν γνωστός μου. Το γιατί, βέβαια, δεν το κατάλαβα, αφού όπως είπα ο εξώστης και τα θεωρεία δεν είχαν καθόλου κόσμο. Χωρίζοντας μας σε ομάδες, μπήκαμε από την πλευρά της σκηνής μέσα στο εντυπωσιακό βιομηχανικό ντεκόρ. Κατά κάποιο τρόπο ορισμένοι άνθρωποι γίναμε μέρος του θεατρικού δρώμενου, μέχρι που προστέθηκαν σκάλες και μπορέσαμε να μπούμε στην κυρίως αίθουσα, προκειμένου να παρακολουθήσουμε την παράσταση σα...νορμάλ πια θεατές. Τι είδαμε λοιπόν για μόλις τριάντα λεπτά που διαρκεί η καινούργια εργασία του Παπαϊωάννου; Είκοσι πέντε ηθοποιούς- χορευτές σε μια ατέρμονη σχέση και επαφή με πελώριες μεταλλικές σκαλωσιές που άλλαζαν μορφή και σχήματα. Ανθρώπους που περπατούσαν ακανόνιστα δεξιά- αριστερά, μπρος- πίσω, πάνω- κάτω, σαν την τέλεια έκφραση του χαμένου και αποπροσανατολισμένου ατόμου μέσα σ' ένα εφιαλτικό σχεδόν και πεσιμιστικό τοπίο. Αν δεν υπήρχε η πανέμορφη εικαστικά σκηνή του γυμνού ως επίλογος της παράστασης, θα λέγαμε πως ο δημιουργός θέλησε να δείξει την έλλειψη ανθρώπινης επικοινωνίας σε όλο της το μεγαλείο και τίποτα περισσότερο. Το Πουθενά έχει προμοταριστεί, μεταξύ άλλων, σαν μια επίδειξη των τεχνικών δυνατοτήτων της ανακαινισμένης αίθουσας Τσίλλερ του Εθνικού Θεάτρου. Σίγουρα επιτεύχθηκε αυτό, αν και προσωπικά πιστεύω ότι στο επίκεντρο του έργου και της ιδιαίτερης τέχνης του Παπαϊωάννου βρέθηκε γι' ακόμη μία φορά ο Άνθρωπος -πρώτη ύλη αναφορικά με τον χώρο και τον χρόνο. Για τον χώρο φρόντισαν ο κορυφαίος εικαστικός Ζάφος Ξαγοράρης και ο φωτιστής Αλέκος Γιάνναρος. Για τον χρόνο, ο Coti K. με την ψυχρή ηλεκτρονική μουσική και τον ηχητικό σχεδιασμό του. Αξίζουν συγχαρητήρια στην ομάδα του Δημήτρη Παπαϊωάννου για την αξιοποίηση και τη μετουσίωση σε τέχνη των πιο άυλων από τα δυνητικά δεδομένα εννοιών και συνθηκών, όπως είναι ο χωροχρόνος, ο ήχος, το φως και το σκοτάδι, η απελπισία, ο έρωτας. Το Πουθενά θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν το βίντεο- κλιπ της Κυψέλης μέσα από τις πλατωνικές Μάσκες Ηλίου! Τέλος, συγχαρητήρια αξίζουν και για τη χαμηλή τιμή του εισιτηρίου (10 ευρώ)!

* Το Πουθενά παρουσιάζεται δύο φορές ημερησίως, από Τετάρτη έως Σάββατο, στις 21.00 και στις 21.45 και Κυριακή στις 19.00 και στις 19.45