καλό-μήνα-με-φούντα-χούντα-κολοβακτηρίδια-συναυλία-υπέρ-των-αγανακτισμένων-ντοκιμαντέρ-φτερά-και-αέρα
Η χθεσινή μέρα τα είχε όλα, επ' αυτού δε χωράει αμφιβολία! Κατ' αρχάς είχε το καλύτερο αντιπαπανδρεϊκό-αντικυβερνητικό σύνθημα που άκουσα και που κυκλοφόρησε ευρέως, τόσο στην πλατεία Συντάγματος, όσο και στο διαδίκτυο: Γιωργάκη, φούντα μας έταξες, χούντα μας έφερες! Φοβερό! Η πιο ριζοσπαστική προεκλογική υπόσχεση του νυν Πρωθυπουργού, που από παλιά σκάλωνε σε αντιδράσεις ακόμη και των στελεχών του κόμματος του (παροιμιώδης η ατάκα του αείμνηστου Ευάγγελου Γιαννόπουλου: Τι θα την κάνουμε την Ελλάδα, εδώ η καλή μαστούρα;) έδωσε τη θέση της στην πιο κατάπτυστη μορφή αστυνομικής βίας, τολμώ να πω χειρότερης κι από τη δολοφονία του 15χρονου Γρηγορόπουλου πού 'χε βγάλει πάλι τον κόσμο στους δρόμους τρία χρόνια πριν. Διαβάστε στο internet ένα εξαιρετικό άρθρο του έμπειρου Αυγερόπουλου, λέει πολλά για τα χάλια της μπατσοκικής κυβέρνησης... 
Έτσι, για να καταφέρουμε να κλείσουμε κι άλλο τον κόσμο στα σπίτια του, αυτόν τουλάχιστον που δεν έχει βγει ακόμη έξω, εκτός από απαρχαιωμένα καρκινικά δακρυγόνα, του ρίχνουμε και...κολοβακτηρίδια με την αρωγή της Άνγκελα Μέρκελ, της πουτάνας, όπως την αποκάλεσε ο Νίκος Κούνδουρος σε ζωντανό τηλεοπτικό βήμα! Άκουσον, άκουσον! Κάπου μακρυά απ' την Αθήνα, λέει, ανακαλύφθηκαν κονσέρβες με σουτζουκάκια τίγκα στο κολοβακτηρίδιο E.Coli πού 'χει ήδη προξενήσει θανάτους στην Ευρώπη! Τα σουτζουκάκια μας ήρθαν μποναμάς από τη Γερμανία και μας έκαναν να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στη μέχρι τώρα άρτια παράδοση της εν λόγω χώρας στην παρασκευή αλλαντικών και κονσερβοποιημένων κρεάτων. Επιεικώς απαράδεκτη κατάσταση... 
Η χθεσινή μέρα είχε ακόμη πλατεία Συντάγματος με Γιάννη Αγγελάκα, Lost Bodies, αλλά και Μαρίζα Κωχ - η τελευταία δεν τραγούδησε, δρομολογείται όμως μία εμφάνιση της μαζί με τον Βασίλη Ρακόπουλο μπροστά στους Αγανακτισμένους για τα μέσα της επόμενης εβδομάδας. Πόσο σπουδαίος καλλιτέχνης ειν' αυτός, μου σχολίασε η Μαρίζα για τον Αγγελάκα, παλλόμενη στο ρυθμό του Σιγά μην κλάψω και του Δε χωράς πουθενά! 
Στο ύψος των περιστάσεων για μιαν ακόμη φορά ο Θάνος με τους Lost Bodies! Ξεσήκωσαν τα πλήθη με την ανατρεπτική φύση της μουσικής και των στίχων των τραγουδιών τους, αν δεχτούμε πως αυτή η παρέα φτιάχνει τραγούδια και όχι πανκοειδή αγριεμένα μονόπρακτα! Χθες, άλλωστε, δεν ήταν η πρώτη φορά που οι Lost Bodies δήλωσαν τη συμπαράσταση τους στο κίνημα των Αγανακτισμένων. 
Γυρίζοντας, μάλιστα, μεσ' στην πλατεία, έπεσα πάνω στους αγαπημένους μου Coti K. και Etten. Πρότεινα στον Coti να εμφανιστεί στο ντοκιμαντέρ για τον Λουκά Σιδερά και να μιλήσει για τη συνεργασία τους στο project Diesel - φοβερό ένας εγκέφαλος της σημερινής ηλεκτρονικής μουσικής-παραγωγής-ηχοληψίας να έχει δουλέψει με έναν βετεράνο rocker! 
Ας πάμε τώρα και στο ντοκιμαντέρ που γυρίζει ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος με τίτλο Aphrodite' s Child: Λουκάς Σιδεράς σε παραγωγή του Λουκά Γιαννάτου-ONIRO. Το χθεσινό γύρισμα πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα των ντραμς του Ωδείου Νάκας στο κέντρο της Αθήνας. 
Εκεί βρέθηκα κι εγώ, αφού τραβήχτηκε μία συζήτηση μουσικο-δημοσιογραφικού ύφους που έκανα με τον Σιδερά για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ. Μεταξύ άλλων, μιλήσαμε για τα πρώιμα ελληνικά pop συγκροτήματα της διετίας 1961-62, για τη γνωριμία με τον Σαλβατόρε Νταλί-φαν των Aphrodite' s Child στο Παρίσι των 60s και για την Sigma Fay- κατά κόσμον Ευτυχία Αθανίτη- μία σημαντική καλλιτέχνιδα που η τροχιά της ζωής και του έργου της διασταυρώθηκε μ' αυτήν του Σιδερά. 
Εδώ συζητάμε με τον Δημήτρη και τον Λουκά ή για την ακρίβεια ακούμε τον Δημήτρη να μας λέει προς τα που θα ήθελε να κατευθυνθεί η κουβέντα μας μπροστά στο φακό. 
Οφείλω να καταθέσω ότι ο Λουκάς Σιδεράς είναι ένας αξιαγάπητος άνθρωπος, εκτός από ορίτζιναλ καλλιτέχνης, ο οποίος από τη μία μέρα γυρίσματος στην άλλη αφήνει πίσω όλο και περισσότερο την ανασφάλεια του γι' αυτό που γίνεται τούτες τις μέρες. Μάλλον η λέξη ανασφάλεια δεν είναι η καταλληλότερη. Απλά ο Σιδεράς είναι ένα πολύ σεμνό άτομο και πιθανώς να τά 'χει χαμένα που γυρίζεται ένα ντοκιμαντέρ γι' αυτόν. Ωστόσο, η φράση-κλισέ Του αξίζει εν προκειμένω ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα! 
Τέλος, η Παρασκευή της 1ης Ιουλίου του 2011 είχε και συνάντηση με τον τραγουδοποιό Γιώργο Perou Κεφαλλωνίτη και τη δημιουργό κοσμημάτων Ελεάνα. Ο Perou πετάει ήδη με τα Φτερά του ανέμου αλλά σε...δόσεις, αφού η πρώτη δισκογραφική δουλειά του θα εκδοθεί αποσπασματικά, με τη μορφή δηλαδή ιντερνετικών singles. Ένα μυστήριο πράγμα, όποτε πάω σε γύρισμα ταινίας, αυτόν τον άνθρωπο τον βλέπω μπροστά μου. Έτσι είχε γίνει και το 2005 που γύριζα το Ζωντανοί στο Κύτταρο-Σκηνές Ροκ και τον είχαμε αρπάξει κυριολεκτικά απ' τα μαλλιά, τον ντύσαμε χίπη και τον βάλαμε να παίξει στις δραματοποιημένες σκηνές, έτσι συνέβη και χθες που τον βρήκα έξω απ' τον Νάκα πηγαίνοντας για το ντοκιμαντέρ του Λουκά Σιδερά. Ούτε όρντινο να είχαμε κλείσει! Οι Δύο κόσμοι, το πρώτο δείγμα της τραγουδοποιίας του Perou, έχουν κυκλοφορήσει και μπορείτε να το ακούσετε με ένα γκουγκλάρισμα (οποία λέξις!) με τον τίτλο τους και τ' όνομα του δημιουργού. Ενημερώνω, πάντως, πως το καλύτερο κομμάτι του Perou ακόμη ψήνεται κι όταν κυκλοφορήσει θα εντυπωσιαστείτε από την ερμηνεία του, την ποιητική χρήση των στοιχείων της φύσης (φτερά/ αέρας) και την ρουμποειδή- όπως μου είπε ο ίδιος- προβλεπόμενη ενορχήστρωση!
Η χθεσινή μέρα τα είχε όλα, επ' αυτού δε χωράει αμφιβολία! Κατ' αρχάς είχε το καλύτερο αντιπαπανδρεϊκό-αντικυβερνητικό σύνθημα που άκουσα και που κυκλοφόρησε ευρέως, τόσο στην πλατεία Συντάγματος, όσο και στο διαδίκτυο: Γιωργάκη, φούντα μας έταξες, χούντα μας έφερες! Φοβερό! Η πιο ριζοσπαστική προεκλογική υπόσχεση του νυν Πρωθυπουργού, που από παλιά σκάλωνε σε αντιδράσεις ακόμη και των στελεχών του κόμματος του (παροιμιώδης η ατάκα του αείμνηστου Ευάγγελου Γιαννόπουλου: Τι θα την κάνουμε την Ελλάδα, εδώ η καλή μαστούρα;) έδωσε τη θέση της στην πιο κατάπτυστη μορφή αστυνομικής βίας, τολμώ να πω χειρότερης κι από τη δολοφονία του 15χρονου Γρηγορόπουλου πού 'χε βγάλει πάλι τον κόσμο στους δρόμους τρία χρόνια πριν. Διαβάστε στο internet ένα εξαιρετικό άρθρο του έμπειρου Αυγερόπουλου, λέει πολλά για τα χάλια της μπατσοκικής κυβέρνησης... 
Έτσι, για να καταφέρουμε να κλείσουμε κι άλλο τον κόσμο στα σπίτια του, αυτόν τουλάχιστον που δεν έχει βγει ακόμη έξω, εκτός από απαρχαιωμένα καρκινικά δακρυγόνα, του ρίχνουμε και...κολοβακτηρίδια με την αρωγή της Άνγκελα Μέρκελ, της πουτάνας, όπως την αποκάλεσε ο Νίκος Κούνδουρος σε ζωντανό τηλεοπτικό βήμα! Άκουσον, άκουσον! Κάπου μακρυά απ' την Αθήνα, λέει, ανακαλύφθηκαν κονσέρβες με σουτζουκάκια τίγκα στο κολοβακτηρίδιο E.Coli πού 'χει ήδη προξενήσει θανάτους στην Ευρώπη! Τα σουτζουκάκια μας ήρθαν μποναμάς από τη Γερμανία και μας έκαναν να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στη μέχρι τώρα άρτια παράδοση της εν λόγω χώρας στην παρασκευή αλλαντικών και κονσερβοποιημένων κρεάτων. Επιεικώς απαράδεκτη κατάσταση... 
Η χθεσινή μέρα είχε ακόμη πλατεία Συντάγματος με Γιάννη Αγγελάκα, Lost Bodies, αλλά και Μαρίζα Κωχ - η τελευταία δεν τραγούδησε, δρομολογείται όμως μία εμφάνιση της μαζί με τον Βασίλη Ρακόπουλο μπροστά στους Αγανακτισμένους για τα μέσα της επόμενης εβδομάδας. Πόσο σπουδαίος καλλιτέχνης ειν' αυτός, μου σχολίασε η Μαρίζα για τον Αγγελάκα, παλλόμενη στο ρυθμό του Σιγά μην κλάψω και του Δε χωράς πουθενά! 
Στο ύψος των περιστάσεων για μιαν ακόμη φορά ο Θάνος με τους Lost Bodies! Ξεσήκωσαν τα πλήθη με την ανατρεπτική φύση της μουσικής και των στίχων των τραγουδιών τους, αν δεχτούμε πως αυτή η παρέα φτιάχνει τραγούδια και όχι πανκοειδή αγριεμένα μονόπρακτα! Χθες, άλλωστε, δεν ήταν η πρώτη φορά που οι Lost Bodies δήλωσαν τη συμπαράσταση τους στο κίνημα των Αγανακτισμένων. 
Γυρίζοντας, μάλιστα, μεσ' στην πλατεία, έπεσα πάνω στους αγαπημένους μου Coti K. και Etten. Πρότεινα στον Coti να εμφανιστεί στο ντοκιμαντέρ για τον Λουκά Σιδερά και να μιλήσει για τη συνεργασία τους στο project Diesel - φοβερό ένας εγκέφαλος της σημερινής ηλεκτρονικής μουσικής-παραγωγής-ηχοληψίας να έχει δουλέψει με έναν βετεράνο rocker! 
Ας πάμε τώρα και στο ντοκιμαντέρ που γυρίζει ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος με τίτλο Aphrodite' s Child: Λουκάς Σιδεράς σε παραγωγή του Λουκά Γιαννάτου-ONIRO. Το χθεσινό γύρισμα πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα των ντραμς του Ωδείου Νάκας στο κέντρο της Αθήνας. 
Εκεί βρέθηκα κι εγώ, αφού τραβήχτηκε μία συζήτηση μουσικο-δημοσιογραφικού ύφους που έκανα με τον Σιδερά για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ. Μεταξύ άλλων, μιλήσαμε για τα πρώιμα ελληνικά pop συγκροτήματα της διετίας 1961-62, για τη γνωριμία με τον Σαλβατόρε Νταλί-φαν των Aphrodite' s Child στο Παρίσι των 60s και για την Sigma Fay- κατά κόσμον Ευτυχία Αθανίτη- μία σημαντική καλλιτέχνιδα που η τροχιά της ζωής και του έργου της διασταυρώθηκε μ' αυτήν του Σιδερά. 
Εδώ συζητάμε με τον Δημήτρη και τον Λουκά ή για την ακρίβεια ακούμε τον Δημήτρη να μας λέει προς τα που θα ήθελε να κατευθυνθεί η κουβέντα μας μπροστά στο φακό. 
Οφείλω να καταθέσω ότι ο Λουκάς Σιδεράς είναι ένας αξιαγάπητος άνθρωπος, εκτός από ορίτζιναλ καλλιτέχνης, ο οποίος από τη μία μέρα γυρίσματος στην άλλη αφήνει πίσω όλο και περισσότερο την ανασφάλεια του γι' αυτό που γίνεται τούτες τις μέρες. Μάλλον η λέξη ανασφάλεια δεν είναι η καταλληλότερη. Απλά ο Σιδεράς είναι ένα πολύ σεμνό άτομο και πιθανώς να τά 'χει χαμένα που γυρίζεται ένα ντοκιμαντέρ γι' αυτόν. Ωστόσο, η φράση-κλισέ Του αξίζει εν προκειμένω ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα! 
Τέλος, η Παρασκευή της 1ης Ιουλίου του 2011 είχε και συνάντηση με τον τραγουδοποιό Γιώργο Perou Κεφαλλωνίτη και τη δημιουργό κοσμημάτων Ελεάνα. Ο Perou πετάει ήδη με τα Φτερά του ανέμου αλλά σε...δόσεις, αφού η πρώτη δισκογραφική δουλειά του θα εκδοθεί αποσπασματικά, με τη μορφή δηλαδή ιντερνετικών singles. Ένα μυστήριο πράγμα, όποτε πάω σε γύρισμα ταινίας, αυτόν τον άνθρωπο τον βλέπω μπροστά μου. Έτσι είχε γίνει και το 2005 που γύριζα το Ζωντανοί στο Κύτταρο-Σκηνές Ροκ και τον είχαμε αρπάξει κυριολεκτικά απ' τα μαλλιά, τον ντύσαμε χίπη και τον βάλαμε να παίξει στις δραματοποιημένες σκηνές, έτσι συνέβη και χθες που τον βρήκα έξω απ' τον Νάκα πηγαίνοντας για το ντοκιμαντέρ του Λουκά Σιδερά. Ούτε όρντινο να είχαμε κλείσει! Οι Δύο κόσμοι, το πρώτο δείγμα της τραγουδοποιίας του Perou, έχουν κυκλοφορήσει και μπορείτε να το ακούσετε με ένα γκουγκλάρισμα (οποία λέξις!) με τον τίτλο τους και τ' όνομα του δημιουργού. Ενημερώνω, πάντως, πως το καλύτερο κομμάτι του Perou ακόμη ψήνεται κι όταν κυκλοφορήσει θα εντυπωσιαστείτε από την ερμηνεία του, την ποιητική χρήση των στοιχείων της φύσης (φτερά/ αέρας) και την ρουμποειδή- όπως μου είπε ο ίδιος- προβλεπόμενη ενορχήστρωση! 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου