κερνάω...monika

Η Rosa Balistreri υπήρξε για ένα φεγγάρι από τις πολύ αγαπημένες μου τραγουδίστριες. Θεωρούσα ότι τραγουδούσε σα να έκανε κατακόρυφο με τη φωνή της και πως αν ήταν δυνατό να σκάψει κανείς στα αυλάκια των βινιλίων της θα τα έβρισκε ποτισμένα μ' αυτή την αίσθηση της φτώχειας, αλλά και της υπερηφάνειας της Κάτω Ιταλίας. Μία κασέτα που είχα με τραγούδια της Balistreri την έδωσα πριν μερικά χρόνια στη Σαβίνα Γιαννάτου, καθώς μάζευε παραδοσιακό υλικό από τη Μεσόγειο για τους δίσκους που κάνει ακόμη με τους Primavera en Salonico. Τη Balistreri ξαναθυμήθηκα χθες μέσω του κινηματογράφου, αφού όλη η μέρα πέρασε κοπιάροντας ταινίες για έναν σινεφίλ φίλο: από Bunuel, Bergman και Fassbinder μέχρι Almodovar, Wong Kar Wai κ.α. Θέλοντας να νιώσω το μεγαλείο της αεργίας - μια και η κατάσταση αυτή αποπνέει υπερηφάνεια, όπως τα τραγούδια της Balistreri, σε αντίθεση με την ανεργία, η οποία αποπνέει μιζέρια - αποφάσισα να κλειστώ μεσ' στο σπίτι διαβάζοντας, ακούγοντας μουσική και, επί τη ευκαιρία, επανεξετάζοντας τα έργα των θηρίων της παγκόσμιας κινηματογραφίας. Ένας φίλος μού τηλεφώνησε να πάμε να τη στήσουμε έξω απ' το ΟΑΚΑ που εμφανίζεται ο Roger Waters, μπας κι ανοίξουν οι πόρτες, μας λυπηθούν εν ολίγοις, και δούμε τη συναυλία. Απάντησα πως τον είδα που τον είδα...μισό τον Waters στο Ζάγκρεμπ, αν είναι να τον ξαναδώ μισό και στην Αθήνα, δεν θα τ' αντέξω. Ένας άλλος πάλι φίλος μου πρότεινε να πάω στο Σύνταγμα για να βοηθήσω στην οργάνωση της σημερινής συναυλίας συμπαράστασης και οικονομικής ενίσχυσης των συλληφθέντων στα πρόσφατα επεισόδια. Αρκέστηκα στο να του δώσω τα τηλέφωνα φίλων μουσικών ώστε να τους ειδοποιήσει εκ μέρους μου. Ζήτησα και μερικές ημερομηνίες για συναυλίες στην πλατεία Συντάγματος τη μεθεπόμενη εβδομάδα, εφόσον το τριήμερο 20-22 του μήνα, θα έρθουν από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα ο Παντελής Θεοχαρίδης και ο Ευγένιος Δερμιτάσογλου με τη Λίνα Σωπιάδου. Παρεμπιπτόντως, έχω διπλή πρόσκληση για την αποψινή δεύτερη συναυλία της Monika στη Μικρή Επίδαυρο, μα κανείς δε θέλει να με συνοδεύσει. Ο ένας θα γιορτάσει-λέει-τα γενέθλια του κολλητού του, ο άλλος δεν έχει φράγκο για βενζίνη, η άλλη τό 'χει ρίξει στα εικαστικά, γενικώς δεν είδα και την πιο θερμή ανταπόκριση στην πρόταση μου. Ωστόσο, η Monika σκίζει και είναι από καιρό sold-out. Θα ήθελα να τη δω live για πρώτη φορά, αφού πριν λίγες εβδομάδες με ειδοποίησαν από το Φεστιβάλ Αθηνών να γράψω εγώ το κείμενο για τις συναυλίες της, για τον κατάλογο, κυρίως όμως διότι, όπως έμαθα, θα υπάρχουν επί σκηνής δίπλα στη Monika ένας τενόρος και μία υψίφωνος, ενώ θα παρουσιάσει και νέα τραγούδια της με ελληνικό στίχο. Συνεπώς, όποιος/α ψήνεται να πάμε παρέα στη Monika στη Μικρή Επίδαυρο κι έχει αμάξι, ας αφήσει εδώ comment με στοιχεία επικοινωνίας - θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας, εννοείται! Ειδάλλως με βλέπω σήμερα που σκοπεύω να περάσω στον εγχώριο κινηματογράφο, χάριν πάντα του σινεφίλ φίλου, να τη βγάζω με τα σακελλάρεια Οι Γερμανοί ξανάρχονται, Χαμένα Όνειρα, Ένας ήρως με παντούφλες, άντε και κάναν Θίασο του Τεό. Εν τω μεταξύ, δε μπορούσα να μη χτυπηθώ απ' τα γέλια διαβάζοντας στο internet πάντα πως βρήκαν έναν φουκαρά από τη Ρουάντα να περιφέρεται εξουθενωμένος πέριξ του ΟΑΚΑ. Δυστυχώς δεν επρόκειτο για θερμόαιμο οπαδό του Waters που μετέτρεψε το στάδιο σε δεύτερο σπίτι του, αλλά για αθλητή των πρόσφατων Παραολυμπιακών Αγώνων, που η αποστολή της χώρας του τον...ξέχασε στην Αθήνα και μας τον άφησε αμανάτι. Πάλι καλά που δεν έπεσε πάνω σε Χρυσαυγίτες ο άνθρωπος να τον τουλουμιάσουν στο ξύλο και να μην ξέρει κιόλας το λόγο. Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται, δε χωράει αμφιβολία! Είναι σαν τον άλλον που άνοιξε καφετέρια δίπλα απ' τις φυλακές Κορυδαλλού και την ονόμασε Απόδραση! Το είδα τις προάλλες και γελούσα πάλι μόνος μου μεσ' στο ταξί, ενθυμούμενος μάλιστα και την Πλάτωνος, αφού κάποτε παρακολουθούσαμε μαζί την κωμωδία με τον Κωνσταντάρα Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι και λέγαμε ότι μόνο οι Έλληνες θα έπαιρναν έναν τίτλο του Σαίξπηρ και θα του άλλαζαν τα φώτα! Εν κατακλείδι, μπαίνοντας στο Σάββατο, ο bosko βλέπει ταινίες, ακούει παραδοσιακά τραγούδια της Σικελίας και κερνάει Monika. Σα να λέμε, βάζω γω τα εισιτήρια, βάλε συ τ' αυτοκίνητο σου, άγνωστε/η, και όσο για τη βενζίνη τα βρίσκουμε. Καλό ξημέρωμα σε όλους!