Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

μιχάλης-κακογιάννης:-ήθος-πέρα-από-το-θάνατο

Η είδηση ανακοινώθηκε αργά χθες και αν μη τι άλλο φανερώνει το Ήθος του Ανθρώπου και Καλλιτέχνη που χάθηκε: η οικογένεια του Μιχάλη Κακογιάννη και οι άνθρωποι του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης ευχαριστούν την Πολιτεία που αναγνώρισε το έργο και την προσφορά του μεγάλου σκηνοθέτη. Ωστόσο, επιθυμούν να κρατηθεί μόνο τιμής ένεκεν ο τίτλος δημοσία δαπάνη αναφορικά με την κηδεία του και ουσιαστικά το προβλεπόμενο χρηματικό ποσό να αποδοθεί στο Υπουργείο Πολιτισμού. Στο πιο υποβαθμισμένο - προσθέτω εγώ τώρα - Υπουργείο και σε μία περίοδο που το τελευταίο πράγμα, για το οποίο ενδιαφέρεται η πολιτική ηγεσία, είναι σαφώς ο έρμος ο Πολιτισμός. Έτσι, ακόμη και μετά το θάνατο του, ο Κακογιάννης, μέσω των οικείων του που έμειναν πίσω, προέβη σε μία κανονική πολιτική πράξη. Λεπτομέρεια: Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, οι θεατρικές ομάδες φυτοζωούν, πολλά από τα καλοκαιρινά πολιτιστικά φεστιβάλ δε θα πραγματοποιηθούν, λόγω ανύπαρκτου budget, η ιστορική Ορχήστρα των Χρωμάτων διαλύθηκε, ενώ κανείς δεν ξέρει εάν του χρόνου θα ξαναγίνει Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου...

8 σχόλια:

pl@νόδIοS παρατηρητής είπε...

Η οικογένεια του Μιχάλη Κακογιάννη έκανε το αναμενόμενο .... τώρα δεν είμαι σιγουρος αν τελικώς τα χρήματα θα φτάσουν μέσω του υπουργείου πολιτισμου σε πολιτιστικούς σκοπούς ....αν βρισκόταν εν ζωή σίγουρα θα έδινε ακόμη αγώνες ...χαλεποί οι καιροί και ο προυπολογισμός δεν χωράει πολιτισμό ... (αυτό που με ενοχλέι στην τηλεόραση είναι ότι θυμούνται να προβάλουν κάποια ταινία ή κάποιο ντοκιμαντέρ αφού πεθάνει κάποιος ...ακόμα δεν καταλαβαίνω το λόγο ...τόσο ηθικοπλαστικά λειτουργει αυτό το κουτι ήθελα να ήξερα ???)

BOSKO είπε...

Διαμαντής...
αυτό ξαναπές το! Εννοώ για το που θα πάει τελικά το χρηματικό ποσό έναντι της κηδείας δημοσία δαπάνη.
λες ότι ο προϋπολογισμός δε χωράει πολιτισμό...Αληθινό, αν και πολύ σκληρό. Μήπως χωράει και τίποτα άλλο; Παντού, σκατά-σκατά κι απόσκατα (κατά το "Σταλιά-σταλιά" της Μαρινέλλας).
δεν έχεις άδικο επίσης για τις επιλογές του χαζοκουτιού. Χθες, ας πούμε, με ειδοποίησαν ότι παίχθηκε το επεισόδιο για τον Κακογιάννη, που είχα δουλέψει και το οποίο ανέφερα στο χθεσινό μου post. Ούτε τό 'χω στην ταινιοθήκη μου, ούτε τό 'χα ξαναδεί πέραν μιας φοράς όταν πρωτοπροβλήθηκε πριν χρόνια και φυσικά δε γινόταν να τό 'βλεπα πάλι, αφού έχω απαλλαγεί από την TV. Ειδήσεις βλέπω και διαβάζω μόνο μέσω διαδικτύου πλέον. Τέλος, το κουτί αυτό δε λειτουργεί ηθικοπλαστικά, αλλά με τη λογική "ότι αρπάξουμε". Αυτή ειν' η μία, η αυστηρή εκδοχή. Γιατί υπάρχει κι η άλλη που λέει ότι με αφορμή ένα θάνατο θυμόμαστε πάλι ποιος ήταν ο άνθρωπος που έφυγε.

pl@νόδIοS παρατηρητής είπε...

θα παρα ήμουν ρομαντικός αν πίστευα την δεύτερη εκδοχή?? ..... καλά δεν αντιλέγω να θυμόμαστε ποιός έφυγε ...αλλά να τον θυμόμαστε πιο τακτικά και κυριως να τον τιμούμε όσο ακόμα ζεί ... εκέι εστιάζονται οι όποιες ενστάσεις μου ....αυτά τα όλιγα καλά που έχουμε και εσένα κα μας ενημερώνεις εκτενώς γιατί αν περιμέναμε απο την Τηλεόραση αστα ....

BOSKO είπε...

Διαμαντής...
σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, φίλε, αλλά υπερβάλλεις. Δεν παρέχω καμία ιδιαίτερη ενημέρωση, αφού για το θάνατο του Κακογιάννη- ακόμη και για την είδηση του συγκεκριμένου post- μπορείς να βρεις πολλά περισσότερα με μια τσάρκα στο διαδίκτυο.
πάντως κι εγώ, ως φύσει οπτιμιστής, τη δεύτερη εκδοχή κρατάω. Όχι τίποτα άλλο, δηλαδή, αλλά για να μη μας σπάνε τα νεύρα:-))

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

Κύριε Μποσκοϊτη
φτάνει πια με τον Μιχάλη Κακογιάννη.
Για μένα δεν έχετε γράψει τίποτις
Όλο Κακογιάννη, Κακογιάννη, πές τε τίποτα και για τον Καλογιάννη!!!

BOSKO είπε...

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ...
άμα ξαναφήσω 'γω ανοιχτά τα σχόλια, να μου τρυπήσεις τη μύτη!
το κατάλαβες, Αννούλα του...χιονιά;

Αθανασία είπε...

Γειάσου καλό μου...μα...τι συγκινητικό! πραγματικά συγκινητικό....αλλά και πόσο λυπηρό από την άλλη,πλευρά που τα πάντα καταστρέφονται,δυαλύονται γκρεμίζουνται γύρω μας...σε μιά απίστευτα δύσκολη καμπή,για τη χώρα μας...πιστέυω όμως,είναι σπουδαίο που έζησαν άνθρωποι στον τόπο μας σαν τον Μ.Κακογιάννη,το Μ.Χατζιδάκι και άλλους,τεράστιους που άφησαν ανεξίτιλο,το στίγμα τους σε αυτόν,τον τόπο...επειδή αυτό πιστέυω θα μας ακολουθεί,πάντα και πάντα θα'ναι σαν ένας φάρος,ένας φως και μιά μικρή σπίθα,μιά ελπίδα που θα μας οδηγεί πάντα,στα πιό μάυρα σκοτάδια να βρούμε,το δρόμο για το φώς....και θα μας,βοηθά να βγούμε από τις όποιες,κρίσεις,οικονομικές,πολιτικές αλλά κυρίως από τις κρίσεις ήθους αξιών,πνευματικές κρίσεις που περνάμε κατά καιρούς που είναι οι χειρότερες πιστέυω...ένα μεγάλο μπράβο στην οικογένεια,Κακογιάννη για αυτή τη δωρεά...φιλάκια....

despinach. είπε...

σπανιότατο ήθος πέρα από το θάνατο που μακάρι να γίνει & φωτεινό παράδειγμα...

η μνήμη του θα είναι αιώνια...