Λίγο καιρό μετά την παγκόσμια διαπόμπευση της μέσω ενός βίντεο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο και στο οποίο η 27χρονη Amy Winehouse αδυνατούσε, λόγω μαστούρας, να ανταπεξέλθει στις συναυλιακές υποχρεώσεις της, ήρθε και η είδηση του θανάτου της. Πέθανε σήμερα τα ξημερώματα στο βόρειο Λονδίνο, προτού τα δύο ασθενοφόρα φτάσουν έξω απ' την πόρτα της. Λέγεται ότι βρέθηκαν 51 άδεια μπουκάλια βότκας γύρω απ' τη σορό της. Εικάζεται επίσης ότι ο Jack, ο καλύτερος φίλος και συνεργάτης της, χαροπαλεύει ακόμη στο νοσοκομείο σε κατάσταση ηπατικού κώματος. Πόσο κρίμα! Η πτώση ενός σούπερ-νόβα από τον χώρο της pop βιομηχανίας και η βίαιη πρόσκρουση του στο έδαφος. Σάββατο 23 Ιουλίου 2011
R.I.P. AMY WINEHOUSE (1983 - 2011)
Λίγο καιρό μετά την παγκόσμια διαπόμπευση της μέσω ενός βίντεο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο και στο οποίο η 27χρονη Amy Winehouse αδυνατούσε, λόγω μαστούρας, να ανταπεξέλθει στις συναυλιακές υποχρεώσεις της, ήρθε και η είδηση του θανάτου της. Πέθανε σήμερα τα ξημερώματα στο βόρειο Λονδίνο, προτού τα δύο ασθενοφόρα φτάσουν έξω απ' την πόρτα της. Λέγεται ότι βρέθηκαν 51 άδεια μπουκάλια βότκας γύρω απ' τη σορό της. Εικάζεται επίσης ότι ο Jack, ο καλύτερος φίλος και συνεργάτης της, χαροπαλεύει ακόμη στο νοσοκομείο σε κατάσταση ηπατικού κώματος. Πόσο κρίμα! Η πτώση ενός σούπερ-νόβα από τον χώρο της pop βιομηχανίας και η βίαιη πρόσκρουση του στο έδαφος. 
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
17 σχόλια:
Τι λες βρε Μποσκάκι? ε, αυτό είναι ένα κακόγουστο αστείο έτσι?....μα πώωωωωωωωπωωωωωωωωπωωωωωωω!ΔΕΝ το πιστέυω...με τίποτε όμως...αυτά είναι π ως μπορεί, να σε 'φάει' ή να σε 'ρουφήξει'το σύστημα εάν δε προσέξεις και δεν έχεις,και δυνατούς μηχανισμούς άμυνας...από την απόλυτη παγκόσμια,διασημότητα και από στάρ,παγκοσμίου φήμης με εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων και με τα πιό διάσημα,χίτς...ε,στον απόλυτο ξεπεσμό και τελικά στο θάνατο...ίσως μιά από τις λίγες περιπτώσεις (η πιό καραμπινάτη ήταν αυτή του συγχωρεμένου, του Μάικλ Τζάκσον) ενός στάρ που τον έφαγε για τα καλά,όμως το σύστημα και τον σκώτοσε,η ίδια του η διασημότητα...φρικτό τέλος για μιά τόσο διάσημη στάρ της πόπ....πραγματικά....δεν έχω τι να πώ...
άλλο ένα αδικοχαμένο ταλέντο,κρίμα...
μερικα κοριτσια χανονται στα δικα τους σκοταδια,
αγαπανε λαθος αντρες και πονανε πολυ
καμια ουσια και κανενα οινοπνευμα δε μπορει γιατρεψει τις εξωγηινες πληγες τους και οταν ερθει η ωρα, ο θεος που ξερει, τα παιρνει διπλα του να του τραγουδουν ακαπελα κατι τραγουδια απο σκονες αστεριων
http://www.youtube.com/watch?v=0J8srN24pSQ&feature=related
κριμα ρε γμτ.. :(
νομιζω οτι αποψε θα τα λενε με τη Μπιλι Χολιντει
http://www.youtube.com/watch?v=z7qKUuQfLFA
Σπουδαία φωνή !!!
Κρίμα...
Αθανασία...
ατυχής η ταύτιση, νομίζω, Michael Jackson-Amy Winehouse, πέραν του ότι κι οι δυο ήταν γερά χαρτιά της μουσικής pop βιομηχανίας. Ο ένας άλλαξε το χρώμα του, υπέστη οντολογική μετάλλαξη, κατηγορήθηκε για παιδεραστία, αρρώστησε σωματικά και ψυχικά και πέθανε σαν ένας μεγιστάνας του πλούτου που του απέφερε η τέχνη του.
η άλλη έφυγε νεότατη με τα προβλήματα νά 'χουν ξεκινήσει από αρκετά μικρότερη ηλικία. Δεν ξέρω αν θα θεοποιηθεί μετά θάνατον (διαβάζω ακρότητες του στυλ "η Janis Joplin του 21ου αι." κλπ.), πάντως για την ώρα το μόνο που σκέφτομαι είναι το τραγικό της είδησης του χαμού ενός τόσο νέου ανθρώπου.
ασωτος γιος...
"μερικά κορίτσια...αγαπάνε λάθος άντρες και πονάνε πολύ"!
τι είπες, ωρέ!
δεν πέθανε η...Πίτσα Παπαδοπούλου, αλλά η Amy Winehouse!
πάντως, αν μελετήσει κανείς το βιογραφικό της και μάθει για τη σχέση εξάρτησης που είχε με τον φυλακόβιο-πρεζάκι σύζυγο της, τα χίλια δίκια έχεις εσύ στο σχόλιο σου.
Μ. ...
ποιητική αδεία "περνάει" το σχόλιο σου και η ταύτιση με τη Billie Holiday. Διότι, η Holiday έζησε τον ρατσισμό για το χρώμα του δέρματος της, τη φτώχεια, την ανέχεια, τον πόνο της ύπαρξης επί σειρά ετών. Και τις ερμηνείες της δε θα τις σύγκρινα επ' ουδενί λόγω μ' αυτές της, ομολογουμένως ιδιαζόντως καλλίφωνης, Winehouse.
αλλά αν είναι να τα λένε εκεί πάνω, για να μη νιώθει μοναξιά, ας τα λένε. Με γειά τους με χαρά τους κι όλοι εκεί θα τα λέμε μια μέρα. Καλή φάση να υπήρχε blogging, πάντως, και στον άλλο Κόσμο:-))
niknat05...
nikatsu...
R.I.P. amy winehouse
οπως λεμε ποιητικη αηδια :)
συμφωνω πως οι διαφορες μεταξυ τους ειναι πολλες αλλα εγω την ομοιοτητα την επεσημανα στη φυση τους.. νομιζω η φυση τους ηταν κοινη.. κι επειτα οταν το κοινωνικο πλαισιο αλλαζει δεν αλλαζουν ολα?
ποιος ξερει ποσο θα εμοιαζαν η θα διεφεραν οι ζωες τους αν η χολιντει ειχε κ εκεινη γεννηθει το '83.
Παντως μια καταρα αυτη η ηλικια ρε γμτ. Εκει γυρω στα 27-28.. Joplin/ Hendrix/ Morisson
Παντως ειπες ωραια κουβεντα! Φαντασου τη μεταθανατο ζωη σαν μια απεραντη μπλογκοσφαιρα !!!:)))
τεσπα..
Μου εχει καρφωθει στο κεφαλι μια παιδικη της φωτογραφια κ λεω να αντιμετωπισω τη μελαγχολια μου ετσι
http://news.sky.com/sky-news/content/StaticFile/jpg/2009/Jan/Week3/15208009.jpg
Μ. ...
αν η Billie είχε γεννηθεί το ΄83 σίγουρα δε θα έβλεπε μικρά παιδιά της φυλής της να σέρνονται απ' τους προφυλακτήρες των αυτοκινήτων, ούτε να απαγχονίζονται (ευτυχώς δηλαδή). Μπορεί όμως νά 'βλεπε ψυχασθενείς ακροδεξιούς να πνίγουν στο αίμα και το πένθος ολόκληρες χώρες, οπότε δεν ξέρουμε, βάσει όλων αυτών, αν θα ήταν διαφορετική και η τέχνη της.
τέλος πάντων, μεγάλη κουβέντα...
Αντώνη, αν και δεν είμαι συστηματικός ακροατής της ξένης μουσικής σκηνής, όταν την είδα προ ημερών να παραπατάει στη σκηνή, πόνεσα μέσα μου.
Θα συμφωνήσω, μ' αυτό που έγραψε ο Ηρακλής στα "Μουσικά Προάστια", ότι το "ναρκωτικά, ακλοόλ και ροκ εν ρολ" είναι ένας μικροαστικός μύθος.
Σίγουρα, βέβαια, το σταριλίκι είναι μια επικίνδυνη ακροβασία, όπου δοκιμάζονται οι ψυχοσωματικές αντοχές του κάθε καλλιτέχνη.
Αλλά, όλο και περισσότερο - για τέτοιες περιπτώσεις - τείνω να πιστέψω τον στίχο της - παθούσας - Κατερίνας Γώγου :
"Εκ γονιδίου, βαθύ καρφί από γονίδιο, η ψυχολογική χαρμάνα.".
Τάσος Καραντης...
κατά τη γνώμη μου διαφέρει πολύ η χρήση των ναρκωτικών στα 60s-70s απ' τη σημερινή εποχή. Τό 'χω ξαναγράψει, τα ναρκωτικά ήταν υπεύθυνα για το mind expansion που απελευθέρωσε τη δημιουργικότητα πάρα πολλών καλλιτεχνών, κυρίως μουσικών και εικαστικών, αν βέβαια μετά δεν τους οδήγησε στο θάνατο ή την απόλυτη παρακμή (αναρίθμητα τα παραδείγματα).
η Winehouse περισσότερο είχε να κάνει μ' αυτό που λες εσύ, περί ψυχοσωματικών αντοχών, star system και επικίνδυνων ακροβασιών. Κατά τη γνώμη μου, η ροπή της προς τις καταχρήσεις θα υπήρχε ακόμη κι αν η ίδια δεν ήταν αυτή που ήταν.
Κι άλλο rip, Bosko. Μιχάλης Κακογιάννης, πλήρης ημερών.
Η ταλαντούχα αυτοκαταστροφική Έιμυ, πάλι, νεαρότατη. Με λύπησε ο θάνατός της.
Κατερίνα σ-Μ. ...
λες να μην τό 'μαθα; τό 'μαθα κι έσκασα από στενοχώρια, παρά το πλήρης ημερών που λες κι εσύ.
το πρώτο post μου ήδη αναρτήθηκε.
Δεν το έγραψα για να σε πληροφορήσω, ήμουν σίγουρη πως ετοίμαζες το ποστ την ώρα που έγραφα το σχόλιο. Έτσι, σαν σερί rip το σημείωσα... η Έιμυ, τα παιδιά της κατασκήνωσης, ο έλληνας σκηνοθέτης.
Αξιοσέβαστη προσωπικότητα υπήρξε ο Μιχάλης Κακογιάννης.
Κατερίνα σ-Μ. ...
πολύ μεγάλη προσωπικότητα και ο μόνος, μαζί με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, που δόξασαν το ελληνικό σινεμά εκτός συνόρων.
θα δεις τις αναρτήσεις που του ετοιμάζω.
καλό του ταξίδι.
* πολύ μαζεμένο θανατικό φέτος, πραγματικά...
Δημοσίευση σχολίου