μάτσης-χατζηλαζάρου-συνέχεια

Από τον συγγραφέα Χρήστο Δανιήλ έλαβα χθες ένα email. Με την άδεια του, το δημοσιεύω αυτούσιο, επειδή περιέχει επιπρόσθετες πληροφορίες για την ποιήτρια Μάτση Χατζηλαζάρου και, κυρίως, επειδή διορθώνει μία δική μου αβλεψία. Αντώνη καλημέρα
μόλις είδα το κείμενό σου για τη Μάτση και το βιντεάκι που ανέβασες. Χαίρομαι που έδωσες την ευκαιρία να μάθει για τη Μάτση ένα νέο κοινό που πιθανώς να την αγνοούσε.
Ως ο δημιουργός του βιβλίου νομίζω ότι θα έπρεπε να διευκρινήσεις ότι μέχρι πρότινος δεν υπήρχε πουθενά "σωσμένη" η φωνή της Μάτσης και πως η ανάγνωση αυτή βρέθηκε σε μια κασέτα κατά τη διάρκεια των ερευνών μου στο αρχείο της. Ήταν μια ερασιτεχνική ηχογράφηση που έκανε σε μεγάλη ηλικία (γι΄αυτό και τα λάθη της - τα τόσο γοητευτικά). Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το βιντεάκι είναι οι περισσότερες ανέκδοτες (τώρα πια στο βιβλίο).
Κανά δύο πραγματάκια ακόμη:
Η Μάτση ξαναγύρισε στο Παρίσι και οριστικά επέστρεψε στην Αθήνα το 1973.
Όσο για την αίσθησή σου ότι δεν ανήκει στην υπερρεαλιστική σφαίρα, το ίδιο υποστήριζε και αυτή (αυτοχαρακτηριζόταν ως μετα-υπερρεαλίστρια). Ανάλογη είναι και η δική μου προσέγγιση στο βιβλίο.
Ο τίτλος απλά επιχείρησε να δώσει ένα πρώτο στίγμα (αφού οι καταβολές της ήταν υπερρεαλιστικές). Οι εξηγήσεις δίνονται στο βιβλίο (όπως και η συναρπαστική ζωή της).
Σε χαιρετώ
Καλό καλοκαίρι
Χρήστος Δανιήλ