ο-έγγαμος-βίος-της-για-τρία-σουβλάκια

Γεννήθηκε πριν σαράντα χρόνια στη Μάνη. Οι γονείς της την πάντρεψαν όπως - όπως με ένα καλό παιδί. Είχε σταθερή δουλειά κι αυτό αρκούσε. Ήρθαν στην Αθήνα, όχι στο Πέραμα που συνωστίζονται οι Μανιάτες, αλλά στην Κηφισιά. Σε νοίκι στην αρχή, μετά σε δικό τους σπίτι. Έκαναν τρία παιδιά, το ένα κοντά το άλλο. Τα βράδυα συνήθιζε να μένει μόνη. Ο άντρας της δεν νοιαζόταν ιδιαίτερα. Δεν ήταν ο κλασικός οικογενειάρχης. Εκείνη, όμως, υπέφερε και για να ξεχαστεί ανοιγόκλεινε συνεχώς το κουτί με τα χρυσαφικά της. Σκεφτόταν να χωρίσει, αλλά έδινε μόνιμη παράταση στη μιζέρια όλων τους. Αφού τα παιδιά είχαν φαΐ εξασφαλισμένο, τίποτα άλλο δεν υπήρχε. Σταδιακά έπεσε σε μελαγχολία. Έκοψε το μαγείρεμα και τα τρία της παιδιά έτρωγαν γαριδάκια από το περίπτερο κάθε μεσημέρι και σουβλάκια από την παρακείμενη ψησταριά κάθε βράδυ. Τα δόντια τους και τα πρόσωπα τους έγιναν σιγά - σιγά κατακίτρινα. Πριν λίγο καιρό ο άντρας της έχασε τη δουλειά του. Όχι ότι έπαψε να παραμένει αδιάφορος. Το γραμμάτιο του σπιτιού πίεζε. Τα δόντια των παιδιών της έπεσαν και η μελαγχολία της μετατράπηκε σε κλινική κατάθλιψη. Μόλις προχθές βρήκε το κουράγιο και πέρασε απ' την ψησταριά. Ζήτησε τρία σουβλάκια με πίτα, τα δύο για τα δύο μεγαλύτερα παιδιά της και το τρίτο για το μικρότερο από μισό με την ίδια. Δήλωσε πως δεν έχει να πληρώσει. Ο ψήστης, που τη γνώριζε χρόνια, της τα πρόσφερε πρόθυμα. Πήρε το σουβλάκι στα χέρια της και το καταβρόχθισε με δύο χαψιές, ξεχνώντας μεσ' στη λίμα της πως περίμενε και το μικρό παιδί της να φάει. Όταν έφυγε από το μαγαζί, ο ψήστης είδε πάνω στον πάγκο του μία βέρα με ένα σημείωμα που έλεγε ευχαριστώ. Ειδοποίησε τα κανάλια, θέλοντας να συμμετάσχει κι αυτός στην επικαιρότητα που θέλει τους ανθρώπους κάτω από τα όρια της φτώχειας στη χώρα αυτή. Βγήκε σε κουτσομπολίστικες εκπομπές και την παρακάλεσε να πάει να πάρει πίσω τη βέρα της. Βρήκε ευκαιρία να γίνει από ψήστης κοινωνιολόγος, έστω για λίγα λεπτά, να κατηγορήσει την άθλια Τρόικα, την κυβέρνηση, το φαύλο πολιτικό σύστημα. Εκείνη τον έβλεπε πάντα ξαπλωμένη από την τηλεόραση της και χαμογελούσε. Δεν περίμενε άλλωστε να καταλάβει κανείς το απώτερο νόημα της πράξης της. Το ότι αυτή η βέρα, που ανήκε στη Μανιάτισσα γιαγιά της και κουβαλούσε μια μικρή και ασήμαντη ιστορία δεκαετιών, εξαργυρώθηκε για τρία σουβλάκια. Σε κάτι τόσο ποταπό αντιστοιχούσε ο ρημαγμένος οικογενειακός βίος της, στα χρόνια που κύλησαν από το παντρολόγημα της μέχρι σήμερα για να γίνουν ένα ρέψιμο και μία αφόδευση. Αδύνατο να συλλάβουν οι θεατές του δράματος αυτού πως τα παιδιά ήταν το πρόσχημα και πως εκείνη ουσιαστικά έκανε την επανάσταση της, τινάζοντας από πάνω της τον οικογενειακό ζυγό. Μια επανάσταση εξίσου μικρή και ασήμαντη με την ιστορία της βέρας της που παράτησε στον πάγκο της ψησταριάς. Μια επανάσταση ισοδύναμη μ' αυτήν των εσπεριδοειδών για τους προγόνους τους που φαγώθηκαν και των αμνών εις μνήμην των οβελιών που έπεσαν στα κάρβουνα. Και τα αδηφάγα κανάλια, δώσ' του να περιγράφουν το τραγικό συμβάν με αυτήν πρωταγωνίστρια, συνοδεία μάλιστα ελεγειακών μουσικών της Ελένης Καραΐνδρου από τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Ο γυναικόκοσμος ανά την Ελλάδα έκλαψε με μαύρο δάκρυ. Μία ευκατάστατη γειτόνισσα της, Κηφισιώτισσα, τηλεφώνησε σε εκπομπή για να πει πως της προσφέρει όλα της τα χρυσαφικά μαζί με ένα δυάρι στον Άγιο Παντελεήμονα. Κοινωνικές οργανώσεις ευαισθητοποιήθηκαν, τηλεμαραθώνιοι διεξήχθησαν, έως και στη συνέλευση του Σεπτεμβρίου στο Σύνταγμα τέθηκε το θέμα της. Οι πάντες γύρω της κατασκεύαζαν πράγματα, σκάρωναν θεωρίες, προφήτευαν, ανασκεύαζαν ουμανισμό, αισθητική και ομορφιά. Για σένα λένε; τη ρώτησε ο αδιάφορος σύζυγος, που και γι' αυτόν η βέρα της δεν είχε καμία αξία. Την ώρα που ο κόσμος οργίαζε πάνω στα νεύρα τους και τα παιδιά τους είχαν κοιμηθεί χορτασμένα, κόλλησε το σώμα του πάνω στο δικό της και το χέρι του φόβου τους ανακάτεψε τα σωθικά τους, θυμίζοντας τους πως δεν είναι παρά στοιχεία αυτού του κόσμου, αιχμάλωτοι μιας κατοχής υπεραξίας και όχι της δύναμης τους, δέσμιοι ενός άτυπου δικαίου και όχι της νομοτέλειας.

* το post και οι χαρακτήρες είναι φανταστικοί, εμπνευσμένοι ωστόσο από την τρέχουσα ειδησεογραφική επικαιρότητα.

** στο βίντεο, οι Γάλλοι εγκέφαλοι της synth-pop Trisomie 21 στο τραγούδι Il se noie από τα μέσα της δεκαετίας του 1980.