trio-tekke-οι-νεοχίπηδες-ρεμπέτες-από-την-κύπρο

Οι Trio Tekke είναι ο Αντώνης Αντωνίου (τζουράς, φωνή), ο Colin Somervell (κοντραμπάσο, φωνή) και ο Λευτέρης Μουμτζής (κιθάρα, φωνή). Τον Μουμτζή τον γνωρίσαμε ως δημιουργό εκείνου του εξαιρετικού αγγλόφωνου psych-folk άλμπουμ με το προσωπικό του project, J. Kriste & Master of Disguise. Πριν λίγο καιρό, ο Αντώνης, η ψυχή των Trio Tekke, είχε την καλωσύνη να μου στείλει από την Κύπρο, τον τόπο καταγωγής και διαμονής τους, τα δύο άλμπουμ του συγκροτήματος: τα Ρεγγέτικα του 2009 και το Σαμάς που κυκλοφόρησε την περασμένη άνοιξη. Στα μεν Ρεγγέτικα, που ηχογραφήθηκαν στο Λονδίνο τον Μάρτιο του 2008, περιέχονταν κυρίως διασκευές σε ρεμπέτικα των Μ. Βαμβακάρη, Α. Δεληά, Γ. Τσαούς, στο δε Σαμάς, που ηχογραφήθηκε στη Λευκωσία, έχουμε τώρα περισσότερα καινούργια κομμάτια (εφτά του Αντωνίου, ένα του Μουμτζή μαζί με διασκευές σε Σ. Περιστέρη, Γ. Μπάτη, Σ. Ολλανδέζο και Α. Χατζηχρήστο).
Το παράδοξο με την περίπτωση των Trio Tekke και ιδιαίτερα με το δεύτερο cd τους, είναι πως δεν επιχειρούν νεωτερισμούς πάνω στα παλιά ρεμπέτικα τραγούδια - νεωτερισμούς του τύπου Imam Baildi, λόγου χάριν -, αλλά τα αποδίδουν, ανακατεμένα με τις δικές τους συνθέσεις, σα να αποτελούν μέρος ενός υλικού που έχασε συνειδητά τη χρονική του ταυτότητα. Αν θα έβρισκα κάποιον συγγενή μουσικό των Trio Tekke στην ελληνική δισκογραφία, αυτός θα ήταν ο κιθαρίστας Μπάμπης Παπαδόπουλος με τον πρόσφατο επίσης δίσκο του, Απ' τη σπηλιά του δράκου (Puzzlemusik, 2010).
Γιατί, αυτό, στο οποίο αποσκοπούν και τελικά καταφέρνουν οι Trio Tekke, είναι η διάσωση της διαύγειας των ρεμπέτικων μελωδιών μέσα από την απουσία του μπουζουκιού και τον διάλογο μεταξύ του τζουρά, του πρωταγωνιστικού οργάνου, με το κοντραμπάσο και την κιθάρα (όπως και το βιολί του Παύλου Μιχαηλίδη στο κομμάτι InDa του Αντωνίου). Επιπλέον, αυτός ο ακουστικός ήχος, οι αυτοσχεδιασμοί που δεν πέφτουν ως πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα μαζί με τις ακατέργαστες φωνές των τριών μουσικών, συντελούν στη δημιουργία ενός ιδιαίτερου κλίματος, παρεΐστικου και νεοχίπικου από αισθητικής άποψης, αλλά και πρωτότυπου μεσ' στην απλότητα του συγκριτικά με παρεμφερείς προσεγγίσεις. Και, ως γνωστόν, το ρεμπέτικο έχει σχεδόν...δεινοπαθήσει μέσα στα χρόνια απ' τις πολλές επίδοξες προσεγγίσεις. Ας μη μείνουμε όμως στις διασκευές των παιδιών στον Αντώνη τον βαρκάρη, το Γελεκάκι, το Πάμε στο Φάληρο και την Ατσιγκάνα, εφόσον, όπως ήδη είπαμε, το χάσμα μεταξύ παλαιού και νέου γεφυρώνεται θαυμάσια, ηχητικά τουλάχιστον. Υπάρχουν, λοιπόν, ορισμένα κομμάτια, όπως το InDa και το Κέμτρεϊλς (Chemtrails), τα οποία αρθρώνουν μία αξιοπρόσεκτη μουσική και στιχουργική πρόταση. Για το InDa, μάλιστα, του Αντωνίου, οι Trio Tekke διακρίθηκαν στον πρόσφατο διαγωνισμό του World Music Network κι έτσι επίκειται η ένταξη του κομματιού στη συλλογή The Rough Guide to Undiscovered Music. Πρόκειται για μία instrumental σύνθεση πειραματικής διάθεσης με στοιχεία ανατολίτικης - βυζαντινής ψυχεδέλειας, που, προσωπικά, με παρέπεμψε στους Kaleidoscope με το Side Trips του 1967 και στους Sweet Smoke με το Darkness to Light του ΄73. Η συγκεκριμένη πειραματική διάθεση φτάνει στο απόγειο της στη δεύτερη, την alt. version του InDa, η οποία κλείνει το cd με τη χρήση φωνητικών, loops και του εφέ ενός σπίρτου, ενός δέντρου ή και μιας ολόκληρης πόλης που σιγοφλέγονται την επόμενη μέρα της καταστροφής. Στο δε Κέμτρεϊλς (Chemtrails), ο δημιουργός Λευτέρης Μουμτζής σχολιάζει καυστικά τον ψεκασμό που δέχεται η Κύπρος από τα αεροπλάνα των αγγλικών Βάσεων με σκοπό τον έλεγχο των καιρικών συνθηκών και της ψυχικής διάθεσης των πολιτών! Κι επειδή μεσ' στο τραγούδι αναφέρεται και η 7η Φεβρουαρίου, η μέρα των γενεθλίων μου, λέω να σας αφήσω με τους στίχους του: Τον κάνανε τον ουρανό μπουρδέλο/ ψεκάζουν όλη μέρα χημικά/ δεν ξέρω τι να πω, σε ποιόν ν' αποταθώ, οι φίλοι μου με λένε γραφικό/ μα, κοίταξε αν θες λιγάκι πάνω/ και θα το δεις κι εσύ τ' αεροπλάνο/ χωρίς διακριτικά, πετάει χαμηλά/ κι άσπρη γραμμή αφήνει που σκορπά/ μα, πες μου αν ξανάδες τέτοια νέφη/ θαμπά και σαν μαχαίρι κοφτερά/ σου λέω κάτι πάει στραβά/ δεν είναι φυσικά/ μας κοροϊδεύουν όλους σαν παιδιά/ ο ήλιος καίει λες κι είναι καλοκαίρι/ μα έχουμε Φεβρουαρίου εφτά/ τι σχέση έχει αυτό, δεν ξέρω να σου πω/ όμως βρωμάει πολύ το σκηνικό...

* στο βίντεο, το τραγούδι Η στολή του Μπάτμαν σε μουσική και στίχους Αντώνη Αντωνίου.

** μπορείτε να προμηθευτείτε το άλμπουμ Σαμάς των Trio Tekke από την ιστοσελίδα τους http://www.triotekke.com/